.- ■ • V i^ ^ »■ i^ 1 ■ ■ pp"-. -■■'.•^- ■. .. ■^ ■ »•< »<' , ' ^* ■-*J^ ^ *(^l s .' - *■ »*»OM' f 4'*M y. ^" .\..-» d; V ^iTt ■*■ •-' y- SCRIPTOKES AETHIOPICI SKRIES ALTERA — TOMrS XX VITAE SAXCTOIUM IXDKIENAUUM (loiirrs SC1!II'T<»I1I M ClllllSTIANOItl M OlilFAT AI.IIM CURANTIBU.S I.-l]. C1IAF>0T, I. OriDI II. IIYVKRNAT, r.. CAHUA 1)K YAUX SCRIPTORKS AETHIOPICl VKRSIO ^KKIKS Ai/rKRA - TOMUS \X VITAE SANCTORIM INDIGENARrM R(JMAE EXCUDKBAT KAROLUS UE LUIGI PARISIIS: CAROLUS POUSSIKLGUK BIHLIOPOLA 15, RUE CASSETTE, 1-5 LIPSIAE: OTTO HARRASSOWITZ MDCCCCV 11701 I GADLA BASALOTA MIKA^EL SEU ACTA SANCTI BA8AL0TA MIKA'EL INTBRPBETATUS EST KAROLUS CONTI ROSSINI. Basalota Mika'el in posteriori saeculi xiii parto Sa^la, Scioanae provinciae pago, natiis est. Monachali veste su- scepta, monasterium Dabra Gol, in provincia Amhara, in- coluit. Rege ^Vmda Syon I imperante, multa pro christiana lide et morum j^robitate gessit multacpie sustinuit. Iii vincula coniectus, et in exilium ad Dara Moslemos (tanbalat), inde ad insulam Zeway, denique in Tigre pulsus, propter magnas in metropolitam Yohannes et in i'egem pluries concitatas agitationes, in terra Gelo Makada, quae inter Agame et Acchele Guzai sita est, diem suprenmm obiit, priori parte, ni fallor, regni *Amda SyoUo Sancti nostri Acta in uno codice aethiopico, D'Abba- die n. 129, nobis servata sunt. Sine dubio, codex sub linem saeculi xv, iubente viro cui nomen Marqoryos erat, ut Ta- bernaculum sancti Stephani in insula Daga, in lacu Sana, eo donaret, conscriptus est. Auctorem vero narrationis clericum iiiisse, (pii vixit saeculo xv vel exeunte saeculo xiv, certum habeo. W- risimile est eum e provincia Amhara, in qua Dabra (toI est, vel e provincia Begameder oriundum fuisse. Eius autem nomen ignoramus. Romae, a. d. xii Kal. Oct., mcmv. Digitized by the Internet Archive in 2011 with funding from University of Toronto http://www.archive.org/details/vitaesanctorumi01cont ACTA SAXCTI P>ASAL()TA MIKA^KLi. In nomine Domini unius, (jui in sua unitate cst trinus et in p. •^. sua trinitate est unus; (|ui numduin suo imperio tenet, omniacjue sua (Uvinitate replet ; ciui est onmium pater virtute sua ; lon- 5 p:animis in sua patientia; qui peccatores ad bonam fru^em sua benij^niitate restituit ; ([ui sua potestat(^ diiliciliora facilia reddit ; doctor doctorum suo in^enio. Niiiil eius irae ardori obstare potest, nisi eius redemptionis virtns; et nihil eius zelotypiae ignem sedare potest, nisi eius benip^nitatis et eius misericordiae io ros ex eius aedium thesauro descendens. Incipimus ergo, auxilio Domini nostri lesu (Jhristi, srriixuv praestantem agendi rationem patris honorati Basak)ta Mikael, (|ui in toto spiritali suo certamine et hibore fuit rirtiiiibus ornatus; sicut Abel mansuetus; sicut Enos- invocator nominis T) Domini; Domini amans sicut Enoch; gratia plenus sicut Noah; Domini dilectus sicut Abrahamus; moribus purissimus sicut Isaac; Domini oblatio sicut lacob; legis curator sicut Moises; canendi peritus sicut David; voce excelsus sicut Isaias; vati- cinando pulcher sicut leremias; Dei legis zelotypus sicut Elias; 2») thaumaturgus sicut Eliseus; spiritu ebrius sicut Esdras Sutael; arcanorum contemplator sicut Hezecliiel ; labore in(hitus sicut lohannes l^^aptista; fidei petra sicut Petrus; linguae suavitas sicut Pauhis; virginitatis puritas sicut lohannes Abuqalamsis^; fidei columna sicut Stephanus; gloriae steHa sicut (Tcorgius; 2.J anaclioreticae vitae amator sicut Antonius; lingua (hdcissinuis sicut lohannes Chrysostonnis; divinitatis enarrator sicut Epipha- nius; Trinitatis gladio defensor sicut Cyrillus; pro})ter iustitiam patiens conviciorum sicut Dioscorus; in exilio constans et *in p 4. vin(3ulis alacer, et verberationibus vuhieratus, et contuuieliis 30 affectus. Sine intermissione orabat et sine quiete lau(hil)at; co- lumnae instar stabat, et rotae instar se prosternebat ; sicut an- geli vigilabat, et ({uasi corpore destitutus ieiunabat; })er angusta penetrabat, j^er stricta se coarctabat, et carnem spiritali cer- tamine, labore et metu vexabat. Ilodie terra Sagkl, ({uia eum ' Supra scriplum est: « Hic liber esl coenobii Daga... >: panho inferius * hunc hbrum Anloiiiiis d'Abbadie sua pecunia eniit ». — ^ Glr. (jtrn , iv, 26. — ^ 1. e. Apocalypsis. g (^ -M(4 )M- gcniTavit, ^'loriatur; \uu\U' Slwa ' promncine inonlps, quia i'\\x% niis<»ric<>nlin coronati siint. hu^lantiir: hoj»uIo suo conccilit > ^'. Hursiiin Havidis lihcr ait'': « Mont^^s stabilisli iii \irtiit«' tiia. ct iiii \i cincti sunt »; sanctos autem noniinavit inontcs. Ktiaiii cnaiiat (|uoiiio(lo ^anrY^yrum sj»iritalis cerlaininis lortitudo sit |»ra(?cin^'crc I)()inini virtutein •. lo .\iinc v«*ro nc dicaiiius: (juoinodo Jiasafofa Mik&el tanluin iciimarc ct orarc totics in j^eniia j^rocuniherc et vij^ilare jmh tiiit^ .\('(juc rursuni dicannis : (juoino(h) tanta niiracula el tanta j>i'odi;^na j)atravit? Audi (juae (Tabriel dixit Mariae : < Ecce, ('oncij)ies et filiuiu j)aries ». At vir-.^) anjrclo: n Ouo- i^ modo, iiKjuit. haer inilii fiant, ciiiii \iruin non coj^noscam ? ». Et anj^elus ei: « Sanctus Sj)iritus suj)er te veniet et Excelsi virtus te ohuinhrahit » •'. Si i^ntur vir^^o Verbum C(mci|)ere potuit j^ropter Sancti Sj)iritus iliajjsuin et Divinitatem jjarere j)r()j>ter Kxcelsi virtutem. cur dicamus sanctos non j)osse aenim- 20 nas et spiritale certamen j)ati jjer Sancti Spiritus auxilium. vel miracula j)atrare per Excelsi virtutem? Sjnritales enim labores j)ati minus est quam Verhum concij)ere. et miracula patrare minus quam Divinitatem [)arere. Hic autem vir carnem suam Sancti Spiritus arcam. et animum suum precum currum 2:» reddidit. Carnem suam servabat a contaminatione delectati(mis huius mundi; animum suum servabat a terrenis co^^itationibus: manum suam servabat a rerum contrectatione quae Domino p. 5. invisae sunt : j)edes suos servahat ab incessu *ad omnium mundi divitiarum commoda: oculos suos servabat a contempla- w tione reruni inanium. quae corporis co^atationes oblectant. et liniiuam suam continebat ab otiosa loquela. quae sanctorum agendi rationem dedecet ; os suum ccmtinebat ab edenda carne et oleo et lacte, quae ventri grata habentur. necnon a bibendo vino et liydromeli. quae cor laetitia atficiunt et ossa madefa- ^ ciunt. Corpus cum lesu Christo crucitixit, et semetipsum propter ' Codex saepissime Siwa pro Sewa, §ewa. §awa, li.e. Scioa, habet. — ' Cfr. Psalm. Lxvn, 36. — ^ C/r. Psalm. i.xiv, 7. — * Cfr. Psalm. xvm, 33 sqq. — ^ Luc, i, 34-35. peccata consiimpsit: mentem Sancti Spiritus alis volitare et in supernis Hierosolymis consistere fecit. Nunc vero audite! Vohis patris nostri Ihsalota Mika'el iiisto- riae initium enarraho: (uus sanctitas spiritali hil)orum certauiine ?) est exornata, eius in sanctitate vir^^iuitas est humilitate coronata, eius sarcenlotii un«(uentuin san ^ Marqos monachum, coenobium ecclesiae Michaelis archangeli incolentem, alcii(l('S('iiiil 0. Si lilu iiatii inaiorcs iii(»rb<) ialxiraliaiit (*t « capitc aiit vciiln» af^ndtaiiiiis » (licchaiit, 7/«(7- (ef\ iitcro j^^csliciitc snis iiiaiiibiis altriMtato, lilioriiiii cor|iiis, libi iiiorl)o lahorahanl, |ial|ial)at, ct statiiii. hoinini ^ratia. iii boiiaiii \ alctiKliiicin rcstitu(>l)aiitiir. lit pariiiH dicH advfMiit. 5 lloia (|iia piicriiiii pc|)crit. iris in eiiis (loiiiii apparuit. Miilier ci iioiiKMi Ha.salol.-i Mikaij iiKlidil. ((iiia (•iiiii in Michuelis cocnubio concepcrat, ul aiitca (licliiiii cst '. Uciiide, ciiiii in sinu fovil. us(|uc ad lciiipus (jiio cuiii ahlaclavil. (iuiii paiilluluiii ad(devisM'l, eipalcr: *. l)ic, ail: Iii iKUiiiiic l*alris ct I"'ilii ct Sj)iritus Sancti! ». 10 El jmcrdixil: « In noiiiinc i*atris er- fecto, pater euiii litleras legere, et postea libruni epistularuin oo Apostolorum docuit: cotidie niane in ore eius verhuin Domini et iii corde eius inlerpretatio senij)er augebantur. Eius vocis gratia })ulcherrima, et eius linj^uae serino divino sale sapidus erat. Dein, pater iiiatri dixit : « Euin ad metropolitam ducamus, ut diaconale niunus suscij)iat ». Mater ei: « Nohis, ait, fame 2r> })eriet : *ieiunia suslinere non viiJet >. Hoc consilio audito, puer ieiunare sexta feria et quarta coepit, et cibum sumere recusavit ; pater eum verberavit et vexavit, nec persuadere potuit. Cum puer ei deuegavisset, paler cibum cej^it, in os pueri immisit et ei: « Ecce, dixit, ieiuuium tuum rupisti! ». 30 At i)uer: « Si mea sponte, ait. in os cibuyn immiserim, ieiunium fregerim ; si autem tu in os meum immiseris, non fregi. Xunc vero ieiunium meuni non frangam ! ». Pater, cum ab illo defatigatus esset, pyenii)i ieiunare sivit. — Hunc puerum mi- ramini, qui sacerdotium ieiunio sibi velut in matrimonium ad- ^ iunxit, et Divinitatis habitaculum puritate suae carnis exornavit: ^ Dubia interpretaiio; lextus enim corruplus esl. — - Psalm. i, 1. — ^ Canlicum Simeonis: Luc, n, 29-32. M 7 )>i- himc jmeniin niirainini e inatiis utoro sancturn sicut lereiniam et sicut loliannein, et sicut Sainuelein in sanctuario educatuni; liunc pueruin inirainini, i>ueroruni inores spernentein ob intelli- gentiain quain anachoretica vita magis quam seniores assecutus 5 est; hunc pueruin niiramini, (luein Domini scientia a matris uheribus ahiit et sacrorum Lihrorum verba a putiritia e(hica- verunt; hunc imerum miramini, qui lesuin (^hristum phis quain liatrem suuin, ecclesiam phis quain inatrem suam dilexit! A(l initium i^atur reih^amus, ut huius riri Spiritu inihiti 10 liistoriam vohis enarremus. Post haec, pater eum ad in(*tro})o- Utain (le(hixit: (Uaconus factus est et cum patre ad civitatem suam re(Uit. Domini amor cor suum repJevit. lesu (^hiisti evangelii Laqueis carnem vinxit, eainque eius amoris chwis attixit, ne ah ipso dextrorsum vel sinistrorsuin vaciUaret; eius i^' zelotypiae igne mentem adussit, neque compescebat, ita ut tota niens exarderet. In eo al)sohita est vox Doniini, qui ait in evangeUo ^ : « Ipieni attuU in terrain, et eam ardere voh) ». Vox Doniini purissima, vox Domini ardentissima, si in san<:to- ruin conUbus ingressa est, eorum mentes inceiuUt, phis (juain 20 foUes muUi in officina aeraria. Quapropter in psalmo dicitur^': € Vox Domini ignita, et ipse est fideUs confitentibus in st; ». Rursuin dixit '•*' : « *Verbum tuum ignitum valde, et servus tuus P- 8- (Ulexit ilhid ». Xani non ad onmes verbum Doinini a(Uertur '. Si vero in iiiqiii cor ingreditur, refrigescit, ut lacobus (Uxit 25 Hubeno: « FiU mi, quasi aqua frigi(his factus es, quia cubile patris tui ascemUsti » '. Etenim ardor in (;arnis cuphUtate est frigor apud Dominum; frigor vero ajmd homines est anh^r apud Dominum; qui enini hic amat illic non diUgetur, qui ajiud homines spernitur extoUetur apud Excelsum, qui superbia iii- 3) tumescit ignominia afficietur in angeh)ruin hominumque con- ventu ; qui pretiosissimis vestibus induitur et adversus homineui laceris vestibus indutum intumescit nu(his in caeUs erit ; qiii suavibus o(h)ribus vuUum })eifundlt ad decipieii(him foeti^his apud })urissiinarum animarum Dominum erit, ut Pauhis eloquio 3'. dulcissimus ait": « Est enim odor e morte in mortem, iUis au- tem odor e vita in vitam ». Hic vir autem emisit " ohintissimos ' Cfr. Luc, xii, 49. — "^ Pmlni. xi, 7; efr. Prov., xxx, 5. — ^ Psnlui. cxix, 140. — * Textus corruplus videtur. — ^ Gen.,xiAX, 4. — " II Cor., n, 16; texlus corruptusest. — ^ Textus corruptuset vi.x inleliegibihs esi. f1oi'i's nt rnocoH, iiimiiii((ii. ni(' i»at(M- hoiioratus, pater imrissimus, onmihus pulchris uk»- rihus exornatus, pater noster Hasalota Mikad, «iiii primuni 13 martyr manihus Marijos sui patris fuit, cum i^ater ei uxorem (lar(^ in animo liaheret, his intellectis, pater noster l>a.^alota p. i^- Mika'el *inonachoruin coenohinm petiit. Progres.sus, monachis (lixit : « Me in coenohium ' introducite, quaeso >. Et monasterii ahhas ei: « Quid vis, inquit, o fili ini?>. Hasalota Mikael ei 20 respondit : « Monachus nt tiam volo ». (^ui ahhas: « Monachum fieri nequis, o fili mi, puer enim es; sed hic, apud me, mane, et te examinaho ». Dein, pater, postquam coenohium in quo f^Uus erat audivit, ad monaclium illum progressus, dixit ei: « Milii filium meum redde >. Ahhas ei dixit : « Ego vero eum 25 til)i non reddam ; tu autem tua voce cum eo colloquere ». Dixit Marqos filio suo: « Veni, ad matrein fratresque tuos eamus ». FiJiu^ ei respondit : « Ego autein hinc non egrediar, sed monachus fiam ». Marqos ad Egzi' Kehra ivit, et oinnia (piae ei filius dixerat exposuit: amho propter filium dolore magno af- *) fecti sunt. Egzi' Kebra ad Wedein Ra'ada regem processit, eius enim carnali genere cognata erat, et de filio suo ei locuta est. Re.r ei unum ex militihus suis, flagello munitum, comitem de- dit. Regius miles, progressus, ahbatem monasterii adivit, puerum ab eo apprehendit et matri Egzi' Kebra tradiilit, cui dixit: « Si 35 is puer a te recesserit, me voca, hoc flagello verberabol >. * Cfr. Coloss,, I. 24. — - Rom., vi, 5. — ^ Petb.. iv, 1. — * Sic texius: fortasse ad « coenobii patrem » (id est « ad abbaiem ») legendum. M 9 )>:- Puer apud patrem et niatrem commoratus est ; eis parehat et iiiinistrabat. Olim, pater ad locuni quendaui eum misit. K loco . Tum eum di- miserunt. Puer corde suo co^itavit: « Nh)i'talis rc^ns niortales 10 servi propter muli funem, quam traieceram, me tanto terrore terruerunt: quomo(h) er^o i^nei ministri, qiiorum facies terri- hiles sunt, me propter re«^is <(h)riae praecepiorum trans<(res- sionem terrehunt ^ ». Atque monachorum coenohium petivit, ihique in aerumnis et precihus conmioratus est. Pater, *(pio p. 10. i'> tihus esset cum audivisset, ilHc progressus, eum iu vim-ula coniicere coepit et ad matrem (h^(hixit. Ki pater et mater d\- xerunt : « Accipe, cihum suuu^ ». Kis respondit: « Cil)um vero ego non sumam, nisi me monachum tleri siveritis ». Pater et materei: « Te monachum fieri non sinimus! ». Kt eis dixit: •2-> « Xec ego quhlem cihum suuuim ». Pater eum magnis verhe- lationihus verheravit, adeo ut caro aegrotaret. liursum eius pater: « Accipe, dixit, ede et hihe ne virgis moriaris ». Pater noster Basalota Mikael dixit ei : « Xec edam nec hiham, usque ad mortem, nisi me nKmachum fieri siveritis ». Pater, ira et ^") increscenti indignatione pervasus, arrepta virga, illum fiagel- lavit cum diceret: « Xec ego quidem verherationi finem impo- nam, nisi quae tihi dixi egeris ». Kt filium iterum fiagellavit. Tum ipsum vinctum in solitudine reliquit; puer noctem illam in frigore egit. >hine, pater, arrej^ta virga, eum verheravit 30 dicens: « Verherationi finem uon daho, usque ad mortem tuam, nisi consilium vitae monasticae amplectenrlae dimiseris ». Pa- ter noster Pasalota Mikael ei dixit : « Kgo quidem j^ropter Dominum moriar, neque de monastica vita consilium dimittam ». Pater, cum eum suadere non i^otuisset, ipsum denuo vinctum in ^T) solitudine reliquit, ut, frigore et pruina saeoientUms^ noctem ageret. Mane, pater rursum quo vinctus erat progressus, ei: « Audi, inquit, quae tihi dixi, fili mi; ne manibus meis moriaris ». At filius ei respondit: « Propter Dominum nu)riar, Christi et Dei mei amorem non dimittam ». His auditis, pater, magna ira per- vasiiN virg.iiii siiscrpit imihkiiic inaj^na vi (Iaj<«liavil, a«leo ut oius caro, saxi iiistar, rnnisran*!. IIoc mkkIo jiatcr iiosl<*r Maijalota Mi- ka'«'l trcs jlirs ct trcs iioctrs c^if, cimi tota «lie a jjaln' rta^f<*l- larcliirct totaiii iioclciii in solitiulinc viiKliis cxiiUmvI, nec cihuiii suiiieret aiit aiiiiani biherei, ilie soli» aestu nosuit : cainciM iciimiis et abstincntia aridani fecit ut ipsa viridis in (^hristi niij)liaruiii scplo ti(;ret; {4111111^ siti exsiccavit ut imris- sinii horti a({u.i iiiadi(hmi tieret : nicnteiii ratione carnis - coi- li{^^avit iit Doinini Filii (lisci{)ulus Hcret, eauKfue eius anioris 20 tninco -^ allipivil : Incernain suaiii super crucis basiin • posuit ut iinindo nnivcrso illuces(;eret ; sacerdotium suiim sale Divini- tatis sai)i(hiin reddidit et evangelii inedulla exornavit; an>- mata e i)ro{)lietis, oleum ex apostolis suscepit, et unguento do- ctrinae suae ninndum sutfivit. 25 Ad {)ristinaiii hisloriam viri Domini redeamus! — Tuni, {later. cuiM eius mentem a Domini amore avertere. mulli{)licatis ver- berationibus, frustra tentavisset, servum iussit eum ad mona- chum deducere et ei tradere cum diceret: n Hunc pueriim accii^e. nt tibi uscpie ad siiae mortis diem servus sit! >. Mo- 3o nachus ille i^atri nostro P^asalota Mikael dixit: « Mecum ma- nebis, ut tibi magister sim ». Pater noster Basalota Mikael ei respondit : « Ego autem te mihi magistrum esse nolo! >. Monachus legato dixit : « Eum {)atri sno redde ». Legatus ilhim ad i^atrem reduxit, cui monachi et Basalota Mikael dicta 35 rettulit. His auditis. {)atris cor ira exarsit. Ceteri ei dixe- ^ Matth., X, 34-35. — - Texlus comiptus videlur. — ' Eius amori ceu Irunco. — * Super crucem ceu basim. -»( 11 )X- riint : <( *Hunr puenim nianibus tuis inlertici^ro noli, ne po- p. 12. stea nioerorem concipias ». Tum pater in corde suo illuni ad alium monachum mittendum ccnsuit, et servis suis dixit: « Ad monaclium (pumdam eum deducitt*; ut ipsum in suum servum 5 accipiat dicite ». Monachus patri nostro IJasaiota Mika el dixil : 4( An mecum, ut tibi nui^ister sim, nuinere vis^ ». Pater noster Hasah^ta Mikael respondil : ^c Tt; ma^nsti'um miiii cssc nolo: a(puim mihi. ut l)ibaui, (Hiiine, ex osoris ('onsilio, ((iii patri iiialri(|ue iiicis ut li(»rbaiii (miih j^mic poiicrciit suasit. Kf^o autem dico: Me ex liis i*clil)iis, ([ii.k' injjii occultavcrunt, eri|M', cjuia tii adiutor iiicus, l)oiiiiiic : tiiis iiiaiiibiis aiiiiiiani incaiii coiiiinitto. 10 Qiiis iii siiiu siio i<^iiciii iiivolvit et non coinburctur vcl suis iiiaiiiiius scorpioiicin capit ct iion ac^rotabit ^ Aut (jiiis vijMiraiii collo sus|)cii(lit ct non tiiiiebit, vcl scr|M?nteni luinbis accingit ct noii iiioidftiii!' Siistine me, l)oiiiine, ne obdormitem; pu- riiiii iiie serva iic polluar: fortein iiie fac ne (l(»fati<(er. Tibi est 15 vis ct tibi csf iaus, per oiiinia saecula saeculorum. Anien ». Tiini fratris uxor (*i dixit: <( Nonne iiiilii * Te valde amo ' dicis? ». Patcr iioster Hasalota Mikael respondit ei: « Te rpii- dem plus ipiam })atrem ct matrem dilij^o, valde autem Dominum l)lus (|uam te dilij^^o >. Fratris uxor ei dixit : <( Si ine amas, 20 accede, nos carne copulemus! Uuid maris feminaeque amor est sine concubitu ? ». Pater noster Basalota Mikael ei re- spondit : « Doininus in ine indignabitur si amorem erga eum minorem (piam amorem in te fecerim et tecum peccatum com- miserim ». Illa fratris uxor ei dixit : « Si mecum copulari 25 recusas, te non solvam; vinctus manebisl ». Tum Rasalota ]\Iika'el illam vincula soluturam non esse nisi ipse consen- tiret jierspexit, et callide loqnens ei respondit : « Si vero copulam meam cupis, me a vinculis solve: turpis enim est liominis et mulieris copulatio dum vincti sunt ». Haec dixit 30 ut ab eius manibus evaderet. Illa autem Basahta Mikaei p. 14. voluntatem suam acturum *et monacliismo valedicturum esse putavit ; valde laetata est et statim eum e vinculis solvit. Tum. progressa, eius patri et matri cpiomodo consensisset rettulit : niaiiuopere gavisi sunt. Ea nocte, pater noster Basalota Mi- 35 ka'el clain e patris matrisque aedibus, e natali terra discessit, et, Domino favente, e laqiieis quos ei tetenderant incolumis evasit. Ovis e lupi ore, columba purissima ex ore accipitris aufugit. Postea, oravit et dixit : « Latpiei contriti sunt, nos vero M 13 >>:- servati suiiius: auxiliuiu uostniui fst iu uouiiue Douiiui > \ Rursuui (lixit : « Viucula uwi\ dirupisli: tibi sacriticiuui laudis sacriticabo » -'. lude, ad Dabra (lual pro^q*essus est, ((uod est coeuobiuiu ubi 5 anachoreticaui vitaui aj^^ebat Auoitos, sacerdos, qui seiuotus ha- bitabat et spiritale certaiueu pacato auiuio certabat. De hoc uio- nacho uarraut, doiuinam nostraui Mai-iaui ei apparuisse, et ante eum reginaruui tilias constitisse et Virginent cuiii eo directe collocutam esse. Pater noster Ha§ah)ta Mikael iiionachahMii 10 vestem e mauibus huius monachi suscepit, et sanctorum iuf^o sacrorumque Libnu-um dictis subiectus liiit. leiuuia muUipli- cabat, sacras exercitationes adaunebat, preces contiuuabat, et genufiectiones i^roperabat. Ipse obhitioues ecclesiae molebat; ipse oleastrorum stii^itum onera nonaginta - unum pro ecclesiae lo necessitatibus et nonaginta pro abbate - ferebat, et denuo egressus truncum pro solitariis adferebat ; nec ligna aut truncos ascia vel securi, sed ferrea paLa (pia humuiu su fodiunt rese- cabat. Haec ad (h)mandam carnein iuvenilibus viribus agebat: cuiu his omnibus serviret, ieiunia non intermittebat, neque 2«) omittel)at preces, neque genuflectiones miuuebat; aquam rursuin ipse hauriebat. Tum tertia feria tum quarta tuiu sexta ieiunabat. Hunc ad modum in diaconali otficio tredecim annos egit. Nec *carneiu domare potuit. Media die, sole incalescente, terra p. 15. incensa et saxis (piasi igne candentibus, super saxa supinus se 25 prosternebat, adeo ut corporis pellis co(p.ieretur; dein, in pectum conversus, pronus super saxa ardentissima iacebat, adeo ut cutis et pectus et venter co(pierentur: tum recubabat. Xe(pie hoc modo carueiu (h)mare potuit. Postea, metropolitam adivit et sacerdos factus est. Douii 30 revei*sus, cellula sibi parata, in eaiu ingressus est et ibi est coramoratus in timore Domini. Sancti omnes euiu Domini aii- geluin putabaut. lude, ereiuum petivit, et foveain (pia totus reciperetur fodit: a colh)({uiis cum hominibus se abstinuit et muto similis factiis est, nihil praeter sacrorum Librorum lectio- STi nem preces^jue j^ronuntiabat. Tum, uiultos post dies, sancti ad eum venerunt at(pie ei dixerunt : . Pater ' Psalm. cxxiv, 7-8. — - Psalm. cxvi, 10-17. nostfM' n.isalota MikArl «lixit eis: « Sinitr inf projiter j^ercala niea tlere, nt aniMi.ini nicnii Incrifat^iani, ({ueinafiniodnni in riv.m^f^lio (li<-liini cst ' : 'nujd Ii(»iiiiiii pi-ojcrit ^i niiintur i't .'ininiain p(M*tliil(M'it ( ' niilii (Miini lia(M- fov(*a in- f(M*inili fov(»,'i niciior cst ». Sancti ci (lix(M*niil: « Si in fovea s ('oiiiniorab(M'is, aniniani tiiain solani iiivahis; si ant(Mn ex hac fovea (»j,nvssiis nuillos ii(-iliis aiiiliatiir fac; sicut Kvanf((diuin ait ^: " Non potest civitas ahscoudi (luae super inonteni posita est, et nemo lo lanipadein acc(Midit iit ('.1111 suh iiiodio ponant, s^*d nt ponant siip(M' can. Tum ei cel- lam fecerunt. in (jua commoratus est vigiliis adaruit ct dixit : « (]um IVtro et Paulo Dominns tihi habitatioiuMn paravit ». His dictis, ei evanuit. ■> Tum ntiracuhi atque prodif^ia operatus est. leiunia preces- (|ue nudti})licabat, in alHicr incl (jt saccliaruin, et Herviis r, tiius id custodit, cl in ('UMtodicndo retrihutio inulta ». Openiiii fruclus ((uos iii loco illo iVuctiHcavit iiiultijilicali sunt. p. IH. *Mullos |)ost dics, fratrcs (d) itiiicris lonf(itudineiii ad hauricn- (hiiii M(|iiaiii niolcst.ili sunl : cocnohiuin oniin aqua carebat. Ha^a- iota Mika cl dixit eis: « Agite, liic fodite!». Fratres ei: « (Jur lo in arida rupe fodicinus^ Paulluluin, ad huinuin honarn, iibi esl hciha, dcsccndciiius >. Palei' noster liasalola .Miktid dixit eis: « In arido (|ui(lcni Doininus laudatus est ; priinuin cuin a^iuani c iiii>c c(liixil in Horeh, inanihus Moisis fainuli sui, deindc ciiiii c lapidca lahula iii carcere a(|uain, tnanihus disci- i"» pulorniii Aiidreae cl Mattliaei, eduxit ». Postea, pater noster ho- noratus haculuin nianihus suni})sit locuinque illuin pupu^Mt : tuin fratres nionachi fodere inceperunt, non quidein quod ariuain se (Mlucturos contidcrcnt sed ne eius praeceptuni transf^rederen- tur: se eniin fruslra defati«,'arc putahant. .Ma^o ardore. saxa 20 saxis molentes, foderunt. (aim cuhitum penetravissent, alham humum aridam iiivenerunt. Tum sanctus eos desistere iussit : et destiterunt. l\n crucem intixit et super crucem evangelium posidl ; liumus arida erat, (piasi pulvis sine rore. Pater noster Basalota Mika'el domum rediit : fratres vero, unusquisque in z> domuin suam, murmurantes et frustra ah eo defatigationem sihi im}»ositam diceiTtes, regressi sunt. Inde, pre(!ihus absolutis, pater noster Hasalota Mika'el media nocte clam quo fodere praece- perat venit et aquam dulcissimam fo^eam usque ad oram re- plentem invenit; vas in foveam immersit ^, acp^iam hausit et »» ecclesiam ingressus est. Postea, ( lun illucesceret dies, fratrihus dixit : « Venite, ut Domini henedictionem adspiciatis! >. Eos ad foveam aqua plenam duxit. Fratres adsi^exerunt. Dominum laudaverunt et patri uostro Basalota Mikael humiles gratias egerunt. ai Cum altaris sacramentum celehraret. vix dixerant < Adveniat ^ Psalm. cxMii, 103. — ^ Psahn. xvui, 10-11. — ^ Ea esse videlur vocis sota^ in hoc loco, significatio. Sanctus Spiritus », quaiii ille, Sancto Spiritu viso, claniaret et (liceret: ^ Advenit Sanctus Spiritus » '. (^onfecto altaris sa- craniento, ej^a^ediebatur, sed foris neminis oculis se jiraebebat. cuni neniine colloquebatur neque solis teporeni^petebat : at statini p. 19. 5 domuni in^i-ediebatur. Kius vero domus fru^anu custodis tugui'io similis crat, fenestris (piil)us luceui i^iiis adspiceret cand^at: ne(pie ei stra^ulum, super (pu>d cubaret, erat. A teuipon^ (pu) monachus factus est, super hitus suum dormiendi causa nuncpuim iacuit, nisi cum aegrotus esset; lassitudine in^ravescente, erectus 10 ali(puantuhnn (kM-mitabat, et postea totam noctem insomnis vi- gihibat, ne(pie sacrorum Librorum verba recitare intermittel)at ne(pie preces cum lacrimis minuebat. Deinde, Domini verba meditatus est (piae dicunt: « Oui pa- trem et matrem et filios et mulierem non relirpierit. non est 15 me dignus, nec me se(pii potest: et (pii lubenter non baiulat crucem suam non potest meus esse dicipulus » -\ Horum onniium cum recordaretur, ad terram Tegrav descendit. Patrem et ma- trem reli(piit ut lesum (^hristum patrem adspiceret; carnales parentes reli(piit ut hicis milites sibi parentes essent; terrestrem •20 hereditatem reli(piit ut caelestis lerusalem sibi liereditas esset : huius mundi bona reli(piit ut margaritarum diadema in excelsis asse(pieretur; vestes oculis iucundas reli(piit et sordidos j^annos, resarta coria induit ut nuptiarum vestes indueret lucis(pie purj^ura amicireretur; terrestre connubium sprevit iit caelestes 25 nuptias videret. De loco in locuin sine viatico, et sine pane pro cotidiano victu, migravit, et sancta loca peragravit. Primo, ad locum Damo pervenit, et illic, Veteris Xovi(pie Testamenti librorum lectioni ipsorumque interpretationis studio sollicite addictus, commoratus est : propter assiduas Librorum lectiones 30 linguae suae cutis quasi gladii vagina evaginata est 'K nec tamen ille Librorum lectiones intermisit. Inde profectus est, et ad Deta abba Mata' pervenit : beati Libanos benedictionem accepit, et paucos dies, Librorum lectioni deditus, (^ommoratus est. Inde migravit et ad Makana (locum) Ueferva i^ervenit; unde ad 33 Makana Qua'at migravit, et ex Makana (Juaat ad Makana I>a'al- tabebiit, et ex Makana Ba'altabehat ad Ma(|ale, et e loco Ma^pilii ' Valde (liibia inlerpretaiio: texliis corruplus videtur. — ^ Luc, xiv, 26 27. — ^ I. e.: <' lingua e «^ute evaginata quasi gladium e vag. ». AEIH. — B. — XX. 2 M«l Makflri.i ii(}U\ apiid (iahra Nfl/.i-awi ililfirltini suiim. Quonim- p. 20. (|u<^ |M»rv(!Mnrat, •rcllaiii sihi parahat, (*t mwlcm «licmrjuc aKr*bat (lilii^ciifissiiiu* I/ihros 1<';i(mis, ct supplcx iiMimiis (lcprccationi- hiisipic oraiis, iit sibi homiMiis arcaM.i I/ilMoriim myst(M'ia |ia- h'I*aL(M'ct. Ouailraf^iiita «lics ct (|uailra^'iMla inwtcs iciiiiiavit. niliil, 5 nisi dic sahato, (If^^^ustans. iit sihi 'ral)crna(Mili ojnis manifcsta- icliii-; ct Tn! criinruH ojMMa omnia, Sancli Spiritus visionc, ci nianifcst.ila siimI : (jiKMnailmofliim Domiiius Moisi ostcnderal, ita ct ci ostcMdil. Itcriim, iit aiitca, (luadra^^inta dies et (|ua(lra- ^inla MocU»s i(^iiiMavil, nl |)iil<-li«M"rimi l»MMi»li a Salomoiic (-(niditi lo acfiitiralio ci rcvclarctiir : ct, Domiiio fav»M»tc, t(MM|>li loM}^Mtii(|(Mit ain[)lilnilo rcvclata cst, mc(: mom putci sub la(|ncaria '. iii vcsti- bnlo solidac coluinMac, in pelvi ima^^iiics (Jli(M'ul)im, ibi(jue pal- niannn c(li^i(»s, cardiMcs. valvac duae uMicui(juc ianuae, fasti^^-ia, acMeuin mar(^ suixm' dorsum duodecim boum fuso metallo ef- i'» fectoinm, ct jieyo)va)0 illnd cinMimdantia (juasi septnm. et congii niensurae, et lava(M'a, et templi aediticationis oj)era omnia '. Tnm (inadraj^inta dies et ({uadraj^^iMta noctes ieiunavit ut ei Inminuin convcrsiones. et solis iaMnarum status. eius iu^^ressus et e^^ressus, et eius cycli revelarentur. Atfjue ei. Sancti Spiritus 20 auxilio, revelati sunt. (^um noctem in precibus ageret, caelorum niysteria adsi^exit, (|uae in libro Heiioch filii lared scripta sunt. A'idit ianuas solis et fenestras, et solem circumerrantein, unde eins aestus venit, et ({uomodo currus incendat (?). Vidit currus ventorum, quibus Angeli illum j^ubernantes ferunt, et stellam ^r. ei viam i^raemonstrantem. Vidit eius ortum, prout menses sibi invicem alteruis vicibus succedunt, a tempore mensis senasen, quod est iu f[uarto meuse iauua, usque ad mensem ader. Vidit quomodo dies noctihus breviores a mense tasrin priore usque ad menseui kounu })riorem, secundum solis iter, tiant. Vidit 30 quomodo dies noctibus loui^iores a mense nisan ustpje ad mensem hcizeran tiant. Vidit quoinodo dies noctesque in P-2!. nieuse elol et in mense *adir exaequeutur. Vidit convei^io- neni luminum ortus lunae, et (piomodo partes luminis fpiin- decim (?) e uovilunio usque ad pleuiluuium expleat. et (fuomodo 3") lux pro mensura ei detur. Vidit eius deminutionem per fp^iin- * Gfr. Ez., xLvn, 7; v. eliani II Chron , iv. — - Haec obscura in ms. videntur. -X( 10 )«- asalota MikaVd tilium suum Xatna'el vocavit et dixit ei: « rrratia tibi a Donuno data est, ut Danielis prophetae pro- 2'> j)hetiam explicares ». Tum huius Xatna'el mens sicut ful- minis fulgor illucescit; et Danielis prophetae proi^hetiam ab initio ad iinem interpretatus est : patris nostri Basalota Mika'el spiritus super eum est effusus, *sicuti spiritus Moisis su}>er p. 22. losuam et spiritus Kliae suj^er Eliseum. Pater noster Hasalota 3^' Mika'(3l testis fuit et hliis suis locutus est: « Librorum verbum in sinu meo propter amorem Domini stetit, cum clamarem et ter * pater ' et * pater meus ' dicerem: mens ({uideui mea clamabat, os autem tacebat; deprecationibus meis absolutis, hunc ad modum mecum colloquebatur ct me exaudiebat »; et ^<> « Mi Domine, hoc verbum sujhm" me stetit » oiunibus dicbus, precum tempore, dicebat '. ' Iac , I, 5. — '^ F^orlasse auleni w a 1 d e k a pro m' a I a k a legeu- dum est. — ' Interprelalio dubia. Gfr. Dan., vu, 2S; vui, 27; x, 8. IihUs |iatri' iiusUt Ha.Halota MikAcl iiiiindiiiii iiniversiimexcom- iiiiiiiicatioiuf A)M)stol(>riiiii (diieliiili |Mitavit. ({iiod iiif*tro{M>lita (•orru|)t<»la«' «lonis sacerdotal*' iiiiiiiiis coiifiTebat, Ad abha Vo- baniics inrlropolitaiM j^rof^rrssiis «*st f*t ab <*o iNMKMiictioiK^iii ac- cc|)it. .Mcti()|)olila ci dixit : « \'alcsiic. tili ini iJasalola .Mika'el?». '* C.m j)at«'r iiostcr Hasalota .Mika»>l: « \'alco, siiiit\ |»atf»r >. .M<'lroj)olita ci dixil: « (^ur vdiisti ^ ». Kt |)atinncs r«'C('ss<'i iiiit. ct ainbo rruiii prinr^ejw 1<» inSyiiodoruin libro ait andisti: (jui sactM^dotab* iiiunus coriniptelae donis acc<»j) incideris, mnndus nniversus excommniiicabitur >. MetrojM)lita. ad iram concitatus. ei dixit: < Xum tu^mihi magister eris? a ine autem disce! ». Et in eo exj)leta sunt verba Doinini qui in Evangelio ait-^: « \'ae vobis, scribae et Pharisaei, qui ante ho- mines caelorum ianuas clauditis! vos quidem non intratis. nec zv p. 28. *ingre(lientes sinite intrare >. Synodorum liber ait : « Epis<.'oj)Us qui contra legem doceat, non episcopus, sed in Christum mendax est ». Rursum, in Evangelio dicitur ^: « Vos estis sal terrae, lux universi: si sal evanuerit. in quo salietur? ad nihituni ca^et ultra^ nisi mittatur foras, et homines mittunt ■' ». Haec aa omnia edoctus. j^ater noster Hasalota Mikael, ad Tabemaculi sacerdotes progressus, cum illis collocutus est, ut eum ad re- gem deducerent. Tabernaculi sacerdotes regi de illo rettulerunt et patrem nostrum Basalota Mika'el introduxerunt. Pater noster Basalota Mikael regi dixit : « Reguum tuum anathematis causa 3» tenebris circumfusum est : namtpie Aj^ostoli. eum (]ui baptismum * AcT., vni, 20. — 2 ctr. Prov., v, 4. — ^ Matth.. xxni, 13. — * Matth., V, 13. — ^ Sic ms. vel sacenlotium propter corruptelae dona accipiat vel conferat, iani i^rideni exconniiunicaverunt. Hic vero metropolita eoruiu praecepta violavit ; ecce sac^M-dotale nnnnis oh corruptelae dona coniert. Si metropolita sub Apostoloi-um anatluMua incidit, (pii o ab eo ordinati sunt et qui ab istoruin manibus baptismum acceperuut, omnes excommunicati erunt. Ita universus mundus sub anathema est ». Rex patri nostro Ha!^ah)ta Mikael dixit : « Cum metropolita venerit, tu ((uoque accede, ut simul collo- ({uamur >. Faucos post dies metropoHta apud re^em advenit. i. Et patrem nostrum l^asalota Mi- kael solverunt. 30 Paucos post dies, ad tiliuin suum Samuel ire statuit. (]um iter faceret, rrabra Nazrawi, eius dilectus, occurrit. Eo loco pernoctaverunt. Mane, cum illucesceret, ad tilium suuiu Sa- mu"el ivit. Samu'el, cum suis discipulis, eum magno gaudio recepit. Tum discipuli ei dixerunt: « Hierosolymam ire volu- 3o inus >. At pater noster luasalota Mika el : « Sanctorum autem civitas est caelestis lerusalem, inquit: constantes sitis, tilii mei, ut David dixit * : Patientes estote, et cor vestrum firmate >. * Cfr. Psaltn. xxvi, 14. nliin, riiiii fucliari.sliaiii rfl«*bnTal, fratr<»s |»anein, qui Hiijier pafriiam «'lat. in jtinMiiiii s|»ll laiM-iiiias ({iiasi aqiiat' fons <'friiniii r. < iini sii|M'r altaro iacon*t, ri gaverunt dicentes: « IJcatus venter (pii te jiortavit I beata ubera quae tc aluerunl ■ ! l>enedicta (^st lujra in ipia con<,'ej)tus es et benedicta dies iii (pia es natus^'1 Xonne vidisti liodie quae jiro te Doniinus egerit, (juomodo eucharisticus jjanis in iucundissi- inum puerum conversus sit ? Ijjsum. te tangente. laetari. te(pie -^» franiiente, ridere et tibi latera alternatiin suj)er caliceni re- mittcre vidinuis ». Pater n(3ster Hasalota Mika el dixit eis: <( Milii autein iion iniago j)ueri aj^j^aruit. se»! tantum jjanis pro more visus est. Sed in cordibns vestris incredulitateni fuisse suspicor, cum diceretis: 'Nuin j)anis in carneni Christi et vinurn 3) in eius sanguineni converti possunt ? *. Quapropter, pueri iniago, cuni sacrificaretur, vobis manifestata est >. Ei resj>onderunt : « Te suppliciter rogamus ne ex inde alius, praeter te. nobis sacramcntuni altaris celebret ». Inde, ei dixeruut : « A te ali(piid (jiiaerere volumus ». Et pater 3> noster Basalota Mikael dixit eis: « Dicite, (juaeso; quae vultis quaerite >. Sancti ei dixerunt : « Xum cum rege de eiiis nuptiis ' Cfr. Luc, XI, 27. — - Cfr. Iob, ni, 3. M 23 ^«- cum patris uxore locutus es^ ». Kt r>asalota Mika el eis re- spondit : «c Cuni eo hucusque eollocutus non suni; nani in car- cere, in (lurissiniis vinculis steti >. Sancti ei dixerunt : «c Nunc cuni rege coUoquere; einn tiniere noli ». Kt dixit pater nostcr 5 Basalota Mikael: << L(M|uar, ne^jue tinu»bo, si lioc Doniiiu) gratuin est et ille ine exaudiet ». Sancti dixerunt : « Si (|iiis auteni regein inonere ausus erit dicens: ' Tibi j^alris tui uxoreni in inatriinoniuin ducere non licet ', nonne ei inartyriuin erit. ct ipsum tlageliis verijerahunt, aut cruciabunt, aut in vincula 10 coniicient et in exiliuin exi^ellent, aut interticient liac de causa^*. Pater noster Hasalota Mikael dixit eis: « Marty- riuin erit, sane; sed ieiuneinus et depreceniur et suppliciter oremus ut Dcmiinus nobis virtutem sustinendi labores concedat. Cuin viae nos committemus, neque triticum \n\) itinere, neque iT> saccos ad cibos recii)ien fodiemus, ut, si frater moriatur, sepeliamus ». Hunc ad modum, molestum iter, calamitatibus quidem pressi, aggressi suut; modo ieiuni pernoctabant, modo ab incolis benigne excipiebantur. Unus filiorum eius, cui noinen erat Kndreyas, dixit: « Patrem nostrum Dasalota Mikael interrogavi: • Tibine a Domino re- 2^ velatum est, o pater noster Dasalota Mika el, utrum Sancti Spiritus auxilium super nos descensurum sit, ut martvrii af- tlicliones propter Domini j^raecepta. ius et legem sustinere va- leamus? '. Kt milii Hasalota Mikael: "■ Sane, inquit, milii revelatum est auxilii spiritum super iios descensurum; fratribus 3^) enim me interrogantibus et dicentibus: ' si quis regein de no- verca monebit, nonne ei martyrium erit ? ' cum responderim ' sane, erit ', tum Sanctum Spiritum super omnes descendentem adspexi " ». Sancti cum patre nostro Dasalota Mika"el, fanu; et siti omni- 3". biisque nnjlestiis pressi. iter fecerunt, et e regione Tegray uscjue ad civitatem regionis Sewa, cui nomen est Sawan, ve- nerunt; eo enim rex erat. Cum sancti ad castra regis pervenissent, liomo a daemonio agitatus, (jui nudus, vestibus reiectis, currebat, advenit: populus. .•iiimmiUm t«'iiilus, al» Miiis «•oiispcctii s»» proripi**!»;!! iio iniuriis alli<<*ri suni; ne ciirros qiii- dem usque ad recenLissiinum lempns cognoverunl Hoc ad sacrorura Librorura iraitaiionera fictura videiur. M 25 >X- terribiles et formidabiles ante se lipfari iussit. Ihxov omnia rex fecit ut monacbi expavescerent et reprebensiones omitterent. Tum vestibus oculos ferientibus se imhiit, capiti auf(usta *impcrii p. 28. sij^na imposuit et carpus armillis cinxit : i^ulclierrimiis crat, 5 metuenda nuiiestate insi^nis, tacie e^rejj^ius, et ma^Miis ocuiis I^raeditus. Tum sanctos dechici ct in regias aedes introduci iussit; mihtes eos, clypeorum ful^^^ore bastaruuupie sepe circumdatos, adduxerunt et coram ^^erje cimsistere fecerunt. K(;x sanrtis b)- 10 cutus est : n Cur venistisf >. Fater noster Hasalota Mika'el ei respondit : « Ut tecum de iustitia colloqueremur >. Rex eis (Uxit : icite: mecum bHpiimini ! >. Hasalota Mikael maf^na voce respondit et dixil : « In initio creavit Dominus caelum >. Tiim regi creationem nuindi enarravit : tum parentum ortum et dllu- 15 vii descensum i^ropter humanae gentis peccata; tum ei Abra- bami, Isaaci et lacobi historiam et Domini amorem in ipsos, (pjod eius praecepta servaverant, enarravit. Hursum, (piomodo Dominus Sodonu\m et (romorrham propter incolarum peccata subvertit, enarravit. Hursum, ei enarravit (piomodo Domiuus 20 legem dederit, atque pura ab impuris, edenda a non edendis, nubendas a non nubendis distinxit : « Dixit enim Dominus Moisi*: « E^o sum Dominus, Deus vester: nemo ad proxi- mum sanguinis sui accedat, ut revelet turpitudinem eius, nam- (pie ego sum Dominus. Xon revelabis turpitudinem patris tui TT) neque turpitudinem matris tuae, tua enim inater est: eius tur{)i- tudinem non revelabis, patris tui turpitudinem non revelabis, nam patris tui turpitudo est >. Alio I(U'o ait-': « (Jui cum uxore l»atris sui recubuerit, patris sui turpitudinem revelavit: morte moriantur ambo, ambo scelesti sunt ». VA Paulus ait-^: « Utrum 30 vultis me ad vos venire in virga an in amore et in mansutue- dine? nonne audita est inter vos fornicatio, *et talis fornicatio p.20. (pialis inter gentiles non tit, praesertim ut uxorem patris sui aliquis in matrimonium duxerit? Vos autem inflati: an deHe- vistis ut tollatur e medio vestrum qui id fecit ^ Kgo (piidcm a 3') vobis absens corpore, praesens autem si^iritu sum, et ecce sum (fuasi vobiscum essem. (Jui hoc fecit, congregatis vobis, in nomine Domini nostri lesu Christi, et spiritu meo, per Sancti Spiritus ^ Cfr. Lec, xvnr, G7. — * Cfr. Ij'c., xx, 1 1. — ' Cfr. I Cor., iv, 21 ; v, 1-5. virtntcrn, illnni Sat.inat* tfaditr, nt ('iiiH raro vinciatnr el k|ii- ritns, in ilic .nlMMilns Ihiiiiini noslii Icsn. nMliniatiir >. Aii(l() IhMiiinns ( rc.il.i (tniiii.i rn'.u\'\i, (*{ Ic^ms li(»iiiinilnis ('onslilnlioin^siinc (liMlil. i)oiiiiiiiis noH clii'iHtiaiios dnas iixor«*s (liKcic. ('oiiciiImii.is possidcre, ad aliuH iixoreiii inlranf s vclnil. Al hoiiiini iiraccciit.i oiiinia ai>n(l t(' jiraetermiHsa Hniil. cl jtracscrlini. (jiioil iiia}alris Ini nxoreiii iii iiiatriino- ninni dnxisli. At ((•tc^-as feininas, iinae innltae Hiint uuiiiero. liariolas et sacrilii^nlas iion (liinisisti ». Kcx antem dixit: « (Juae jKitris inci nxor (fsl ^ ». P.itcr nostcr 1'asalola Mikiiel «lixit f.i: lo « /an .Maii^M*sa esl n\or |)atris Ini \\'c(|ciii H.-r.ula ». H*'\ anteni: <( \\'c(|ciii Ka*a(la pater iiiens iioii tnit. nic non ^'enuit I ». Ilacc i('\ iuaelcxtahat. (jni.i cins patris tValrcin. (J(;(lma Saj^ada. ciiiii ciiis iii.ilic rccnhnisse, ct ipsiiin rcf/eui v Qedma Sa- (jadit ^(•nitniii cssc ci narraveranl. (Jnapropter dixit: « Me non i'> Wedeiii Kaada f^^cnnit I ». Kcx iiiajxna ira exai*sit. .Ma;zistri inHitimi re-^is, euiii ira incensnin cnin vidissent, sanctos fla- ^^ellarc incei)ci'niit : ct iiia^nia })eitnl)atio 1'iiit et tumnltns, ita ui altcr altciiiis voccin. niaj^mi clainoris cansa, non percipcret. Kex. e re^ia sella surf^ens, liasta stricta. sanctos a Haj^ellato- a» rilms diinitti inssil, et niilitihiis dixit : « ( nuiii(|neinque prelien- dite, neciue alter cum altero liac nocte conveniat: cras, ad me eos reducilc! ». Ke^is niilites illos traxerunt : sancti. contu- meliis a^ecti, iii vii^ilantia et Doininuni de})recantes pernocta- veruiit. '2:* Mane, eos ad re^eiii deduxerunt et in eius conspectu sta- p. 30. tuenmt. *(]uin eos adspexisset, regis cor ira exai*sit. et ino- uachoruin unuiiKpieiiKpie septeni tia«^^ellis tia^ellari et cruciari iussit. Eorum san*^uis fluxil (piasi a(pia. Tum ignis e loco ({uo vexahantur egressus est. et us(pie ad regis ianuani flanimas r^» einisit : diu noctiujue exarsit. Kex })ropter hunc ignem ex})avit. atque milites ut e fiuiiiine a({uam haurirent et in ignem proiice- rent praecepit. Dum regis exercitus in ignem proiiciunt, iirnis trihus in locis a})})anut. Denuo rex })0})uli iiiultitudinein in euni a^iuani proiicere iussit. Dum proiiciunt, ignis rursum se}>teni 35 in locis a}jparuit. Tum rex magni liuminis cui^um averti, ad ignem irae Domini extinguendum, iussit : tunc ignis omnibus in locis diffusus est. Reo^ina Zan Mangasa retji Amda Svon dixit : « Num cum acpia ignem ardentis irae Domini extingues? >. Dein. albae muscae advenerunt et ecjuos nuilosque niomonlr- runt : nuiscarum morsibus nui^na animalium cnpia {«'liit. 'runi rex, teiTore correptus, noctu cuni itojiulo suo secessit. Inde, rex sanctos cum i>atre nostro Uasalota Mikael vinctos in exi- T) lium compelli et in re^^ionem ierrae $a\van, cui nomen est Dara, couscendere iussit : cui regioni unus tantum est ej^ressus et unus est inj^ressus; praecipitiis enim en circumdatur. (Jui rero super liunc moyitem incolunt Moslemi (tanbalat) eranf, (^hristum non cognoscebant, et homines interticiebant ; rex, si 10 ab ali(iuo poenam pelebat, ad eos mittel)at, ut pio eo ultioncm sumerent. (jiin ad eos i^ervenisset, sanctiis evangelium iv^nii caelo- rum eis praedicavit et quasi lucis columna eos illuminavil. Eius praedicationis gratia, crediderunt et dixerunt : « \os bap- i'> ptiza, quaesumus. in nomine Patris et Filii et Si^iritus Sancti ». Pater noster Pasalota Mikael eis respondit: « Ite, cum reg<* colloquimini: vos in Christum credere ei dicite ». *Dara * p. 31, incolae ei dixerunt : « (Juis nos ad regem introducet l » Pater noster Hasalota Mikael eis respondit : « Ad tabernaculi sa- 20 cerdotes ite; ii cum rege loquentur ». Uuenuidmodum dixerat Pasalota Mikael, Dava. py^orinciae Moslemi (tanbalat) pio- fecti sunt, ad tabernaculi sacerdot^s pervenerunt et eis di- xerunt : « Ut bai)tizemiir in nomine Patris el Filii et Spiiitus Sancti volumus ». Tabernaculi sacerdotes iverunt et (piae Dara -'■ proriyiciae Moslemi dixerant ve\(\ rettulerunt. Rex Moslemos in«^redi iussit, at(pie eis dixit : « Uids vos, ut in Christum cre- datis et christiani sitis, docuit? ». Moslemi ei responderunt : « Apud nos est monachus captivus, qui hinc advenit; ipse no- biscum collocutus est ». Rex dixit : « I^asalota Mikael est, 30 quem ego iu exilium eximli; regni cniin castia perturbavit. Ecce 60 etiam popuJos persuasit! (Juid iu hunc perturbatorem agam? ». Et dixit Moslemis: « Ite; in i^atrum vestrorum lege manete - >. Moslemi, in tristitia, ad patrem nostrum Rasalota Mikael regressi sunt. Sauctus dixit eis: « Filii mei. tristes ' In codice aliqiiando Dara, saepins lainen Dara scriptnni est nomeri. — ' Aelhiopiae reges el principes, relif^ionis ppaelexln, incnrsiones in tinilimos populos islamicos vel eihnicos praedandl causa (qiiod aiilem tribuia colli{t'(M"ti i^Mtur siint cl iiixta patris nostri Maijalota .Mika'«*l mand.itiim fcccrunt ; l)a|»tisniat«» (»1 sancto mystcrit» siis<'(*|itis, a«l '> cum iit ^Miidio reversi snnt. Ipse, eos Doinini praecejita (l(M*«nH. illic inansit. \\\ DfivFi inro/is ([iiiilam crat, Abrcham vocatiis, (jiiem |»at<*r noster IJasalota Mikacl flili^^chat; ei, |»ost((iiain inro/ar ha- l»tisma suscc|)(M'ant, Abrcham noinen pater noster Haijalota Mi- i» kaol imposiKMat. Olim, |)at(M* nost(M' liasalota .Mikii el ei dixit : «, ^(^ l)isc(;s mihi captarc mihi({U(* mitt(M'e cujiio, naiii I{c«hMii- l^toris nostri nativitatis in carne festum advenit ». AbndiSm, (|U(Miiadmodu!n pat. Pater noster I^asalota Mikael eis respondit: « Iter faciendo ({uidam me spoliavit : piscem i'eli({uit. duos attulit ». L)e is cum colloffueretur, (pii ab Abreliam missus fuerat pervenit et •« patri nostro Hasalota Mikael: « Pisces illos. in(pit, accipe; nam post magnas investigationes inveni: ({ua de causa eos mit- tere moratus sum ». Pater noster Rasalota Mika'el dixit : < Do- minus benedictiones suas multiplicet >. Et ei qui missus fuerat : « I, ait ; cum regredieris, 7iemo in itinere a te rapiat >. 35 Legatus haec verba in corde suo non infudit. Cum ad locum in quo piscem assatum abdiderat pervenisset, manum ad eum excipiendum porrexit : at piscis assatus. in draconem magnum conversus, se movit, et (^aput extulit ut puerum morderet. Puer -M 29 )«- e (Iraconis conspectu aufu^at ; inde ', aufu^^ebat, ('lauiabat et (licebat : * Me, sancti, adiuvate! nic adiuvate! uie, o IJasa- lota Mikael, adiuva ! » (^uui clanioreni audivissent, sancti in communitatis cena rc(mturbati simt. (]um dicerent: n (Juid T) est liic clamor ruri^ », pater noster Hasalota Mikael eis locutus est: <( Venite, egredianmr, ut Domini virtutem adspi- ciamus ». Cum e«j^ressi essent, puer venit, et patrem nostrum Basalota Mika'el amplexus: n Hominem, incpiit, mei iustar te esse juitavi, et unum e piscibus (pios tibi afTerebaui furafus i>» sum. ('um rediissem ut piscem susciperem, ecce ille in draco- nem conversus, me })ersecutus est y>. Pater noster Hasalota MikaVM *respondit: « Ego (piidem peccator sum et improbus. p 33. sed Domini casti<^atio tibi terrorem bac formidanda visionc iniecit ». Pater noster P>a§alota Mikael draconi benedixit di- Vo cens: < Ad pristinum statum, lesu Christi virtute, revertere! ». Draco in piscem assatum reversus est. Sancti omnes mirati sunt, landes Domino tribuerunt, ad patris nostri Basalota Mi- ka'el pedes se prostraverunt et dixerunt: « Proplietam maj^num nobis excitavit Dominus ; apostolum novum nobis excitavit •20 Dominus ; caelestem bominem terrestreuKpie anj^elum nobis excitavit Dominus: militem tidei causa pugnantem et bellato- rem Trinitatis gladio certantem nobis excitavit Dominus ». Sancti ad communitatem regressi sunt. Pater noster Basalota Mikael sanctis dixit : « (^uid de boc pisce assato faciendum ? Si 25 edemus, nobis sub draconis speciem se ostendet; si abiicienuis, Domini miracula super ipsum manifestabuntur. Venite ergo : eius carnem spinas({ue i^^^ne ustulemus, oleo c(mdiamus, et in coi'nu iunnittamus ut ae^rotis medicamen sit ». — Seniorum unus dixit: « Postea, projtter piscis carnem, (puim igne ustulaveraut »j et oleo condiverant, caecorum oculos vim recuperavisse, leprosos mundatos fuisse oculis meis vidi ». De eius jirodif^iis rumor rej^i auditus est. Rex sanctos illinc expelli et ad lacum ma^num. cui nomen est Zeway, ad(bi<'i iussit. Lacus vero profundissimus est at(pie amplissinms; nemo 35 in eum, praeter (sine?) wabal ^. in^nvditur. Ad insulam san- ctos adduxerunt. Eius incolae etbnici (arami) erant, leguui ' Sic ms , se*l (rniza pro cmz legendiim, el « eum anlucrpret » iniel- ligentJuni pulo. — '■' Vocis w a b a 1 >i riTla osl codicis scriphira) sen- sum ignoro. -N( :w) «- iiistitiiti()iniiiu]iic i^ii.iii, (-.'inn' ni.irtat.i ct inMt in.ictata v<»h(m*- b.intiir, lii|)|M)p<)taiii()s r(*tcra((iic aiiiniali.i, ((ua<* christinni iion (•iliiiit, (-<)iii(M|(>|).'int. I))i. in i(*iiiniiH ct i^rccilMis iiia^Miis((ii(* af- llicl.ilioiiihus stctciiint, loto conlc ct arilcntissimis lacriinis !><»- iiiino niinisti-ant(^s. p iU. Dcin, \'{*\ snn-tns c hicii «•iluci jiissil <•( *j)ra(?c()nciii iiiiHit ((iii ciiciiiniii-l cl li.iiM' iliculis (leiliixit : snnctus ceteros discij^ulos ad sua kM:a re^^redi. ut in terra Siwa evan^^eliuin rcj^ni caeloruin (^raedi- carcnt, iussit. Kius (Uscij)uli, sicut ij)se praecej^erat, Siwa ten^ne incolas a lUvinationihus. Iiariolationihus cetcrisrjue ad idola j)er- tincnlihus avcrliMunt, et scortationcs ct fraudeni et oinnia (juae 20 Doiuino oiliosa sunt ab illis renioverunt. Rex ad liostiuin regionein, ut dcfectorcs j^eteret bello, ivit '. llostes ad tideiii j)atris nostri Basalota Mika'el nec non ad tidein (Uscipulorum cius conversos esse auditu accejiit. Tum j^atrem nostrum Rasalota Mika cl eiusque discij)ulos in vincula coniici i^ iussit. Patrem nostrum Basalota Mika el in vim-ula coniece- runt. cum annosduos in tranrpiUlo loco ej^issct : liuius reijionis nomen est Xaret '. Kuin vinctum donec rex e bello rediret dc- tinuerunt. E bello reversus, rex j)atrem nostrum Basalota Mi- ka el cum discipulis omnibus deduci iussit. Tunc. eis terribili 3) sua magnificentia insidiatus est, ut imperii maiestate terro- rem eis iniiceret. Pater noster Basalota Mikael discipulis dixit : « Expavescere nolite, o liUi mei; hic enim regis terror non a Domino sed ab osore est: qui, vero, diaboli consilio minatus est virtute Domini suj^erabitur >>. Uex illos coram se ad- 35 mittere timuit : antea enim eum suis repreliensionibus terrue- rant. Qua re legatum ad sanctum misit qui diceret : « Cur pro ^ V. supra pag. 27. — - Vel Enaret legendura ? me non oratis, iit dfcpt pro regihus precari ? ». *Pat(»r nostei- p. :i5. Hasalota Mikaol (^i iiiisit : « Niuu pro oiuuiiius re^iantibus pre- eari deeet ? ( >uinesne super iudicii tlironuui sedeutes *■ dilecti l)o- uiini ' dicuntur^ Xoune Moises et Aron Pluiraoni restiteriuit ^ '» suj^er euui Ae^^ypti((ue liopuluiu duodeciiu plaj^as luiseruut. Sa- luuel Saulo dixit ': * (Juia Doiuini voc-eui conteiupsisti, Doiuinus te contemnit '. Klias Acliahuiu re(larguit- et eius diehus, per an- nos tres mensesque sex, iuihres itrohihuit ». Le^atus })rofectus est ct verl)a j^atris nostri Hasalota Mikael vo^/i rettulit. Kex ad 10 })atrem nostrum Hasalota MikatM misit (|ui diceret: « Pro peccatore aut(Mu non precamini, ait Dominus ' ». Pater noster l>ai?alota Mikael respondit : « (Juid est peccator, nisi ut Do- uiiuus eum ad paenitentiam redigat ? ». Et le^ato: « Age, iu- (juit, haec regi dic: Propter maiestatem tuam non tiiueo, proptcr 1") cruciatus tuos non tristor. Si me hastis confodi iusseris, \v/.p- chielem meminero: si ad leones in pastum proiici, Danielcui meminero: si in fornacem ignis mitti, Ananiam, Azariam et Misaelem: si serra secari, Isaiam; si saxis lapidari, leremiam; si cultro caj^ut pra(^cidi, lohannem filium Zachariae, quem He- •20 rodes propter Herodiadem, Philippi fratris suis uxoreui, inter- fecit; si alios in nie cruciatus attuleris, apostoh)s sanctissimos el martyres victores, qni passionem passi sunt omnes, meminero. Xum sanctos })utas maiestatis tuae causa, non vero humilitatc subigendos esse? Xonne antifpii reges ', hostibus surgentihus, -,r, deprecabantur, sanctorum cellas pulsantes, ut auxiliuiu iu proe- lio invenirent ? Tu autem sanctis minaris ! Putasne in nos, miseros, certare? Xonne in Dominum certas, *cui et aniiuas et p 36. corpora n(^stra tradidimus? ». His ab ore legatorum auditis, rex expavit valde. et legatum misit qui diceret: « Parce mihi, 3i [)ater! nunc vero voluntatem tuam faciam. Sacerdotes mei, nt eis verba vitae exponas, venient; si vero apud me consi- stere vis, ut doceas et quae me iuvabunt exjMmas luane ». Pa- ter noster I^asalota Mika'el ei respondit: « Propter })eccata tua est tibi apud Dominum lis, nec non propter })0})uli })ec- a=^ cata. Pro})ter autem monachoruiu })eccata, tu obiiirgaberis ». ' Sam., XV, 23. — '^ I Reg., xviii. — ^ Sic ms.; texUis auleni corniplus vi(ielur. Forsan lecjendum esl: « Niim Dominiis dixil: pro peccaiore non precamini?». — * Haec ad regis K.nlr*b ol sancti I'antal('\von liislo- riam alludere videntur. \l rcx: « (iiir |M'o]itcr iiionaclioriini |N'ccata ohiurf^abor^ ». I']t |>;itci- iiostci- n.is.ilota Mikacl: « (iiir igitiir inonachi cuiii \i(hiis h;il)ilanl(' Monachi soli niancant. qiiia i^ncni cl herhant in iino loco cssr (IimIcccI *. riini r«*x |>rac(-c|)il : « Pracco cir- cunicat ct (li(-at : * Si inonachus cuiH mulicre invcntus sit, :, l)onis spoHctiii : juacfecti cius l)ona, cius |>ecuhuni diripiant, ipsunKiiic (inii nioniali ({uac ci ininistrahat, ut poenas fiagcllo cxsohaiit, ad nic dc^lncant! ». Indc, patcr noster I>a!?aU)ta .Mi- ka'ol paceni pacliis csl. cf n'\ i»aceni conijM^suit : Ule (h)niiini rcdiit '. 10 Hiirsiiin, rcf(i dixciunt: « Hic inonachus, cui nonien est I>a- salota Mika cl, militcs tiios oinncs ad jiacnitcntiain rede^it ». Kt i'(ix intcrro^'a\ it : « (Juinani ad pacnitentiain rcdacti sunt ^ ». Eoruin noinina, vii-oruni ct inulicruin et i^raefectorum, rettule- ninl. Mulier crat (luain antca rcx in inatriinouiuin ipse duxerat 15 et dcin cuidain suo Ainharico iniliti ^' dederat. Illain ad paeni- tentiain redactain esse et concuhituin viro recusare regi rettule- runt. Dixit rcx : « Illain in cuhili ineo ut polhiain ad me dedu- cant! ». Lej^^atus (pii inaiii ad^hiceret inissus est. Is cuin advenisset, mulier ad })atrcin nostruni I^asalota Mikael misit (pii diceret : 20 « l^recihus tuis a^Uuva me, pater! vigilias vijj^iUis adde, nain- p. 37. (jue, ecce rex *ut i^acnilentiain diniittain et in eius cuhili pol- hiar, ine ad se deduci iussit ». Nuncius, labeute in vesperam die, cum sancti in cenacuhim in^^rederentur pervenit. Dum ce- nae preces recitant, patrein nostrum Basalota Mikael de nuncii 2.^ adventu certiorem fecerunt. Hluin priiisquam sancti aliquid de- gustarent introduci iussit; inulierem enim suinina benevolentia prose^pichantur. Lef^atus nuncium rettulit. Pater noster Ra§a- lota Mikael sanctis dixit: « Xemo vestrum cibum vel acjuain degustet, nemo habitaculum petat, nemo hac nocte sonmium 3) palpebris suis det! ». Omnes ad ecclesiam duxit, et femina- lia arcte cingere praecepit ; tum. vestes et cucullos deponere iussi sunt, et nudi manserunt. Xoctem integram magnis in supj^lica- tionibus egerunt: alii in genua pro suis viribus provolvebantur; ^ Forsan mesJa iiegus legendum esl: i. e. « Paler nosler Basalota Mika'el cum rege pacem panxit el composuit, et domum rediit ». — - LaLamha7'ahu: in vulgari liodierno eloquio interdum fl//j/^rt/Y7=«miles, ^ervus Amliaricus ». Si aulem lalemharahu legendum putas, . Et patri nostro Hasalota Mika el niisit dicens: « Me sanitati ex lioc 10 iuorb(\ (pii propter iussa de inuliere tibi coiuinissa ine invasit, restitue, o pater! Xunc vero ut ipsa ad pristinuin locuin regre- deretur luandavi. Loricatos equites ad aedes discipuloruiu tno- runi delendas inissos nunc revocari iussi. Tum autem parce mihi. pater, sicut Dominus pater tuus! Si Doiuiuus precibus tuis sanctis 15 me sanitati ex lioc morbo restituerit, secundum praecepta tua vitain a^ain >. Rex cum legato sacerdotes et diaconos ut pa- trem nostrum Ba§alota Mikael obsecrarent misit. *Illucescente p. 38. die, pater noster Basalota Mika'el monachos vestes sibi induere, cing^ulum cin^ere, cucullum sibi imponere, pallio se amicire ius- •^o sit. Tum regis legati, sacerdotes et diaconi advenerunt, nuncium totum ei rettulerunt, eumque ut pro regis valetudine Dominum oraret deprecati sunt. Pater noster Basalota Mikael dixit eis: < Quis haec omnia fecit, nisi vos, clerici, qui sermonibus ve- stris regem beatum praedicatis, laudibus extollitis et dicitis: ^o (Juis sicut tu strenuus, et quis sicut tu triumphator, et (piis sicut tu in omnibus liberalis, et quis sicut tu eleemosynarum largitor? Vobis celebrantibus, peccata peccatis addit, quemadmo- dum Isaias ait > : ' Popule meus, ({ui bentum ie (licunt ipsi te decipiunt et vestigia pedum tuorum perdunt ' ». Sacerdotes et 30 regis milites sancto dixerunt : <( Pater, nos quidem secun- duin praecepta tua vitain agemus. Rex vero dixit: * Si ex Iioc morbo sanabor, (piae iusseris i^erficiam " ». — Pater noster Ba§alota Mikael eis respondit: « Regem non se conversurum neque peccatorum suoruin paeniteutiam acturum cognosco; sed 35 Dominus illum sanitati a morbo restituet, ne eius mors j^ropter verba inea accidat ». Sacerdotes ei dixerunt: « Peduin tuo- ruin pulverem da nobis, (piaesumus, ut regi ad integrain vn- ^ Is., viii, 12. AETH. — n. — XX. 3 -K.^M )M- lctudiiKMii ('ontii-iiiandain ilcffrainus ». Pator iKmtfr Ma.^alota Mika'ol n*s|Mm(lit «ms: « I*<»«luni nirurn puhwnMii vohi» non (laho; S(;<1 itf% et rpf(<*in a iikiiIm) sanatnin invenic»tis! ». Sa- «•«*r(l()t(»s <»t (|iii iiiissi fiicr.int (uiincs j)rof<*cti sunt, et regeni a inorho saiiatnin invciKMMint. s Dcin, patcr nost^M" Hasalota Mika^l in illo loco stctit, in anachorctica \ ita, cnin spiritah* (crlainfMi ccrtar^^t (lis^*i|)ulos(|U«» <'van|^'(diiiin rof^ni (•aclornin (locer<»t. < Hiin, ut fucharistiain ce- lchranit ad inystorii onlinationein in^rcssus est. At scorpio, ut ci noceret, eius veslihns pcrfossis, sanctuw inag^nis niorsihus lo vexavit. Pat(»r noster Ha^alota Mika'("*l inissain non ahrupit, iic({U(» inanuin in sinuin ad scorpioneni comjuirenduin iininisit; p. 3'.>. scd laudationes, manihus extensis, ahsolvit et *sanctuin niyste- riuin populo tradidit. Missa ahsoluta, eius caro dehilitata est aniinns(pic d«^fecit. Saiicti illuin inorho corn^ptuin es.se })U- ir> taveruut, necpie scoq^ionem sinuni eius morsihus vexavis.s(* intellexerunt. Cum autem eius corpus manihus scrutarentur, scorpionem et patris nostri carnem aegrotam scorpionis veneni iniectione lividam invenerunt : ()})tiini viri con.stantiam celehra- verunt et laudaverunt. Quam mirabilisfuit mag^nitudo constantiae 20 l^atris nostri Rasalota MikaYd! Quam mirabile fuit eius lahorum certamen, quod gratum hominibus et praemio affectum est apu(l Doininum ! ( ) pater, (juo modo sfatim cauda scorpionis te aegritudine non affecit et sui veneni emissione stafim non vexavit? O pater, (jiio modo talem adflictionem sustinuisti? <* 25 pater, ({uo modo a missae initio usque ad finem perseveravisti? 0 pater, Deo tuo in sancta eucharistia sacrificavisti ut populo salutem animae traderes: te ipsum constantia adflictionis, scor- })ionis acerbitate productae, sacrificavisti. Sacrificii tui odor usque ad caelum adscendit et coram throno Illius qui omnia ac- 3o ci{)it pervenit. O pater, sacrificium tuum, sicut laudes Cherubim et sicut odor turis Serapliim, acceptuin fuit. O pater, Aethiopiae magistrorum princej^s! 0 pater genitor monachorum regionis Ag'azi ! 0 pater, qui iu exilio tuo laetabaris sicut homo rpii ma- gnam praedam invenit, et in vinculis exultabas sicut homo qui 33 ad nuptiarum domum procedit ! 0 pater, cpiando sanctuarium in- grediebaris, vultus tuus conspicuus erat quasi hominis qui anno- tinum vinum bibisset ! Quando prostrationes incipiebas, eas cpaasi ecpiorum cursus celeres reddebas. 0 pater, ({uando manus tuas -^<( 35 )«- ad deprecandiim extendebas, corpiis tuum effusione lacrimaruiu lavabatur; ({uando docebas, gratia e labiis tuis effundebatur. 0 pater, cum in regio foro esses, cor tuum exardebat ut ui*sa pariens vel fera aj^rorum saeva; in ira tua prosequebaris 5 quasi leo ru^aens et ferae ululatum edentes, quasi pardus pro- siliens, relicta matre, ut aj^j^rediatur venatores persequentcs. 0 pater, num tibi caro non erat, quod dolores n(m tiuK^bas?' 0 pater, *num caniis debilitas tibi non erat, quod regii fori p- 40. cruciatus ncm timebasf (> pater, memento mei in precibus tuis; ^o iusti enim preces potentiam et potestatem babent \ Xunc vero redeamus, ut patris nostri P)a?alota MikaVd hi- storiam exponanuis. (^lim, monachorum unus ei dixit : « ( ) pater, in eodem loco, in charitate et in anachoretica vita, ma- neanms > IJasak^ta Mika'el ei respondit: < Si monialis til)i is est, tecum non manebo >. Ille monachus contra: « Mihi mo- nialis non est ». Pater noster Basalota Mika'(3l ei dixit: « Si monialis tibi non est, hic manere nos non decet; in alium locum devertamur ». Patcr noster Basalota Mika'el ei parvulam cellam fecit, et monachus illic commoratus est. Die quodam, '^o cum ille abesset, monialis venit et dixit: <( Me ad patrem mv strum Basalota Mikael ducite cpiaeso ». Sancii vero filii mw- /ieri dixerunt: « Ad eum ingredi ne({uis ». Illa dixit eis: « Ilim- quidem, antequam a sancto absolutionem a peccatis meis ac- ceperim, non discedam ». Monialis verba patri nostro Basa- ^ lota Mikael cum rettulissent, pater noster Basalota Mikael filiis suis dixit : « Dicite ei : Peccata tua huic sacerdoti fatere ! >. Monialis peccata sua oumia, et monachum illum, (pii monialeui secum habere negaverat, virginitatem suam corrupisse sarer- doti confessa est. Pater noster Basalota Mika*el sacerdotem 3^' illum ad monialem misit dicens: < Haec paenitentia est; hunc ad modum ieiuna. Ad monachum illum iterum iam redire noli! >. Et ipsam ad Filpos, filium suum, abduci iussit, ad quem legatum misit qui diceret : « Hanc ovem, (juam e lupi ore eripui, accipe, et tu secunduui monasticas regulas custodi ::S ({uaeso ». Cum reversus esset, monachus ille patri uostro Ba- salota Mika'el dixit : « Monialem m(\am mihi redde ! ». Kt ei pater noster Basalota Mikael dixit : « Monialem tibi non ' Clr. Iac, V, 16. 6886 nonnc antca dixisti ^ Nunc v<'ro inoniahMn luani non s<'r- vahis! ». Monarhus maf^qio ftiror^ exarnit, riii pat^r nost^T nasah>la Mika"t*l: « . — 'I)iaconus <|iii(hinu (jui a|)U(l patrein no- struni Hasalota .MikaV-l \'(*tus .\ovuni(|ue IVstamcnlum didic*'- lat, in aliuin locuni j»i"ofcctus. sc saccrrlotcm cs.se iactavit, ct, ciiiii saccrdos ikhi cssct. ciichai*istiani confccit ct cclchravit. Patri nostro Hasalota Mika cl iliius facinora nUtulerunt. Patcr nostcr Hai^alota .Mika'cl illuni vocari iussit. (Aim venissct. jiater noster Hasalota Mikii cl. ir.i in «11111 cxanles<*cns, ei dixit: « Ad !'► ({uid hacc patrasti^ (auu iic .Vii^^cli (juidcm (^hristi camem taiif^^cre audciit. ((iiomodo lii. jnilvis. cum sacerdos non sis, ausus es? Hacc si audivisscnt, tc lajiidihus obruissfMit ! » Ille autem resjiondit: « Pater. hcatissimc jiatcr. jiaenitentiam niihi iiiilK)nc, (juacso ». Kt ei dixit jiatcr nostcr Basalota .Mikacl: i.- « Hiinc ad moihiiii iciuna: hunc ad modum jiaenitentiam age ». Iterum autem ille ad j)ristinam stultitiam regressus est, et eu- charistiam, (^hristi incarnationis die, confecit. Haec cum j)atri nostro Basalota Mikael relata essent, j)ater noster Ba^alota Mikrrel eum vocari iussit, ct fUscipuUs dixlt : « Cavete ne 2«j cum illo sive in eucharistia sive in j)recibus communionem haheatis ». Post haec omnes, siA'e sacerdotes, sive diaconi. et j^ojnilus nniversus illum deseruerunt. l)einde Satanas illius monachi cor, ut ludam Domini venditorem, invasit. Hiaconus ille, cum profectus esset, in monachum. (jui monialis virginita- 25 tem corruj)erat. de quo antea rettulimus, incidit. Lupi ambo in ovem. accipitres in columbam. serpentes in purissinuim vi- rum, vij)erae malignae in legis doctorem benedictione plenum conspiraverunt. Ambo. ad regem progressi, j)atrem nostrum l)asalota Mikael criminis arguerunt, dicentes: « Tibi, 0 rex. 3) maledicit, dicens: Qui Pharaonem eiuscjue copias in profundo mari submersit, sic regem hunc cum eius copiis poj)ulis(jue submergat! ». Ad iram incitatus rex paty^em nostrum in vin- cula cum filiis coniici et unde erat adduci iussit: eos in vin- cula coniecerunt et ad regis limina adduxerunt. Rex ad pa- 3> trem nostrum Basalota Mikael cpii diceret raisit: « Cur mihi P- 42. maledicis? ». *Respondit jtater noster Basalota Mika'el: « Ego autem tibi non maledixi. Libros nonne didici? Dominus enirn ait: ' Vobis maledicentibus benedicite. et beneficia in oppres- M 3T )«- sores vestros conferte ' '. Et Pauliis ait "*: ' Tibi male-licenti be- nedic '. In nionasticis rej?ulis dicitur quociue: * \ec etiam dia- bolo maledicite '. Nunc vero, si ne diabolo (luidfm maledicere Doyninus iubet, ({uomodo )))onar}ii re«j^i maleilicent? ». Hex o patrem nostrum Hasaiota Mikael introduci praecepit, eif[ue dixit : « Hi te maledixisse mihi rettulerunt > : et monaclios ambos, de ({uibus antea locuti sunuis, ei praesentavit. Kt pa- ter noster Ba§alota MikaOl dixit re^i: « Eorum alter, mo- nachus, cuiusdam uKmialis vir^initatis corruptor est; ({uam, 10 cum ad me venisset et de illo conquesta esset, ne rediret et ite- rum ad eum accederet prohibui, et in alium locum pro[)uli: il- lum vero secundum sanctorum disciplinam correxi et ({uin liaec iteraret vetui. Alter autem apud me in diaconali dignitate commorabatur; alibi progressus, se, sacerdos cum ncm sit, 15 sacerdotem esse praedicavit et eucharistiam celebravit; ({uae de eo cuni niilii relata essent, ipsum reprehendi et ei mina- tus sum; haec vero egisse ille coram sacerdotibus confessus est; et in paenitentia pro usur{)ato sacerdotii munere eum si- stere feci. Postea, ad pristinam stultitiam rediit. Tum omnes 20 ({ui cum eo erant, (piin cum i{)so in precibus comuumionem haberent prohibui. Quapropter me mendaciter criminis accu- saturi ad te progressi sunt ». Dixit rex: « Age ; in illos pro voluntate tua statue, et {)ro lege tua, sicut scis, paeni- tentiam impone ». Patei' noster Hasalota Mikael ei salutem 25 dedit, regi annuit et doumm regressus est. Olim, .\atna'el, onuiium eius tiliorum maxinms, ad eum venit. Pater noster Hasalota Mika'el dixit : « Ex aedibus Egzi' Kebra sororis meae, ut cum Xatna'el tilio meo societatem inea- mus, cerevisiam afferte ! ». *Cerevisia in parva {)atera, aliam p 43. 30 enim in aedibus non invenerant, adlata, {)ater noster Ba?alota Mika^el, i^atera altera sumpta, in utraque cerevisiam divisit ; quae pateras usque ad oras implevit et propter eius preces abundantissima fuit, sicut viduae oleum omnia nasa /irti' iia, quae in eius domu erant, {)ropter Eliae pro{)hetae manda- 3") tum im{)levit '. Olim, cum Itealota Mika'td {)ater noster et Za 'Amanu'el, Walaqa magister, siimd in exilio essent, discipuli {^anem quem ' Luc, VI, 28. — M Co)'., IV, 12. - =* III Reg., xvii. 14. pro coniri) cona iii pistrina paravcTant attuhTtmt. /a Aiiiiiiiirel panis rorniplus cst nccjur \t\i\r\iov nf/spertu fuil; panis auieni patris iioslri Hasalola Mikflel pulr-hcrriiiius visurjuc iuruna.salota Mika «'1 sj)ortulaiii miserunt. Tum, ad v(*sj»(M'as, eis cenam in sjiortulis attulerunt. Cum sj»ortulam /a \\manu'el aj»erire vtdlent. ij)sa ne ajieriretur r«'- stilit, (ju(»(l j)atris nostri liasalota Mika"('*l j)anis in ea erat. ir> Totis viril)us aj)erire conali sunt: eis restitit. Tum /a "Amanu'el (lixit (liscij)ulo suo: « Uuid mali j>atravisti. (juod sjx^ilulae meae o|i('irulum nc ajjeriatur renititur^ » I)iscij)ulus respondit ei: anis tuus in j)istrina corruptus esset, huic socio meo dixi: Mihi j)anem magistri tui 20 da, quaes(\ ne magister meus mihi irascatur. Ut jxjstulaveram. dedit. Hac de causa, susjncor, ne aperiatur sjx)rtula restitit *. P -^4. At /a' Amanu'el dixit : « Henedictus sit Dominus (jui *suj)er sanctos suos prodi^aa a^/ii ! > Tum j)ater noster Ba.salota Mika'el ei dixit : « Panem tuum, quem tibi Domini iudiciuni 2'' dedit, accij)e! > Et cum j^ater noster Hasalota Mika"el ei benedixisset, statini sj^ortula j)ro more aj)erta est. Qui vide- runt Doniinum laudaverunt. Olim, rex militibus suis nonne jirojiter fluentes amnes aquarunujue scaturigines, quae cum per eorum arva decurrunt, eis plantas irrigant, olera seminant, caepas allia(jue aspergunt. inde, saturitate pleni, ut mecum contendant veniunt ? » Et rudes milites, cjui operam ei in sanctorum persecutionibus dabant. venire ut patrem ^ nosirum advocarent iussit. Militibus haec imperavit: <( Ite, sanctos cum Basalota Mika"el. imperii mei j)erturbatore, in exilium pellite, et in aridam terram, aqua iter unius diei de- stitutam, deducite! ». Tum sanctos illos in remotam terrain -X< 39 )«- expiilenint. Ciiin ad fluenteiu aiuneiu pervenissent, qui rej,'i(»- nis naturaiu sciebant eis dixerunt : « Aquaiii ab hoc fluniine haurite; aliaiii eniiii postea non invenietis; si enim e vestro loco niane priina hice })roficisceniini huc ad liorani sextaiu 5 pervenietis; sexta auteni hora si proticisceniini, ad occasuiii solis tantum pervenietis ». Sancii aciuaiii ex ilh) tluinine hau- serunt et qno deducti sunt biberunt. Mane, dihicuk\ inter se coHocuti sunt: « A^ate; ad fluiiieu eamus, ne reditus noster in nocturnis tenebris tiat! ». Atcpie 10 eis dixit pater noster Basalota Mika^el: « Constantes estote, o filii mei, et corda vestra firmate ; iiam virtutein Doiiiini videbi- tis ». Media mane, pater noster Ra§ah)ta Mikael, ad rupem aestu solis pedes exurentem - torrida eniiii regio erat - progres- sus, super eam, trium horarum tenq^ore, oravit. Cum oraret, 15 rupes contremuit ; ex illa *quasi tabula magna avulsa est, et P- ^^5. aqua copiosa elfluxit ; ante aquaiii pisces multi etfluxerunt. Pater noster Basalota Mika'el regios milites a})i)ellari iussit ; eisque, cuin advenissent, pater noster Basalota Mikael dixit: « Dominus vester, propter aquam infensus, ne id quod hyaeiia 20 bibit biberemus nos huc traxit, et Dominus, victui nostro con- sulens, nobis cenam, piscibus non inspectione fluminis captatis sed ex aqua quae ob eius rairaculi gratiam e nq^e scaturiit egressis, paravit. Quid dominus vester cogitabit? Quo nos in exilium iiiittet, et eo Dominus non perveniet? Quo nos 25 abducet, et eo Dei potestas non erit ? Nam scriptiim est ^ : ' Eius potestas in universa terra est '. Rursum Scriptura ait-': ' Quo ibo a tuo spiritu et quo e tuo conspectu aufu- giam? Si ad caelum ascendero, et ibi tu es; in profunda si descendero, ibi tu es; alas ut aquila si sumpsero, et ad ex- 30 trema maris volavero, huc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua ». Regis milites, cuni profecHi essent, oiiinia miracula quae viderant patris nostri I>asalota Mikael pi<'- cuni virtute jjatrata regi rettulerunt. Ris audilis, rex timuit, et monachos dimitti et quo vellent abire iussit. 35 Paucos dies sancti, in prodigiorum suorum terrn (?) commo- rati sunt. Inde, Satanas cor regis in tentationem, ut sanctos iniuriis atficeret, induxit. Rex populis suis universis manda- * Psalm. civ, 7. — ^ Psalm. cxxxviii, 7-10. -«( 40 )«- vit : « Saiicto.s (|iii in oiiinihiis iiii|)<'rii inci rivitatilins siint nddu- citi'! ». Saiirtos a argentuiM, vestes, boves tradidit ; ((uibus acceptis, unus((uis((ue doiMuni r(Mliit. Za 'Ainanuel autciu, ()ater eoruin, haec recusavit, ct solus in cxiliuiu ()ulsus cst. Rex iMa«ristratus magnos prin- ci()cs((uc ad pativm iiostrum l^asalota Mikael misit. diccus; « MccuiM partici()a, quaeso! si nolueris, ad ()atriarcham al)eas! » 20 Pater noster l>asalota MikaOl dixit ; « Haec domino tuo refer; Sane, Hierosolymitanum iter ingrediar, metum mihi non incu- tis! » Regis le^^atus sanctis res(X)ndit; « Haec vobis rex dicit ; Fame et siti, ad Hierosolymam ()eregrinantes, non moriemini, ((uia in itinere sunt homines sicarii, christianos ad a()ostasiam 2" inducentes, et latrones ((ui Christum non cogiioscunt. Si au- tem mecuin consentieritis, aurum argentum((ue, boves bona- que omnia vobis dabo )►. Et sancti legato res()ondenint : « Aurum tuum argentumtiue bonaque omnia tibi in ()erditionem sint! ' >. His dictis, magistrum secuti sunt, et regis copiae animum pa- 30 tris nostri Basalota Mikael eius((ue discipulorum mirati sunt. At ()ater noster Basalota Mika'el profectus est, psalmum cum recitaret et diceret ' ; « Dominus me illuminabit et servabit ; f(uid timebo? Dominus est protector vitae meae; f(uid trepidabo? et hunc psalnmm usque ad finem recitavit. Ad locum. quo a^ ()ernoctaret, pervenit, et ibi cum tiliis suis noctem egit. Regis copiae, magistratus, princi()es et omnes regis militum praefecti ^ Cfr. Act., vm, 20. — - Psalm. xxvi, 1. M 41 )X- ad euin illic convenenmt et Doinini viniin interrogaverunt ; cuni eis loquendo noctem totain ej^^it, et dixit: « *Honorum vestrorum p. 47. direptionem, pedum manuuuHpie catenas, doi-sorum tia^adlatio- nes et corporis percussionem metuere nolite! Kursum, si vos in- 5 terticient, metuere nolite; corpora eniin vestra hic^ndimpientur, sed anima coram Doinino interfectores vestros accusabit, ne((ue mortis potestas in vos doininal)itur ». His dictis, cum disci- pulis profectus est: regis copiae eum propellebant. Et in rej^io- nein ethnicorum (arami), apud sicarios qui Dcuiiinum non 10 cognoscunt, dechixerunt. Deinde, enin in terrain Tejj^rav traxerunt et ad praetVctum legatus patri nostro Basalota Mika'el dixit : « Si hona a('cipere renuis, ad urhein Hierosolymam aheas: liaec tihi rex inandat ». Pater noster Basalota Mikael respondit ei: « Sane, proti- ciscar, secundum iussa vestra, quemadmodum inihi dixistis. Pulverein vestrum, qui milii adhaeret, in vos excutiam, et :}<) coram vohis vestes, quae super corpus meuni sunt, dorsi mei pallium, capitis mei cucullum })roiiciam. Cur de nuditate inea eruhescam? Nuin ego Doniino et Deo meo inelior sum? Ille, A'ero, nudus coram crucifixorum concilio stetit ». His dictis, si- liiit. Regis legatus patri nostro ^lkisalota .Mika el : « .Vd se(lem p. 18. 35 tuain recede », inquit. Gum profectus esset, legatus onniin regi rettulit. Quadraginta dieruin ieiunio ahsoluto, i^ater noster Ba:?alota Mika'el regis ianuam cum tiliis suis petiit, et secuin principem, qui ipsos deducehat, hahehant. Rex ad [^atrein nostrum Ba- ^alota Mika i'l iiii.sit (|iii (li(^<'rcl: « Si ingreKsuM fticriH (<), x*** rcoi" iic iiic («UMijMas sicnt antca corrijMiisti. \*crniiitanuui te (l(»pr«MM)r, |»al(M\ nt niccnin c(uiscntias. Si iiolis, IIicr()S(»lyiiiaiii prolicisccrc ! ». Palcr noslci* iJa.salola .Mikficl rcs|M)ii(lit : « Kj^o vero nc(jnc tccnin conscntiani ikmjiic Hicrosolvniani profici- r, s(\'ir. Si vis inc Hicrosolyniain pioticisci, nt patrian^hac niiii- cinin aiMncani. nna ainhos, inc ct linnc hyfitum, (^t^^nis vinci, ct illnc inittc ». H(;x antcin dixit: « Nec te neque illuni vinciain: tn antcni |)(*(libns tiiis proticiscere >. Et paler nostcr Hasalota Mikacl dixit: « Kx liac tua ianua non rccedarn. ritinii lo suj)j)licii, V(d liastis vcl {^^ladio, a tc dainiiari volo; nani niilii niclius est iiiori (|uani sinc IVuctibus niancre: tu eniin icin- nantis vana ieiunia reddidisti, adorantis adorationem iirohibuisti. et coenobia nionasteriacjue sub inipciio tno clausa sunt *. Et rex ad euni niisit (jui diceret: « Doniuni revertere, pater. \r, ne frigore et pruina nioriaris ». Eius tilii sancti euni obsecrati sunt : « Donium revertamur, pater, ne frij.(oris pruinaeqnc af- flictionibus consuinainur >. Eis rcspondit patcr noster I>asalota Mikael : « Fiat volnntas vestra >. (aiin cis doniuin rediit. Priii- ceps ei cenain attulit; })ater noster Hasalota Mikael recusavit. -^» Princeps autem: « Quid egi, inquit, o pater? >. Pater nostcr Hasalota Mikael dixit ei: « Tu quidem nihil egisti: attamen, ne rex tuaruiu rerum causa se iactet recuso >. Princeps euiii itc- rum obsecratus est : recusavit. Princeps regem adivit et omnia ei rettulit. Hex ad patrem nostrum Hasalota Mika'el misit ^-> qui diceret : « Vobis triticum, quod nutrimentum vestrum pro p. 49. vestra ratione sit tradent >. *Hespondit ei Hasalota Mikael : « Triticum tuum nolumus, nani fame niori quain triticum tuum edere nobis nielius est >. His auditis, rex ira examt; quem- cumcpie sive marem sive feminam ad illos accedere, ne eis 30 cibos darent, vetuit, et dixit : « M(^lestia et faine urgentibus, e manibus meis cibuiii accii^ient ». Illi vero monachi ne ab eius manibus nutrimentum acciperent sibi proposuerunt. Regis mi- lites monachum (piendam olera suis nummis empta ferentem cum invenissent, ipsum traxerunt et ad regem duxerunt : rex .& eum liagello verberari iussit. Monaclius cum verberaretur mortuus est. Rursum, rex patrem nostrum Basalota Mikael ad terram Gelo Makada in exilium niitti iussit. At dixit ei pater noster Hasalota Mikael: «. Hinc non recedam! >. Rex eum cum filiis vi deprehendi iussit: vi (leprelienderunt, et illc quidem in Domini pace cum Hliis suis profectus est. Olim, cum iter faceret ; onmibus tiliis praeivit. (]um tilii arf eum pervenissent, eis dixit: < (Juid vcro otieris super vos 5 estf >. Ei Hlii responderunt : < Pauciim farinac, (piae intirmo- rum cena tiat ». Fater noster Basalota Mika'el dixit cis: « Xum vos de intirmorum nutrimento potius (piam de patrc vestro caelesti sollicitos esse melius putatis^ •». Oneiibus (pun* super eorum humeros erant susceptis, omnia in terran» pi-oic- 1») cit, neque farinam pro cena neque viaticum pro itincre necpie pateram in qua ederent vel pocuhim in quo biberent eis re- liquit : nihil ex universa eorum supellectile, i»raeter bacuhim in eorum manibus et ferream i^alam qua eorum mortuos se- pelirent, reservavit '. Tum eos praeire iussit: id fecit ue (puu* r> proiecerat susciperent. Hunc Domini virum miramini, (pii aninuim suam Domino tradidit, et Dominus eius animam, ut turis suftimentum, f^rate excepit. Aninuim ieiuniis, abstinentia, statione, genutlectionibus, martyrio verberibus^iue cruciavit. In sanctuario, an^^adorum 20 instar vigilabat; ante otficium et ministerium nocturnum sc prosternebat adeo ut sudor etflueret (piasi a^puirum fons; tum, e sanctuario egressus, *cuUnam i^etebat, carl)onem ex ignis p. 50. acerra colligebat, in turibulum inmiittebat, et, altare circu- merrans, ture sutfiebat , turis j)reces ore suo recitabat. et 25 ambitum altaris lacrimis madefaciebat. Turis precibus recita- tionem psalmi cxvin- addebat. dicens: « Alef. Heati (jui inuua- culati -^ » us(pie ad finem. Rursus se pnjsternebat, ut antea. atcjue, ut antea, ture sutfiebat, flendo et sup[>liciter orando. Haec duodecies faciebat. Tuni sanctorum cubilia petebat, et 3«) eis dicebat: « (^repitaculum i^ulsate, ut ad nocturnum oflicium celebrandum conveniant » ; ipse vero cellulam suam introibat. et, sicut telonarius clamans, nuigna vi pectus penuitiens, et flens sicut meretrix quae Christi pedes lacrimis lavavit, noctem ag(d)at. Cotidie mane amore (^hristi cor suum incendebat, (piod nunKpiam r, defervescebat ; cotidie vires intendebat ut angusta cia ad san- ctorum spiritale certamen procederet ieiuniis cum abstinentia. statione cum prostrationibus, martyrio cum verberationibus, * Cfr. supra pag. 23, 1. 18-20. - - Ms. cvui. — ^ Psalni., ciLwih 1- M 44 )«- cinii Mpostoliis proptcr |na«Mlir;ilioncin el firopheta proptfr ar- «•iUKuiiiii visioiHMii Hss«»t. I)isri|nilis fiiturn, qii.isi arridissiMit, re- l"«'i r<'l)at, |) ciiiii siMiiin csse etiaiii < uni iioii aiieral, et se ij^sos ({uasi ah eo viilcri pulahant. Niinc vero a. l^iler noster IJasalota Mikael dixit ei: « Af^e: me (lucl ». Ille rupein (u nionstravit. Pater noster I>asalota MikSel, i") iiipis speliinca adspecta, gavisus est. At discipuli eam gratain p. 51. noii liahuerunt, et *patri nostro dixerunt : « Hiine locum relin- cpie, nam pessimus est el as})errimus: aliuin tihi locum oculis iucunduiii (puieramus ». I^ater noster Hasalota Mikael dixit eis: « Hic erit aeternae (piietis meae 1(kus: hic manebo, nain 20 huiic hcum elegi ^' ». Ilupem fodere coepit: discipuli, cum in suis cordihus contristati essent, cum eo foderunt. Ouarta feria, ad sanctos Man|os. Krestos Ainna et abha Sinoda misit dicens: « Feria secunda, mane, cuin filiis vestris, ad fodiendum sepulchrum meum, accedite ! >. Die sabhati, mane, 25 ad regionem inspiciendam, cum filio suo Enhaqom exiit : et re- cens sepulchrum, e quo cadaver eminebat. invenerunt. Dixit ei 'Enbaqom: « Pater, nonne tibi putridum est? >. Pater noster Hasalota Mika'el respondit ei: « .\onne tu postridie Imnc ad modum in sepulchrum patrem tuum dimittes? ». At filius eius 30 ^Enbaqom dixit : « Ne pro sepulchro quidem tibi apti sumus, pater? ^ ». His dictis, domum reversi sunt. Mane. die dominica, filios librorum Xabyud et Ephremi lectione hortatusest: cum hortaretur, fiebat et clamabat. Cum nox advenisset, usque ad dimidiam noctem et galli cantum assidue oravit. Tum disci- 35 * Sic ms.; sed supra Gelo Makida scriplum est. Hodie vero g^'lo ma- kadh dicitur. — ^ Cfr. Psalrn., cxxxi, 11. — ^ I. e., ni fallor, « ne tuum quidem sepulchrum bene disponere et te convenienter sepelire vale- mus? >. -«( 45 )«- pulo, ciu erat nomen Abel, dixit: n Accede, ad speluncain d»'- scendamus ». Haculo suscepto, ej^^ressus est, spchnKam intioi- vit et pro more oravit. Inde disciimlo dixit : <( A^e; fratres tuos appella ». Post haec, laciem sij^qio crucis sif^mavit, et (piat- n tuor loci latera si^navit; dein, manus ptMh^sque protendit v\ animam manibus (^reatoris sui tra(U : « lusti mors in conspectu Domini liono- rata >. Kius spiritus purissimus e jmrissima carne egressus est, et ad iustitiae iudicem migravit, ut martyrii dia^huna 10 propter verberationes, diadema puritatis propter vir^initatem et diadema sacenh^tii *propter suavissimum suae (h)ctrina«' p. 47. odorem susciperet; huius spei gaudio delectabatur; niliil (Miim e sanctorum certaminibus ei defuerat. Redeamus ad initium historiae mortis eius. Eius filii, cum 15 advenissent, ipsum mortuum invenerunt. In terram ceciderunt et clamaverunt dicentes: « O pater, o j)ater, nobilissima geninm. cur nos in solitudine relinquis? Pater, pater, aurum niun- dum, argentum purissimum, cur te in foeti^ham speiuncam abdidisti? 0 pater, pater, angele in terra, quis os tuum freno 20 cohibuit? quis labiorum tuorum laudes cessare fecit ^ Pater, pater, propheta, quis deinceps peccata a nobis cham patrata nobis indicabit et nos reprehendet, ut ad bonam frugem re- vertamur? Pater, pater, quis erit^ apostohis et inde ab hoc tempore in regum foro praedicabit et ecclesiae protector ciit ^ •jr, Pater, pater, martyr Christi, quis inde ab lioc tempore de prae- ceptorum observantia sollicitus erit et propter Doinini leges et constitutiones cruciatus patietur? Pater, pater, monachorum pater, quis solitarios docebit et eremitas visitabit ? l^ater, i^ater, lidei columna, quis ecclesiam sustinebit, ne eius nuiri evertantur :-;o fornixque diruetur? Pater, pastor, quis oves tuas in propheta- ruin aedibus ad pascua deducet et in apostolorum septa intro(hi- cet? Pater, pater, himpadis l)asis, quis ab hoc tempore in Ac- thiopiae finibus iUucescet? Pater, pater, j^ure ut lac! Pater, pater, suavissime ut mel I Pater suavibus o(h)rihus pcrfusc uf :^i unguentum vestium Petri! i^iter, patcr, l)cnc(Uclionc plenc ut ros montis Hermon qui descendit in montes Sion ! '^ P.'it«M-. ^ Psal/n. cxvm, 18. — ^ Haec corrupla videlur. Leges: « Paler, pa- ter, aposloie, quis inde ab lioc lempore » etc. — ' Psatm. cxxxii, 2. p.if*'!- iinMiinlissiiiH», ruiiis vorha pliis ffiiani vinuin la<'tiHrant! l'at«M', p.itcr, iiia^nstor qui so viris in riipis spcliinca, ({iiain ipsi* fo(l(M'at ut sihi (M^lula ' cssct, «Mim s(^|M'liv(Miiiit. Kii|)(»ni ill.uii hoataiii celebr^muH, qua^; siinilis fiiit (jiiplici spcliincac iii ;i^M*is Kpliron Ilctliaei % in (|iia Abiali.iiii. Isaac et lacob sc|)iilti siint. Hui^sus, siniilis fuit f. oX i'ii|,i Horcb, iii '*(|ii;i, jicr riipis foraiiKin, spbnidentes I)ei niinbi appiiriKMMiiil '. Uiirsiis, siinilis fiiit i-iipi (|iiani lereinias Hdit et lo iii i\ni\ T(Miij)li rcs «lcjjosiiit ', (Mii quasi ferri te^iiinentuiii fiiit. Kiirsus, siinilis fiiit nij)i in tinibiis Aej^ypti sitoe, in (pi;i (jiiasi in arf(illa Doinini j)alina dclincata est: e^xe, eius iiianus V(>sti^nuni adliiic cst. Hedeainus autein, ut enarremus quoimxbj sancti in loco iUo, i' iii (loloic ct in rtclii, nianscrunt ; j^ere^rini enim erant neque rej^^ionis mores co^^nosciebant. Incolae vero pessimi sunt, ne^pae in eoriiin cordibus est clementia Dei. Multos |)Ost annos, dis<:i- j)nli clam sancti ossa in alium locum transferre volueinint. Kius ossa, (|uac aruerant, cum effodissent, eorum mag^nitudo 21) nimia fuit, neque ea in arcam immittere potuerunt. Tum qui- dam 7nonachus ausus est et tibias, ut genua complicaret, accepit: at sanguis magna copia, quasi e vivo liomine, elHuxit. Sancti qiiod sanguinis e consuinpto osso efflueret inirati sunt et iu hominem illum irati sunt, quod Christi martyris genuum 2.' ossa complicare ausus erat. Mirabile est Domini opus in san- ctis eius! Post mortem. eorum gratia plus rpiam in vita au- getur. Verum est quod Davidait-^: « Multae sunt tribulationes iustorum. Dominus ij)sos ab omnibus liberat. Dominus eorum ossa servat. et nullus ex eis comminuetur >. rio Inde martyris ossa in alium locura transtulerunt et dejx^sue- runt, usque ad adventum abba Ya^qob. magni metropolitae Aethiopiae. Hic patrisnostri Basalota Mikael ossa adferri iussit. Ossibus adlatis, metropoUta laetatus est valde, et sicut puer niatrem respiciens exsiliit : super illa missam, martyrum ossibus 35 f. 54. idoneam, celebravit et sanctificatus est ^ per *singula martyris » Sic ms. — - Gen., xxv, 11. — ^ Ej\, xix, 18. — * II Mach., n, 5. — ^ Psalm. XXXV, 20-21. — ^ TexLus corruptus est. M 47 )«- femura, ciini liturgiae preces recitaret et un^uento olei eorum signaret. Tum eius discipulis benedixit, et: <( IJbicumque, ait, liaec ossa erunt, nec jH^stis nec tritici caritas neque imbrium penuria superveni«Mit ». His dictis, l^enedixit, proftictus est et in o regionem suam rediit. Ex illo tempore, nihil niah' loco ubi j^atris nostri Basalota Mika'el ossa servantur supervenit : nec pestis, neque tritici caritas, neque imbrium penuria; ^ratia enim I)o- mini quocumque sancti corpus transferebant vel . Revera haec civitas salutem invenit, marj^^aritam honore di- «(nam, cuius pretium ma^nium et mirandum est. Abba Va^iol) ossa in arcam mitti et pulvere in terra non \ey;i iussit. Patris nostri Rasalota Mikael mortis commemoratio fit die xxi 15 mensis apif seu liamle secundum supputationem Aegypti et Aethiopiae; secundum Romanorum supputationem, die xxv men- sis eyulus (iuUi)^ secundum Hebraeorum supputationem, in mense tamuz, Romanorum Hebraeorumque calendis concor- dantibus. Dies est feria secunda post galli cantum. Nos vero ce- 20 lebremus commemorationem talis prophetae, sicut prophetarum ; talis apostoli, sicut apostolorum; talis martyris, sicut martyrum; talis magistri bellatoris sicut iustorum sanctorumque comme- morationem; nam quaecumque sancti universi egerunt apud eum inveniuntur: sicut opud prophetas, prophetia; sicut apufl •25 apostolos, praedicatio; sicut apud martyres, constantia; sicut apud sanctos, spiritale certamen; sicut apud virgines, puritas; sicut apud sacerdotes, ministerium in puritate; sicut apud ere- mitas, anachoretica vita; sicut apud solitarios in cella clau- sos, vita solitaria; nihil de sauctorum certaminibus et fide 80 defuit ei. () civitas Sagla, quomodo hanc gennnam, cuius iHdchritudo septies sole est fulgentior, invenisti? Ide sui Domini ore lau- datus est, cum *Dominus iWiievei: « Serve mi, fidelis mi, cum p. 55. Petro et Paulo sedes tua fiat ». Hic honor, haec divitiae a Do- 35 mino commissa sunt. IJbinam vero sunt sedes Petri et l^auli? (.'um de his cogitem, opinor audicns quac Dominus eis dixit in evangelio- : « Cinii Pctrus Doniinuni intprrogaret dicens: \os * Prov.,xi, 11. — ^ Matth., XIX. 26-27. vero oiiini.i rrliijuiiinis, ct te siMMiti huiiius; quid erf(o inveniemus? iNuiiiiiiis iiost<»r eis respondit: In verilate (licairi vobis; vos. qiii iiM* sccuti cstis, altcrius advi-iitus mci teiiijMin*. «urri WMli^rit Filiiis lioiuinis sujMM* f^^loria»' sua<» tlircmuiii. siMli-lutis ci vos sujmm" tliroiia iliiodcciiii, cl iudicabitis (luodccim tribus Isracl ». lllic r> ctiaiii jtatcr nostcr Hasalota Mikael erit, quctiiadnioduiii IK>- iiiiui \(»\ 11 dixil : * ( Jiiii Pctro et Paulo st*des tua erit ». {)*• rctrihutionc fidcUuin siscitanlcs snru-ti Uoinino dixenint: « Hui nostraiii coiiimcmorationcm fccerit, ct in j»rccibus nostris confi- sus erit, et libruiii ccrtaminis nostri scrijiserit. quale erit eius lo jiracniium? >. />o?>z/n?/.v dixit cis: « Vobiscum j^alam in novis- sima dic transibit ». Hunc autcm sancluin Hasalotn Mikdef illis minorcm non liabiiit, nccjuc (juoacl sedcni, neijue quoad bonorem, ne(jue (juoad j)raemium; sicut cuni illis sedem ei de- dit, ita ct praciiiiuiii jrro /ideHbus ei dabit; sicut illi accejiti ir> fucnint, ila ijise X)o?nmo acceptus fuit ; sicut illi munduin uni- versum rclicjucrunt, ita ij)sc miindum et oinnia (juae in munflo sunt rcli(juit ; sicut illi non suscej)enint pro itinere viaticurn, se- cunihim Kedcmi^toris nostri j)raccej)tum, j^raeter baculum tan- tum, ita ij)se nihil juactcr haculum ct manus sig^naculum ' su- 2» scepit. Sicut eorum vestigia secutus est eoruinque iter est aj^- gressus, ita sedeni invenit, neque eis in praemio minor factus est. Oratio de facinoribus liuius patris beati, patris nostri nobilis- simi, honorati, ajjostolici, Hasalota Mikael, et de laboribus buius liominis Dei ad finem non j)erveniet. Nos vero, o dilecti. si eorum r. vestigia secjui aut eorum labores sustinere non valemus, sancto- rum commemoralioncm pro viribus nostris celebremus. in eorum p. 50. j>recihus contisi, *(piod iusti preces jiotentiam et potestatem lia- hent : in ijisis enim magiia est utilitas, ut in Evangelio scriptum est"': « Uui recipit i»rojthetam in noinine prophetae, projjhetae 3» mercedem accipiet; et (pii recipit iustuni in nomine iusti, iusti mercedem inveniet: et (piicumque potum dederit uni ex illis minimis calicem a(piae frigidae tantum in nomine discipuli mei, in veritate dico vobis, non j)erdet mercedem suam >. In veritate. (jui iustorum et martyrum commemorationem fecerit non per- 35 ^ Textus corniplus vel mulilus est (ma'etaba cd * manus signacu- lum »: nia^etab est caerulea resticula, quam Aelhiopes christiani. ul suae rehgionis signum sit, coUo appeudunt. — ^ Matth., x, 4i-4-2. (let merceasalota Mika'«d, puritate in- 5 (hiti. nautae cum remis ('rucis-(^) navi^^ium suum i-cj^^cnlis, (juod inundi tiuctus, cuius lUKhie sunt multae, non suhmei*s(»runt. (Juo nomine eum appeUahunt ^ Proplietam, aut apostolum, vel mona- chum? Haec omnia in homiiu* Domini, in }>atre nostro r»asaU)ta Mika*el inveniuntur. Fuit columna tidei, cpiae non suhvertitur, et 10 fundamentum non vacillans: vir potens-', Ixdhitor, strenuus. in proeliis exsuperans. (Juomodo locpiar de ma^nitudine patris mei, legum magistri, (pii revera purissimus fuit ul tus et laetiticans ut vinum, quem ecclesiae ab eo ornatae laudihus c(dehrant? Patcr honorate, cpiain pulclier est historiae tuae auditus! M(dle et sac- 15 charo dulcior est, corda laetiticat, aures ad audiendum tlectil, ossa madefacit, et mentem quasi annotinum hydromel hihisset, volitare facit. Gloria Patri^ qui nobis hanc fulgentissimam stellam surgere fecit; adoratio Filio, qui eum in certamine firmavit ut eius 20 liberatio nobis sit: gratia Spiritui Sancto, qui nohis eum. ut magister esset, largitus est. Ipse rey^o ab osoris vinculis libc- rator est, (jiiem laus et gloriticatio decent, (pii mundum solli- citudinibus texit. Laus igitur l^itri. (pii nobis i^atrem nostrum Basalota Mikael, monachorum patreni, apostolorum sectatorem, 25 in adflictationibus verberationibusque constantem, largitu.s est. Adoratio Filio, qui hunc iDeatum patrem nostrum firmum ad martyrium sustinendum reddidit. (rratiae (4 benedictio S})iritui Sancto, benedicto et laudato per *hominum angeloriim({ue ora, p. -'^T. a creatis universis, in terra et iu caelis, in iiiari ct in abyssis, 30 fjui hunc viriiin e venatoriis retibus'^ servavit ut arietum ovium- que pater esset. Hunc ad modum et nos qui hodie hic congregati sumus a lupis praedatoribus. sanctarum eius precum virtutc. servet, et laetitiae et gaudii vocem audire faciat. ut pr<» vi- ribus nostris sancti commemorationem et missae sacriti•- liyiiniis o\ |)i'(>('il)iis, liiiinilibus ^'ratiis (d pnmtratioiiihus, jmiiliiiis et canticiH (M^Uibreinus, siciit in h.ividis libro dicitnr: < luMti iiHMiioria in a(*tcrnuiii crit >; iiKMiioria insti ruin laiiflibus^». () spiiitalis Antoni, ({ui niysticiini A^nuiii, sub sjMM-icin pucri ridciitis tiiu ilcxtjMuni sinistniiiKpic latus cxhibcntis diffidisti :, cl tiliis tuis praf^buisti, tuac «b^prccationis doni h«;r(*(litas eis a»- si/^nata est, adeo ut jtuerum illum palain cor|K)raiibuK oirulis adspiccnMit : liiinc ad inoduin nobis, hHncdictioncMii tuain cxojUan- tihiis, tii.ic dcprccationis hf»ncdi(;tio iii lMM*(»ditat(nn assig^netur. rhi(Mini(juc lii;i coiiinKMnoratio c(d(d)rahitur, (^t lib(*r tui spiritalis lo c(M'taiiiinis lc;^M;tur, h(Mii; novc Paul(% lin^nia hxpiens, tui spiritalis certaminis hist(i- 15 li.iiii audirc cordi iufMjndissiniuin est. O stella, cui victoria data est ! () j)at(M', {)(>j)uli j^oj^ulorunKjue pater, nwnachoruin concio- nator! Prostrationuin tuaruin nuinerus, (pii est sicut numerus stillaruin pJuriae^ corda stuj)elacit. Tuaruin prostrationuin locus j)rofun(liis in inoduin foveae factus est. Tua iniracula dictu 2 (leprecationibusque patris nostri Ha^alota Mika'el, nionachoruin patris, misereatur nostri (Ihristus, {^doriae rex, in hcx^ saecuk^ nec non et in futuris. Super nos beni«^niitas et niisericordia usque ad extrenuun iialituni sint. (]uni Doniinus Sabaoth in tota iniperii maiestate adveniet; cum, manibus suis, opus precibus 10 dabit; cum accinctus electos ad mensam i)rocund)ere faciet; cum hietitia erit iustis, cum canes foras, in ij^mis tlumen et in tenebrarum abvssum, expellet; cum occulta coram Unico re- velabuntur: cuni terrae caelorumque virtutes commiscentur; cum fuhnina coruscabunt et venti perturbabuntur; cum mare et 15 al)vssa confundentur; cum ab unocjucx^ue suorum ratio poscetur; cum onmes onera sua adfereut: in illa sancta die, cum duae vaccae pro mensa decem milia annorum mactabuntur, in monte Sion sanctae consistere nobis contingat ! Per omnia saecula saeculorum. Amen, amen et amen. i?o *Hunc librum de spiritali certamine Rasalota Mika'el patris f 59. nostri, ego, Marqoryos, })ro commemoratione mea et coniugis meae Masqal Kebra et tiliae nieae, cui nomen est Mafak Absara, dedi insulae Daga, tabernaculo sancti Ste})hani, (luo- niam in eius tide et mercede, nec non et in precibus sanctorum 25 onmium patrum meorum, qui huc mortui sunt, s})em })osui. Ko- rum virtutis narrationem audire mihi margarita videtur. In eis e profundis cordis fido, eorum nomina mihi auditu nota invocans et quae non novi in sanctorum onuiium invocatione com})lectcns. Eis qui suis facinoribus grati Domino fuerunt, animam et cor})Us, «0 coniugem et liberos, servos et ancillas committo, fide })lenus (juia audivi vocem lacobi • : « ( )ratio iusti })otest et servat et })ollet )». Per omnia saecula saeculorum. Anien. Vos autem, })resbvteri et diaconi et monaclii, nolite oblivisci mei })eccatoris et im})ii, miseri et inopis, in vita et in morte. Vestrum autem mernores 35 sint, ob Dei mei misericordiam, (}ui ino})em non contenmit. Per omnia saecula saeculorum: amen et amen: fiat et fiat. Per (Jhristi carnem et sanguinem fiat. Amen. Hunc librum si quis rapuerit, vel fraudaverit, vel abstulerit, sive archipresbyter sit, sive praefectus domus (e r a q m a s a r a), 40 sive diaconorum magister, sive antistes (uebura ed), sive quis alius, ore Patris et Filii et Spiritus Sancti mal- rum Fere Menatos maximus fuit — edocuit, et coenobium in Segaga seu Segaga condidit. Iris adversus regem *Amda Svon I incalescentibus quod novercam in matrimoniuin dii- xerat, Anorewos ad regias aedes advolavit et regem ag- gressus est: verberibus acceptis, in exilium in provinciam Walaqa pulsus est, ilnque usque ad regis mortem nian- sit; tum ad coenobium suum reverti licuit. Aliam com- nmnitatem in provincia Enar^et constituit. At vero, cum novus rex, sui patris mores imitatus, novercam sibi ma- tiiiiioiiio iuiixisset, Anoivwos, Sof^^af^a ropnohio inanibuH di- scipuli Ferr^ Meii;Uos romniisso, re^ein |ial.'ini irifesti ac- cusavit: j)nst(|uani loiinrnla |>assus est, in <*xiliuiii iteruni ruin (liscipiilis est ciectiis, j>riniuin in Sawan terrarn j»ro- viiiciae l)ara, iii(l«' in insulaiii lacus Zeway, denique in Gaiiias(|(^ terrani refrionis Damot. Postremo, regein ineesti paenituit, et monaclii in j»atriam rever'si sunt. Post liaec. Anon"^wos iiiultuin j)rn cliristiana lide in occidentaliiius terris r"egionis Scioa, in l)[Tmot. in Anihara lahoravit, ec- clesias con^iidit, ethnicas ^entes ad veri nurninis cultum i*evocavit, discipulos permultos genuit. Deinuin. anno l.*^>71, die XXVII mensis septemhris, e vita migravit. Eius Acta anno 147S a monacho, coenohii Segaga incola. scripta esse videntur. In uno tantum codice, nernpe Col- lect. d'Ahhadie n° 4.*^, ad nos per-venerunt : is autem co- dex, ni fallor, saeculo xvii exeunte vel saeculo xviii exa- ratus est ad tidem antiquioi'is codicis anno 1501 scr-ipti. Quae in Actis sancti Anorewos de morte sancti Basalota MikaVl iiiveniuntur, cum Actis sancti eiusdem norninis, in pr*iori parte huius tomi editis. minime congruunt. Ceteruin. multa quae in Actis sancti Basalota Mika'el r^eferuntur, praesertim de rebus gestis regnante 'Amda Svon. etiain in Actis sancti Anorewos. interdum iisdem fere verhis. occurrunt. Chronicon hreve regum Aethiopiae hunc Anorewos de Sega^a inter concitatores seditir^nis contra legem 'Amda Syon primario loco profert. Acta sancti nostri. sicut et Acta sancti Basalota Mika'el propter antiquitatem plurimi facienda videntur. atque historiae saeculi xiv ineuntis liaud paruiii luminis aiferunt. Acta ista nunc prima vice puhlici iuris facimus. Romae, pridie Idus Oct. mcmv. \(:t\ sancti iionohii. *ln noinine Doniini trini, cuins existcntiac initiiini non rn- p. 65. ^moscitnr, et cuius re^mi dies respici non possunt. In unitafe trinus, unus in trinitate, magnus est Deus niaf(nisqu(* laudihus ^> (lives: in excelsis sedet et quae subter sunt videt; ut propliela in sua projilietia ait: <( In universis terris est eius potestas. nanique niisereator ille ', nec onmihus poenis ira)n accendil » '. Est caput et finis; ipsi auteni nec initiuni nec consunnnatio est; iustos sua virtute tuetur et peccatores sua heni;^qiitalc 10 iustos reddit. (^uni niundus ad pristinuni statuni redihit, illc super ^loriae thronuni in verenda sua nia^nificentia ap[)arc- hif, eius clementia occnrret, eius misericordia adveniet, eius iustitia stahit, eius tides })ullulahit, eius opera sequentur et eius retrihutio revelahitur. Huic Deo laus in sempiternum. Amen. i^ Audite, patres mei et mei fratres dilectissimi, hucinae so- nitu convocati et vitis })almite tracti -^; vohis })auca de })ati'is nostri, rahhan. s})iritalis certaminis praestantia enarraho. Ouis ex deis similis fuit Deo nostro? in sempiternuni ei-it. antc mundum erat, onmia ad vohintatem suam agit; ipsi nemo « piil- ^*' chre fecisti » aut « male egisti » dicere potest. Nunc vei'o cuiii suppliciter orate ut patris nostri Anorewos vitam scriham: scien- tiam loquendique facultatem mihi clementer praeheat : sicut in inille generationihus voceni suam mandavit ', sicut I>alaanii asinum liumano eloquio loqui fecit, ita me peccatorem lo(|ui 2r. faciat, ut de patris nostri heati spiritali certamine exiionam et referam; ori meo custodiam et linguae meae ianuam, (|uae temperantia est, ccmstituat, ne mendacia iniuste scriham, nam in iustorum historiis decrementum additamcnto melius est. Cui patrem nostrum Anorewos, sacrorum Lihrorum hau- 30 strum, Evangelii et Pentateuchi interpretem, proj^hetarum a}»)- stolorunupie sectatorem, comi^arahimus? lustus fuit et martyr! Cui patrem nostrum laetitia i^lenum, hellatorem constantissi- mum, prudentissimum integerrimuuKpic. maf^niam Para Cfr. Psalm. lxii. 11-12 etc. - ^ Cfr. Psalm. i.xxvn, 38. — =» Cfr. loH , XV, 5. — * Psalm. cvi, 8. -6< '**'* yyr- trciii iiostriiiii Aiiorrwns, tidci ('oliiiiiii.uii, roiiip.iraliiiinis^ iionne (-:iii(li(|o t.iiiro lioiiiii pMiitori, «iiitc oiiiiics s.ibli.ito «•(^rcdicnti, ({iKMii \itul.'i(> s('i]iiiiiitiir ^ (!tii |».'itrar.'ilMiiiiis^ iioiiiic riiliro iuvi(MitissiiiiUiii ('oiiipa- rabiiiiiis^ iioiiin' :i11h) iuvenco suh arl)or(Mii consid^Miti. aut iu- \(Mi('() post ona^riiiii ^«Miito? (]ui p.itr^Mii nostruiii a|M)stolicuiii (•oiiiparabiiiiiis^ iioinic ovi pMiilac post sikmii, (jui ovcs in iiic- (iio iliniiiiiiiiii S\ riac •^^Miiiit ^ (liii patr^Mii nostruiii, niar^ari- '^^ taiii, ('()iii[»aral)iiiius^ noiiiK; liirco nia^^io iii |)asciiis ca|Hillas (-usto(li(Miti, liya(3nas([U(i in sta«xnis acjuae sul)iii(^r^(Miti, aut hirco alt(M i, (jui s()l(Mii iiii|)(M-io ((Miiiit, (Ioikm; iiio(Miia iiiag"na collapsa sinit ^ (liii paticiii nostruni honoratuni conijiarahiiiius^ noinic Davidi lionorato, a Domino clecto, aut Saniu(di iiieinoria egre- i"> j;io ^ (aii patreni nostruiii sanctuni coniparaliiiiius ? nonne Saloinoni rcj^^i, (lui sanctuariiini condere studuit, aiit Iliraiii Tv- lio^ (^ui |)ati'(^iii iiostruin iustuiii coiiiparahinius^ iionne Zaclia- riac, aetate j^rovecto, aut lohainn IJaplistae^ (^ui patrein no- stnnii An()r(^*\vos, ut Kliani zelotypuin, ut Petruni fidei petrani, '^ ut Pauluin elo({uio suavissinmni, comj^arahiinus^ (Jii patreiu nostrum, omnino ovium i^astorem a suo Doinino electum, (-omi)arahimus? nonne apostolis, qui fideles e vicis appellave- runt ut evangelii verha in eoruin c(.)rdihus seminarent, aut maiiistris, cini fidem definiverunt Ariumf|ue ut excoinunicarent 25 (-oniin^^^ati sunt ? (Aii i^atrem nostrum, multorum j^atreni, com- parahimus^ noiiiie ecclesiae doctorihus, qui \'erhi veri rectum iter exposuerunt et iuvenes vulpes ne vinearuni septa vasta- rent expulerunt? Cui patrem nostrum, nominis substantiam, comparahimus? nonne Bethlehemi pueris, f{ui Herodis inaledi- 3) cti temporihus interfecti sunt, ita ut liuinus sanguinis causa eruhesceret, dum inatres, virihus destitutae propter lacrimarum etfusionem et aegritudinem. flehant ? aut Akmini confessorihus, (jui hunc mundum afhiiiratione repleverunt ? Cui patrem no- strum, ecclesiae ornamentum, comparahimus? noune Antio- :<5 P- <5T. chiae confessoribus, aut cunctis "^urbis Kenva confessoribus, qui, dum alleluia laudes canebant, ovium instar mactati sunt ? Cui • Marc, n, 19. -X( 57 )■>;- patrem nostruni, sacriti^atoreni, coniparahiinus^ nonne iustis (|ui Douiino asperriuiis atUictionibus, siti et lauie, ieiuniis, pre- cibus lacrimisque .^n-ati fucrunt ^ (^ui i^atreui nostruui, ovibus sal eilenduui ilanteui, couiparabiuuis^ nonne virf;inil)us carne ') non })oHutis? Eum (hiui couiparamus, sauctos invoceuius; cor nostrum, eius mentioneui audiemh), hietatur. NoHte, o stuUi, (litfidenter dicere: « Anorewos anti((uis palribus nuui uiaior est? vel Anorewos prophetis apostolisciue, vel iustis confessori- busfpie eximior est ? ». Kuui nos supra iUos uiagni aestimare et 10 exaltare putare nolite; sed euui (juidem ut decet comparauuis. Adspicite ergo: iustus super omnia uia^ni aestimatur, eius(pie memoria in aeternum erit ', Cur nobis lon^^us sernu)? pauca intelligeuti satis sunt. Anorewos benedictio super nos duph) augeatur, secumhim quod constitutum et bene dispositum (^st; lo patris benedictio tilios decet. Rursum, Anorewos nobis perfecte pacem praebeat, et pater sit et mater iu hoc mun(h) i^rimum et in venturo postea, per ouniia saecuhi saeculorum. Amen. Xunc vero surgite, o psaUes : venite, o prudentes. Ino- })iae diebus, si bos pinguis invenitur, maj^num eius pretium •ii) est. Audite quomodo pater noster Anor(3wos ortus sit. Eius j)ater, sacerdos, abba Salama nomen habuit; eius vero mater Krestos Zamada fuit. Nobiles ortu, e praefectorum genere, in regione Mugar cui nomen est MatgO, Dominum timentes fuerunt, iu iustis nuptiis, sicut Abraham et Sara; et tunc steterunt, \>:> ieiuniis precibusque addicti. Ex eis fulgentissima gloriae stella orta est, cui nomen Nardos indiderunt. Puerum sapientia nu- triverunt. Adolevit, ad discretionis aetatem pervenit, et Davi(Us psahuos sacrorumque Librorum hM:tionem et expUcationem (Udicit; diaconalem (Ugnitatem, sicut Stephanus (Uaconus, as- o*i secutus est et pulcherrime ministravit. Uuicumque eum videbant, (UUgebant. Ad ecclesiam, orandi causa, proficiscebatur; atque a pueritia Dominum tinnut, *ut David in psaUno ait ^' : « Heatus p- fi8. vir qui Dominum timet et eius praecepta observat vahle >. Cum in patris suis aedibus hal)itaret, vir, cui erat nomen ;i5 Harankis, Scriptura et Var^jd hymnis doctissimus, advenit, in eius patris aedibus consedit, et ibi mansit ; pater noster Ano- rewos ab eo humilitate et constantia, perspicacia et intelligentia, ^ Gfr. Psalm. cxi, 7. — - Psalm. cxii, 1. assiduc «lojirccaiKh, ner ranhim int*M*niitt(»n'l(». Y«1nMl hyrnnoM (liilicit. (awh harc faccnM, oh sarroruin Lihroruni hTtiomMii ct ))saliiioruni canluiu ^'loriatus non cst, si'(| in hurnilitatc di- sccrc pciii^xit. Iciunia prcccwjuc «liicxit ct sil)i jmritatcin con- tincntiaiiKjiic (!oni))aravit, sicut I^oiiiiniis noster in cvangf^lio ', ait ' : « (iuiii contincntia vosrnctipsos jiossidchitis ». I)icit itc- luiii': « (Jiii aniniani siiani jtiojilcr in«* reli(jucrit ijwiirn inve- nicl ». I'](>i'uiii (Uiiniuiii inciuor, a )Micritia seinetijmuin iustitiae causa ncj^^hfxit. Kursuni, ))atcr noster Anor('*w()s, iustus, mun- (luiii transitoriuiii. divilias j»crituras ct ad nihiluni rcdiiccndas, lo auruiii ar^nMituiiKjiH^ ruhi^^iiic corrofh^nda considcravit, et mo- naslicaiii vitaiii, iit in traiKjuillitatc coiuniorarctur, elcf^iU cuni Siracidis sa|»icnliaiii i)crsj)iciic intcljifxcret, quae di(3it'*: « Aniiiia Deuiii tiiiicns vivct, oiuncscjue in euni sj^erantes redimentur; Dei tinicntciii iicino tcrrchit nec perturhahit; naiii ij>se eius sjies j, est. Aninia (juae Dcuni tiiiicl heata est. nain eius fidelis in euin contitchitur et Doiiiini oculi suj»er illos (jui eum timent sunt ». Kius jiater et inater euin inonasticain vitam exoj)tare nc- sciebant et ei inuliereni. pro lej Sancti Sj)iritus! ». Pater auteni noster. henedictione acce- j)ta, cuni eo submisse et huiuiliter collocutus est, et dixit ei: « O pater, ad te veni, j)ostquaiu de tuis jj^estis audivi, ut inona- chalem sanctorum vestem mihi tradas ». Pater noster Takla Hay- p. 6l>. nianot ei respondit : * Fiat voluntas "^Domini. o fili nii: paucos no dies expecta et mane, ut sanctoruin opera adspicias, tum mcmachalem vestem dabo ». Patris nostri Takla Haymanot sententiam cum audivisset, sanctus cum eo, magnis sacris exer- citationibus, ieiuniis j»recibus(pie addictus. sicuti monachos fa- cere videbat, conimoratus est. Paucis diebus elapsis, j)ater no- 35 ster Takla Haymanot patrem nostrum Anorewos monachali veste, veste puritatis et veste sanctitatis, induit et cinxit, atque ' Luc, XXI, 19. — 'Matth., X, 39. — ^ Eccl^ xxxiv, 14-20. M 50 )•>:- ei Anorewos nomen imposuit. Ibi in maj^no spiritali certamino, in puritate et in virj^initate, in ieiuniis et in precibus ma«. Haec omnia et similia e prophetarum apostoh)rum- (jue libris cum cognosceret, Anorewos pater noster, cum fun- geretur munere suo, gratiam consecutus est. Sacenh^tes mo- nachos(jue monebat, eis sacros Libros interpretabatur, et 2"> dicebat: « In timore Domini procedite; mihi servo otioso si- miles ne sitis ». Hunc ad modum uudieres et mares modeste hortabatur, nec laudationes intermittebat; iustitiam in cha- ritate docebat, et phisquam o(h)rifera i^lanta o(h)rem exha- labat. Pater noster rabban operibus suavis erat, ut Salomou 3) ait-^: « Sanctorum odor est instar o(h)ris turis )►. Postcpiam *in diaconorum magistrum electus fuerat, vigihantiam a(h\uxit. p. 70. ieiunia preces(pie muhiplh-avit, corporis sui navem mumhavit. et puritatis iter peccatoribus ostendit. Videte, o dilecti mei. patris nostris Anorewos constantiam, quomo(h) inter sanctos ^^'i fratres modesto animo fuerit! Scientiam e patrum vaticiniis di- dicit, ut Propheta ait'': « Initium sapientiae est timor Domini ' Prov., XI, 5. — ^ Matth., xxui, 12. — M Petr., ii, 13. — * Llc, i, 52. — 'Cfr. Cant., iv, 11. — ^ Psabn. cx, 9-10. ct ('onsiliiiiii o|)tiiiiiiiM omnilxis a^NMitibus ». Alit> 1(K'o, auteia, niM : « Tiinor nomini lioimr rst cl j^loria ». Hursurn alt *: « Driim liiinMili jniIcluM rima riit Hiiis ». I)«m)Uo, ait^: « Sa- piiMitiiim satictas (>st timor I)oiiiini, (*t ipsos fructihus Huis iiK^briat; eius aedes omni iii(uii(litat(' plLMia^; sunt, et cius ranii 5 Iijriii Iriictibiis >. l*role(^to timor homini jiatr(Mii noslrum .\iiore\V()s (^ IViiclihus suis, (jui (iliristi caro sunt et sanj^uis, [»otii satiavit; »'1 ille iii cius acdihus, id est in e(%lesiis, la(?- tatus est. Ut liilxM" ait ' : « lerusaleiii (;st condita iit urbs simul coniuncta >. Hamos vero (jiii (licuiitiir fructibiis impbMi, bi i') siinl a|)osloli. l^t vindimiavit cos, fructiis scilicet (*()rum do- ctriiiae aromata colli^^^Mis; corpiis suum labore defatigavit et senKHipsum ad opus accinxit. Iliinc ad moduin pater noster, vir^o, spiritaliter certabat. Kius beuedictio nobiscuin sit, |>er omnia sa«3cula saeculorum. Amen. n Redeamus ergo ad initium eius s})iritalis certaminis; rever- lamur, et de patris nostri Anorewos dilecti magnitudine loqua- iiiur: nisi enim nos testantes scribamus (4 lofjuamur. quo inodo voiiUirae g(Mierationes noscent^ Ut lUldad A\vt(}nawi proplietae dixit^: « An lierba sine aqua {j^erminat? an viriditas, nisi irri- 20 gata est, crescit? ». Quapropter pauca de patris nostri praestan- tis spiritali certamine scribimus, ut (pii venturi sunt sciant, quando nos vita functi et profecti erimus: onines eniin hunia- nae creaturae sicut herba transeunt. Riirsum, sancti, concordes animo, eius virtute adspecta, in 25 coenobio illo eum pro omnium oeconomo subter patrem nostrum Takla Haymanot elegerunt, et ei paruerunt. Hle vero non acerbo aniino eis ministrabat, sed submissa voce iubebat, nec propter P *!• hoc munus superbivit, *pulcherrima enim eius agendi ratio erat. Sancti omnes eum diligebant et eius constantiam mirabantur. -^^ Monachis dicebat : « Preces intermittere nolite, vigilate, veniam pro carnis sollicitiidine peteutes aerumuas subite; apud Do- miuum miuistrare praestautius est (juam cauere >. Quam mi- rabilis auditu est patris uostri beati memoria! Cum multi, mo- nachi et sacerdotes, aetate maiores et miuores iu illo coeuobio 3> essent, eum iu praefectum et iu diacouorum magistrum ele- ' Sir., i, 11. — 2 sir.y i. 13. — ^ sir., i, 17. — * Cfr. Psalm. cxxi, 3; texlus corruplus videlur. — ^ Iob, viii, 11. genmt. Vidite et intellegite! lustiis (luiilein in ^ila lionora- bitur et diligetur, praesertini iK)st niorteni extolletur. Pater autem noster a pueritia eaeloruin re«,nnun petiit, et gratiam apud sanctos qui cum eo erant invenit, ut Sirach, tilius Eleazar. T) ait M « (rratia inaj^is quam auruin optanda est ». Diebus illis, sanctis monachis, cibos capiendi t«Mnpore, inu- lieres moniales ministrai)ant, quae semper edulia potumque a se parata eis adferebant. Die qua^him. pater noster sanctus. cum in })rocurationis (h)inu esset, cenam paravit, disposuit 1') et patri nostro Takhi Havmanot attulit. dicens: « Acce«h*. pater, e«h\mus! ». Sanctus ei respondit, dicens: « An moniales sanctornm cenam attulerunt ^ ». Et dixit: « Profecto, pat<'r ». Tum pater noster Takhi Haymanot benedictionem dedit et cenavit, et: « Optima vere, inqiiit, cena nostra hodie est ». 15 Cenam cuin absolvissent, cenae tempore, sancti ut cum suo patre ad solem calescerent egressi sunt: tum moniales, pro more, cenam paratam attulerunt. Haec videns, sanctus san- ctis dixit : « Undenam qiiae antea comedimus attulistis^ ». Monachorum oeconomus Anorewos surrexit et dixit ei : « Pa- 20 ter, egomet, cum pro viribus meis paravissem, attuli. Indr ab hoc tempore, pater, haec regula nielior esset: discipidos. (pii omnibus in rebus nobis necessariis ministrarent, institua- mus; mulieres autem moniales iam nobis anq^lius non inini- strent ». His auditis, pater noster Takhi Havmanot in eo hir- 25 tatus est, ei benedixit magnamque dedit benedictionem, «4 dixit: « Quemadmodum oportet, constitue, fili ini; tibi concedo et tra. -\t niosita pae- iiitfMitia, (Mim in vincula coniecit : sanctus vero, cuni proj)ter peccatuin (juod non |)atraverat in vincula coniectus esset, laeta- ir> tus cst. Teinj)ore j)artus j)roj)erant(*, i//iits muHeris uterus clausus inansit, et magni dolorcs cain oj)pres.sei*unt. Proj)ter morhi ^^ravitatein eain intcrro^^averunt dicentes: * Cur te liic morbus invasit? ». Mulier illa dixit : « Uuia inendaciter in iustum sanctiinHjue .Vnorewos locuta suiii ». Statim proj(res.si ^) sunt, ct illius mulicris verba j)atri nostro Takla Haymanot rettulenjnt: ({uihus auditis, proj)ter Anoreicos j^atientiam jju- ritatemquc admiratione et stuj)ore j)erfusus, eum illico adiit: « 0 tili mi, inquit, propter ea quae non j)atraveras in vincula conicctus es! Xunc vero, laetare, (piaeso: te enim exemj)turi 2" sunt ». Sanctus dixit : « Kxinii nolo, nam projjter j)eccata mea vinctus suin », et libertatem recusavit. Patrum nostro- rum j^ater beatissimus magnis elflaf^itationibus euin cum urge- ret dixit : « Quis tibi erit testis? ». Kt statiin: « Kxiinere! > p 73. in(piit. Statim, eius vincula sonum ediderunt, *ex eius pedibus 3) relaxata sunt et bis terque sunt excussa. I<1 cum vidisset, pa- trum nostrorum pater coram eo in genua procubuit atque dixit ei: « Parce mihi, j)arce milii, iili mi! ». Inde, sancti ambo fleverunt, et de Domini magnitudine collocuti sunt, « Laus ei sit! » dicentes. 35 Pater noster Anorewos, cum surrexisset, dixit patri nostro Takla Haymanot, patri suo: « (^ pater, monachos e mulit^rum monialium conventu separari melius est : monachi soli, mulie- res solae maneant. Audi, pater mi! Xum ignis clam inter ligTia manebit ? Monnc/n' vero se inter senietipsos custodient et non perturbahunliir. Si tentationi obiicientur^ ij^nis pro- gredietur, super li|^na praevalebit, ea consunK^t, in cinc- rem reducet et delebit; nec ununi tantuni, (pii tcntatus sit, 5 sed magnos et parvos cond)uret : niliil, praeter aquaui, ^nuu coercere vel extinguere potest. Itaque homines, maribus a fe- minis seiunctis, in lege maneant et se custodiant! aHoquin, si diabolus eos in tentationeui cogitationibus in(hixerit ~, forni- cationis ignis super ipsos })raevalebit carnemque et animam 10 consumet; et eum niliil, praeter virorum a feminis separa- tionem, removere vel coercere potest ». Aniuuirum concio- nator, pater noster, filio suo dixit : « Pulchcrrima haec con- stitutio est, tili mi; quae dixisti deinceps et in sempiternum tiaut ! ». Ita factum est. Audite, evangelii tilii, virtuteui iu- r. stitiae patris vestri Anorewos, iucundissimi et pulcherrimi, corda laetiticantis ossaque recreantis ! Quomodo constans fuerit et in vincula coniectus sit ob ea quae non patraverat, donec ferrea vincula bis et ter excussa pro eo testimonium darent, me- ditamini quaeso. Homines vero, quando propter peccata ab eis •20 commissa in vincula coniiciuntur, crimen non contitentur, ne- gant, periurant : pater autem noster, cum femina in eum men- dax testimonium protulisset, patri suo siscitanti humiliter pa- ruit et patiens in vincula coniectus est ; quapropter martyribus similis fuit. Quemadmodum Macarium magnum et patrem Amoni 25 de coenobio Tona mulierum causa contumeliis alfecerant, ita et patrem animo gravissimum aifecerunt; illi sancti prodigio /n- nocentiam suom manifestaverunt, isque eorum instar egit. Xunc vero, eius precum benedictio super capita nostra sit, per onmia saecula saeculorum. Amen. 30 *CAinJT. — Cum Anorewos, pater noster, scientia plenus, ita se P "'^- haberet, eius pater vocavit eum et cum eo collocutus est, dicens : 4( Veni, fili mi! sacerdotale munus accipe, ad metropolitam pro- cede! ». Secundum magistri iussa, sanctus, cum surrectus cssct, ad metropolitam profectus est, ad eum pervenit et sacerdotale 3-' munus suscepit ; laetans et exultans, regressus est et ad pa- trem suum rediit. Eius pater, eo adspecto, gavisus est valde; * Incerta interpretalio. — - Versio dubia. iustiiiii «111111 \iriini j;«MiiMTnt. PntrT iio^tiT, <|iii». lU? (|ui(lem vera, .\norewos proshvl(M' laiiiiilatiis (^st, et (luplici honore (li^mus fuit, et verhi in (loctrina iiiultuiii lahoravit. ciiiii (*van^'clium ^'ratiae pra«'- lo (licarel, carnahMii vir^Mnilat(Mii iii piiritate (Mistodiens. Die (juadain, })al(M' noster Anonnvos trans ilumen, rui nomen est .Vj^^at, ( uiii nijjjrum (laemonem in a^^ua sedentem invenisset. Spirilus Sancti virtiitc ([uae sibi inliae^rehat illum apprehendil et: « l ndc cs:' iiKjuil, cl quale tihi est nomen^». Daemon 15 ei respondil : « Aedes quidem nieae et meae sedes subter a({uani sunt ; Hal.ira *Al({em nKMiin est nonien ». Tum pater noster Anoivwos (Miin ad inaf(istruin suum traxit, (Mii omnia a I>al,ira 'Alqeni narrata' rettulit : his auditis. eius pater obstu})uit. San- ctus vero iterans })atri suo dixit: « Nobis zV/g ministret ! i})suni 20 ad christianain tidem reducamus ». Eius pater respondit (m: « Tu (Miin haptiza cliristianum(}ue fac: nohis, sicut dixisti, nii- nistret ». Inde sanctus daemonern illuiu in noniine Patris et Filii et Spiritus Sancti ba})tizavit, atque ei nomen Harayo Krestos indidit. IIara[jo Krestos prophetarum nec non a})o- 25 stolonim e lihris cuin disceret. habitaculo cuin disci^mlis electo. 5. '^'ahiue paucos post dies monachali veste suscepta, })ulcherrimus in onmihus suis aj^endi rationibus evasit, et senex diem supre- iiiuin ohiit. Sanctus vero anaclioreticam vitam et sacerdotium suum ad- 3i> auxit, secundum Librorum canonumque mandata se custodivit. patri nostri Takla Haymanot acceptus fuit et benedictionem ab eo suscepit. Et advenit tenqnis niortis patris Takla Haymanot. mouachorum concionatoris, qui fuit angelorum instar purissi- mus in agendi ratione, prophetarum instar adsj>ector myste- sr. riorum, apostolornm instar praedicator evangelii, magistroruni instar orthodoxus, et iustorum confessorumfjue diadema. Coe- ' Sir., XXXV, 8-9. - - I Tim., v, 17. -«; (3.) >x- nobii sancti oinnes ad benedictionein suscipiendani apnd euni congressi sunt. (Juibus ille dixit: « () tiiii niei, ego vero e\ boc nmndo niigraturus suni ». Kt dixei'unt : « (aii oves tuas comniittes, o pater? ». IUe vero respondit : « Doniino Deo ■j meo vos committo ». Anoivwos pater noster, bis audilis, dr prolundis coi-dis sui ' i\v\i\ et cbimavit: « Pater, pater, an- tequam aniiua tua exeat, luibi benedictionem luani praei^e, quaeso ». Tum sanctus tilio suo benedixit dicens: ^ Tibi be- nedicat Dominus: omniuiu sancturum benedictio sit tecuin. 10 et omnia (juae commissa accepisli pro deposito tuo serva ». His dictis, in gloria et in kiude, die xxiv inensis inaser, id est nal.iase, quievit. Pater noster Anorewos, sicut lyazer '•■' cum lamentaretur, eum linteis involvit et in sepubdiro pub-bcr- rimo composuit. Quemadmodum benedictio patris sui Takla Hay- 15 manot super patrem nostrum Anorewos consedit, ita muiic iiuius benedictio super capita nostra sit, omni tempore, nec in aU(pia liora a nobis disc^edat, per oinnia saecuLa saeculorum. Ainen. Pater noster Anorewos, inagno (bdore et tletu pressus, eius commemorationem cuin fratribus suis sanctis cek^bravil. lns, suriv*- clus, (11111 imillis s.inctis |MN); viros elc«(it, ;it(pic altcrinn \ inini, ciii crat noiiK^n Marqorewos, eis consociavit, ita iit ('oriiin minierus (luodeciin, sicut aposto- loruin moiwr^is esset; supci- nndf^ciin maf^istros, patrem no- sfnim Filpos constituit. Kt rc^^ion^un Sewa in rlu()(l(»ciiii paiies parfili sunl. F.ilri nostro Anorowos r(*^no Fnda^^abtan, (Mii no- lo meii (^st re«;io War.il), obvcnit (;t obtigit. l)(;in(le, san('ti suriv- xerunt et ad coeiiobium sui patris Takla Haymanot cum suo praefecto Filpos regressi sunt, unde rursiis profecti unu.sfpiisque ad sibi adsif^Miatam })artem transiit. Anorewos, ijj^itur, cum septem arcis profectus, rej^ionein En- >'• da^^abtan, quae TSque dicitur |)ctiit. Ilii liariolam, cui nomen erat Awregazaba, cum tilio (rat Yenasen, iini>erium tenentem invenit: incolae omnes ad eius pedes se prosternebant et coti- die pro ea duodecim boves mactabant. His auditis, et (piomodo incolae se i^rosternerent et pro ea mactarent, pater noster Ano- 2) rewos venit ad eam, accessit et dixit: « Mulier, cur tibi sacri- licant et se ad pedes tuos proiiciunt? tu sane deus non es! >. Hariola illa ob i»atris nostri laetissimi vocem verita est. Ij^se complura e Libris sacris ei exposuit, eam verbum tidei docuit et in nomine Domiui nostri lesu Christi convertit ; eius filium t, ({uoque convertit. Post paucos dies, eam in nomiiie Patris et Fili et Spiritus Sancti, nomine Marvam Hayla indito, baptizavit; '^iilium ({uo(pie, Maniorewos nomine indito, baptizavit. Ibi. in medio Qarmelos, ecclesiam parvam condidit ; et hariolam illam iii monialem elegit, et monacha facta est. Rui^us, mulier quae- 3o dam ad patrein nostrum, fidei petram, venit, et dixit : « Homone es tu an draco? ». Sanctus ei respondit: « Homo sum >. Et illa dixit: « Age; vestem tuam et cingulum tuum seu funem luihi ostende ». Suas vestes floribus exornatas cingulumf[ue pulcherrimum ostendit. Eius vestes eius(]iie lumborum cingulum 35 cum adspexisset, dixit ei: « Verumne est, pater. te homines cum Domino in pace componere ? > Et iUe ei respondit : « Sane, compono; nam sacerdos sum >. Et illa dixit: « Me servam tuam, pater, cum Domino in pace compone! > Sanctus, cum liuius mulieris verba audivisset, p^audio niaj^no aflTectus est et ei (le Divlnitate l()(|ui coepit ; illa in lesuui (iliristuu» Douiinuin nostruui credidit, et [)ater nostei' eaui l)a{)tizavit cliristianaui(|U(^ in iustitia fecit. Ilaec mulier, cuiu ad muliereiu aliaui, uxoreiu 5 hominis dicti (Juahlsten (?), proj^ressa esset, ei de patris nostri virtutibus rettulit. Mulier autem illa cum liaec audivisset, ad l>atrein nostrum profecta est, (juo i})se erat pi ^ » IUi ei responderunt : <( Propter preces tuas valemus. pater! 15 Tuam liistoriam cum audiverimus, ad te venimus: liariolam colebamus; nunc vero nos verbiim Domini doce, (luaesumus ». Sanctus (piidem, rem miratus, eos docere humiliter coepit, di- cens: « In Domiuum credere praestantius est (luam in huma- nam creaturam credere ». Kos hortatus est, uiulta e Libris sa- 20 cris recitando, at^pie, paenitentia imposita, in nomine Trinitatis liaptizavit. Eis et arcam dedit, ad (luaiu reponendam ecclesiam in sua civitate condiderunt. Plurimi ex Endagabtan iucolis ad patrem nostrum veniebant, (piibus ipse verbum Domiiii exponebat. Hunc ad modum in regitme illa stetit, et eius fama ^j longe et procul audita est. *In terra Warab, $egai4a appellata, praefectus erat, cui no- p. 78. men erat Beragban. Patris nostri Anorewos fama audita, sur- rexit, regionem Enda{4;abtan, ubi sanctus habitabat, petiit et ad eum pervenit. Sanctus eum salutavit et ei dixit: « \'alesne, yo fili mi? Cur ad mevenisti^». Ei respondit dicens: « Piop- ter preces tuas bene valeo. Cuui te hoc in loco commorari audiveram, veni; tu enim Domini vir es. Age! ad re^nonem meam eainus, ut mihi sis pater ». Sanctus ei respondit et dixit: « Si tecum, tili mi, proiiciscar, huius regionis incolae moere- 35 ])unt ». At vir ille: « Adversus te non moerebunt, pater; veni! Ke<^i()nem meam explorabis; si tibi grata fuerit, illic manebis ; si autem invisam habueris, huc reverteris. Incantatores enim terram meam corrumpunt. Divinatores patcr meus et mater mea erant. Ego autem e pueritia Dominum colui, sed diu sar<»nl<»t«» «anii. Olim, at Krf^stos . ILkm* noinina nohiH iniixH o I suit. Nimf vero, acrede! iit iiohis hai»tisiuuiu conff^ras, pamus ». Slatiiii, liuiiis \iri vcrha ^(ratiaiii apud sanctum invemjrunt. Vir ilU» siirrcxit, itcr fccit (*t urlnMii r<*^Mouis J^^^j^flj^a, Yagiiatau vocataiii, |)<'tiil. I^aiii 'Uiu vidissct, sauctus J>(*gaga rc^ion(Mu i<> ^M*ataiii liahuil, ct ciiiii viio colhxMitus est dicens: « Terraui Inaiu, o tili lui Zakarvas, j^M*atain haheo ». IUe autein respon- dir. « Kxiinie lociifus es! O pater, foeroviso condere non licet; in precibus auteiii, r Deo favente, i^raestantius est ». ^'ir, cuiu audivisset: « Heiic dixisti, incjuit: fiat ! > Nocte illa, daeiiiones cuin echo (?) ad lo- cuiu, uhi pater iioster sanctus et Zakaryas morahantur, v(^- nerunt, et eum experimentis us(jue a- haverunt; sanctus ver(\ precum suaruiu virtute, illorum vires 20 P- ~9. ('(mfregit. *Mane, cum surrexisset, Zakarvas, arcu suinpto, a sua cruce benedixit et ibi habitare <(ratum habuit. Tum vati- cinatus est et dixit: « Hic mea re(piies in aeternum erit : hi(* morabor, quoniam hunc loc\im mihi elegi ^ ». Videte, dilecti mei ! proi^heta qiiidem fuit pater noster Anorewos, et super eum Spiritus Sanctus consedit, et futura noscebat. Ut Faulusait^: •^ 4( Spiritu praeditus omnia cognoscet », ita ille hiinc locum iii liereditatem sibi filiisque suis futurum esse cognovit. Zakarvas, Abreham et monachis, qiiibus mimachalem vestem, cinguhim et cucullum dederat, praecepit : « Eruncate er«s lccliilos (ionni(*ntf*s, hahitahant. in fii|/aiii convcrsi siiiit. rt «• |tati'is nostri consiM^ctn w* s\i\t~ straxcninl ; posl iinillos dirs. coniimini consilio. a'l ciiin sin- ^Milatiin rc^M'c(lichanlui', .svv/ in ••iim non |»racvalu(U'nnt. Hunc. 5 i\(\ niodum Anordfcos iffir coninnM*atuH est. *. \'«m'c Anon^wos \)ii\ sui lo virliitc siipcrior laclus est ct incantatores suis |ir(»cihus c\- inilil ! Illic scdem suam clc^nt: ciiis(|iic cocnohium valdc Honiit. l)cindc. /akaryas a})j)cllato. ci dixit: * A^c, tili nii, tcrra^; tincs mihi ostcnde, ut cx tua hcrcilitiUe niea tiliorum(|ue nieo- ruiii licrc(litas Hat *. Zakarvas ei respondit dicens: « Sane. pa- \'> p. ^l- tci*. focdus *sancianins ». Tuni foedus sanxernnt, n<^?>?/>»g (/uo^'/ Anorcwos esset pater, Zakarvas vero fllius. Kt Zakarvas patri noslro tcrram. ut ci filiis(|ue eius post enm in herc(litateni sit, tradidit. Dcin i^ater noster, a Domino electus, anachorc- ticam vitaiii et monachalem lef(em ohservans, in vi^nlantia 'M coenohium illud incoluit. Et eius fama per regiones onincs audita est. Sanctos multos genuit: eorum maximus fuit patei' noster Fen"? Menatos. ({iiem gennit cum adhuc in patris nostri Takla Ilaymanot coen(^bio esset. Fere Menatos ei gratus erat einsque vestigia se^inebatur. Onmes eius filii in humilitate ct 25 pacato animo ei parebant. Cum pater noster Anorewos. inargarita, hunc ad niodum vilam ageret, eius virtutis fama constantiae^pie pulchritudine auditis. filii sororis eius, Petros. Dawit. Gabra Krestos et Za- rufael. e terra \Vala(|a ad eum venerunt et patrem nostrum 3a sanctum sahitaverunt. Qui dixit eis: « Valetisne. filii mei? Cur huc venistis? » Illi autem responderuut : « 0 pater, ut tecuni commoraremur venimus et nos Libros doceas et in monachos constituas >. His auditis, sanctus laetatus est et eis bene- dixit. Cum eo connnorati sunt: theologiam necnon explica- 35 tionem ab ipso didicerunt. Eonim virtute pers})ecta, pater no- ster illos monachali sanctorum veste induit. Egregii semper fue- ^ Psalin. txxxvni, 14. — - Ioh., x, 12. — ^ Psalm. xxxvi, 17. runt, et eoruin nientio uhicunujue audita est. l{ursiini, filiiis eius fratris, (Jabra Nazrawi viHatus, e civitate Mu^^ir ad «Mini venit: cuni apud euni coninioratus esset et psalterium Davidis Libroruinque leclioneni didicisset, nionachali v<»ste in(hitus Tj est. Pater noster, j^astor oviuni, sanctos perniultos genuit: Sanurel, et Konianos, et ^a^^a Fesuni, ct Zosimas, Takasta I^erhan, et Ezra, lyasu et Fi^jtor, I>akiinos et Tawahhi Mad- hen, CJorf^^orvos et Yeshaq, (ierk)s et Yohannes, aliosqut* innii- meros. quorum nomina non dicemus, ut i^ropheta ait ' : « AjMid 10 me quidem vahh' honorati socii tui sunl, Domine >. Ft anti- quis j)raestantiores vahle fuerunt. Forum numerusarena maior; revera i^ropter Anorewos eorum patris preces percrebuit, atcpie eorum mentio celebrata est. *Xunc vero eorum benedictio nobis P ^2. contin^^at, per onniia saccula saeculorum. Amen. 15 .Xunc vero, pater noster Anorewos, tidei petra, cum in suo coc- nobio esset, regeni novercam in matrimonium duxisse auditu accepit. Dolore peiinilsus, dixit: « (Juid agenchim? A})()stoh)rum enim praeceptum vh)hitum est ». Filios congregavit et coUo- cutus est cum eis: «O filii mei, inquit, Domini })raecepta n^- 20 gem violavisse, patris sui uxorem in matrimonium (hixisse au- ditu accepi; idcirco eum adire volo, fortasse ad paenitentiam admonitionibus reducere potero: si autem id aj^endi miiii vis non erit, martyr ob Doniini nostri lesu Christi occumham et propter eum sanguinem meum efFundam ». Filii ei re- ST) sponderunt: « () pater, cui tuas oves precibus tuis multipli- catas relinques? () pater, gregis pastor, cur gregem tuiim in lioc coenobio deseres? Ltrum feris an lupis? O pater, pater noster, spiritus nostri pater, in(himentum puritatis nos a pol- hitione eripiens, si tu nos, derelictis ovibus similes, deseris, 30 quis nos doctrinam docebit? Xum patrem alium tihi siiiii- lem invenire possumus? » Ita sancti magno fletu, hicrimis quasi aqua liuentibus, fleverunt, cum })atrem suum martyrii cupi(him vidissent. Ipse lugens eisdixit: « Ego egre(Uar: vo- biscum Dominus sit, digne perseveretis! » Tuin pater nostcr STi Anorewos, margarita, quasi in convivium ad biben(hiin mul- sum vocaretur festinans et i^roperans surrexit. Discipuli ( iim hictu et dolore ei valedixerunt, alii regressi, ahi mitem cum ' Psahn. cxxxviii, 17. -«( 72 >0-. <»(» proj^ressi siiiil. (jiin it»T faccret, in jialnMn nostniin Fil|K)s inridit, ct «Miin in Srnicto Sj)ii-itu ronsaliitavit. 'riiiii amho ii«» i'(M*tainin<* in rcj^oMii oh ifSMiii (iliristiiin (!ollo<'iiti sunt. (jiin sur- r«'xiss Milites rej^is iussis paruenint: ij)s<* Mut(Mii indiiit vcstein o(Milis colore roruscanteni inultisqu*' lo ornainentis s(* cxornavit. Mrat (juidein visii inirabilis (*t tre- iiKMidiis. Suj)er re^iuin suuin tlironuin (Mini sedisset, sanctos adniitti iussit, eosque adiniserunt. Tuin rex collocutus eis: « (iur Imc vjMiistis^ » iiKjuit. Pat(M' noster .Vnorewos, Spiritu ehrius, respondit et dixit : « r<* praeceptuin Doinini violavisse ir, cuin audivisseinus, veniinus, ut te de aj)ostoloruin praecepto moneainns. Tihi j)atris tui uxorem in matrimonium ducere non licet, naiiHiue ij)sa tibi est mater ». His auditis. rex ira exai*sit et eos mat^nis flagellationihus flagellari iussit. Die ilia, claino- rum multitudine terrae inotus ingens fuit. Anorewos auteni, 20 cum tlagellaretur, laetatus est valde, atijue iustitiam intendit, verhorum Domini in evangelio ^ memor: € Nolite timere eos, ({ui occidunt corpora vestra. in animas autem vestras pote- statem non hahent: potius tiinete eum rpii, corj)ore interfecto, ('orj)us et animam in ignem gehennae proiicere potest >. 25 Pauhis vero ait: « Mortem timere nolite, peccatum autem ti- niete, mors eniiu vos non relinquet >. Haec omuia cuin intel- legeret, firmiter j^sibi martyrium proposuit, et flagellationem, ({uasi nihil esset, elegit. Inde rex dixit : « Flagellationem inter- mittite: eos in vincula, manibus post dorsum ligatis, coniicite: 30 illos singulatim apprehendite, neque simul maneant : postero mane eos adducetis! > Hunc ad modum steterunt. In vincula, manihus post dorsum ligatis, eos coniecerunt. Sancti noctem iu vigiliis ])recibusque egerunt. Dominum suum Deum depre- cantes. 35 Postero mane, eos adduxerunt et coram rege traxerunt. Statim autem Sanctus Spiritus eos replevit. Cor sancti .\no- * Matth., X, 28. -«( 73 )x- rewos, puritate iiiduti, propter Divinitatis auioreni <»xarsit, sieut Salomon dixit in (lanticis canticoruui ' : < Fortis est ut uiors dilectio, et dura sicut Seol aeuudatio, et alae eius sunt ij^neae alae, aquae multae uon poterunt dilectionem exstiuf^uere neque 5 iiumina labefacient illam >. lle vera, nec lal)efaclum est nec declinavit cor eius ab amore Dei. Re^^em impavidt», in maj]^no concilio, redarguit et ei dixit : « Tibi *[)atris tui uxorem sumere p. 84. non licet >. Tum rex iratus eum et onmes pariter sanctos cru- ciari et verberari iussit: atque septem scuticis eorum quenuiue 10 fla{?ellaverunt. Eorum sanguis quasi aqua fluxit. Tum vero ignis ex illo loco egressus est, et flammae regis iauuam atti«(erunt. Pavor et tremor milites invaserunt. Uex etiam perterritus t^st: discedere voluit, et aquam e flumine haustam in ignem proii- cere iussit. Aquam cum proiicerent, flammae fortiores se prae- 15 buerunt et valde maiores fuerunt. Ea die, terror maximusfuit: regis milites, sanctorum flagellatione intermissa, trepidantes ab igne aufugerunt. Monachi vicerunt, regis milites victi sunt, ut di- citur in Libro - : « Namque Dominus iustos non . Profecto Dominus sanctorum ultionem petiit eos(pie 20 adiuvit; quo eorum sanguis perfusus erat ignem attulit et in regis cor terrorem iniecit. Inde, sancti ut flauunae deferve- scerent deprecati sunt: et extinctae sunt. Pater noster Ano- rewos superior fuit et praevaluit. in Davide propheta que- madmodum dicitur'^: « lustus ultionem videns laetatur y>. Postea, 25 albae muscae venerunt et equos mulosque pungebant; muscarum moi^ibus animalia multa perierunt. Har de re^ dolor novus regem eiusque co[)ias pressit, neque quid agerent sciebant. Rui*sus, rex et copiae cum sectatoribus suis consilium inive- runt. Ille dixit: « Quid de monachis illis fiiciendum est? > 30 Regis sectatores ei responderunt : « Illos in exilium a nobis compelli, ne tibi proximi sint, iubeas: in terram remotissimam illos compellemus! » Consilium rex gratum liabuit, et iussit. Anorewos autem unicuique e militibus praedixit quomodo eorum ignominia et novaculae signum in vultu scai^ulisque manife- 85 stabuntur '♦. Inde in regionem remotam eos expulerunt. Mi- lites, sicut rex dixerat, egerunt et eos in remotam regionem ' Cant. Cant., viii, 0-7. — * Gtr. Psnh/i. xxxui, 23. — * Psalm. lvh» 11. — ^ Haec milii obscura sunt. M 71 )«- C()rn|nilcnint. Annrvwos r<*rtat(»r'(Mii in provinriani Wala(|A |m'- jtulcninl. Il>i. |ii' rcp* ctiain oiahat, nl *I>iiiiiinus (Miin a«l j»acnit(Mitiain Heo ter'(it : diu sup|»li«avit. Kx incolis regionis \Vala(|a inultoH hiia .sapi(M)ti.-i ,'hi honiiiii i«'li|,ci<>n(Mii nMJiixit. 5 .Miiltos |)(>st ilics. rcx ili«Mii suprcMiiuni i>i)iit, ct (mus liliiiH in (?ius locuiii succ(;ssit. lli(\ sanctos in (•xiliuni expiilsos esse (Miiii c()iii|MMtiiiii h.il)(Mct, iiiisit ('os(|U(* (;oiiV(K'avit. PatnMn nostriiiu ahha ^a*(j(>l). mctropolitam. V(Miir(* iussil. K(*x istc ciirii me- frr)]iolitn tocdus paclus cst, iurnns sc cuni una tanturn niulicrc lo liahitaturum cssc; ct sancti «lomum rcV(M'si siint. I*atcr nostcr Aiiorewos ad coenohium siium HMliit. ( >b eiu8 rediturn iik»- n.iclii. f^n'cx ciiis. lactiiti siiiil. Illos (Ioc(M'c, tli(*oloj(iarii exjio- nens, incei)il : in abstiiKMitia manebat et sanctos inultos, sicul antea, jj^enuit. Kiiis cotMiobium valde elaturn est, eius virtutuiii ir, fama us(|ue ad teiM*as r'eiiiotissiinas est audita, et eiirn iii pa- tr(Mn clcj^chaiit. Ilis auditis. Kiiaret ' incolae ad eiiiii veueriint et dixerunl : . Anorewos in- terpres ei respondens dixit: « Rumorem de te audiviuuis, et ideo ut tibi verbuin Divinitatis exi^onamus venimus, sicut apostoli in Synodo nobis praeceperunt. Eorum praeceptum violavisli: hac de causa ut colloquendo te convertamus venimus ». His 1"' auditis, rex ira commotus militibus suis jiraecepit ut sanctum verberarent. Et eum verberaverunt. Tum sancti Anorewos sanguis e naribus ad terram tluxit. Id cum vidissent, sancti eius discipuli, praesente rege, se praecipites darunt alter al- tero celerius currentes, et eius sanguine uncti sunt, ad mortem 20 et ipsi parati sicut eorum pater martyr. Hunc ad modum cum eum cruciarent, nec metuit nec pavit; sed laetus exsultavit, atque cum rege de fide disputavit et contendit. Haec audiens, vir ({ui- dam, quem qays hasay ^ (i. e. 7'egis preshijtrr) ai)pellabant. patrem nostrum Anorewos, margaritam, palmis percussit. ut 25 gratiam apud regem inveniret. Sanctus ei dixit : « Cur me pal- mis i^ercutis? Te Dominum magis quam homines sequi deceret! » His dictis, siluit neque ei maledixit. Statim ille qays basay, qui palmis sanctum percusserat, mortuus est; quae cum vidis- sent, omnes admiratione et terrore commoti sunt valde, (piemad- 30 modum dicitur - : « Et expaverunt (pii ea viderant omnes ». Populus universus territus est. Kex autem, his visis. maiori furore adversus Anorewos incensus est, et eum crudeliter fla- gellari iussit. Sancti sanguis quasi aqua fluxit et pellis, e carne discerpta, frustatim cecidit. Id cum vidissent, discii>uli lintea- 35 mina attulerunt et eius vulnus ligamentis circum(l(Ml(Miiiil. Tertia die, cum linteum sanguine rubrum abstulissent ut })la- gam lavarent, vulnera aperta sunt, et sanguinis magna copia ' Vulgaris tigraica forma est pro qaysa hasf. — - Act.y v, 5. -•<( 76)M- Hllluxit. I)is(-i|Mili t1('V(MMii)t, *'l ({iii vidiirunt oiiis (^onstaiUiHin ini- rati sunt. illc .iiitciii \i;\r. suis iannis exjMfUi et ad regionein I)Mra, J^awan vocatam, flctlnci inssit. Sanctinn cnni eximiis 5 cius filiis cxpiilcnint. (jini itei' fac(;r(Mit, nion.ichi cl inonial(*s iaiiK? consunipti siint, (4 (;i (lix(M*unt: « Pat(»r, pater, ob silis vejiementiam vi- ribus (lefecinius *. Ilis aiidilis, san(*tus propter filios suos eon- tristatus (>st. (luni arbonMii sagla f^randcm altissiinanH|ue i> adspoxisset ct su[)(»r (iaiii fructus, sanctus aecessit, deprecatus est, et Dominum I)(»um suum suppliciter oravit: tuin arl)ori in nominc Trinitatis l)(»nedixit, et nrbor secundum eius iu.ssa sc inclinavit, sicut servus domino suo paret. Sancti patris iiostri Hlii surrexerunt, e fructibus arboris, (juae sancli ben«»di- r» ctione se inclinaverat, comederunt, et simul laetati et satiati sunt: denique arhorem reliijuemnt. (ium relitjuessent, Vfa se erexit, ad pristinum locum (»t statum revei^sa est. Videte, quae Anorewos pater noster gessit! Ut evangelium ait ': < Si habe- tis fidem sicut grauum sinapis, et dicetis huic arbori inoro 20 (sagla): Eradicare et in mare transponere, obediet sane ». Haec cum intellexisset, sycomoro imperavit et .si/comorus ei paruit. Kursus, cum siti torrescerent. eius discij:)uli euin allocuti sunt dicentes: « Siti magna consumimur, pater! acfuam nobis, precibus tuis, prome! > Sanctus exsurrexit et Dominum de- 25 precatus est dicens: < Servi tui preces audi, servorum ancil- larumque tuarum sitim adspice ! » Pro more suo magnas pre- ces fudit: precibus absolutis, terrae benedixit, et acpia e terra erupit et fluxit, cpam monachi et mcmiales ad satietatem, Do- minuin celebrantes, biberunt. Sanctus cpiidem sui Creatoris no- 3») mini gratias egit, quia per ipsum miracula operatus erat, quem- admodum Liber vitae ait-: « (Juaecumcjue credentes suppli- citer petietis, vobis in veritate fient ». Cum in fide petivisset, res magna ei facta est. Propter acpiae scaturiginem similis Moisi prophetae fuit! Dein, regis legati, (juibus stuporem mi- 3i raculis suis iniiciebat, ad regionem Dara eum adduxerunt, ibi(p.ie cum eius filiis, sicut ipsis praeceptum erat, relicjuerunt. ^ Luc, xvn, 6. — * Marc, xi, 24. Ibi, supplici orationi et maiori spiiilali certaiuini a«!(/i- ctus, Anorewos coninioratus est. *Inti(lt*les (aranii) cuni euni p. S8, vidissent arcuni sunipserunt, et eoruin unus sa^^ittani in san- ctum iaculavit. Uuaedain monialis, cui erat nomcn Markeza, r> id cum vidisset, semetipsam sagittae ohiecit; iaculo percussa est, et statim propter patrem suum Auorewos occubuit, atque inter confessores adnumerata est : eius preces nobiscum sint, per onniia saecula saeculorum. Amen. (Uim, moniales in solitudinem pabulatum egressae, aqua de- 10 ticiente, vehementi siti consumi^tae sunt et morti proximae fue- runt. Ad terram propter aestum cum cecidissent, clamaverunt dicentes: « Pater, pater, consumimur siti! » Sanctus easeminus andivit et de ipsis contristatus est. Eius dolore necnon monia- lium clamoribus perceptis, Dominus, quo nuUus erat iiid)er, 15 ariilitatis tempore, imbrem statim, sine mora, inisit; moniales biberuut et potu satiatae sunt. Pluviae acpia in truncoruin cavis recepta est et in solo est coUecta, atque monachis et inonia- libus per quindecim dies potum praebuit. Cum aqua collecta consumpta erat, novus imber eis alimentum dabat. 20 liunc ad inodum ob sancti Anorewos preces perstiterunt. Eius miraculorum famam senes et pueri audiverunt. Ille vero mul- tos ex intidelibus convertit et ad christianam fidem adduxit. Monachi et moniales in provincia illa triticum iii nutrimentuiii non invenerunt: grainen autem sicut animalia edebant. Sanctus ■-iS vero eos adliortationibus firmabat Dominique verbis sustentabat. Ibi. ex eius liliis, sacerdotes et diaconi, masculi et feminae, centum viginti et octo, martyrio absoluto, inortui sunt. Eorum precibus Dominus niisereatur nostri. Ainen. Postea, cum regi miracula prodigiaque a sancto patrata ivt- ^) tulissent, eum in insulam magni lacus, cui nomen est Zeway. in exilium eiici statuit. Milites sanctum cuin superstitibus tiliis e Dara expulerunt, ad Zeway lacus insulam traxerunt ibique, secundum regis mandatum, reliquerunt. Ibi commoratus est, mi- rabilia gerens et ieiuniis carnem alHigens: tilios spiritaliter 35 genuit, quorum *alii anachoreticam vitam secpiebantur, alii r» ^^- sacra c()\kihi\n{^ diVn Scripturarum interpretes fuerunt: sancto- rum enim vestigia multis rationibus inveniuntur. Pater nosttM- Anorewos filiorum suorum excellenlia laetabalur, pulcherrimam eorum agendi rationem cum adspiceret ; ne(iue merito superbiit. sc ei: < A^^c; (juo njx iios iussit eaiiius! » M ciiiii au(livi.ss4*t, sau- ctus lactatus est, Hlios convoc^avit et surf3- es, creavenint. Nunc auteni cursores e niilitihus tuis niitte, qui illum ad te adduoant ». Verbis nionachi auditis, ea vera repu- tavit rex; cor eius ira exarsit, et copias niagnas cum Safay, 7niHtum{^.) Guedam principe, misit. Milites die dominica perve- o nerunt tempore quo sancti (luincjuaj^inta hyuinos secundum prae- cepta canebant. Safay cuni patre nostro convenit et ei dixit: « Sanctos tilios tuos convoca, ut tihi regis nuntium declarem ! » Sanctus tilios convocavit. Tum Safay regis nuntium (UMdaravit; seil sanctus legatos mm timuit, martyrii enim cupi(his erat. 10 llegis legatus, cum ecclesiam quam sanctus aediticabat inspe- xisset, miratus est et dixit: « Sitne falsus talis vir, et quae invenit {e.rcogitatnt) dicat?^ Hic monachus calunmiator regi dixerat: ' Anorewos ecclesiae suae quadraginta ianuas fecit, et milites tuos nudtos ad monachalem vitam induxit '. Xunc au- 1") t«'m video tres esse ianuas et, praeter unum, e regis militihus ludhmi inveni! » His dictis, siluit. Postero die, primo mane, regis legati patrem nostrum abduxerunt, militem ilhim qui sese ad monachalem vitam receperat gravibus catenis vinxerunt, et profecti sunt. In itinere miles ille, Donuno lubente, e vinculis 20 aufugit. Monachus qui mendaciter sanctum accusaverat in iti- nere mortuus est, ut propheta ait ^ : « Peccatoris mors saeva » Legati j^atrem nostrum sanctum ad regem deduxerunt. Tum rex, ira incensus, ius flexit et eum in provinciam Gedem expelli iussit. Expulerunt. Ibi ut antea in supplicibus orationibus com- 25 moratus est; multos ad monachalem vitam induxit, ecclesiam sanctam condidit, sacerdotes et diaconos, monachos et moniales instituit; coenobium puh:herrimum factum est. Dominus hanc ecclesiam gratam habuit, et fideles in ea multiplicati sunt. Deinde, cum sanctus in illo coenobio commoraretur, pauper 3»» quidam advenit et a patre nostro panem petiit: sanctus statim surgens frusta quae ei daret in suo habitacuk) quaesivit, sed mm inveuit; regio enim in *quam expulsus erat fame preme- p. 91. batur. Propter pauperem contristatus est, et, discipulis appel- latis, eis dixit: « Date, et vobis (hibitur'^ ». Illi dixerunt ei: 3') « Quid nobis est nisi paulhdum i^anis quo in eucharistica mensa utemur? » At ille respondit eis: « Ei (hite et Dominus (hibit vobis ». Mendico panem dederunt. Kursus, cerevisiam ut bibe- ' Dubia interpretalio. — ^ Psalm. xxxni, 22. — ^ Cfr. Luc, vi, :i8. r«'t |Mliit ; |t.it« r iiosler «'i (lar« iuKHit, et «huhTiiiil. 'IVrtio petivit (liceiis: « Tatcr, hiMlic coinedi, bihi ot KatiatUK HUin; cra» farne <-wni iiicis lilxMis in<'a(|uo uxore inoriturus suin ! inihi pauUu- luin triti(;i dar** iub(;as, (luacso; libcra inc a morte\ » Ki dan^ iiissit. 'ruin dixit hoiiio |i.'itii nostro: « (Juid faciain d« tritico r> <|iiod iiiihi dcdisti, si vialico can*o?» Ki darc iussit ; ct dede- niiit. Kiirsiis, hoiiio ilh* (XM^^il diccns: « (hniiino me adiuva, iiii(his (>iiiiii siiiii; iiK- iii(hic, (|uaeso >. Sanctus in laetitia lae- iiilci risit : vcstcin ccjiit ct ei tradidit diccns: « Unae Doniinus tibi altulit accipc ! > Videte pulchritudineni iu.stitiae patris no- lo stii Aiiorowos, eh^einosynariiiii amantis! Lna hora (|uin(|uies iioiiiini elcen)osf/nam (hMlit, et id non cuni (h^liciis iucunde fnicrclur, scil (11111 faiiic jiressus es.set: nani dives cuin inoj>e nou ('xac([iiatur, sicut dicilur : « I)are ni(dius est (juarn iiive- nii'e ' >. VA ideo, eleeinosynaruin a^hiiinistrator, ut lob, fuit. 15 Postea, oliiii, cuin j^ater iiosler Anorewos, propter l)ei sui virtuteiii thauiiiaturj^nis, illic coniinoraretur, venit inaj^nus draco, lon^Mssinius ct tuiiicns corpore: erant ei s(|uainae corio ele- phaiitiuin siiniles, et super ([QnnmpJantne gerrninaverant, quae, eo pix>ce(huite, aj^itahantur. Ilhiin cuin vidissent, incolae ad pa- 2.) treiii nostruin Anorewos chiinaverunt ut oraret. Sanctus (jui- dem iirope draconem oravit. Tum dracu^ linguarn inotilans. sauctum vorare exj^eilus est; sauctus autem ei cum si^o crucis benedixit, et (h'aco illico detrusus et mortuus est. Uui videruut ohstui)ueruut, qui audierunt mirati sunt. Pi'ovincia 25 iha, iu qua draco mortuus est, Islamicis (tanbalat) proxiuia est, et Domiuus in sanctis suis est L^iudatus. Vere Anorewos iu (h'ac(mis immuu(U caede Theodoro similis fuit! Rursus, novus Thco(h)ro fuit socius! Xuuc autem, patris nostri Auorewos be- uedictio, siue vitui^eratioue. eos {eius dlscipulos) sicut vestis :jo tegat et spiritaliter a diaboli pugna tueatur, jjer ornnia saecula saeculorum. Ameu. p. . At saucti ei dixenmt : « Quae- ^ Act., XX, 35. sivimus, nec invenimus nisi triticuni })eri)au('uni quod germi- navit et exsiccatuni est ad certnisiam faciendam ». Et ille (lixit eis: <( lllud terrae conmiittite ! » Illi vero ei dixerunt: « Quomodo germinabit, }»ater, cum iam germinaverit et exsic- 5 catum sit ut ajjtuni sif ad cerevisiam mulcendam ». Eis autem respondit: « Domino favente, germinabit et semen fructum dabit ». Tum ei paruerunt. et triticum ilhid quod germinave- rat, cuius radices exsiccatae erant, attulerunt; et sanctus be- nedixit et tiliis tradidit ut sererent. In arvis seruerunt. Germi- 10 navit i)ulcherrimum(|ue evasit. Messium tempore, messuerunt, in area trituraverunt et domum septuaginta asinornm onera ex eo innniserunt. Haec sancto rettulerunt; cum audivisset, laetatus est. Omnes Domino gratias egerunt. Qui viderunt et audierunt valde obstupuerunt. Mirabile stupendumcjue facinus a Doniino 15 erga dilectum suum peractum videte! Sicut ait de eo propheta^: € Mirabilis est Dominus super sanctos suos ». Profecto, mira- bilis est Dominus: ad nutum suum agit. Eum laus et gloria decent, per omnia saecula saeculorum. Amen. Rursus, sancti i^atris nostri Anorewos, spiritu ebrii, mira- 20 cuhim audite! Canis saevissima erat: ecclesiam damnis affi- ciebat, per plateam errans ex incolarum aedibus furabatur, divitibus et pauperibus obL'itrabat. Olini, prope locum accessit ubi pater noster Anorewos erat, et cubuit. Ea adspecta, eius faciei sanctus in nomine sanctae Trinitatis benedixit et, voce 25 sua potentissima : « Apage, o canis, in^juit, a me recede ! » At sur- gere nohiit, truculenta enim erat. Sanctus incoUs dixit: « Caw canis ista mihi non paret? » Incolae responderunt ei: « Semper ex aedibus nostris furari, atfjue ex aedibus ad ecclesiam errare solet ». Tum, pater noster prudens cani maledixit dicens: « Al) 30 hoc tempore *in ecclesiam rursum ingredi vel ab incolis furari P- 93. vel al) eorum aedibus (piidquid ex eis quae tibi non data sint surripere noli ! Ilaec ab hac die et per onmia saecula saeculorum sub maledictionem te iubeo. Aj^age, te in aedibus commorari de- decet; in urbis platea iam mane, te ferae solitudinis non vora- 35 bunt ! » Illico canis illa surrexit, recessit et procul stetit. Sanctus pro ea parvum cubile, fruges custodientium casis simile, incolas exstruere praecepit ; illud exstruxerunt. In casam, patre nostro ' Psalm. Lxvn, 36. AETH. — B. — XX, 6 -M(82]M- s.iiulo iiilM'iil«', ln}^M'ossa ost, ihwjik* «'im|)liiis |)iopo or/*Jf»siarn accossit, inMpm iiwol.inim aodos ititroivit, n<*<- tpiifUfuam ra- puit; scil i>i itiiti-iincnhnii |iriMi( volch.-int (i;ibaiit. Ilunc ad modum canis imiltos annos sletit. Cum saiw^tus e coc^nobio illo in .iliud (*o(uiobium suiim abiivU, canis eum secuta f*Ht, ({uam :* (11111 vidissct snnctiis (»i pracccpil : « I{(»vf»rt(?r(^ ! (jua(i tibi man- (lavi oninia scrv.i ! » lila, «*ius v(»rbis obf*(li(fns, r(»v(»rsa ('st, m*qu(j in incolarum acfb^s us({U(» ad mortis suae (iiein ingn^ssa (»st, neque canes ex ea n.iti in aedes ingressi sunt; eius ca- tulonini c.itiili ;i His auditis. sancti p. 94. *()!) eorum patris iusti discessum fleverunt et luxerunt. Tum, sanctus reversus est et ad regem })ervenit: a})ud hunc gratias inagnas invenit. Rex eum in pace domum remisit. I)e {^atris 3» adventu nuncio acce})to, §egaga incolae laetati snnt; eum niagno cum honore exceperunt et ab eo benedictionem susce- })erunt. Sanctus, in suum coenobium ingressus, ecclesiam ab i})so conditam cnm vidisset, propter eius pulchritudinem lae- tatus est. Ibi, in solitudine degens. lilios congregabat. coramu- 3^ nitates instituebat, Libros interpretabatur. Si in Libris alif{uid arcani vel interpretatu difficile inveniebat, se in cella clausa recipiebat et ardentissiine orabat : mox arcana ei manifesta- bantur, necnon Spiritus munus (^) concedebatur, et omnia Di- vinitatis mystena interpretabatur. Hiinc ad modum in contr- nentia, semetipsum laboribus adfiigens, stetit. Olim, cum sanctus iu suo coenobio esset, eius filius Zaka- rvas cum eo collocutus est : < Pater, inquit, est homo quidam, r> I)udi nomine, ({uem satanicus spiritus invasit: ipsum incanta- tores colunt, idolatrae onmes venerantur. Eius locus Hazerguay vocatur >. Filii sui verbis auditis, quendam ex suis filiis, cui erat nomen Dawit, honore dignum et Scripturae interpretem, ap- pellavit eique dixit : « Accede, fili mi ! ad regionem Adamat, 10 ad locum cui nomen est Bazerguay, sacerdotibus et diaconis comitantibus, i, ibiijue eucharistiam para, (hmec veniam >. Fi- lius ei respondit : <( Sane, o pater, sicut miiii pra(H-episti perfi- ciam ». Surgens igitur, ture et facibus et sultimento susceptis, cum fratrihus suis sacerdotibus ivit; ad locum, sicut sanctus 15 mandaverat, pervenit, et qnae ad eucharisticum mysterium ne- cessaria sunt, cum parvam domum parasset, disposuit. Pater noster Anorewos, cum ceteris filiis suis, secutus est, arcam deferens, et, Zakaryas filio suo (hice, illic pervenit. Cum per- venisset, serpentem mag:num ad ianuam illius hominis, quem •20 divinibus honoribus colebant, invenit: super eum sanctus be- nedixit, et statim serpens mortuus est. Quod videns, improbus ille terrore percussus se fugae commendavit et ignominia af- fectus est. Sanctus autem in improbi domum ingressus est et iu nomine Trinitatis benedixit : in eam magnum thronum fixit, -25 *arcam posuit, et ipsa die eucharistiam celebravit. Euchari- P- -^J- stiae tempore, draco magnus e tecto descendit ; quem cum vi- disset, sanctus benedixit, atque sacerdotes eum verberaverunt; tum, mortuus est. Eucharistia absoluta, sanctus in oratione, pro more suo, stetit. Paullo cum seccessisset, ecclesiam in loco cui est 30 nomen Dartan condidit; ibi sacerdotes et diaconos instituit. Pau- cos post dies donmm rediit et secum scelestum ilhim, manil)us post tergum vinctis, duxit. Sanctus ei dixit: « In Dominum crede; ego vero paenitentiam tibi imponam ». At credere re- nuit, nec ad paenitentiam se vertit, saevus enim erat, nec ce- 35 teris hariolis similis. ^h^talaunMi ' eum (•(^lebat; et dona, magnas lapides, e flumine lioma aiferre faciel)at : multi (piidem eum divi- ' Princops ethnicoriim regionis Damol rinilimoriiinque Agaw fuisse vi(ielur. De eo Acla S. Yared el S. Takla Haymanot rererunt; aniiqui beliici canius regem 'Amda Syon I conira eum pugnantem celebrant. -K 84 )M- nis lunMirilms r(ilrl>.iiit. «-t si siia hona, \o\ varras Vfl iniiloH vcl asinos \ »; ot ferae non tanf(chanl. Ilaiioloriiin ;iiit«iii miiliere», ciiin panem in sarla- f^inc siijMT if^iHMii jionchant, i^ni (lirl<*ra convertcrc niuuisset, sanctus cuin durissimis vinculis vinxit. Ira molus, scclestus exclamavit : « \'im quam acturus suni adspicite ! » Et pestem in patris nostri filios attulit. Pater autem noster oh luem ad Creatorem suum deprecatus est. et pestis desiit. Hvaena denique scelestum cui erat nomen P>U(li. clau- 2> dum, voravit; eum clamantem et eiulantem cepit et ei retri- butionem pependit. Haec omnia propter j^atris nostri preces p. 96. acciderunt. *Uiiam mirahilis est fama patris nostri. facis, vir- ginis et martyris, sanctorum monachorum j^^enitoris! Nunc vero precibus suis sanctis nos omnibus temporibus omnibuscpie lioris 2.> tueatur, in sempiternum. Amen. Deinde, cum sanctus in suo coenobio esset, homo, cui erat nomen Pawlos, ei legatum probrose misit: in speciem quidain erat monachus et nebura ed a rege electus, qui ecclesiam corrumpebat et fideles molestia afficiebat. Per Jegatum dixit : 30 « Ad inspiciendam tuam agendi rationem venturus sum >. Haec legatus patri nostro rettulit. Ea cuin audivisset, pater noster locutus est et dixit: « Peccatorem vidi: magnus et excelsus sicut Libani cedrus factus est, quapropter in Dominum super- bivit ^ ». Scelestus ille in sua insolentia mortuus est. De eius 35 obitu sanctum certiorem fecerunt. et sanctus dixit : « Cum ergo revertam eum non inveniara ' >. Addidit: « Quoinodo mortuus * Psalm. XXXVI, 35. -X( 85 )«- est ^ » Ei responderunt : « Alienos deos cuni coleret mortuus est y>. Tuni pater noster sanctus amarissinie flevit et dixit: <( Eius locuni quaesivi et non inveni ' ». Olini, cuni pater noster Anorewos esset in ecclesiae platea, 5 Libros nioniales docens, incantatorum puer quidam, visu pul- clierrimus, i^romissis cirritis capillis, ad eum venit; cum patre no- stro coUocutus est et dixit : « Mihi de spiritu dicendum est ». Tum ambo secesserunt, et sartctus peccata quae ille patraverat explo- ravit. Postea, homo iste patrem nostrum in solitudinem de- lo (Uixit et quae incantamentis conficiebat ei ostendit ; liaec cuni vidisset, sanctus contristatus est. In aedes suas eum introduxit, eius comam totondit, l)aptismate in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti eum ditavit, eucharistiam ei dedit, eum in mo- nachum elegit et in parvula domu clausit; circa tertiam diei 15 horam, sanctus eum visitabat, et, quando iter agebat, patri nostro Fere Menatos, filio suo, ut ilkim hortaretur mandabat. Incantator in onmibus agendi rationibus optimus fuit, et, pae- nitentia absokita, mortuus est in pace. Olim, Anorewos, ad sacra peragenda pro more suo cum 20 venisset, eucharisticum mysterium consecrare coepit. Cum per- venisset ad verba « panem sustulit », panis ille eucharisti- cus in puerum parvuhim statim conversus est. Sanctus, rem videns, expavit *et tremuit: paulluhim e suo loco recessit, oculos P- 97. ad caelum levavit, abumhinter flevit, et puerum tangere au- 25 sus non est. Inde puer ille eoanuit et calidus panis ut antea fuit. Sanctus autem fiens panem illum, postquam l)enedixit, pro sacerdotali lege rupit, ipse accepit et sacerdotibus, diaconis, monachis omniIms({\\e comnmnionem accipiendi causa conve- nientibus praebuit. Hoc miraculum a patre nostro Anorewos 30 gestum audite! Xunc vero deprecationis suae virtute semper nos tueatur nobisque onmibus coniunctim benedicat, per omnia saecula saeculorum. Amen. Deinde, cum magnis laboribus sanctus defatigaretur, eccle- siam in Enda (rabtan civitate, cui nomen est Enandabon -, con- 33 dere statuit. Illinc hariolas et sacriticulos expulit, coenobium magnum instituit, gregem auxit. Olim, cum iter faceret, im- ' Psalm. XXXVI, 33. — - Ms. aliis locis civiialem (seu genlem) Enan- daban appellal: veram leclionem nescimus. -<< 80 )«- bn's mnj^nats ni^(ra<' iiiilM«*s . Sanclus jireccs inc(q)it. ct illico, ictu oculi, inibrcs descenderunt. Vi- lo (iclc! Patcr noster Anorewos revera Kliae similis fuit: suis j)rccil)us iinbres consisterc, suis j)recibus imbres rui*suiii d(?- scendcre fccit. Uursus, suis pnicibus facinus iiia^^nimi iii rej^ione quadani gessit. Erant arbores, idolorurn dclubra; dacmon in arborcm \:, ingressus per diem colb^qucbatur. at^pic eum colebant. I)icebat vero (henion: ^ Furem omniafjue iiiala abominor >, et flagel- lationciM in fiirtMii decernebat, sicut Faulus ait ' : « Satanas ut seducat angelo lucis similis fit ». Daemon ille homines suis verbis decij^iebat. At sua voce clamavit: « Anorewos me ex 20 aedibus meis eripiet! » Eadem ter clamavit, et antecpiam pater noster sanctus adveniret egressus est. p. 98. *Postea, paenitens quaedam ad eum olim venit et dixit ei: « Pater, paenitentiam propter res transactas da, quaeso >. Pa- ter noster Anorewos eam excepit ei paenitentiam iinj)osuit. v5 bajitismum contulit, et eam iii Jiionialem elegit: ipsa inona- cliismi regulas secuta est, et obiit in gloria. Hursus, fidelis quidam ceteris aliquid surrij)ere solebat. Olim, messium tempore, quamquam spicas in arvis suis ha- beret, furtim triticum ex alienis agris avulsit. L)e eius furto 3» in socii arvis spiritaliter certior factus, sanctus ad eum misit dicens : « Alicjuas spicas ad me mitte, fili mi ! » Et ille in igno- minia spicas in socii arvis surreptas ad eum misit. Cum eas recepisset, sanctus domus tecto ut, fumo calefaciente. triticum fierent [maturescerent) sus})en(lit. Sationis tempore, sanctus, 3> domino arvorum vocato. ei dixit: « Ecce, fili mi! pro me tri- ticum hoc semina quaeso ». Messis tempore. quattuor rnodii ' Cfr. II Cor,, XI, 14. ruerunt. Rursuiii (iuattuor triLici nuxlios scmiua^ tM'unl, e (juibus (juadiin^entos et viginti niodios receperunt. Tuni, anibohus convocatis, nenij)e arvoruni fure et arvoruni defraudatoruni do- inino, paceni inter ipsos coniposuit; furi paenitentiani iniposuit, 5 arvoruni doniino (piadrin^entos et vi^^inti tritici rnodios tradidit. \octe (piadani, cuni fur venisset et triticuin e patris nostri Anorowos aedibus surreptuin sibi iniponere non valeret, pater noster sanctus eum invenit et: « (Juid agis^» iiupiit. Terrore per- vasusfur: <( Haec niihi iinponere non valeo » respondit. Tiiui 10 furi sancius tritlcum inij)osuit at(pie ei dixit: « Festinanter di- scede, ne sancti te inveniant ». Videte. dilecti niei! Ilaec optiiua I>ater noster egit: nos autein si fureni ante^piani nostra suiri- puerit asse(pieniur, euni deprehendinius et verberanius ! Pat(M' vero noster ei onus iniposuit eunujue celeriter diinisit. Nunc ]■» vero, eius benedictio nobiscuin sit. Anien. Iteruni, j)aralyticuin ({ueiidam surgondi facultate destitutum, (jueni j)arentes deferebant et secum domum aut rus ducebaiit et reducebant, ad j»atreni nostrum Anorowos detulerunt. Pater autem noster deprecatus est et ei sanitatem, Dei sui virtute, 20 reddidit. Qui viderunt niirati sunt, qui audiverunt obstupuerunt, et omnes Domiuum landaverunt et j)atris nostri excellentiae ob- sequium j)raestiterunt. Paralyticus, cjui surrexerat. orientem versus j^rofectus est et admiratione j)Ienus j)ati'is nostri benedicti miraculum {»raedicabat. Rursuni, *j»ater noster Anorewos, clau- p. 99. 2ri duni ambulandi facultate destitutum, complicatis contortisfjue cru- ribus, et siinul hydrope laborantem cum vidisset, ei benedixit; statini, claudus rectus factus est, cucurrit et occidentem ver- sus, j)atris nostri Anorewos virtutem j)raedicans, progressus est. Pater noster, agendi ratione praestantissimus, cum ista ageret, 3;) ossa patris nostri Takla Haymanot transferre consilium sancti inierunt. Idcirco, sancti, eius fratres, ad ij)suni Anoreicos miserunt dicentes: < Accede; patris nostri Takla Haymanot ossa transferamus », Surrexit sanctus et j)rogressus est; ad pa- tris sui sepulcrum j^ervenit, et cum fratribus snis sanctis con- 35 venit: se mutue ainj)Iexi sunt, de Doinini magnitudine collocuti sunt, et de sancti Takla Haymanot ossiuin translatione inter se consilium habuerunt. Re statuta, eius sej)ulcrum effoderunt et sancti patris sui ossa invenerunt. Pater noster Anoixnvos, cum primus in sej)ulcrum ingressus esset, surgens, locutus est .it(|ui' fr.ilrihiis suis «lixit: « Quis nic |>ra«'r<* tl<'nt<»s, translul<»runt novoque s<*pul<:ro con- (li(l<'runt. Kius IxMH.MrK lio nohiscum sil. Am<*n. Iiidc, pater noster \ii<>r«?\vos cuiii (liiohus illis patris nostri T.ikla Ilayiiii^not crucihiis niii*aciil;i prodi^^iaqiK* patravit. Ad lo sanctuni cotuiohiuni suuin reversiis, diu in continentia, precihus cl anachoretica vita inansit. Pcstilens inorhus, (pii seviel)at, piitris nostri Anoivwos guttiir vitiavit: .syv/ I)omini voluntate aanctus sanilati redditus est. Kius lin^ua haesitaiis mansit. Paucos })ost dies morhus in eum surgehat ]et dolore eum af- r» ticiehat. Gum aegrotaret, arcana videhat, (juae ei ajieriehantur, nam thaumaturgus erat. .Xunc vero suis precihus uos tueatur, l)er omnia saecula saeculorum. Amen. p. W. Multis diehus post quam ecclesiam *in Knandahan condiderat, nnno ([uo pat(n' noster sanctus in Enahantey, coenohio suo, a) hal)ital)at, eum an^^eps morhus pressit. Filiis convocatis, ut eum in coenohio magno quod in Warah condiderat humarent prae- cepit. Morbus propter lahores ciborumque abstinentiam gravis- simus erat, ita ut ipse, cpiasi dysenteria infestaretur, morbo licpiesceret. Inde, in gloria et in pace, die xviii inensls mas- a") karram mortuus est. Enare'et incolae, baculis, arcubus, hastis et clypeis paratis, ut ihi eius corpus humarent turmatim conve- nenmt. Sed eius filii, qui in regione Warah hahitahant. patris nostri corpus sanctissimum, lugentes et eiulantes, linteis invol- verunt et super lectum posuerunt. Tum nuhes advenerunt atque 3o Enare'et incolas, ne sancti cadaver viderent, caligine obumbra- verunt. At Warah incolae surrexerunt, et corpus tulerunt, sole ipsos calefaciente; eos vero Enare*et incolae sequebantur, in caligine procedentes. Cuni ad Warab fines, flumine magno cui est nomen Satal traiecto, pervenissent, subito nubes evanuerunt ai et lux facta est: Enare'et incolae, patris nostri corpus cum adspexissent, in luctu regressi sunt. Warab autem incolae, //- lud deferentes, in coenobium magnum in civitatem Segaga in- gressi sunt et sanctum cum pompa et laudibus humaverunt. -«( 89 )«- Tiiin fietus mafiims et liictus et eiulatus propter eonini iucuii- (lissiini patris ohituin fuerunt. Nos (p.ii(lem, sicut illi, tletu ar- (lentissimisque lacrimis ob patris nostri, solis, ol)itum tleamus. Cur margarita in terra est recondita^ Nunc autem congregati [»ropter Anorewos patrem nostrum lugeamus dicentes omnes: « Gur pastor noster, capitum nostrorum diadema iucundis- simum, collorum nostrorum aurea torques, digitorum nostro- rum annulus sublimis, mortuus est? > Dilecti mei, fietum circa patrem nostrum Anorewos excitemus, sicut Kliseus pro Klia, et 0 Clemens pro obitu Petri, et Timotlieus pro Paulo ingemuit. Sed num lugendo et fiendo rursum margaritam nostram inven- turi sumus? At vero eum suppliciter deprecemur! Eius precum virtus nobiscum sit, per omnia saecula saeculorum. Amen. Explicit spiritale certamen patris nostri Anorewos, bellatoris, 15 confessoris *et virginis, sacerdotis, meditatoris, Pentateuchi et p- 101. Evangelii interpretis. Pauca de magnis eius certaminis labo- ribus non scienter sed nostrae inscitiae causa breviter scrip- simus ; omnia eius facinora si exposuissemus, mens nobis defe- cisset. Haec vero non apte diximus. Si addidimus aut minuimus, 20 nobis frustra maledicere nolite, sed benedicite. Nunc autem, (|ui ad patris vestri AnorOwos commemorationem celebran- (lam convenistis, Dominus vobiscum sit; prima noctis hora, vos gaudio atficiat: altera noctis hora, lumbis accinctis, vos convocet atque ad mensam procumbere faciat; tertia noctis •25 hora, vos exornet vobiscpie aeternam vitam tribuat. Nec me servum vestrum a vobis separet, per omnia saecula saeculo- rum. Amen. E patris nostri Anorewos morte us(jue ad decimum regis nostri Ba'eda Marvam imperii annum, anni civ • ; uscjue ad ^^ septimum regis nostri Na'od imperii annum, anni cxxvii ~ fuerunt. Qerlos, magister communitatis §egaga -^ qui hunc certaminis librum scribi, Deo altissimo favente, iussit, ait: «. Nolite in precibus vestris, quas suavissima lingua recitatis, oblivisci mei, ut uva benedictionis Takla Haymanot fructus mihi afferat, per omnia saecula saeculorum. Amen. ' Haec in autographo fuisse puto. — - Haec ex apograplio addita vi- denlur. — ' Sic. ras. -e< 90 )«- [MIHACLLA SANCTI ANuhRWOS]. Patris noslii iniiaciilum I. Kius pi*«M"«'s i*l lMMH*«ru*li(, ii(jbisr*iiiii sint ! — ( )liiii, jK)st <-()«*n<)l)ii niinani ', 1«m) ({iii ((wincfiK* (?l vi^inli aliariini t(U*ianini incolas iuMavcrat, occiirrit. hnola*? «hiiiu*s fu^ati s<* «•oninicndavcnint, ikmjih^ illiini int«Tinier(f potuenint. :, Post(»a, l«'o ail cocnohiiini S«'^'af(a j)crv(*nit. ( >nin(*s eiirn tinni«;- niiit. cl (lixciiiiil: « II()(3 coenobiiiiii rcliiKiiianius, et fiat Holitudo siciil aiil<';i cial I » lCt (liX(Miiiit : « \'ac nohis! (juo abeunduni csl ^ (liio nos al) lioc rapacissiino l(M)ne servahiniiis? Oui aedes s. At ille draconem sine haculo vel gladio inter- ticiehat; et leo, in speluncam regressus, quamvis eum vena- tores non persecuti sint, mortuus est. Patris nostri Anorewos ^ Monasterii Segaga ruina sive lempus sive aiictores sive eausas a«i- huc ignoramus. Foriasse, auclor soUumraodo ad mortem sancti Auo- rewos alludit. — ^ Psalm. xc, 18. preces et benedictio nobiscuin sint, per omnia saecula saecu- lorum. Amen. II. Patris nostri Anorewos miraculum. Kius preces et benedictio nobiscum sint, in sempiternum. — Audite, fratres mei, ({uae, 5 coenobio deleto, acciderunt! Cum ad coenobium pauci monachi rediissent et fumigarent, pardus surrexit et homines inter- ficere vohiit. (Juadam nocte tres monachorum aedes vastavit : at, monachis in ijjsum conclamantibus, aufugit. Altera nocte, cum rediisset, domum vastavit ct (piin(pie capras voravit; dio 10 in eum ilhicescente, discessit. Tertia «lie, pardus, reversus, domus tectum tidit, ingressus est, et cum mulierem, (piae tiUam am- plectebatur, invenisset, pueHam necavit, ad solitudinem *suam p. 103. detulit et voravit ; ea consumpta, ad domum ut matrem neca- ret rediit. At non repperit. Cum mulierem non repperiisset, eius 15 stragulo invento, straguhim abstulit et hominis instar stravit : in quo iacc^ns, inventus est. Ouidam, illo ads})ecto, clamores edidit et dixit: « Pardus hic est! » Ali(piot homines conve- nerunt et inter se coHocuti sunt: « Quid agen(Uim? Arma deficiunt, nos vero pauci et debiles sumus! SuppUces preces 20 oremus! » Et sup})Uces preces, in genua provoluti et orantes, inceperunt, cum dicerent: « Domine, j^arce nobis, Cliriste ». His absoUitis, ad pardum accesserimt; eum cum attigissent, ba- cuUs percusserunt, at denique hastis transfoderunt. PorduSy Do- mini voce et })atris nostri Anorewos precibus, mortuus est. Eum 25 mensuraverunt : se})tem cubitos longus inventus est. Nec pardus hic vobis a pardo genitus videatur: bonorum autem osor erat; eum Dominus, ob preces patris nostri Anorewos, interfecit. Postea, ferae omnes pavore plenae erant, et tran^piiUitas fiiit. Patris nostri preces nobiscum omnibus sint, })er omnia saecula 30 saeculorum. Amen. [III]. Post })atris nostri Anorewos obitum. sicut ex ore duorum vel trium testium coUigentes audivimus, nunc rursum d(^ })atris nostri Anorewos miracuUs vos certiores fiiciemus. — Dixit mo- nachus, (pii in ecclesiae septo commorabatur: at monachus iUc 35 in s})iritaU c(^rtamine constantissimus erat, pedes suos s})inis acutissimis vulnerabat, hominibus autem spinas fortuito con- fixas aveUere videbatur: « Pater noster Anorewos candi(Us vestibus amictus in spiritu ad me venit, at(}iie ait : ' Xonne m»^ agnovisti? pater tiius Anorewos sum. AUud alimentum antc |Kiii<>iM iinMiin 11«* .siiinas; tiiii |»i-<) «Micharistia orit! * » Oiicina funiculo suo praehuit. ct incoluniis o c(irtamin(* (jvasi ». Ita a hcllo osoris nos triuniphanti sua virtutt^ servet et in adver- sariuni nostrum hcllator sit, pcr oninia sa(*cula sacculorum. Amcn. \\\ Miraculuni i>atris nostri Anorewos: eius deprecatio nohis- i^ cuiu sit, et nohis htniedicet. Amen. — Rursum dixit : « Peste in civitatem grassante, multis consumptis, omnes aufugerunt. Ego uuus, in eius precibus confidens, mansi. Mali spiritus domum meam invaserunt, (juihus impcravi dicfMis : ' Propter Deum pa- tris mei Anorewos, e mea domu egredimini, ad me ne acce- 25 datis '. Me interrogantes: ' Cuius sis? * dixn*unt. Et eis respon- di: * Sancti Anorewos '. Tum alter alteri dixerunt: ' Festina, ex <4us domu egredere, nam nobis dixit : Ego sum pfftris Anorewos '. Statim egressi sunt, et propter preces patris mei Anorewos incolumis evasi )>. Ita, propter preces patris nostri :s) Anorewos nos ab eo spiritaliter genitos Dominics salvos fa- ciat e manibus inimici nostri omniumcpie nostrorum osorum et nos ingredientes egredientesque adspiciat {tueatur\ per omnia saecula saeculorum. Amen. \yi\ Miraculum patris nostri Anorewos, lucis praedicatoris, 35 niultorum genitoris, iustorum diadematis, confessorum vincen- tium sectatoris. Eius benignitatis benedictio super nos sit. Amen. — Quae Xatna"el pater noster ait, audite ! Vir Dominum timens liaec mihi rettulit : « Angelus me in urbem magnam deduxit ; ibi thronum sublimo cl tromemlum vidi. Sub tiironum illud aqua egrediebatur alba ante ipsum, post ipsum ni^n\a. Sujx^r thro- num vir aihnirabilis, canis cai^illis, imjKTiali mitra redimitus, candidis vestibus sole fulgcntioribus indutus, scdc^bat. Cum eo 5 erant Moyses oi Aron et Zacharias; apud eum, rursum, viri multi, candidis ut pruina vestibus in^hiti, laetantes, gaudentes et sicut *haedi lacte satiati exsilientes. Et angehis (Uxit mihi : P- t^^5. ' Nonne agnoscis? ' Et ego: ' Sane, o (U)mine mi \ Ille dixit: 'Is Anorewos pater tuus est: illi vero sunt eius fiUi, qui eius vestigia 10 secuti sunt '. At (Uxi: ' Tantusne honor ei datus est? ' Et san- ctus mihi respondit : ^ Profecto. In hac nigra aqua lavantur, ex alba autem bibent. Haec eorum (jui V(^stigia mea secuti sunt (^t Domini mei praecepta observaverunt, hereditas est in aeternum ". Haec mihi pater meus Anorewos dixit ». Videte, dilecti mei, 1j cjuanta Dominus in sanctos suos iustosque operatus est ! Eos lae- titia sua in suis ae(Ubus donavit, suarum nnptiarum (Ue ipsos ad mensam accumbere faciet. Nobis etiam suae gratiae copiam praebeat, cum veniet in sua gloria, magna maiestate, cum angelorum suorum decem miUbus, et cum Patre et Spiritu 20 Sancto in sua substantia, et cum Anorewos suo sectatore, p(^r omnia saecula saeculorum. [VII]. ^Uraculum patris nostri Anorewos, sacerdotis, labiis nostris vino iucundioris. Eius benedictio nobiscum omnibus sit. per omnia saecula saeculorum. Amen. — Miraculum patris no- 25 stri. Cum in ecclesia, eius commemorationis die, congregati essent, et eius (UscipuU omnes simul mirabih^s lau(h^s canerent et gratissimum tus obferrent, locustae innumerae ad i^rovinciam pervenerunt. Eorum quidam dixit: « Agite; ex ecclesia arcam deferentes procedamus et provinciam nostram circumeamus ». 30 Statim, ecclesia clausa, canticis tureque intermissis, egressi sunt, et haec, quae constituta non erant, quema(Uno(him iUe monoclius iusserat, perfecerunt. Dominus vero Moysi dixerat ' : « Tabernaculum fac et in ipso arcam depone ; il)i tibi erit co- gnitio ». Pestis cum supervenisset, Aronnis filii in taberna- 35 culum ingressi sunt, ture veniam petierunt et Dominus iram sedavit. Similiter Salomoni : « Templum conde » iuquit, ct ille iussa exsecutus est: cum illud perfecisset, in ipsum in- ' Cfr. Ex., XL, 23. -H( »4 )H- gn^ssus, oravit, <•! : « (» hoiiiiip' Isiaelis, iuquit, si |m>|)u1us tuUH jMM'catuiii comniisorit, rt si lu)st<*s Ik^IIo (^umi a^({ nieuin n<'<;li^n»nt(^s, et ohliti pacti ({uol Doininus nn'ciim panxit. quoiuain a pueritia in eius iiiiseri In domum ahhatis ingressi, ei dixerunt : « Hic ma- 35 nebinms, ad te veninms! y> Eos cum recepisset, abbas laetus secum manere fecit et dixit eis : « Aijite : monachalem vestem ' Ctr. E.r:, XXV, -21-22. - - Cfr. supra pag. 79-80. suscipite >. Unus oorum dixit: « E«^o vero non i^ossuni >. Tuni })ater noster Anorewos ad hunc in nocturna visionc^ venit ; spi- ritali equo insidens can(li(lis([ue vestibus aniictus ei apparuit et eum interrogavit: « Cur monachum fieri recusas? > Et ei :> sua manu cum benedixiss(4 : <( Recusare noli! » inquit. *Statim p. 107. \[v monachus factus (^st, et propter preces patris nostri Anore- wos monachus electissimus fuit. Ita, nobis pulcherrima exhi- l)eat, in sempiternum. [IX]. Miracuhun patris nostri Anorewos: cius })rec(;s et bene- M (lictio nobiscum sint. — Audite, fratrcs mei, miraculum a patre nostro Anorewos patratum in gratiam liominis, qui, cum pedibus aogrotaret, ad eius aedes olim venit; et dixit: « Tutelae pre- cum Anorewos me committo! » Pe(hs in sahitari acpui abhiit, ct illico sanatus est, et laetans domum rediit. Plunc ad mo(hmi T) nos ^^audio atficiat et gratiae suae participes reddat: coram eo favorem inveniamus, et nos faciat socios suos. Amen. [X]. Miraculum patris nostris Anorewos : eius j^reces et bone- dictio nobiscum sint. — Audite, fratres mei ! Patris nostri Ano- rewos agrum quem filii cohibant vir quidam usurpaverat. Agei' 20 autem aestus causa sterilis factus est, sed huius agri tinitima arva ob preces patris nostri Anorewos, in qiio confidebant, s(»r- vata sunt. Ita tilios suos a rapinis oppressionibusque serA'et, Christi crucis virtute adversarios nostros confringat, et nos extra et intus sanctos reddat. Amen. 2r) [XI]. Miracuhmi patris nostri Anorewos: eius preces et bene- dictio nobiscum sint. Amen. — Audite, fratres mei, miracuhmi patratum circa hominem, qui sancti vestem abstulerat! Pa- ter noster Anorewos ei dixit: € Vestem meam quam cepisti mihiredde! » Negavit homo et retributione mala donatus est. :«) Dominus Deus patri nostro Anorewos miraculum concessit, fructus enim sanctissimus iVe erat. Videte, dih^cti mei, eum cui a sinu matris Dominus, sicut lohanni virgini et sancto benedixerat ! Quot miracula })atris nostri Anonnvos referam ^. Qui rem optatam invenire quaorit, pro more, ad coenobium 35 nostrum veniat ! \'oce sua sanctissima sanet vulnera nostra et corpus animamque nostram tueatur, per omnia saecula sae- culorum. [XII]. Miracuhim patris nostris Anorewos: eius preces et benedictio nobiscum sint. Amen. — Ecclesia Mariae dicata erat. -M( 06 )M- <»t iii «'.1 iiiTA jKiti i nostn) Anorewos Hininiin. Pn-sbyUT, inaf^iii siiconlotis liliiis, in prccibus patris nostri Anorewos conflsus, t'\ p. lOH. (.ins fcstiiiii (•«•l<'i)rai<' solitus, civibus dixit: « •Aj(it<*; eiu» (*" stuni ccl* 'brriniis! > At cives n^ninTiint, ««t nis ad o|M*ras oj^i- ararc c(M'|M'riiiit. Subito uniuscniusipn» iii^uiii aratruiiiquf* fra< !;i simt ct loia (lirupta : nova lora cuiii attuliss«*nt, ilcruiii cssc V,()f,mov('riint. Aratorcs illi sc|)tcin cj'ant. Tuni, ob pa- liis nostri AnorOwos niiraculuiii obstu[K^scentes, doniuni r»- gn^ssi sunt ct saccrdoti dix Et illuni per quadragmta dics iinmcrscrunt. Tuin, proptcr patris nostri Auorewos prcces sauatus est volumque vovit, diccns : « Triticum ab liac die dabo, atque patris mei Anorew^os fe.stuiii r. celcbrabo ». Et lactus donnim rcdiit. Ita nos gaudio atficiat. liostes osoresqtie nostros suo auxilio devincat, per omnia sa»- cula saeculorum. Amen. Xos ad eum venerandum natos in boc cocnobio, sua donui. virtute deprccationis suae tueatur: Ik»- stibus nostris, cxiliuiu nostrum clamore petentibus, ob Filii 3«) crucitixioncm dcbita irroget. Eius splendoris pulchritudo cst sicut sple^idor Thomae, et eius iter sicut Elenae iter. Talis est Anorewos pater noster. Xos ad mensam in sua iiereditate procumbere faciat. }»cr omnia saecula saeculorum. Amen. [Xn^]. Miracuhiin patris nostri .\norewos, agendi rationc 35 pracstantissimi. Evangelii funibus viucti: tutclam nostram ad- versus hostcs suscipiat. per omnia saecuki saeculorum. AnvTi. — Duae moniales Domino famulabantur ieiuniis et precibus et virginitatis constantia quam vehit sacrificium Domino ser- rahant. Miiltos post dies, *Satanas nioniakMii natn niinorcm in p. 109. scortationis cogitationt^s induxit. E viro (|uo(lani cuni conccpis- set. sorori dixit : *. (> soror nn^a. in pt^ccatuni incidi. Ouid fa- ciani? si sancti noverint, tiniore confundar ». Kt (d soror di- ^^ xit: « Soror mea, tristari noli: Dominurn eiustjuc matrem A'ir- ginem Mariam deprec^^nur >. Ei resp^mdit: «() soror mea, me (juidHm Dominus dereli^iuit: tu vero eum pro me deprecare, ([uaeso ». Dominum pro sorore deprecata est dicens: « () Do- mine, sororis meae peccatum dimitte! » Olim, cum ardentissimo ^^ corde, extensis manihus, oraret, pater noster, lucis pallio se- pties quam sol aut luna fulgentiori amictus, ad eam venit et dixit ei: « (Juid tibi accidit, tilia mea? (air aegro animo es? » Illa ei: <( Ob sororis meae peccatum fleo et lugeo ». Illc^ respon- s4»! » Kt illp ilixit ci: « Af/uam iumi )iu)><;o ». At miili«'i': « Milii (l«Mi«'||itcin diclMis ••iulat ris paulluliiiii liabeo », et ei ali({uaiituluin tradidit. Mu- r» li '!' ad l(MuiM tilia(i suae, iit |»ulv(»r«tm a viro nM'c|»tum «*i dar«*t, lcstinaiis |ir(){)cravit. Ihi |K'r\cMil, r[ pufrey^em Hliac* dcdit; iV/a /n po/u l)il)it •'! hoiniiii v(duiitat«' n«*(:noM {»atris no.stri Ano- ivwos {irccibus {)c{)(Mit. Eius [)ivc«ts et l>onc(li(tio nol)ls(um ornnihus sint. p 'i' oninia saccula sacculorMin. Aincii. in GADLA AllON SEU ACTV SANCTl AAKONIS EDIDIT RORYSSUS TURAIEV. Aaron Mirabilis (« thaiunatiirjius » vel mankerawi), luonasterii Dal)ra-l)aret (vel Darit) vel Da])ra-Faran, ut \i- (letur in Begameder, fundator, teinpore « persecutionis » a ro£^ibus Anida-Svon et Savfa-Ar^ad excitatao vixit. Sancti 1 5asalota-Mika'el discipulus fuit, sed, res satis mira, in vita ina^istri sui ipsius iiientio non occurrit. Mta Aaronis, al) lohaimo nionacho, quodam e succosso- ribus eius, « e vetere volumine », ut narratur, transcripta, ex uno tantum codice, haud accurate saec. xviii scripto, nempe Orient. 093 Musaei Britannici (Wright, CataL^ p. 170) iimotuit. Exhil)et versionem quartam historiao de monacho- riim cum ro<;ibus iinpiis disputationibus ot persecutione ; in ea tamen passim de Aarone eadem traduntiir, quac de Philippo, de Ilonorio. dc Hasalota-Mika^el in vitis eorum naiTantur. IMiua do Aarone et de qiiattuor historiae « porsecutio- nis» vorsionibus, vide in libro mco, moscovita lingua scri[)to, inscrii)to : 7)e fontihus historiae Aothiopiae hayiologicis dissertaiio. j)p. 130-151, nocnon in poriodico cui titulus B-jJ^avTCva yj^r^r.vA^ \()\. XII, p[). 174-477. AETH. — li. — XX. 8 M 1^>^^ )«- ArciMluiil scrijjt;! v.iri.i, iii oodom ('(uWa^ viUie ;i(hliUi ; iioiii{M> : a) saiicloriiiii <'iiiii v<'t<'niiii, tiiiii <*tiaiii a<'tliir>- piroi-iiiii iiivocalio, ;i (juodjmi Sarsa \\';iii^n'| * roii8crij)L'i ; It) \ita al)l);itis ly;isiu iiioiuiclii l);irct"iisi.s, roncisc iiarrata ; c) vorsio ;iltri;i liistori;io iiionastcrii Darotonsis jK^st Aa- nmis (('(ilinii r[ (b- ossihus s;mrtoruiii narnitionis ; (1) liym- mis iii li(»n<)i'(Mii Aaronis iii (jiio. nwn-c Aothiopuiii, sin^ula iii(Miiln;i ('(M^itojMs (•oiiiiiMMiioi-aiitui', ('t (juoiii « cffi^ieiii » (m;ilk('') V(»(';mt. nii;i.' omnia ordino suo in lin- [sexagesimas, faciendo fenestras, quarum ambitus occasus [et ortus sunt; 'J ([uae numerat st(dlas in plenitudine earum et cuicunque earum [nomen vocat ' cum diceret: « illa », « illa ». r^t creavit hominem ad imaginem et similitudinem suam. •^' Pondere saj^ientiae libravit mundum et spithama metita est [caelum. Magna est virtus eius et mirabilis sapientia eius [et inenarrabilis magnificentia eius. \on habet caelum super se, quod intelligit ubi sit Deus sanctus [et fortis. •■?:> Thronus regni eius et tabernaculum eius exstructa sunt in [excelsis r a m a *^ Hethel •' fundata in lapidibus carbunculis et camerata e trabibus igneis [et nive lucenti. Solium dignitatis eius est lapis alabastrites ^^, ponderata et ex- •.M) |tensa super capita quattuor Cherubim. Currus eius est terribilis et tremendus, sicut copiae militares. jln medio earura (?) constitutus est ' Ps. cm (Giv), 2. ~ '^ Cfr. Ps. cxxxv (cxxxvi), 6. — ' GlV. Pt^. xcii (xciii), 1. — * Non mielli^o. E P.s. cm (civi, 45 corruplum videlur. — ^" Spiritus = nn? — ° ^'^'^- Henogh, cap. lxxii. — ' Gfr. Ps. cxlvi (GXLVii), 4. — * Nomen caeli tertii Aethiopibus. — " Sic! Gfr. Matth., II, 16-18. - '" Henoch, xvm, 8. M *<^^ >»- iii (jiio (^st Hpiritus vitno ot (|ui norniiiatur (idri^fil '. p 1 1 1. *Kx('unt (?x oo tonitrus ct fuliuina, ct fragor voli(»men8, ol lcMTae [motus ininidationom procurans. Anto riiiii iii.ii'<> .-ilbiiin sicut nix (3Xtonsutn ost, ut dixit a^juila [Kvanj(olii'. r* VA aj^^il.iiihii iii • I) sicut pisces scintilla(j ful^niris ot balaona |l()iiitrus crepat et damat in ni«' inenarrahile est dictu 20 ot ignotum computui sapientium et monte Cherubim et Sera- [phim non comproh«-nsum. Ipse so ipsinn co^^noscit Adonai Elsadai Einmanuel, rex longauiinus ot manifestus, vindex acutissiinus, sicut fulineii; ensis irao eius acutus est 25 in eum, qui iurat in nomine oius vivo mendaciter, et comedet [gladius eius corpora eorum (jui deos alienos colunt ot in [hariolatione ambulant. Xos autem gloriahimur de Deo dicentes: « Quis Deus inagnus sicut Deus noster ^ qui jiot«'st /acere si- -.i») [cut vult et sicut cogitat, (jui j)lantat et eradicat, honorat et ignominia atiicit, vivificat [et mortificat, j^auj)erem facit et ditat, morho afficit et sanat, prosternit et suhlevat K esurire facit et [satiat, siti afficit et rore recreat, a" p. ij5. *constituit in munere et abrogat, castigat et miseretur, ' Cfr. EZKCH., I, 20 ; x, 13. — « Cfr. Apoc., iv. 6. — ^ Ps. lxxvi iLXXVu), i'3. ~ * Cfr. I R'g. (Samuel\ ii, 6-7. M !<>•" >;- iiistum (leclarat (lictuin inisericordiae eius sursum trahendo, [et pessum dantur neglecta ab eo. Maximo autem gaudeamus ob eum (jui sedet in dcxtris Patris [sui, cuins vestilus est coq^us noslruni, lesum (lliristum, ■' IVuctnm utei'i Maria<' Virginis, [gamel, (jni accepit ab ea, novum azymum, non depstum iie(|ue fermen- [tatuin in tictili f^enerationis semine viri corporalis. In eum credimus et ad enm confugimus ot in euin speramus, et non repudiabit ne.pie despiciet nos, pretium sanf^uinis sui, 10 Xon dividet cuin diabolo defraudatore, [ne pereamus. sed comparabit sibi soli captivitatem, qnain emit se ii^sum sa- [criticando, et sursum duxit ex inferno, ue inanis esset labor eius et defatigatio eius et conviciator [eius dolosus (?), lo neque essent incassum clavi mannnm et pednm eins et per- [cussio capitis eius et exspuitio salivae improborum in fa- [ciem eius, cum ignominia atficeretur. Ilorum memor, remittat nobis peccala et errata et delicta nostra, [et ignoscat nobis, et sit benedictnm nomen Domini Dei •20 in saecula saeculorum. Amen [Israel Videte, fratres nostri, stellas, caeli ornamentum et Ecclesiae ornatum, certamina martyrum et iustorum moiiachorum, qni in vita kindibus et i^recibus eam adornant, et post obitum in ea memoria (?) ossium eorum lucet, sicut sol, et ab anno in 2' annum effertur et odores exhalat, sicut aroma, cuius ad 0(U)- rem suavem reges et principes accurrunt et salutant eam cum ture puro et vestibus tenuibus. Ecclesia autem gaudet, et laetatur iis quovis mane in landibus, portans ossa eorum sicut gemmas, nam illa propter eos permanet Sion nova, testis ve- :J- (l()n«'(; lalniit sicul ;iraii(>a ' coriMJs (H)runi ('t liiif(ua rum ad- haesit faucihus coruiii, «»t aruit, ttittu/uam t<;sla virtuH (Htrum ', mI cali^averuiit oc.uli coruin, ct cxanKirunt sicut fodiuiii t«<:l<>- 111 III '^ ossa (>oriiiii t.-iiiie (»1 sili, (^t dissoliita sunt oninia iiu^nilira coruin, (liiiii ('XsjXM^taiit coronas lauilis a l)eo, (lcfliicnti; in h*'- '• j;(?t('iii (»ius ' rivo, (|iii coHi|^^it r*os. Kivus sunt a(|ua ct nan- ;;uis, (jiii c lalcrc eius dic miptiaruiii cius tluxcrunl, s<*^cs awlciii sun( lii lilii rc^nii, iiisti, (;lccli, inoiitcs cxcavati \ patres uostri iiioiiaclii, (juoruiii varia sunt certaiiiina lalK)runi, varii o(lor(?s arniii.iliiiii sac(*r(lotii, varii floruiii adsjieclus. UuoukmIo io stcllac in lacic ca
  • ^^ )«- mir.iliilis^' » i(4>s|>()iiil(;ruiit ci : « In s^-rinio, iii iiuMrH) altariH sa- crificii ». Ki iussit (M)s (ifTi^rro scriiiiuiii Aanmis inir.ihilis et dixit iis: < Kxcavate vobis saiK^tuariiiin ad (lcxtraiii {irioris ct |M>nitc in co )ir.'i(>('(>ptoi-('in l<^gis niii';i)>ilciii ; illud vcio pristi- iiiiiii s.'in('tuMriiini, in (|ii(> coac^M-v.it.i siint ('or)>or.'i inartvriiin. tlauflilc, iK^ intrcl ))('s lioininis /w ///?/// nc^jiic vidiial tli(?sauro> Dci, (|iii ))iuris (]uain auriiin aiit argcntnin aut ^cininac to);a/i ot s.-i)>))liii'i a^tstiniandi siint )». Kt fecenint sicut iusMi erant a iiietro)>olita, ct cx(*avavciiiiil lioc sanctuariuin, el attulcrunt in id scriniiini coi'))oi'is niirabilis Aaronis cuin lionore et laudc. lo et ))osucrunt siiiiin tahot sii))cr eiiis sc))ulcliruni us(jue ad nuiic (*t us()iic ad liiinc diciii. lla()U(^ factus (,'st liortus ))in|^uis, qui fcrt ainy^^dala ct ni.indra-.^oras, stacle ct un^nicnluin, vina siiavitcr odorantia, calainos aroinaticos, (nnaininoniuni tlorens. l)issi])avit haec ventus ))recati()niiiii ))atris iiostri Aaronis et fecit ea in ir» brevi niullos IViicliis ad inslar j^.dinae ferrc. Preces eoiiim sint nobis icdcin))lioni ))eccatoi'uni nostroruni in saecula saeculo- ruin. Aincn. Eructavit cor nieuin verbuin bonuin ', j>lectruin S))ii'itus sancti ))ulsabit cliordas citharac cius, resonabit in ore in(*o -..i) nuncius piacstantiac et sonus suavis prccationis et certainen laboiuni Aaronis mirabilis, arboris cedri excelsae, cuius suiii- mum cacumen tani,at caelum et cuius radices sunt infra abvs- sum, (jui extendit palmites suos usque ad mare - et cuiiis folium non defluet -^, praeceptoris legis praestantis, qui gloria- 2-. p. 119. batur in Domino et s^^erabat in Deum Israel, pugnatoris *pr(> tide et cantoris. silentio carentis, sicut angeli. In illo fruges tulit et multii)licatuin est psalteriuin Davidis, ut ipse dixit : « Se))ties in die laudem dixi tibi ' ». Xon dabat somnuni oculis suis et pal))el)ris suis dorinitationem •', dorec ad tinem perduxil :^i centuin et quinqnaginta j^salmos Davidis et Cantica propheta- runi (4 Canticum Salomonis et Laudes Mariae et Portas Lucis septies die et septies nocte. Et ))rosternebat se sicut rota in terram, et oculos suos ad caelum elevabat, et aquara lacrima- rum suarnm coram Deo profundebat, et percutiebat tergum suum sT) funiculo e duodecim nervis. qiio sancti se flagellabant. Et }»ul- ^ Ps. XLIV (XLV), 1. — ^ PS. LXXIX (^LXXX , 11. — ^ Ps. I, 3. — * Ps. cxvm (cxix), 164. — ^ Ps. cxxxi (cxxxn;, 4. -«( 107 }»- sabat pectus suuin et vociterabatiir ad Doum, cum (licecet verlx) psaltis e psalterio: < Doiuine, cxaudi oi"ationeni ineani, et cla- inor ineus ad te veniat. \on avertas laciein tnain a ine : in (piacnnupie die tribulor, inclina ad me aurein Inain \ iiani :> multi insur^aint adversum ine ^. Eripe me de iniinicis meis, Domine^; [^roperat euim os niortis, ut nie abdiicat. Adintor meus et liberator meus es tu, Doinine *, Deus nieus. non con- fundas me ab exspectationt^ mea ''. (^onsilinm iniernnt contra me, noli me derelinquere, ne glorientur propter ine. X«' tradas 10 bestiis animas coniitentes tibi '•, Doinine, Deus meus. Doniine, Deus meus et Domine, rex meus, panis diei mei ct calix vita<' meae, spiritus oris mei, licpior salivae meae, bix ocnloruni meorum, IVnlitudo verticis mei, caior (?) vestimenti nici, scriiK» vocis meae, prudentia cogitationis meae. Adbaesi testimoniis ir. tuis, Domine, noli me conlundere '. Adbaesit aninia meatibi: adspice in animam meam et salvam eam fac. Pono lacrimas meas ante te, sicut iussisti. Tibi sacriticabo bostiam hiudis ^. Intret deprecatio mea in conspectu tuo " in tempbim sanctuarii tui. Approl)a, Doinine, vocem oris mei ^^. Iter ineuni et ^res- 20 sus meos dirige secundum eloquium tuuin ^' ». Uectum erat iter Aaronis iniral)ilis, facientis virtutes atnan^^', militis fortis et validi adversus copias inimicorum, cuius calcei et arma est Evan- arcus eius et basta est crux, [i^elium, ■s, *cingulum lumborum eius et gladius in inanibus eius acutus p 12 est fides Trinitatis indivisae; [cognitio in dicendo. cibus eius est precatio et corona capitis eius est sapientia ct Et rota currus eius est amor Mariae Virginis. Lrat palma fidei, ramis ornata, frugibus abnndnns, 3> et arcbipresbyter magnus sev-undnm ordinem ^b^bdiisedecli '', qui remittit delicta peccatoribus aspersione sanguinis (Hiristi I/fe est boino peregre proficiscens, [magistri. cui sunt quinque talenta aiirea [iustitiae, et qui obtulit (uni lucro suo alias quindecim mnas ' • rc^i ' PS. 01 (Cn , 1-2. — " /V. Ill, 1. - ' Ps. LVIII (MX), 1. — * P.<. i.xix 'Lxx;, 5. — "• Ps. cxvm (cxix), 110. — " Ps. lxxhi (lxxiv), 11>. — ^ Ps. cxvni (cxix), 31. - ^ P*. cxv,8 (cxvi, 17;. — » Ps. cxvni(cxixi, 170. '« Und., 108. — " Pnd., 133. — '^ i Ueg.^ xiv, 48, dxvatv. V. Dillmann, Lex., 1236. — '^ Ps. cix icx). 4. — '* Sic! -4< 108»». Korvtis boniis i*t prociirator sapicns, (|iintn r-onstituit (l(»ininuK |siiiis sii|H>r oninciii f.iiiiiliani ct poKKOKKioneni Kuani ', iil il:ii-«'t (-ii>iiiii lioiMiiiihus (loniiiK Ktiao, Apostoliis ct ti iiistitiaiii roraiii rc^c, sinc iiirndacin jiiaclicaiis. MciHMlictio prccis iiiirahilis Aaronis, lioininis pacis inc:ic, iii (|iio spcro "\ | nacli.iriiiii alistincntiuin (»t Ix^ncilictio (jua(lriii«^'cntornni inonaciioriini (rt tr(»c(*ntaruin ino- (pii, ciiiii patiN^ siio iiiirabili Aarono conrantiuni o\ peccato inortuoriini. (jni ivcuiuhunt [() in sej)ulchro Aaronis mirahilis, sicut luiiae ornatae iiiter stellas lucentes, jirecationes eoruiii sint nohiscuin et iustificent nos poccatores. Kt inveniat s}»ein vitae loliannes, praecej)tor legis in inona- &« [sterio sej^ulchri ossiuin eoruin, ne sit niinor sociorum suorum i^raej^ositorum, p. 121. (jiiorum *virtuti precum contidens, lihrum huius testamenti scrihemhim curavit, ut e manu Satanae et daemonum eius malignorum salvaretur, 2- in saecula saeculorum. Amen. Auscultate, patres et fratres nostri, locum nativitatis patris nostri Aaronis mirahilis esse in civitate rrahva, et Sagii^da nominari. h]rat in illa vir honus, nomine Gabra-Masqal, Deum ti- mens, (pii dahat eleemosynam pauj^eribus et egenis. Erat ei uxor, .•» \mata-Marvam nomine. Amho erant in iustis facientlis con- sentientes. Et non erant illis liheri, (juam ob causam ad Deum precabantur, ut daret illis fructum henedictum, Deo gratum et hominibus acceptum. Et vidit Deus fidem eorum, et concepit Amata-Marvam, et peperit filium, cui dedit nomen Faraday, 35 cum diceret : « ludicavit me Deus et dedit mihi secunrhim ^ Clr. Matth., XXIV, 45. — - Ps. xl (xli), 9. M 109 ^H- precationem meam, qua oraveram eum». Et postquam impleti sunt (lies purgationis ', tulerunt parvulum ad ecclesiam, ut bapti- zaretur lege Christianorum. Kt vocavit sacerdos nomen eius Aaron, sicut inspiraverat ei Spiritus sanctus. Et crevit parvu- n lus et iuvenis factus est, cum Angelus Dei eum tueretur. Et misit Gabra-Masqal Aaronem, filium suum, ad sacerdotem, Gabra- Masih nomine, in iustis faciendis perfectum et verbi Scripturae peritum. Et rogavit Gabra-Masqal abbatem Gabra-Masih et dixit ei: « Scis onmem sollicitudinem et aerumnas, compri- 10 mentes in me ossa mea, cum prolis in terra expers essem. Ecce spes cordis mei, coena et prandium oculorum meorum, mihi a Deo propter precationem tuam data. Ecce voveo illum Deo, ut serviat et famuletur in domo Domini omnibus diebus vitae suae. Tu autem doce eum verbum Scripturae et Psalterium 15 Davidis, ut sit tibi filius in Spiritu sancto et aspersione aquae ». *Accepit Gabra-Masih parvulum et dixit ei: « Quid est nomen p. 122. tibi? » « Mihi est nomen Aaron, in baptismate clatum ». Dixit Gabra-Masih: « Recte, nominatus es, nam Aaron partein si- gnificat Dei e filiis Israel. Distincta erat magnificentia gloriae •20 eius; erat sacerdos sacrificulus coram Deo, et ofFerebat ei in- censum laudis, suave fragrans quovis mane ~, et operiebat gloria tabernaculum eius, et apparebat ei Deus e sancto sanctorum supra propitiatorium, quod obumbrabat arcam aureani, recep- taculum Legis ». Et repletus est Spiritu sancto Gabra-Masih, et 2") prophetavit, dicens-^: « Fili mi, maior eris Aarone, filio Caath, eris superior eo, nam suffimentum Aaronis non faciebat sahi- tem neque aperiebat paradisum, aut educebat ex inferno ani- mas; tibi autem dabit Deus virtutem et potestatem, quas dedit Apostolis suis, ut stans coram toto populo praedicares verbum 30 sanctum eius ». Et benedixit x\aroni parvulo benedictione Patris et FiHi et Spiritus sancti et dixit : « Det tibi Deus cognitionem et sapientiam et spiritum rationis quae permanet apud thronos eius. Et hauriat tibi Paracletus Alsaday torrentem laudis, qui ex abysso sapientiae fiuit, et ornet te florilKis coronae hiudis 35 sacerdotii, et faciat te plantam iustitiae in Ecclesia />. Dixit pater eius: « Amen ». Ab hoc tempore incepit Gabra-Masih docere Aaronem psal- terium et alphabetum. Et aperuit Spiritus sanctus fenestram ^ Luc, n, 22. — " Eocod., xxx, 7. — ^ Cfr. Luc, i, 67. -«( 110 )M- Iii4*ntis 4>ius cl illuiiiiiiavil ajxTliiraiii ratioiiis ciuH. Kt inMtrurtus est tHMicpiacito Dei, et omnin. viilute «livina (Mlr>ctUH, jKjrferit. 1'sallriii) Davidis a [lortnbnt in utoro siio liliiiiii Dci (>t nutricbnt (miiii lact(* iiiaiMiiianiiii suaruiii, virf^^o ol)si«.ii\ uliiMi l.ictum osciilarcfiir. et «lcglutiebnt, (iicens: « (Juid lo immcrsum csl iii saliv.im lilii mci ? Sacclinrumnc, nii fnvus p. iL^.'.. iiicHis. ;m lac *iuvcncae(* Kt (lui cst odor suavis balitus tilii mci^ Utruiii iiiali (aiiipcsti-is, an alabastri, aii stactes, aii tu- ris, an iiardi, nn cassiac et ^nlbani et sicerae (?). .\um pul- clirior cst splcndore faciei eius sol inensc baziran aiil luna i'> dicbus |ilcnilunii^ » Modo aniplexa est euin manibus suis, niodo (•(•llocavit cuiii sui^er crura sua, niodo Inctavit eum, niodo vcstibus iuNohit ct deposuit eum, sinu fovit et terf^o suo accinctum por- tavit, ct considerc fecit. Deinde ludendo oblectavit eiim, siciit fcminac, libcros suos oblectantes, et dixit: < Craudium meum es 20 et suavitas mea ! (Juis est e gente liumana similis mibi, quae tiliuin sine viri unione peperi et /n virc^initate obsignata et ob- scrvata repagulo, non aperta partu et non i^olluta sanguine tem- pore puerperii ». Kt lac, quod manabat puero e mammis virginis liliae (?) -. « Vive (?) mihi, mi fili, nam vivus es, et ego vivam r. proptcr te, et propter me vivet numdus ». Postulavit parvulus, clamans et balbuticns nu^do infantium, lingua creaturae, ut lactaretur et dixit ei: « Mater! » Dixit illa: « Ergo ^, suge, pater, pater (?) ». Cum vidisset feminas a liberis suis amantes et matres a parvulis suis, dixit Aaron in corde suo: « Talis est 30 amor Cliristi erga genetricem suam Virginem ». Ob eam cau- sam lifpiefactum est cor eius et exarsit sicut flamma clibani l^ropter aniorem Agni et fecit labia sua et os suum instrumentum canendi Deo et acquisivit morem bonum in psalterio Davidis, sejjties die et septies nocte cauendo. Et strepuerunt aures eius, :r> et defecit lux oculorum eius. ne viderent vanitatem ^ necpae * Menbab pericope, locus Scripturae. — - Texlus corruptus Aliquid omissum esse videtur. — ^ Nonne 'enJio legendum? — * Ps. cxviii (cxix), 37. -^( 111 )K- audirent verbum inane, sed susurrabant labia et lingua eius legem laudis Dei et sonabat halitus gutturis eius sicut ventus in montibus. Et habuit (hilcedinem mundi ut calicem mortis amaram. Et erat ei currus Spiritus sancti Paracleti, sindon T) baptismatis non textam, nobis indutam (?), constrictae sunt maxillae eius praecepto Veteris Legis. Et fuit ei frenum ieiu- nium et abstinentia, et stabaut pedes eius super petram Evan- gelii Apostolorum, *sicut equus trahebatur funicuk) Evangelii p. 124. et funiculo amoris Mariae purae. Gastigabat eum, sicut flagel- 10 lum, timor nominis Dei exercituum, et currere eum faciebat viam iustorum et martyrum, et impellebat ad certandum in bello inimicorum, donec fecit in eo prodigium et ostentum, donec adduxit eum ad spem vitae, quam exspectant iusti, qui vadunt in via arcta, ubi non est mors et tristitia, in saecula saeculo- io rum. Amen. Post hos dies surrexit et profectus est ad metropolitam, ut diaconus ordinaretur. Verbo Scripturae et praeceptis ministrandi in ecclesia et ordinis mysteriorum observandi auditis, dixit Aaron mirabilis : « Haec admonitio sit mihi nunc sicut annuhis 20 in corde meo, sicut sigilkim in brachio meo, sicut saccuhmi pecuniae ad iter necessariae, et sicut monile ad suspendendum coUo. Sit mihi ecclesia sicut pulU turturis, cum matre sua se- dentes ». Et reversus est Aaron diaconus in civitatem Gambya ad Saguada, monasterium Georgii, et ministravit in eo officium 5 diaconatus multos annos. Quodam die intravit in sacrarium ^ secundum ordinem more suo, ut prunas in acerra caperet cum timore Dei et tremore, et cum eas pararet, exiit parva scin- tilla et consedit in quodam digito eius, et cum adhaesisset, muUum ursit eum. Excutiebat eam ad sinistram et ad dextram, 80 sed magnam aegritudinem ei faciebat. Destitit ab ea Aaron mirabiks et flevit fletu amaro, dicens: « Domine,. Deus meus, quare avertisti faciem tuam a me et derekquisti me, ut insi- kerit in digitos meos haec parva scintika. Si tacebis a me, as- simikibor descendentibus in lacum ~. Nisi misericordia tua i)ro- •,io teget me, omnis qui invenerit me, occidet me '^. Aspice, Domine, fidem meam : nisi me opus habuisses, mansissem in domo patris mei in patrimonio meo. Ecce id rekqui propter amorem tuum ». ^ Bela geher, domum ministerii vel specierum euchaiMSticarum. — " Ps. xxvn (xxvni\ 1. — ^ Gen.y iv, 14. M 11:^ n- K\ flixit mirahilis ilinrnnns: € Animn m«M, ih- tnnf^at io if .il» lioc (lir. Scis cnim milii p.irvam s<:iiitill.im insiliissc» ci ac*^'i'ilu- dincm ifitnlissc*. .SimI (|ii<) |H»i!i8<'st niai'o i;. V.\ prosp(M*a])at Doininns I)oms itor oius. (^im venissot in ter- i'» r.un Amliaram, (juaesivit viam in Dahra (rol ducontein. ad sanctum ahhatiMn ]'>asalota-Mika'ol, cpiippo qui fuerit maximns et illustrissiinus, in ri^^or" certaminis, (^x omni])us praecoptori- hus illius tomporis. (aim ad portas monasterii venisset, |>otivit et rogavit, ut sui niontionoin facerent et de se dicerent. Et ■a» introductus ost inira])ilis Aaron dia(;onus. (]um intrasset coram praoceptorc le^^is, prostravit se ad pedes eius, et osculatus est genua eius: et dixit ei abhas Rasalota Milva'el: < Ubi est terra tua, mi fili, unde vonisti, et (piid dosideras e natura gentis liumanae ^ » Et narravit oi omnia oi^era sua, et quomodo in 2o sacrario ignis digito sno adhaesisset : ot dixit miralnlis: « Abha et pater mi, valde et propere propter dolorem scintillae timore correptus ob peiorem poenam ignis. peccatorum damnatoruin sortom, fiigi, ut animam meam salvain facerem, et veni ad nautarum principem, ut guliornando in lintre precis tuae. sal- h vum me o liuctihus peccati praestares, et adduceret me scala iustitiae tuae m Jomm uhi est Christus pontifex, cjiii se ipsum sicut agnum sacrificavit ». His auditis. respondit abbas Rasa- lota Mika'(}l : « Vere elegit te Deus et V(^cavit te sicut Paulum ignis contactu, nt portares utensilia sanctitatis et gemmas pre- 3o tiosas et lucentes, et ut itor faceres cum iis, et reversus. xv ci- ^ Ps. cxvjH cxix), 105 (Nun or(iine alpliabeli). — - Ps. lxxxv (lxxxvi), 11. — 3 Ps. cxvm (^cxix), 106. — * Ibid., 31. — "^ Ibiri., 116. — * Ibid., 43. -^ ll-> )H- vitatibus praeponereris. Nimc autem, mi fili, sis constans et firmus corde tuo, et custodi viam Dei', et *exspecta misericor- p. i'26. diam et ^Tatiam eius, donec faciat ti])i e miraculis bonis. Vi- dentes laudabunt Deum propter te ». 5 Paucos post dies, cum vidisset opera et praestantiam et mo- destiam eius, gemmam cognitionis et e!ocutionis, et abstinen- tiam, basi aureae similem, quam in pace acquisivit ; cum dein probavisset argentum sacerdotii eius, et quomodo in loco preca- tionis assiduus erat; et cum vidisset eum repreliensionis peccati 10 superbiae et arrogantiae expertem esse, et non esse in eo pigri- tiam aut aviditatem ciborum, sed perfectum eum esse in caritate et mansuetudine et sedulitate in precando, tum induit eum veste monachatus et monstra\'it ei viam Antonii et Macarii, vestigia abbatum Pauli et Arsenii, doctrinas abbatum Xabiyud et Ma- 15 qabis, et abbatum Abibi et Hilarionis, et abbatis Agathonis, qui septem annos os suum lapidibus implebat, et praestantiam om- nium iustorum. Et dixit abbas Basalota Mika"el: « Benedictio horum sanctorum sit tecum in saecula saeculorum. Amen ». Et factus est Aaron oeconomus monasterii et archidiaconus, 20 et gratus fuit Deo. Delectabatur ecclesia ministerio et cantu eius, et bona erat omnis agendi ratio eius in corpore et spi- ritu. Oratio et benedictio et virtus adiutorii eius servet nos ab ira faciei Ghristi, in saecula saeculorum. Amen. IUis diebus surgere fecit agitatio undas e procella venti Sa- 25 tanae in finibus omnis Aethiopiae. Erat eo tempore metropo- lita abbas lacobus, fide orthodoxus, et quasi leo confidens - precatione sua. Rixabatur cum rege Aetliiopiae. Et conve- nerunt omnes pastores Aethiopiae cum patre eorum lacobo, fratre Apostolorum, et intraverunt ad regem, et dixeruntei: 30 « Desiste a frigore ^ lectus tui, si non, certabimus tecum, et non dabimus communionem eucharistiae corporis Christi ». In numero XII pastorum Aethiopiae erant antistites (mamhe- ran): Basalota-Mika"eI, Philippus, Honorius, Damianus, abbas Xatanael, lohannes, abbas Andreas, Gabra-Amlak, Gabra-Naz- 35 zawi, abbas Beniamin, Zar*a Krestos, ad numerum xi antisti- tes. Dixit abbas Basalota-Mika'el abbati lacobo: « *Pater, est p. 127. apud me puer, ardenti studio martyrii flagrans et sitiens sicut ^ Cfr. Ps. xvn (xvni), 21. — ^ Prov., xxvm, 1. - '^ Sicl ■M ll-l )N- l(>rra ilcsoit.i aiMorciii (ilirisli, l)oiiiini .sui ». l)ixit a))baK la- (-()l)iis: « Iiibc aiMiicl (Miiii ad (liciii t(M'liiiiii ». Mi.sit abhaK UasaI()ta-MikA'('>l ad .VaroixMn inirabibMn, (licims: < Veni, tni lili. iioli ('iiiictari ». Venit alins antiKt(*K et intravil ad laco- - 1)11111 iiiflropolitaiii ct (lixit ci: « V'(*ni, iit t(?cuin inorerer. Con- '» socia inis patcM', conj^rtif^atioiii tua(;, nain (lef(*ctuiii liabetis in iiuiii(?ro v(islro ». Kt consociatus cst iis, et factus est nuinerus coriim XII aiitistitiiiii. 'riiiic dixit abbas Iaci)bus pastoribiis Ae- tliiopia»': « Krri' t(Mii|nis iiicssis arvi nostri. lOstole constantes ct lii"iiialc corda vcslra, siciit Apostoli, patrcs vestri. Kt con- lo socieniini /is uscjue ad mortein propter studiuin gratiae Chri.sti, (luae est iiiaior et excelsior hoiiore re^iiin terrae. Kcce ruf(it vr\ Acthiopiae, sicnt leo, et quaerit, (juo iiiodo nobiscum bel- lct. Nunc autein putrnabimus cuin eo et diinicabimus gladio lidei. Vos estote sicut xii Apostoli. tu autem, Ma§alota-Mika*el i*» sicut Petriis, fidei petra. Praepono te omnibus pastoribus Ae- thiopiae, iit sis adiniiiistrator eorum ». Eo die venit Aaron mirabilis e Dabra . Erant numero ordinati lxxii monachi. Et benedixit iis et dixit iis: « Estote lxxii Apostolis similes. hic autem Aaron mirabilis sit pastor vobis, sicut Paulus, lingua unguenti pre- tiosi ». 2:» Post haec misit rex ad abbatem lacobum et dixit: « Ecce cras dies lestus est magnus; veniam in ecclesiam ad vos. Parate vos, exspectate me ad missam, ut e manibus vestris commu- nionem accipiani ». Ilaec dixit non e corde suo, sed quia audi- p. 128. verat *pastores Aetliiopiae et metropolitam consilium iniisse, :« ne darent ei eucharistiam propter frigorem lectus eius. His au- ditis, pastoros valde perturbati sunt. Dixit abbas lacobus antisti- tibus: « Ad quid vobis spe(;tare verbum regis videtur, et quo consilio veniet ad nos commuuionis causa, cum sint apud eum sacerdotes tabernaculi eius^ > Responderunt praeceptores an- 3:> tistites (n e b u r a n a- ' e d), xii pastores Aethiopiae : « Nou boni causa veniet. sed ut oves tuas invadat, et nos diripiat, si re- cusabimus ei eucliaristiam porrigere ». Et dixerunt ei: « Quid est melius nobis, et quis intrabit ad missam, impediturus eum -^( 115 ]H- ne accederet^ Xonne administratoreni, qui eum ab anapliora prohibuerit, egressus statim capite truncabit? Nunc autem iube aliquem intrare ad ministrandum et dic: ' Talis, dic missam et esto paratus, raartyr fieri prae fratribus tuis ' ». Respondit 5 abbas lacobus metropolita : « Num ego pastor et pater vester, lupo veniente, fugiam, et retro me convertam? Num propter escas conditas constitutus sum metropolita, primas, et pastor, et praedicator Evangelii, et tabotat consecrator et sacerdotum ordinator? Missus sum via potestatis Apostolorum, porto sigil- 10 lum chrismatis et Evangelium potestatis eorum, ut sim lux ecclesiae in operibus bonis. Primus sum in benedictione et in communione mysterii accipienda. Sum sacrificator Agni, redem- ptoris mundi, et ordinator sacerdotum sacrificantium primitias^, quae semper mactantur et semper vivunt. Et abundat in (?) 15 calice merum ^ vinum sanguinis eius, vinum cultus divini, quod cum '^ liauritur et bibitur, sumptum...^ non deficit. Me- dicina morbi et donatio sapientiae est aqua lateris Ghristi, du- ctoris vitae, qui ipse dixit : ' Ego sum pastor bonus et animam meam do pro ovibus mAs \ * Sum pater vester, ab eo consti- 20 tutus ad crucem eius portandam et Evangelium eius praedi- candum. Nihil est quod possit eripere ex intimis cordis mei charitatem Christi: non fames, neque hastae, neque exsilium, neque mors; neque confundar verbo eius in generatione ista adul- tera et peccatrice "', ut ipse dixit : ' Qui negaverit me coram 25 hominibus, negabo et ego eum coram Patre meo, qui in caelis est ^, *et qui confitebitur me coram hominibus, confitebor et ego p. 129. eum coram Patre meo, qui in caelis est ' ^. Ecce cras, ubi ve- nerit rex et dixerit: ' Administrate mihi sacrificium vestrum '; obtemperate ei, nolite resistere. Ego exibo sacris peragendis 30 et confundam faciem eius; non poterit enim e manibus meis eucharistiam Ghristi eripere ». Et, congregato omni concilio pastorum, dixit sacerdotibus : « Ecce ego, lacobus, pater vester, paravi me ipsum, ut manu huius regis Deo sacrificarer ; vos autem, xii pastores, estote quasi xii Apostoli, et vos lxxii sa- 35 cerdotes, sicut lxxii discipuli. Ecce pater vester est instar Ghristi supra vos omnes. Nunc autem patienter tolerate omnes laqueos ^ aparge ex dTiapxac corriipiiini. — ^ akraton = dxpaxov. — ^ ? Texlus corriiptus esse videlur. — * Iohan., x, 11. --- ^ Marc, vm, 38. — ^ Matth., XII, 33. — ■ Ibid., 32. AETH. - B. — XX. y M ii^' )>9- inortis, ((ui sii|MTvciU4*iit vohis iVaiKiiilciiti.i coiisilii Sataiiaf*. qui iiiiiwjii.iin san^^^ninn hoininiini satiatiir. Nr* hibr*fartctiir hasis navis lidci vcslrao vcnto tcrroris regis, qiii non j»otc*st intffHi- cfirc aninias vestras ». l{esj)on(h*riint ei: «IVitcr, nonne .\|M>stoli rt iiiai^tyrea erant hoiiiines, siciit nos^ Ciiin sit {KHeHtas in ore '» nostro, iioii iiirliieiniis inorteni, riini vitani s)>erainiis: si eniiii (•oininorlui (ilnislo simiiis, et (•onviveinus * ei et conre^nahiinus iii ii!-1k' riiis caelesti *. Aitcro (lic venit ad (ios r(»x, iit eiicharistiain accipcrct, cuiii inai^no tcrrore <'t rn^^itii. Tnni sacris |)era{^(fn. hlem dixerunt omnes pastores et sacerdotes. Verho reprehensionis ex ore ortho- 20 (loxorum praeceptoruin audito, coniusus est rex et exiit rninas p. 130. proferens e domo sanctuarii Dei. *qnia non potuit in illa cum iis contendere, et intravit in domum suam. Sancti autem perfe- cerunt actum ministerii sui, Deo omnipotente adiuvante, et, con- fortante i>atre eorum abhate lacoho virtute Spiritiis sancti cum i'^ l^recabatur, ut victoriam de rege stupratore reportarent. Preces eorum servent nos a seductione diaboli perditoris, in saecula saeculorum. Revertamur ad principium iiarrati(mis. Tunc re.r sedens in throno, iussit adduci lacobuin metropolitam cuin xii pastoribus 3o et Lxxii sacerdotil»us. Venerimt sancti, ornamento divino or- nati, galeis salutis sibi impositis gladiosque ancipites Spi- ritus sancti, (|ui sunt pot(^stas Petri. et scuta tidei cum e dextra, tum e sinistra parte tenentes, ut possent resistere in die malo ^. Et steterunt coiam rege audeuter, non commoti. :« ^ II Tim., II. 11. — - Inifuin precis posl coinmunionem in lilurgia oommuni Aethiopica. Gf. Bull. Patronatus PortugaUiae iii, App., Do- cumenia hist. Ecclesiae Habess. illusir., 11, p. 219 et 256. Renaudot, Ut. Orioit., 1, 52U. — ^ Matth., vn, 6. - * Cf. Ephei., vi. 13-17 -n( 117 '^- Cum vidisset eos rex, pertiirbatus est et rugiit siciit leo, et coepit conviciari praeceptoribus, hoc modo dicens: « Cur haec facitis? Primum audivi vos in terra regis habitantes pro me non pre- cari ad missam et officium incensi et supplicationem exclama- 5 tionum, nunc autem me ab eucharistia prohibuistis ». Responde- runt et dixerunt ei: « Xon precamur neque supplicamus pro te, quia non audivisti vocem lacobi metropolitae, neque cale- factum est frigus cordis tui sole praedicationis eius. Non da- mus tibi eucharistiam, qua indignus es, quia vetuit nos Do- w minus noster dare eam tibi similibus ». Dixit iis rex : « wSalvet vos e manu mea lacobus Aegyptias, quem adduxistis pretio auri mei? Si non, eiiciam eum e throno eius et mittam in ter- ram eius, vos autem manebitis in manu mea ». Responderunt ei : « Ecce Deus noster, ecce rex noster, qui eripiet e manibus 15 tuis ^ ». Cum rex abbatem Aaronem e longinquo vidisset, quaesivit eum : « Unde venisti ? » Respondit abbas Aaron sacerdos : « Sum discipulus lacobi metropolitae, qui est Christo similis. Venimus ad te, ut *aut te a peccato Ruben averteremus, aut tibi adver- p- 131. •20 saremur et manu tua nos ipsos sacrificium iustum ofFeremus ». Accesserunt cum eo lxxii sacerdotes et obiurgabant regefn in contentione. Tunc iussit reoc manus pedesque lxxxiv sanctorum vinciri, ipsos autem in pectora humi prosterni et funiculis e planta tete verberari, quoad videri potuenmt ossa eorum. Et 'i5 capti sunt et verberati xii pastores, quoad dilaniatum est corpus eorum. Comprehenderunt et abbatem Aaronem, gemmam pretio- sam, et manus ei inferre inceperunt. Tum cepit Deus terram, quae eum sicut amiculum vestimenti operuit. Et exiit iussum a rege, in quo dictum est: « In hoc adveiia vehementer castigando per- 30 severate ». Milites, in corpus eius non incidentes, dixerunt: « Cur non verberamus nisi terram solam, non vidimus enim carnem eius, sed solos funiculos, quibus vinctus est, in manibus eius? » Surrexit rex, ut videret miraculum, circa eu77t factum, et dixit iis : « Quid est nomen liuic monacho ? » Responderunt : 35 « Abbas Aaron, princeps lxxii sacerdotum et martyrum ». Uuaesivit ab eis: « Quoties verberastis eum?» Responderunt milites: « Xumero cl excossimus, plagas terrae inferrentes, ^ Cfr. Dan., Jii, 17. M ii« )«- «'t <'Min«Mii «'iiis non vidiinus ». I)ixit rex vore 8ii;i : « Abba Aaron mirabilis, iihi es? » l{osj)<)n xerunt: « .Miral)ilis Deiis in sanctis suis ', (jui facit miracula in sanctis suis ». lussit rex «'iiiii lionoritice ''api, et tiiiiore pro- pter ('imi coi-rcptus (^sf. Vahh? gavisus est abbas lacohus, hoc miraculo viso (^t audito. 1-]! ceperunt sanctos verbc^ratos viri fi- (leles, et lavaveiunt corpora eorum, et unxerunt vulnera eorum K» iussu rej^as. Kt sanati sunl brevi temporis spatio. .Misit ad eos rex, (U(;ens: « Siinus societate et coiiiinunion^* in euchari- stia iuncti. Nolite imprudenter agere, consilio huius Aej^yptii, qui non eripiet vos e manu mea ». Surrexerunt cuncti pa- p. 132. stores et discii)iili cuin Aarcm^^ mirabili *et lacobo metropolita, 15 cl prolccti sunt ad regem, et altercati sunt cum eo tanta obiur- gatione, ut non possit enarrari. Iratus est vehementer '' ri in- difi^nabaiur anima eius propter obiurgationem, dictam ei a mi- litibus caelestibus, certatoribus, firmis facie. sicut petra, et non ccmversum est cor eius ad dicta eorum, sed coepit dispergere 20 eos per regiones, in sitim et dolorein. in calorem ^^ravem, (jui corpus tabescere et ossa marcescere facit. Comprehenderunt patrem nostrum Aaronem martyrem cum Lxxii sacerdotibus speculatores. Multi homines secuti sunt eum, dicentes: « Contidimus orationi tuae, nec a te usque 25 ad mortem discedemus, nam vidimus miraculum nobis a Deo factum, rege te verberante. Kt benedixit lacobus Aaroni psal- mistae benedictiime perfecta Trinitatis et dixit ei : « Kxaudiat te Dominus in die tribulationis; protegat te nomen Dei lacob. Mittat tibi auxilium de sancto ^. Dominus conservet te ^, pro- 30 tegat te manu dextera sua, et defendat aniraam tuam, et edu- cat te de la^pieo (piem absconderunt tibi ^ et faciat tecum signum in bonum. ut videant cpii oderunt te, et confundantur ^, in saecula saeculorum. Amen ». Deinde abducti sunt pastores et discipuli, parati ad exsilii af- 35 ' Ps. XXVI (xxvii), 5 — - Ps. Lxvii iLxvm), 35. — ' God. exhibet: « et iussit, et deinde iratus est », qiiod mihi corruplum esse videtiir. — * Ps. XIX (XX 1 1-2. — ' Ps. XL (XLI), 2. — ' PS. XXX xxxi^ 4. — ' Ps. LXXXV (LXXXVl), 17 M 119 )K~ flictiones, nnlites ornati et martyres victores, propter certamina sua stupendi, monachi, carne vestiti, sed angelorum prae- stantiores. Inter eos Aaron sacerdos sicut stella inter stellas apparuit, et sonabant in ore eius cymbala laudis sine requie 5 aut intermissione, gl psalmi Davidis, Cantica prophetarum, Ganticum Canticorum, Laudes Mariae Reginae, Portae Lucis septies quotidie, cum transiret regiones depressiores \ aqua carentes, aestu solis ignis instar membra eius diluenle. No- lebat ventrem suum liquore aquae refrigerare, nec sub umbra 10 requiescere, quoad lavatus est guttis sudoris sui sancti et hu- mectavit vestem suam fervore aestus diei, donec marcidum fa- ctum est sicut sicca frons et arefactum sicut *textum araneum p. 133. corpus eius, et adhaesit faucibus lingua eius a voce gemitus orationum eius, et aruerunt sicut cremium tectorum ossa eius ^. 15 Post solis occasum afFerebant ei discipuli ex iis quae secum habebat, et potum (?) ^ in utre aquae, quotiescunque aquam in itinere reperiebant. Si non reperiebant, manebant tamquam testa aridi *. Et non reclinabat caput suum per totam noctem hic pater noster, quoad ad finem perduxit septimam laudis vicem. ^o Et sedebat Maria Aegjq^tia cum pastorum principe (?), quem (!) dedit ei abbas lacobus ^, in throno ligneo pretioso. Et apparuit ei noctu Salvator metropolitae lacobi specie et dixit ei: « Pax tibi, discipule, qui missus es ad fidem docendam et velox in gratis faciendis, qui viribus non deficiebas in laudibus, et re- 25 quiem non habebas a precando. Noli timere. Ecce, omni tem- pore et omni hora tecum ero, secundum pactum meum cum sanctis Apostolis in Evangelio; haec enim dixi iis verbo oris mei, quod dona mea non infitiatur: ' Nolite timere eos: non possunt enim occidere animam vestram, sed tantum corpus 30 vestrum, quod aegrotat et morte deletur ' ■', et iterum dixi: ' Qui confitebitur me coram hominibus, confitebor et ego eum coram Patre meo, qui est in caelis ' ; qui autem negaverit me coram hominibus in generatione ista adultera et peccatrice, negabo et ego eum coram hominibus et angelis ' ^ ». Haec dicens * Quala aeihiopice. Hoc nomine regiones humiles, ardoribus solis obnoxiae et insalubres appellanlur. — ^ Ps. cn (cij, 35. — ^ Textus exhibet: « et poculum », quod mihi corruptum esse videlur. — * Cfr. Ps. XXI (xxii), 15. — ^ Corruptum aut aliquid omissuin esse videtur. — * Cfr. Matth., X, 28. — ^ Matth., x, 32. — ^ Cfr. Marc, vm, 38. -«. 1:^0 )w- contortavit (Miiii l)(>iiiintis iiostcr, et «lixit ei: c SiH coutttaiiK, iioli tiiii(M*e roraiii iiiriv ))ra('f(M!toniiii (iiia k iianonel), iiaiii (lal)o tii)i OK et sapitMitiaiii, iic )>os8int tibi sine (letriinento <'on- tradioere ^ ». His «lirtis, ahiit ah eo Salvator et a conspertn o(Mili corjioralis evanuit. r, Kt surrcKil Aaron in ^Mudio et lactitia. I)t fundavit ihi iiiulla inonasteria et coenobia et fecit inulta ina^na iiiira^ ula et ostenta. Plantavit ol4. ei < uni inonast civitatis, (juia audiverant de omnibus ostentis et miraculis, quae fecerat Deus iii urbe exilii eins. Interro^averunt illi tilios eius: < Dicite iKjbis, viri sancti, nonne liic sit ma^^ister vester, Aaron mirabilis nomine, unus e ))astoribiis firniis et fortibus, 2) quem terra tegendo a flagellatione regis abscondiderit, et cuius ail obumbrandum duae arbores altae oleae provenerint, non teinpore constituto, nec aetate definVa^ et cuius oratione statim flamma i<^nis ferventis extincta sit? > Responderunt iis filii eius: « Ita, vere! 25 Nonne nos ipsi eramus cum eo^ Vidimus oculis eum haec facere posse. Descendimus cum eo in angustias afflictionis. Et liic vir, quem videtis, Xaze nomine, eunuchorum praepositus, missus est ad nos, ut videret locum, in ()uo manseramus, 3<> videns miracula, a vobis auribus audita, conversus est corde suo et ad pedes patris nostri pronus se paenitentiam egit et ad salutem baptizatus est, [proiiecit, et schemate sanctorum vestitus, nomen Fere Berhan accepit. 35 Hi omnes, quos videtis, sunt congregatio sanctorum. tilii eius sectatores ». ^ C(r. Luc, XXI. 15. -K isl )^~ jJixerunt hi incolae Uolja et sacerdotes terrae Warwar: « Benedictus Doniinus, quia adduxit ad nos hunc virum iustum et praeceptorem, ut e manibus eius communionem sacramenti acciperemus ». Et insonuit universa civitas eius causa. Et ve- 5 nerunt ad eum homines ex Hawa e Sadaho et salutaverunt eum in amore, et geniti sunt ab eo fonte baptismali excavato (?), et attulerunt ei manibus suis dona e bonis suis, ille autem sanavit aegrotos eorum. Et fuit pater noster Aaron thaumaturgus in civitate Roha in monasterio Georgii, donec *prosperavit Deus p« 135. 10 iter eius, ut iret et aedificaret locum requiei suae. Valde sollicitus fuit de multis filiis suis, nobili loco natis, qui sequebantur iustitiam eius, ut confortaret eos virtute monachatus recti, ne comminuerent |constantiam suam, lo dabat iis semper oculos cognitionis ut eum viderent et pe- [nitus intellegerent, ne furaretur exercitus Mastema ^ schema sanctum eorum. Unusquisque ne detegeret nuditatem suam. fvertite, Quotidie admonebat eos, dicens: « Cavete filii, mei et animad- •20 ut a cupiditatibus carnalibus procul absitis : hoc est patris vestri desiderium. Fuit in civitate Roha vir caecus, qui assiduus erat in ieiu- nio et precibus per dies et noctes, et omnia opera hominum illi aperta fuerunt. Multum diligebat is caecus abbatem Aaronem 2o mirabilem. Monstravit ei Spiritus sanctus locum requiei eius. Et dixit ei : «0 praeceptor benedicto, educ me foras, ut nos ambo soli ad parietem sedeamus ». Et exierunt una, de salva- tione Dei colloquentes. Coepit ille sciscitari ex eo, dicens: « Frater Aaron, ubi sunt civitates, quas video versus occiden- 30 tem ? » Respondit pater noster : « Ecce video adspectus multo- rum montium civitatum ». Locutus est iustus vir ille: « Da mihi dextram tuam ». Et cepit dextram patris nostri Aaronis dextra sua caecus ille et vertit digitis suis sicut sagitlam in dextram partem (?) et monstravit versus hunc montem, et dixit : 35 « Perspice usque ad montem album, scuto similem, cuius caput fronde ahfag et viriditate herbae et arborum velatum est ». ^ Nomen SaLanae. Graece ]\Jaaxi-j;ax. -ti 1 >>> hixit jtiitn ijnstri-: « Mcci» co^nosco cl iiit<'lliKn (|ui«i iliciK ». Kl (iixit iioii videiiH vi(i«Miti: « Kx his (liiolxis inontibiiH in |m>- st(M*i()r(> (M'it ))riiiia iiai)itatio tiia, iii prion* aiiU*in f xtrerna re- p. i3<^. (jiiics tiia; *ii)i oi)(i()rnii(»s tcinpon» i(»ctuH tul, a I)()iiiino V(K'atuH. lii j>ost(M'ior(' inontc Hatiii alllictioncs (4 aftj^ritudincH sujxTve- !i nitMit til)i, in jirioi»' aiitcin in iil)crtat(* j)ost senectutein requie- sces. Kt vcnient et lial)ital)iiMt ihi viri ei(»cti, f^^ens sanctoruni ». Kt conv(M*sus est caccus illc a Aaroni saccrdoti tcnijnis in euin adscendendi, et mansit tota con{^q'egatio sanctornin et circumdedit monteni (Jatin. Kt quae- siverunt /or?«?y? ad j^onendum tabot, et excavaverunt j)etram, et ornaverunt sanctuarium tabot et sj)eluncas ad cellas suas. Habital)aiit in nionte Qatin sej)tem annos, et audita est faipa -^» et narratio de miraculis patris noslri in omnibus regionibus Maqet et Asasa et in finibus Wadla et Dawent. Et resonuit universa Bagemeder eius causa ab Amhara usque ad Wagara. ^'eniebant ad eum, ut salutarent eum et a morbis suis sana- rentur. Kt ficdjant monachi viri fideles manibus eius, et do- 25 cebat iis viam Dei, quae intrabat in corda eorum. Invenit Aarori mirabilis gratiam niagnam et honorein et elatus est apud Deum et aj)ud liomines, et valde verendus fuit. Venerunt ad eum incolae Gaynet. viri feminaeque fideles. et nati sunt ex utero baptismatis. Gaudio affecti sunt cognati eius propter *> maiestatem veiendam. quae fuit in eo. Cum vidisset Satanas abbatem Aaronem omnibus civitatibus doctrina sua potitum esse, invidit ei et intravit in cor monachi cuiusdam e civitate Zebe, Takla-Havmanot ^ nomine, (jui non recte nominatus est, sed est Planta sanguinis et Planta peccati, Planta turpitudinis, -^ et Planta mendacii, et Planta dedecoris, et Planta tenebrarum. ^ Ps. cxxxi (cxxxii), S. — - Ps. cxxvii cxxvm), 2. — " Nomen si- ^nitical « Plania tidei ». M 12:) )H~- Quid datum est ei aut quid appositum est ei *pr()pt(U' labia ini- p. 137. qua et linguam dolosam?^ Surrexit et profectus est ad regem Sayfa-Ara'ad et calumniatus est illum, dicens: « Est monachus quidam, qui reges probris afficit, qui adversarius fuit patris tui, 0 et qua est protervitate, insolenter obiurga^it eum. Vexavit eum pater tuus multis cruciatibus, nec potuit eum subigere, et solus ex omnibus praeceptoribus remansit. Operuit montes ierrae Maqet, et nemo ad me se convertit, sum ignominia affectus et obrutus praedicatione eius. Adhuc non precatur neque orat 10 pro te, neque adorat potentiam regni tui, sed obiurgat te, et tibi sicut antea maledicit ». His ex ore Plantae maledictionis auditis, valde iratus est rex et dixit ei : « Quid faciam contra eum ? » Respondit Planta Satanae : « Nihil ei facere, neque in- terficere eum potes. Sed educ eum e monasterio eius cum om- 15 nibus filiis eius et dissipa eos per terras sitis et aestus solis, qui membra corporis eorum liquefaciat. Colloca eos in regione arboribus et aqua carente : ibi excutientur sicut locustae ^ et non manebunt ». 0 Planta fraudis, quid est nomen monachatus tui et quid est nomen sacerdotii tui? Non es dignus sacer- ^o dotio, cum labia iniqua et iniusta habeas. Non es dignus mo- nachatus, cum sis sine amore et modestia. Schema tuum sanc- titate caret, quia suspensus est collo tuo invidiae et superbiae laqueus, qui te in perniciem trahit! Et obtemperavit rex verbo Plantae calamitatis, et misit milites malignos, Deum non timen- ^ tes, neque faciem eius reverentes. Qui in Dabra Qatin venerunt, et sanctos circumsteterunt, et abbati Aaroni verbum regis di- xerunt, te molestaverunt eum et dixerunt : « Non pernoctabimus hodie, sed et abducemus. Voca monasterium tuum, ne una qui- dem anima maneat, sicut rex iussit ». Fuit quaedam filia regis 30 Sayfa-Ar'ad, quae sprevit delicia mundi et opes et portavit sigillum Christi. Aufugit a coniuge suo et venit ad Aaronem mirabilem, quia audiverat de miraculis eius, et facta est mo- nacha manibus eius. Et dedit ei nomen Barbaram. (^um au- divisset rex eam ad Aaronem mirabilem Dabradaretensem ve- 35 nisse, *misit clam qui noscebant eam cum Verbo Regis (qala p- 138. hase). Et cognovit spiritu suo Aaron mirabilis advenisse quae- rentes eam, et apud anum quandam occultavit eam. ^ Gfr. Ps. txix (cxx), 2, 3 — ^ Ps. cvm (cix), 22. M ^'^^ >^ Kxiit saiiclus Aarnii inirabilis cuiii tota con^nfgalionr* Kua, inonacliis or(li(Mloxi8, et ctun ccc vir^ifiihiiH nionialibuH. Kt<'x<*la- iiiavit Aaron, dicens: «c (Jui «luhitat, r<*<-«Mlat : (|ui auleni H'1«mii liabct, iiic seijualiir ct tollat cruci^ii iiiortis Huae, m* daudat {lortas (loiiius suae neve exslinguat caniinuni i^ni.s, Hed succin^at ^ luiiii)os suos i^ladio tiruni iii exsilio nostro. Pro sanguiuis ctrusione lacriinas nostras e!runro lo llaj^^cllatione siinus illis siiniles aestu solis arrlentis nos tahe- scere faciente et diluente. cuim iios calcent el percutiant, et de- ducant, et colaphis caedant. (Juin socii eorum in morte nostra siinus. intrahimus cuin iis in caelum. (|Uo. p. 130. liespondit illis pater: << Requiescite suh hac 'again». '^Dixe- »» runt ei : « Xon possumus ». Dixit illis Aaion mirahilis : <( Vos invicem prementes. requiescite suh ea pauUulum >. Dixerunt alter alteri: « Devorati sumus sudore caloris ». Et nominata est haec terra Wahat usque ad liunc diem. Ceciderunt omnes sancti alter super alteruin et altera super alteram, et non fuit 35 iis ad ohumhrandum satis umhrae nrhoris 'agam. Deciderunt sicut folia. itinere defatigati. et (jue, eamus, quia sitimus, propere porro ad aquam reperiendam. Gur sedent sicci illorum et adhaerentes vestrum ? ' » Irati sunt ei et dixerunt: « Nescimus undo nobis bibere daturus sis. Su- mus oves tuae, tu pastor i[)se potum praebe gregi tuo unde vis; num virtute huius potus proficiscemur? » Cum vidissent 10 famuli regis Aaronem iustum plorare, valde maesti sunt et ploraverunt cum eo. Et elevavit Aaron mirabilis oculos suos ad regem caelornm, regem corporis et spiritus, et se convertit ad eum^ dicens: « Xonne tu es Deus qui fluere fecisti aquam e petra dura 'populo Israel, ut biberet in deserto? Num e^st 15 alius Deus, praeter te, qui iudicabis caelum et terram? Xum est alius, qui cogitet nostra causa, qui sollicitus sit de lassitudine nostra ? Propter nomen tuum deduc me et enutri me % Nam sancti illi Moyses et Aaron in sacerdotibus eius ^, Domine, tu exaudiebas eos, Domine, tu propitius fiiisti eis ^. Exaudi, Do- •20 mine, vocem meam, qua clamavi ad te ^ ». His dictis, expk)- ravit terram et ter confodit eayn baculo suo, dicens: « In no- mine Patris et Filii et Spiritus sancti, unius Dei! » Et fluxit aqua, precante Aarone mirabili xi horae tempore. Et dixit Aaron congregationi suae : « Surgite, filii mei, videte sakitare 25 Dei nostri ". Gustate et videte quoniam suavis est Dominus -. Is est pastor vester, et ad euni conversio vestra ^. Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Do- mino ^ ». Gum vidisset *congregatio eius hoc miracuknn, vehe- p. 140. menter obstupuit et bibit ad satietatem perfectam. Exstat /laec 30 aqua usque ad nunc, et usque ad liunc diem, Wahat nomen habens; consident ad eam omnes viatores. Akero (ke surrexerunt ministri, qui Verba Regis appel- /antur, et egerunt sanctos, et abduxerunt eos in civitatem Am- harae, cui nomen Horo. Nunciatum est regi Aaronem mirabilem cum congregatione ^ Textus corriiptus? — ^ Gfr. Ps. xxx (xxxi), 3. — ^ Ps. xcvni (xGix), 6. — * Ibicl. 8. — ' Ps xxvi (xxvii), 7. — ^ Gfr. Ps. xcvii xcviii), 3. - ' P5. xxxni ^xxxivj, 8. — ^ Cfr. Cant. Cant. vii, 10. - ' Ps. xxx (XXXI), 24. -K m )M- siia vcnisst». hixil illi': « A«». Se«l«hal rex /n area llironi (»t fac sociis suis coraiu rej. Dixit rex: « (.'ur monachos per insolentiani fecisti filiani nicain ct fratrem meum ? - )► lU^siJon- dit inirabilis et dixit ei: « Si ad me veneris, etiain te mona- cliuin faciani ». Et locutus ei (3st rex maj^nas obiurgationes. 2<) quae iudignum est praeceptori legis lorpii. Et suscepit abbas Aaron eas^ ^ratias summas agens. Dixit iis " rex: € Adduc Tiiihi fratrem ineum et tiliam meam ante omnia (^) >. Dixit pater noster: « Ouando tutelam eiu8 mihi coinmisisti? y^ H«'- spondit rex: « Estne hoc, ut comraoremur, sicut aequales al- or, tercantes? Adihic filiam meain et fratrem meum et adora re- p. 141. i;nuin *meum, He sis in medio huius exercitus ignominia aifectus, neve appareat tnrpitudo nuditatis tuae et sociorum tuoruin >. Milites perturbabant eos et percutiebant pectora et latera eorum baculis denibusat et magueraba hastarnin. Turbata est .30 congregatio sanctorum sicut mare, vento airitatuin; precabantur et plorabant ad Deum. ut ab ira regis eos liberaret, et clama- l)ant inagna voce cuin fletu, dicentes: « Pater noster, qui es in caelis, ne nos inducas, Domine, in tentationem >. Mota est terra a sonitu vocum sanctorum, et fletus lacrimarum mona- r^, charum fluebat super eos sicut efi^usio aquae super terram. * Ps. XXXVI (^xxxvii), 39. - - I)e fratre nihil narraluin esl. — ' Vi- delur coiTuplum esse. -^; 127 )^- Deinde iiissit rex adimi vestes eorum. Et detraxerunt milites vestes et schemata sanctorum patrum nostrorum et monaclia- rum matrum nostrarum. Quidam dixerunt: « Non dabo vestem monachatus mei. Decollate me, aut transfigite ventrem meum, 5 ut in schemate meo moriar ». Cum plagis et alapis nihil potuis- sent fncere^ in terram eos proiiecerunt, et pedibus percutie- bant, et cum ludibrio et ignominia, amaris sicut absinthio, ut enarrari non possint; cingula eorum dissolverunt. AudiebaUir usque ad caehim sonitus clamoris et gemitus. Deinde, vestibus 10 detractis, nudati steterunt. Erant monachae magnae, psalmistae, quae stabant nudatae cum fratribus suis post pastorem suum. Aaron mirabilis, etiam stabat nudatus, Spiritu sancto instru- ctus, kice ornatus. Locutus est rex et dixit ei: « Attende de- decus et pudenda tua coram tota multitudine nudata esse ». 15 Respondit mirabilis: « Quid est in natura mea diversum, quod non est in te ^ ? Num non sumus ego sicut tu, et tu sicut ego ; et pudenda tua num non sunt meis similia, eadem lege cir- cumcisa ? Et in forma feminarum tuarum nonne est idem^, quod in iiliabus meis? Quid monstras nobis, quo pudore afficiamur, 20 nisi in omnibus hominibus institiitum ? » Tunc iussit rex exci- tari in eos leones rugientes. Venit leo magnus et volutavit se ad pedes eius. Venerunt multi leones et *cubuerunt ad pe- p. 142. des eius, lambentes vestigia. Cum haec vidissent exercitus Aethiopiae, tremuerunt et metuerunt. Dixerunt proceres regis •25 domino suo : « Non decet tibi certare cum hoc viro iusto et Deum timente, qui leones lenivit et se prosternere fecit ». Et dederunt iis vestes eorum. Operuerunt nuditatem suam et be- nedixerunt Deo laude magna ^. Exquisivit rex quomodo cruciaret eos. Et iussit deduci san- 30 ctos in regiones depressiores et calidas, arbore et aqua carentes, ubi non inveniuntur herba nec humus. Et abducti sunt sancti, instar agnorum acti. 0 pater, in operibus iusti perfectus et fide a dextra et a sinistra coronatus! [loquendum, 35 Sal amoris tui suave trahit sicut vinum et compellit me ad ^ « In me » cod. — ^ C^. in vila Pliilippi, f. 175 narrata. De leonibiis vide supra p. 24,3i = Acla Basalota Milva'el, fol. 31r. (p. 27.28 textus); in viia Pliilipp', f. 177. ^^ 1?« )«- (luin <'nnsi nftlirlioiws ••! i»Mitntionc . (jii.ir |Ma«*i«M' inaia rci^nones fl«»|)n;ssi()re8, ut (lesftill llamma urereriH, < t in an-a cortus t(?rri!)ilis nudus collorabariH. <;iini liacc rocordor, cirniulitiii- in nif aninia ni«*a ct supf»rvf»nit inilii confiMctio ossinni incornin '. I\f claino voc(; tua, sicut ablactatus HUjwir matre Hua *, cum [coj^mIo (le tuis in itinfre alllictionibus, sub sole a(»stivo [ar(lunt(% ut (lissolntuin sit corpus tuuni siciit cera |)roj»tpr "> Ifaincm et fatigatioiKMn ct cuni rcconlor laborcin nii^^rationis inonacliorum, seclatorurn |tuorniii. in regionibus (lepressioribns, ct certamina afnictionum tiliarum tnaruni nionacharuni, (juae |amorem mundi odorunt, I5 (juae ciiin irtiil \u'v \ iam caloiis. j>lantas pedum earum urentem, Isicut carbonein. (lonec aruerunt intestina earuni, sicut folia Hcn^ et charta con- [volula et adliaesit lin<^ua earum faucibus propter siccitatem salivae 20 learum mollientis? p. I r^. "-'non valentes loqui, sicut mutae factae sunt non valentes gradi, sicut folia deserti defluxerunt. Ipeliret. (Juaedam ex iis mortuae sunt, ubi defuit (jui obsignans eas se- Cum lianc dicm recordor. trepidat cor UKMim intus me, et '^^ ivocem meain cingit tristitia submerg<»ns. Tu autein, praeceptor legisc(^nstitute, priusquam supervenerit tibi |liic omnis laqueus inortis, num requiescebas, aut reticebas, cum septies die et septies nocte psalterium Davidis repeteres, et cum aresceret tamquam testa virtus tua ^ a voce gemitus 3o [tui ^ precatione et ieiunio ? Quis est tibi similis. 0 praeceptor pacis, tibia laudis Filii Mariae ? Xum quis, nisi Cherubim et Seraphim contemnens aut resistens [veniet })ede superbiae ad hunc Aelam, '^> ubi coacervata sunt ossa iustorum, ad montes cavemosos et larbores venerandas. Cfr. Ps. XLI (XLU), 4-lu. — - Ps. cxxx cxxxi), 2. — ' Ps. xxi rxxiu, 1<». — * Ps. ci (cii), 5. M 129 )H- Ubi coacervata suiit ossa tua, est possessio et divitiae liono- [rabiles iuopiae mei, servi tui imbecilli, nomen quod pluris quam aurum et gemma aestimatur. Et qui seductus vult rapere e labore manuum filiorum tuorum, 5 Iqui faciunt memoriam tuam in aeternum: finem viae suae adspiciat in medio inferno et induat maledi- [ctionem ^ rami et radices eius securi orationis tuae exscindantur. Domus sanctuarii tui sit cum hicernis suis, lucens, sicut can- 10 usque ad alterum adventum tuum ^. [delabrum Amen. Amen. In saecula. Surgite, filii lucis, in pedes cogitationis vestrae, ut *veniatis p. 144. et videatis hcum, in quem relegatus est Aaron, magister ve- ster, regionem sitis et sudoris, terram desolatam, terram ca- 15 loris et aestus, civitatem periculorum et angustiarum, ubi desunt arbor et aqua, ubi non apparet herba, nec humus, nec animalia deserti, nec bestiae agri, nec volatilia caeli, nec ventilat eam ventus, sed sicut flamma exit terrae huius aestus. 20 25 Si veneritis iliuc, videbitis ibi regionem cruciatus, quae nunc regio quietis facta est. [tionis. Quae tunc erat civitas tentationis, nunc est hortus germina- Recordantes quomodo transierint super patrem vestrum cru- [ciatus ei adiudicati et undae procellae fiuctuationis tempore duorum regum, et penetrantes animo in labores migrationis eius, fami et siti adhaesionem eius, et intestina eius sicut folia ficus tosta, flete et plorate, dicentes: « Pater, Pater, praeceptor pacis nostrae, ad constantiam certaminis tui confugimus, te solum acquisivimus ; ad Deum tuum, sicut manubias, nos adduc: tua enim est vestis haec et schema, nobis induta; gratia et benevolentia nobis per te datae sunt. Pro exsilio tuo iniusto nobis est requies in hoc sanctuario tuo, 35 pro tua paupertate et egestate nobis sunt omnia quae volumus |et quae nobis sufficiunt, ' Ps. cvm (cixj, 17. — '^ Sicl Qiiod valde mihi dubiiun. 30 M 1-^' )w- }).(» rsinn<' iiiellerent, cl lu-o (lispersiono socioniin tiioruin et tuo lahore pro nobis, la rc({uicin «'t tr.nKiuillitatein. «luin vivi siiniis, (haheiiius <'l ina^nain spein liaheinus tempore inortis nostrae. lihi accuinhis et (lonnis. columna Iiicis nostrae, ponc scpulchruin tuuin posituin cst nostrum. Tua arca Ic^^is «'t crux siint antc te, aroma co^nitionis tuae 15 [et odor suavis sacenlotii nostri. Plcna est ecclesia suHimenti monachatus tui, et inyrrha laudis |tuae scaturit ex ore iustorum nostrorum. Quantuin est «j^audiuin. (juanta lactitia. data nohis propter te! Suh j^n'einiuni aniinae tuae consocia aniinas nostras. 20 O pater, serva nos et custodi nos a g<»neratione hac in aeternum \ in saecula saeculorum. Amen. Xunc autem. captivitas^ Aaronis, audiaslihrumcertaminiseius [et verhum vocis eius sine duhitatione aut haesitatione, in oratione magistri tui sperans, 25 ausculta et mirare omnia qiiae fecit ei Deus. Abduxerunt igitur milites sanctos martyres in terram Zango, in tines Astran. iuxta Dara et Bosato, contra Lema; prope ah fuit ab iis Giiater, et lacus Zeway conspicuum se e longinquo praebebat. Imperium ibi tenehat garad BsiVi prorinciae. Indu- .30 xerunt huc Aanmem mirabilein et dixerunt ei: « Xoli declinare nec in dextram. nec in sinistram: invenies enim fodiendo abundantiam dabo et natra^ Sapor huius civitatis est amaritudo aestus, et non invenitur in ea aquap vestigium. 35 ^ Ps. XII. 7. — - Scil. seciaiores. — ^ Siitfiinenluni qiiofhlam. V. Guidi, Vocab. AinorLCO-itaJiaiw, 'i^^. ■M 131 )^- Dimiclia aiitem pars eorum dixit : « Deus in quem creditis et in cuius manus vos tradidistis, ipse de vobis sollicitus est, nec a vobis recedet, et vos qua est potentia, consolabitur ». Et con- stituti sunt custodes exploratores, qui viderent statum interitus 5 mortalis sanctorum. In rupe illi consederunt. *Gollocuti sunt p. 146. inter se sancti: « Quid fiet nobis, et quomodo hodie pernoc- tabimus ? non manebit anima nostra cum corpore nostro : ecce septimum diem non invenimus potum ; oblitae sunt fauces no- strae Immiditatis aquae et latuit saliva ex ore nostro ». Et dixe- 10 runt Aaroni mirabili : « 0 pater, custos animarum nostrarum et pastor corporum nostrorum ! Valde ceciderunt vires nostrae, morti appropinquamus. Quousque erimus sicci, sicut testa ? Me- lius est iis, qui hasta mortui sunt. Niliil est hoc itinere peius, nisi infernum durum ». Et surrexit Aaron mirabilis, et extendit 15 manus suas, et elevavit ad caelum oculos suos, et precatus est ad Deum, dicens : « Deus, Deus meus, respice in me, quare me dereliquisti ? ' Quamdiu ponam dolorem in corde meo ^ in tali regione ? Planctum, qui fluit super me, respice, Domine, ne si- leas. Veni ad me propter nomen tuum sanctum. Non nobis, 20 Domine, non nobis, sed nomini tuo da gloriam ^, ne dicant mihi homines: ' Ubi est Deus eius? * Videamus, unde bibiturus sit in siti sua, sed potius omnino excussus est '. Domine, Deus virtutum, quis similis tibi? Tui sunt caeli et tua est terra ^. Si vis, facies misericordiam tuam in me : nihil tibi impossibile. Ego 25 autem semper sperabo et adiiciam super omnem laudem tuam ^. Fac mecum signum in bonum, ut videant qui oderunt me et confundantur ' ». Tunc iuvenilem vigorem in Spiritu sancto recepit, et baculo suo accepto, obsignavit signo crucis et transfodit petram semel, 30 et bis, et in tertio ictu scissa est, et late aperuit os suum. Et exiit aqua frigida, currens sicut fons fluminis, et fluxit supra petram Zango iuxta Asteran. Tremuit tota congregatio sancto- rum : videbatur iis somnium esse se desiderium animarum sua- rum reperiisse. Postquam hoc falsum esse apparuit, *surrexe- p. 147. 35 runt omnes omnino et benedixerunt Domino voce aperta. Et dixit Aaron mirabilis : « Filii mei, priusquam bibitas, benedi- ' Ps. XXI (xxii), 1. — 2 Ps. XII (xiii), 2. — ^ Ps. cxni, 9 (cxv, 1). — * Ps. LXXVIII (LXXIX), 10. — ^ Ps. LXXXVIIl (LXXXIX), 8, 11. — ^ Ps. LXX (LXXl), 14. — ' Ps. LXXXV (LXXXVI), 17. AETH. — B. — XX. 10 -Nt i:*'^ H- citi* h<'(> |>i-() iis qiiue focit vobis ». Kt bibit cHinrle surrexfM'unt et ne in faci«8 suas prostravcMunt, et gratias «^g^Mnint I)«»o, magna voc^ ilic<'nt<'s: « Mun<»ra o/Jt^r/nnu.s 1'atri, Filio et .Spiritni sancto! Muncra (iroatori (•aclorum ct terrae, n^gi iiniversi niundi! Mu- 5 nera ei qui egenos exaudivit et non sprevil lacriiiias! Munera ei qui satiavit esurientes et potavit sitientes! Munera et, cuiu» tliroiius (»st aer et scabellum pedum terra ! Miinera ei qui re- spicil iios, nec dcrcliipiit nos! Munera, inunera «4 qui acxjepit nm oppressos et non reiecit peccatorem ! Munera ei qui transf. Vere adimpletum est verbum prophetae: «Timeat is Dominum omnis terra ' », timuit petra nomen Creatoris sui ter- ribile, et aperuit latus suum s})issum et durum. Et descendit ver- bum Dei, (^uod exiit ex ore Aaronis sacerdotis, et intravit u.sque ad abyssos;et locutus est hic verbura mandati, et fecit aquam per latus petrae durae ascendere, ubi insolitum erat oi pene- 20 trare. Et l)iberunt ex ea servi Dei, et gavisi sunt. Audivit petra verbum Dei, et - hatciii AjiroMciii iMirabilciii iii rc^^ioncm dcj^rcssioi-cin a(»stus, dicens: < l*;ix vobis, coii^MV^^itio I)ci niisericordiac, vii-i clecti, gens sancta ! (^o^itate, (jiiaero, (»t iudicate. Habit;istis lej^c j>atruin vestrormii d li;ibit;il)itis in tcrra re^i;i. Orate pro tne in terra lo j)atris iM(»i tciMj)orc |ti()c|aiii;itionuiii et adorate me. Cur obiur- gatis et vituj)er;itis insobuUcr eum i\\\\ sedet et regnat in tlirono universac Actbioj)iae^ .Xonne laj)idat et ense i^crcutit sibi ad- vorsantes? Nunc autem nolite j)ro malo, (jiiod fcci vobis, ma- lum Miihi retribucre, sed j^ivcamini j)ro me, iit Dominus Deus is vester viam j)aenitenti;ie monstret mibi. Tii. o praecej>tor legis electe, miracula et ostenta faciens, qui mibi videbaris sicut bomo mecum contendisse, et (juem nunc cognosco fidelem et dilectum esse Dei, noli mibi in oratione tua maledicere, sed surge et i in civitatem tiiam, ut pacem faciamus, et viam j)ae- 20 nitentiae mibi monstres ». His auditis, abbas Aaron magno jrau- dio affectus. dixit: « Laus Deo, qui me visitavit bodie et non evacuavit ^^loriam meam ;ipud se '. Xonne educet me ex hac regione depressiore fletus et morbi antequam filii mei morbo consumantur? > Eo die surrexit abbas Aaron et convocavit 2.> congregationem suam et dixit ei: « Colligite omnes urceos ve- p. 150. stros, et nolite reliu(piere baculos *fratrum vestrorum in deserto mortuorum ». VA precati sunt apud ecclesiam, in Dara et Zango aedificatam. et manserunt ibi monacbi et sacerdotes, (juibus benedixit, et abiit in pace. Die oct;iyo venc^runt ad flumen 30 Hawas, et sanctus abbas Absadi, discij^ulus abbatis Aaronis, ibat a dextra parte eius, et cum eo Philemon et Timotheus. Basi- lius et Paulus et multi monacbi, sustentantes eum circa. In medio eorum Aaron canus. ibat sicut rex apium. Cum transirent flumen, dixit Absadi: « Pater, nonne hic. nobis antea trans- :« euntibus, corrui et lapsus sum oflendiculo lapidis, in medium flumen, et excidit psalterium Davidis e manibus meis. et deci- ' Cfr. I Corinth., ix, 15. -^( 135 )^- dit in hanc abyssum. Et elevavit Aaron baculiim suum et demisit in abyssum, dicens: «Tandem! » Ridebant filii eius et dixerunt ei : « Pater, septem anni elapsi sunt, num postulas, ut flumen librum reddat ? » Respondit iis mirabilis : « Num est o quid Deo impossibile? » Et reduxit Aaron baculum suum, in abyssum demissum. Et exiit baculus, in extremitate sua tenens laqueum laxum vaginae libri, super aquam natantis; et attra- ctus est liber extremitate baculi eius ad testimonium. lacuit liber in intimo flumine septem annos, cum non potuissent oppri- 10 mentes movere eum fluctus septem temporum pluviarum. Gum autem venisset dominus et petiisset eum, surrexit e loco suo, et in extremitate baculi domini eius mirabilis pependit. Excepit abbas Aaron librum Davidis, et sigillo vaginae eius soluto, aperuerunt eum, et inspexerunt scripturam eius, et reperta 15 est salva, membrana nitente, et imaginibus (?), calamo a scrip- tore litterarum perito factis, non deformatis. Premebant sese invicem congregationis sanctae socii, ut viderent et oscularen- tur eum ; videbatur liber animis iustorum similis. Deinde be- nedixerunt Deo iustitiae, et extulerunt laudibus Dominum, quia 20 fecerat illis miraculum stupendum. Deinde abierunt et venerunt ad regem. Nunciatum est regi adventus praeceptoris legis mirabilis et inventio libri in me- dium flumen lapsi. Dixit rex: « Qua facie *obviam veniam p. 151. illi, cum me faciei illius pudeat? » Et surrexit e throno suo. •25 Et intravit sanctus coram rege. Cum rex eum vidisset, magno terrore affectus est. lecit Aaron mirabilis baculos sanctorum D numero ad pedes regis et dixit ei: « Ecce tropaea regni tui, baculi sanctorum ad numerum ipsorum, qui defluxerunt sicut folia in terram desolatam et quorum corpora relicta sunt 30 bestiis et vulturibus ». Hoc viso, tremuit rex et prostravit se ad pedes eius et osculatus est vestigia eius et dixit : « Pater, pater ! ignosce mihi propter Deum omnia mala, quae tibi feci ». Et lavavit pedes eius lacrimis suis. Dixit pater noster : « Re- mittat tibi Deus omnia, quae peccasti erga nos. Remittimus 35 tibi, Dei gratia, quod cruciasti et relegasti et necasti nos. Deinde, altero die oravit mirabilis Aaron pro rege. Attulit rex dona patri nostro : aurum et vestimenta pretiosa, et non convertit se pater noster ad bona eius. Collocuti sunt iusti inter se : « Num accipiemus retributionern pro sanguine fratrum nostrorum, in exilio mortuorum? ». M ii^ )«- Ahiil patrr iiostor <• lloro ot v«iiit in (!ivit;itf*m I)aw<*nt leni' l)(ur li(»rao sc^xtae. (^iim oam trauHgreHHi liHscnt, dfeclinabat hoI. «•t (lixit Aaion: « (Jum ej. Kt erat gaudium lo ma^Miuiii in Hnibus uiiiversae Maqet. Et advendit pater noster Aaron iiiiral)ilis in iiiontem (Jatin cum discipulis suis, hora un- (b^ciiiia, et intravit (|iiis(|uc in (;ellam suam, ct invenit titiones igncos fumant(is, (jiios cincre antea oi>eru(irant, cum p(*r- p. 15-2. seciiti abduceroiitur. Inveneriint etiam panes, in *sartaginibus l'> positos, cuiii i^niis sub his arderet, et fermentum gigur arderel supci' has '. Kt incaluit tota Dabra Uatin, et bene olere coepit sanctuariuiii suliiiucnto turis et sacrificii, sicut antea. Et om- nis ordo congregationis, bene dispositus, sicut nunc fit per annos eius exstabat '. Collociiti sunt inter se sancti: « Xonne 20 mirabilis est Deus in magniticentia sua? » (juia invenerunt ollas ferculi, oum bullirent folia olerura ... - necpie exarue- rant, sicut condita erant eo teinpore. Deinde properaverunt parare et dederunt sancto. Et manducaverunt et saturati sunt nimis '\ et gavisi sunt pa- [nibus illis. in sartaginibus inventis, cum septimo anno e civitate exilii re- [versi essent. Et accenderunt ignem, quem in exilium abeuntes operuerant. 30 Et collocuti sunt inter se de salutari Dei. qui dedit iis virtu- [tem et potestatem super omnia opera benedictionis. Post lios dies surrexit Aaron mirabilis et profectus est in civitatem Garabaya, ubi exstruxit ecclesias: Arate et Dabra Mataya et Dabra Marvara in (runa. Et constituit ibi abbatem supremum, et baptizavit rayriades populi. et in Dabra Qatin ' Mihj obscnrnm. — * Texius corruplus esse videhir. — ^ Ps. lxxmi (Lxxvm), 29. :i5 ~K{ 137 )^- reversus est. Dabra Daret autem ignorabatur adhuc. Accessit pater noster Aaron mirabilis ad feminam quamdam aegrotam, daemonium habentem, et dixit ei : « Ghristus faciet te sanam ! » Dixit illa : « Te autem Deus adducet in hunc montem, qui con- 5 tinebit totam congregationem tuam, et in quo accumbes, post- quam vocatus eris ». Tum adscendit Aaron mirabilis cum filiis suis, perdice alba ductus. Et exploravit Dabra Daret, et cir- cumivit totum locum, et commoratus est metiens et depurgans eum quo aperiet portas eius ^ Tertio anno post finivit opus 10 excavandi et intulit tabot Mariae, et obtulerunt ibi sacrifi- cium laudis, et nominavit eum Dabra Faran, quod significat Requies Dei. Et habitabant ibi usque ad diem pestis, quae fuit in Aethiopia et messuit terram. *His diebus surrexit abbas Aaron mirabilis et profectus est in p. 153. lo Gambaja, ut visitaret ecclesiam et fideles suos. Et properabat re- verti, quia appropinquabat obitus eius et praeteribant dies eius et venit ad eum vox Dei, dicens : « Ecce venit tempus migrationis tuae ex hoc mundo, ut requiesceres a labore et fatigatione, a frigore et nuditate et maerore et fietu, a vigiliis et lacrimis, 20 a fame et siti, a clamore precationis per dies et noctes, a tre- pidatione cordis propter vocem irae regum : venit enim tempus requiei tuae ab omni hoc labore et aiflictione, ut videres ar- vum fidei tuae, in quo satus est fructus precis tuae ». His au- ditis, succinxit sanctus Aaron himbos suos et perterritus est 25 voce vocantis eum Dei, regis terribilis et fortis, cuius abscon- dita sunt consilia et definitum verbum, cuius in manibus com- prehensa est anima creaturae eius. Cum cognovisset pater noster obitum suum, profectus est in Da- bra Faran, et, cum iret, narrabat fratribus suis de spe vitae, sibi 30 in caelis, praemii laboris et vigiliarum suarum, paratae. Et dixit eis : « Audite, filii mei. Ecce ego, pater vester egenus, ubique tentatus sum et a regibus terrae spretus sum, et praeterierunt dies vitae meae in maerore et dolore gravi. Certavi toto corde meo ad modum virtutis meae, cum dilectionem Christi sitirem. 35 Non intermittebam per dies et noctes laudationem regni eius. Serebam verbum Dei in omnibus regionibus mundi. Vos quo- que, estote imitatores mei et nolite oblivisci mandatorum meo- ' Textus corruplus esse videtur. M i:w )p^ nmi ». (iiim .imlivissent fratr<>8 v()c«m ma|^iKti'i loj^is iiiirabiliH, jM'rfnrl>ata siint conla <»()riim oX agitata oHsa eonim Hetu et plainlii, i'l (lixcriint ci: € Patcr animarum ct pnstor rorfKinim, niim proticisccris, omncs ove» tuas dispirsas reiin({U(*nH? Nonne tristi siimus animo, nos, filii tilia(>(]UH tui< Num est aliuH qui 5 j)ossit salvos nos r(Ml(i(»r(?, |)ra(?t(»r t(*, j)at«»r^ (lui rr»lin(jui8 prae- (lam ('Mjitivitatis ((iiam copisti, et (Mii remittis filios, (juos j(h- iinistii' Non audicnl, tc talia lofjuentem, aures tiliarum tuarum monacliarum. Patcr, |)ater, noli haec (iicere! » Kespomiit san- p. 154. ctiis «'t dixit eis: < Non *voluntate mea vivo et morior, se^i lo vcrbo Dei, super omnia dominantis ». Kt collocuti sunt de iis quae in corda eoriim ven(M'unt et pernoctavenint. Postero die mane surrexit, et venerunt illuc. Cum irent, dixerunt illi: c Sal- vusne (^s, pater, toto corpore tuo^ » Kespondit: « San»», iis(pi»* ad lioc tem})us ». (]um praeterirent illuc, lacsit di^^itos eius i^ occulta manus et magno dolore eum afT^^cit. Dixit pater noster: « Ecce hora temporis venit, quo calicem bibam terribilera, gustu amarum, (pii bibitur aegre in tremore et trepidatione ». Perturbati sunt filii eius vehementer, ne(pie potuerunt a fietu et planctu se abstinere, et clamabant, lacrimas amaras in facies 20 suas effundontes. IUa hora narravit omnia de pactu raiseri- cordiae, sibi a Domino Deo suo, praemio laboris et vigilationis suae dato. Et invenit gratiam magnam. et pretio spem im- mensam assecutus est. Testiticatus est et dixit: « ( >mnis qui in prece mea confidit, et sub uinbra domus meae sedet, et prompto ri animo sepulchrum meum custodit, non i^eribit. Et omnes qui geniti sunt praedicatione mea et vestimento schematis mei dedit niihi Dens meus munus pro labore et exilio et sudore raagno, quae mihi in hocjmundo supervenerunt. Cum audivissent adven- tum praeceptoris legis sanctae monachae, exierunt omnes, ut ao exciperent patrem snum : putabant enim m bona valetudine eum venire factae sunt ei. obviam venientes in itinere coUis (?). . . Gii^dala, cum gradiebatur dolores patiens. Cum vidissent illae eum tristem et ex somno vacillantem, laceraverunt vestimenta sua et liquefacta sunt omnia raembra earum. Dixerunt fratribus: 3- « Quid accidit patri nostro ? » Responderunt : « Nescimus. Expe- ctate. Videamus y>. Dixerunt illae : « Vos ipsi exspectate et ta- cete, nobis autem non est exspectatio et neque virtus, patre nostro deticiente. Et concurrebant certatim. et deciderunt cum M i'^9 )^- eo eimtes. Cum ad cisternam aquae venissent, descenderunt de monte multi sancti et proceres, nobiles genere et obviam iverunt praeceptori legis, quem invenerunt aegrotantem, Tre- pidaverunt magna trepidatione, neque potuerunt se abstinere, 5 cum viderent inetficacem factam esse vim eius, et oculos eius palpebris operiri, et in morte obdormire volere. *Pedes autem p. 155. eius ibant et ascendebant ad lectum suum Dabra Faran. Go- gnovit congregatio sanctorum vitam ^ praeceptoris sui appro- pinquare, et suscepit eum manibus suis, et attulit ad portas 10 verticis montis Daret. Et retinuerunt sanctae monacliae mo- nachos, ut requiescere sanctum magistrum facerent, donec se consolati et dimissi (?) sint contemplatione faciei eius, quam non visuri sint amplius. Et fecerunt eum in porta ludicii ^ requie- scere. Et consolatus est omnes iudicio omnium Apostolorum, et 15 recta facta est vox eius, et dixit : « Nolite timere, filiae meae, sed gaudio et laetitia afFectae sitis, quia spem in caelis habe- mus. Sedete hic, neque declinamini a loco patris vestri usque ad mortem ». His dictis, operti sunt oculi et palpebrae eius. Et obdormivit et requievit die quinto mensis qui aegyptiace ^ m a- 20 haram, vocatur, die octavo mensis, a Romanis september no- minati, die quinto mensis maskaram ab Aethiopibus. Et obiit in pace, in benevolentia, in gratia Dei, cui gloria in saecula saeculorum. Amen. Amen. Intulerunt sanctum in ecclesiam Dabra-Daret cum gloria et 25 laude, cum voce cantus et ture sacerdotum. Et sepeliverunt eum apud altare sacrificii, ubi excavare curaverat. Oratio et preces et benedictio oris et gratia benevolentiae et potentia salvationis et pulcritudo fidei et donum iuvaminis et efficacia promissi huius patris nostri Aaronis mirabilis sit nobiscum, et 30 custodiat nos, et protegat nos, neque derelinquat nos in mundo caduco, sed gubernando dirigat nos ad portum paenitentiae et salutis, et adducat ad arborem suaviter olentem rationalem, scriptorem eius Philotheum, et eum qui hunc librum scri- bendum curavit, Talawe-Krestos, in saecula saeculorum. Amen. 35 Fiebant et plorabant planctu magno propter mortem Aaronis, magistri honorati, qui fecerat portenta et miracula. Et lamenta- bantur, dicentes: ^ Sic, euphemistice dicium. — - Apparei nomen esse cuiusdam e mo- nasierii poriis. — ^ Id est arabice. QOUUEGft -^ 110 )«- I*ater, patrr, sol pracNlirationis, iiraeceptor lej^is et ordini.s, vir pcrfocle, Ai^ostoloiiiiii lili, luco sploudons et fiilf^oiis. Iiic<*rnae candidalnMuii ' p. irwv *Niiin in sepiilcruin (les((Mniisti et in puivenMn revcrii.sti i Tacct os tiiiim n j^saltcrio rancndo ct sedata est lin^iia tiia ali '» ol occlusi suiil pli ct abbatis I'\MV-Mas(|al, An<*ne«iictio abbatis riiaddaei <; Dabra-Lagdso, (iabra-Masqal. Henedictio Eu.statbii (>t lMiili|i})i <'t IMiileiiionis e 'raiiibcn et loliannis et oniniuin stcUaruiii vmnasterii Hizan. IJeiuMlictio .\aronis et loliannis ♦• (lalila, abbatis Samuclis e monnslerio Ilalelo et abbatis Sa- lo ra(ia-l)('rlian ex Alagiu^n, et Gabra-Maryaiii, abbatis Adbani et Sainuelis Waldebaiii. DciK^lictio \'rifk<'- nedictio Vasay et Cyrilli et Tansea-Madben, xlvii martyruni 15 et Pbilemonis ex Abregut. Henedictio Hasilii et Andreae et oinnium iustonim, (jui sunt in Azaf, et benedictio omniuin cer- tatorum monasteriorum tei rae Knfraz et Tegn"'. P»enedictio iu- storum e Dabra Degiie et Kadiii, Hawzen, beatorum terrae. PxMiedictio iustorum e Wadif et Acoren, Quii'at et Dabra-'Asa, 20 pt4'fectorum. Kt bencMlictio huius patris nostri Aaronis mirabilis, gratia favoris filiorum eius Antonii, Damiani, (iabra-.\'azra\vi, Andreae, lohannis Kama, lyasu, Samra-Le'ul. Zena-Marqos, Habta-Maryam, Herhana-Masiial, Nabute, 'Asrata-Marvam, Ma- ba'a-I)engel, Gabra-Krestos et lohannis, praeceptoris legis, qui 2:» hoc certamen spiritale denuo e vetere volumine transcriben- dum curavit. . Henedictio horum praepositorum et martyrum, repositorum in Dabra-Faran, ao sit in hoc loco. Kt benedictio prophetarum et apostolorum et martyrum victorum ne recedat ab eo, tabernaculo iustitiae eorum. in saecula sae- [culorum. Amen. Et araen. -H 143 H- *VITA AI^BATIS lYASU p. 159. In nomine Dei, cuius est inenarrabilis natura et cuius altitudo non attingitur mente, cuius Trinitas ab origine mundi est coniuncta, cuius indivisibilis essentia sine commixtione est unita. 5 Tres personae et tres hvpostases et tria nomina, non plus neque [minus, sedent coaequales in throno eius sancto. Unum regnum et unum iiissum, in una mente et in uno con- [silio est auctoritas iudicii eius. Pater est lux, Filius et Spiritus sanctus uniti sunt ei. 10 Filius est Verbum Patris, et Spiritus Sanctus consociati sunt [ei in Verbo. Spiritus sanctus est vita Patris et Filii; Spiritus sanctus et [spiritus vitae coniuncti sunt in eo. Talis est institutio Trinitatis in throno dignitatis eius. 15 Non moritur neque abrogatur, neque praetereunt dies eius, Quae bene composuit et texuit universum e nihilo, sine tactu [manus, verbo suo, Quae extendit caelum et caelum caelorum et firmavit vim [eorum halitu oris sui. 20 Et posuit ibi solem et lunam et stellas, ut lucerent, et spissavit terram supra vim ventorum et aurae et cursum [aquarum, quem vident oculi eius . Quae occlusit abyssum et obsignavit spiriius terribiles sub ea. Magna est potentia eius, mirabilia opera et nimis profundae •25 Huiusmodi regem adorans, [cogitationes eius. et ad eum animam meam elevans, scribam breviter certamen laboris viri sancti abbatis lyasu et narrabo spicilegium vitae eius coram congregatis, adstante Zena-Marqos, filio et sectatore eius, qui perficiebat omnes volun- tates eius, et testis fuit, quomodo corpus suum temperantia in- duebat, et quomodo iugum crucis Christi humeris suis portabat, *cum similis esset lacobo, fratri Ghristi, a Maria educato et in p. 160. sapientia et timore Dei instructo, cpii perseveravit in statione, donec intumuerunt pedes eius, et in cuius verticem nunquam 35 ascendit novacula, et qui nunquam vinum aut carnem labiis suis gustavit. Et hic quoque ab utero vocatus est ut ecclesiae -6^ in )» .-Kiiiiiiiisti.itor i'i rc<;Mi (-af^loniiii s|n)ii.sum eKnet. Sub tutela iih»- iiasl4*rii rcliiliis (mt, <*t (^xcejx^runt (miiii sanrti \)fr voluiitat^Mii 1)(M, ut scriptiiiii (*Ht: « nuoniaiii pater nili(|iii'i'unt iMc: i)ii|^itiial>ra-l>aix*t, sicut n;tia, (fiiae in iiiuikIuiu proiiecta oinn«; K^nus sanctorum, pisciuiii iiistar, cxtraxeruiit. \'erc iiTetiv«irunt HanctoH hae ten- tationes c» inari peccati, (it induxeruiit in lacuni gauo >«. S;iliit('in iilii.-H* tii;i(5 ct nilMln tiio, )»ealiori))(is (•u))it() l);ivi(lis rcf^is, qui spolia inrircuincisoruiii nf|M)rt'ivit, j)lanta crucis, Aaron! Tentoiiis tuis siticnlibus haculus tuus et b.iciilus (idci, prece tua, aiiilx) concoivlia iiincli, a({ii:ini inis(»ricor(liae fluere fecerunt. 5 S;ilnl(Mii |);ilniis tuis, niensae iiiannac* iiiisericoniiae, et (ligitis tnis, in psalterio concinnando consuetis, const;uis in tcntationil)us, A^iron, in circuitu agri 'Kstrin. Auruni opcruin tuoruin sit pro inc sponsor in debito, si a niatro dcrclictns erit Hlins ab ea natus. lo Siiiutciii uiiguihus ni;inus tiuic, (|uoruin nuinerus (\st uuinerus et ornatui cilicii hitcris tui, cuius lectus est cubile crucis. [iotae, Cuin iudicaverit, iudex iustitiae, Aaron, poj^uluin suum, ardor i^niis punilionis ne alHi<^^'it mc : latere tuo protej^c me, pater! 15 Salutem ventri tuo. tabernaculo sapientiae permanenti, et arcae legis, cordi tuo, a Clierubim obumbratae, propter nuptias tuas, Aaron, in domo novarum nuptiarum. Cum precor tibi hora famis vehementis, coturnicem p^ratiae proiice cani spreto. 20 p. 167. *Salutem renibus tuis, loco cogitationis et sapientiae, et menti tuae, fronde bonitatis et sanctitatis ornatae. Locutione verbi tui, Aaron, locutioni losue pari, dum in terram liereditatis, bona valetudo, revertebaris currum solis in gremio caeli stare fecisti. 25 Salutem visceribus tuis, (|uorum sepiinentum est ignis amoris [ardentis, et supellectili intestinorum tuorum honorato»'um, supellectili novi [tabernaculi. opifex iustitiae. Aaron, sub iugo crucis Lithostroti! 30 Non flavit in arvo tuo aestus eius flatu ardenti, dum in teneritate albus factus est et messis eius venit. Salutem umbilico tuo. cuius forma est forma labri. et compactis ossibus — lumbis tuis, cingulo ferreo circuradatis, Aaron - Petrus! Regni caelorum claves 35 in dextra tua conservantur. ne occludatur domus eius hominibus, qui volunt intrare in id. M 151 )H- Salutem tibiis tuis et una genibus tuis, [offerendam. quae sicut rotae currebant tempore suffimenti ad adorationem Cum ignis aemulationis tuae, Aaron, comederet Core, baculus ofationis tuae in tabernaculo crucis electo o sine mora floruit et fruges dedit. Salutem pedi tuo utrique [peragrabant. et solis pedum tuorum velocibus, quae civitates praedicando Navi crucis, Aaron, mare ignominiae transgrediens, cum nudus in area regis temporalis stares, 10 ad pedes tuos se prostraverunt leones. Salutem plantis pedum tuorum et digitis tuis probatis mense exsilii et oppressionis in fornace ardoris flammae, Aaron - Paulus, sicut dictum verbi disciplinae tuae: contra te rebellantes decem plagae 15 non separaverunt te a charitate Christi ^ *Salutem ungulis tuis, sigillo limitis effigiei, p. las. et pulcritudini staturae tuae ornatae, superhumerali gratiae et Aaron - lohannes, in finibus agri lordanis, [venerationis, laeta annunciatio tua, annunciatio iustitiae, nomen habens regni 20 [caelorum, milia servorum e defatigatione et labore requiescere fecit. Salutem effigiei tuae, horto vigoris mirabilis, plantae crucis in Dara, quam marcidam fecit aestus. Cum Theodoto vincte et cum Mamas capite truncate, 25 colloca me, hominem perditionis, advenam, sub tutela tua, tempore adventus mei, Aaron, e terra remota. Salutem discessui animae tuae, quae elata est superius ascensione prophetae Eliae, nube sublati. Imago periti et familiaris non est inventa in loco eius (?). 30 In area tremoris loquere mecum de salute, tempore reditus mei, Aaron, post viam longam. Salutem corpori tuo mortuo, sorte a Moyse diverso, quod est myrrha et emplastrum omni aegroto. Divitiae praestantiae tuae, Aaron, plenitudo copiarum gemmae, 35 quae pluris quam aurum aut argentum probum aestimantur, sint mihi, homini egeno, fiduciae scrinium. ^ Gf. Rom., VIII, 35. Saliih'111 fiiinri ttio iii v(*sliiiH'iil() sanctoruiii (^arhaMDu, sicut stalutiiiii ct lox ost funoris patrurn iustorum, uva naturac hcnoMictac nicnsis prirni tdsrin et bacca lloris frusti (f) niali j)unici nihri, vcrc, V(»i*(*, vciT. palrr, patcr iiostrr Aaron! Salutoni scpiilcro tiio, scrinio thesauri occulti, airae hiiius Dahra-Faran, collis ^lolgolhae feriae sf»xtae! E h»ct() liuius cuhilis ex|)(UT(3ctus, Aaron, noli nic (^xtra aream tuain nuptiaruin cum sociis mcis, (juin^iue canibus, coUocare. 'O p. ir.9. *(^uiii api^ropincjuasset m(-^nsis mpssis corporum eoruni Hetu [dif^orum (?) acervus coacervatus est falce mortis repentinae eorum (|uos reposuisti, FarSn, sicut thesaurum occultum. Sahitem, sahitem magistro tuo, Aaroni, ir> et sahitem (luoque illis electis. Salutem resurrectioni tuac, quae est pes resurrectionis Christi capitis, sicut verhum Scripturae dicit. Cum planta pedis amoris tui, Aaron, vellet et gratum hai>eret ut sit sibi cursus per moenia cordis mei, m cucullo abbatis Salusi prorsus liaec perfodientur '. Salutem adscensicmi tuae! Regnum caelorum hereditate ac- cepistis, quod oculus mortalis non vidit et spiritus eius non percepit. pater milium, Aaron, cum filio tuo 'IvSsu, 25 et cum omnibus qui hiborem tuum quaesiverant, et qui tecum naturam suam consecraverant. Cantus memoriae tuae. pater, cum inspiceret spicilegium. quod cibuin diei in afflictione lassitudiuis et sudore laboris lucta- Aaron, cura adhibita rogat te : [tionis capit. 30 perfrica ^ os animae meae. Ad pedes tuos dormiens parietes domus suae bene faciet et muros suos fundabit (?). ^ Mihi obscurum. — ^ Textus corriiptus el plane obscunis est. -^ 153 )^- Qui non persolvit vespere debitiim mercenario ruris et agri, pudet possessorem arvi divitem. Dona mihi, Aaron, mercedem benedictionis verbo, memor, domine, in Deuteronomio dicti: 5 < Mercenarii mercedem noli retinere per noctem y> 1 Benedictus Deus, quem decet gloria laudis! Qui mihi tribuit, ut non admittens mendacium in portas oris mei, de iustitia praestantiae tuae, Aaron, colloquerer. Asinae quoque olim insipienti 10 error prophetae cum castigaret loquendi facultatem dedit. ^ Cfr. Deute?\, xxiv, 15. GADLA FILPOS SEU AGTA SANGTI PHILIPPI EDIDIT BORYSSUS TURAIEV. Philippi, Takla-Haymanot discipuli et monasterii Dabra- Libanos archimandritae ordine tertii, vitam nunc iterum, textu versioneque emendatis, publici iuris facio, quam ante aliquot annos Petropoli typis tradidi et in linguam mosco- vitam verti, in opere cui titulus : Monumenta Aethiopiae hagiologica. Haec vita, abbatis Johannis Kama, ut narratur, iussu, id est saeculi xv dimidio primo, « post operum sancti obli- vionem » composita, in uno tantum codice, nempe Or. 728 Musaei Britannici, saeculo xvin transscripto, exstat. Textus, if. 150 a- 199 scriptus, multis tabulis pictis (If. 149?;, 158 r-?;, 160^, 161 r-v, i66v, 172 r-v, ilbv, ITGr-v, iSir-v. 187 r, 190?;, 191?;, 196r, 197 r, 199r) illu- stratus est, quas in priori editione exprimere curavi. In vita Philippi plura de persecutionibus, quas a re- gibus Amda-Syon et Sayfa-Ar'ad perpessus est, traduntur ; ea vero magnam cum iis quae de Honorio, de Basalota- Mika%I, de Aarone narrantur similitudinem habent et quasi ad eorum imitationem conticta esse videntur. Quare non -:<, 150 >«. tiiii^Mii iiKMiMMili .1(1 historiiiiii A<'tliio|)ia(' illiistranrlaiii ea esse jiulo. \)o IMiilipjxi srripsi in lihro nieo inscripto: IfiicxhiOBaHiH wh on.iaciii ai i(».i()riri('(Kii\i. iKiuMiniKnin. ii(T(»|»iH •^oioiiJH. Cii^». \\H)2 (De fontihus historiap AHhiopiae hagiologicis (hssertaiio), l»I). 1 lO-l:^). Petropoli, a. d. xii Cal. luIUa. A. l). mdccccvii. i;. T. *VITA PHILIPPl DABRALIBANENSIS. p. 173. Caput I. In nomine Domini Dei, qui et ab initio caret principio et ad extremum infinitus est, Triplicis in hypostasi, Unius (livinitate, ut scripta nobis aperuerunt 5 et fidei administratores explicarunt. [stitutor temporum. Qui sapientia et consilio suo est creator saeculorum et con- Qui eduxit ea ex non esse ante tempus et horam, ante dies et annos. Quem decet gloria in terra et in caelis, 10 in mari et profundis ex ore omnis creaturae occultae et manifestae, quae supra est et quae infra est. Huius Dei, coronae martyrum et spei monachorum, qui non credit in Trinitatem sanctam 15 anathematizat Ecclesia, una, congregatio apostolica, in saecula saeculorum. Incipimus scribere vitam et praestantiam et certamina beati patris nostri Philippi, Dei amantis, coronati gloria et honore a Deo, Patre eius, cum sequeretur opera divina patrum no- 20 strorum honoratorum Apostolorum et luctatorum victorum mo- nachorum, adiuvante nos Spiritu sancto. Auctor munerum amplorum et effector precum et desiderii est hic Spiritus San- ctus, Unus et se dividens in partes multas in actione. Qui aliis dat prophetiam, alios sapientes facit scientia doctrinae, ut 25 Apostolus fatur: « Et non necesse habetis, ut aliquis doceat vos, sed Spiritus ipse docet vos de omnibus»i. Qui aliis fuit os et sapientia, luctatoribus martyribus, *ut infideles revelatione p. 174. fidei christianae confutarent, quae montes movet et ficus ex- stirpat, ut ratum sit verbum dictum a Domino nostro: « Gum .30 autem inducent vos ad reges et magistratus, nolite solliciti esse qualiter, quomodo aut quid respondeatis aut quid dicatis ^ : ego enim dabo vobis os et sapientiam, cui non poterunt re- ^ I Gf. lOHAN, II, 27. - ^ Gf. Luc, XIL il. histere et contiailicere » '. AliiH iiionacliiM luctatoribuH dtMiit I»ati At qui- dam dixit : « Adumbravit eam Spiritus sanctus, velut nubes, neque uiKiuam ab ea discessit >. Uuod Deus dedit propter san- guinem effusum huius honorati patris nostri Philippi et onmiuni certatorum causa, virorum et mulierum, sepultorum in ea, '-*'' ne(|ue recedet ab ea hic Spiritus sanctus usque ad consumma- tionem saeculi. Audite prudenter et auscultate cum timore, dilecti nostri. in hoc monasterium sanctum congressi, sacerdotes et diaconi, senes et parvuli, ut memoriam huius sancti abbatis et honorati -^ ascetae Mar Philippi faciatis, qui primus martyr erat, cum esset p. 175. in regione Sewa, diebus regni Amda-*§yon, Aethiopiae regis. Audite, fratres uostri! Urbs natalis huius sancti fuit in agro Zema, nomine Lat. Illis diebus oppidi huius incolae lapides et arbores et mare colebant, neque Deum noverant, uisi pauci •'» homines. Vivebaut autem omnes absumentes tempus edendo et bibendo et adulterando omnes per dies vitae suae. Pater autem huius saucti Philippi et mater christiani erant Christumque colebant. Hunc sanctum pater misitad praeceptorem (mamher), ut scripta prophetarum et Apostolorum et psalmos 35 Davidis disceret, observans verba eius et omnis generis sapientia se instituens et erudiens doctrina et intelligentia. Is distinxit ^ Llc . XXI. 15 -^i 159 )^-, mortem et vitam. Et dixit hic sanctiis praeceptori suo : « Pater, quis concreavit haec omnia quae video, et solem et hmam et stellas caelestes, et terram et montes et colles et mare et flu- mina et homines et animalia ? » Praeceptor ei respondit et 5 (lixit: « Bene dixisti, mi fili. Haec enim omnia, quae dixisti, Deus ex nihilo concreavit, unus Deus et unus Filius eius et unus Spiritus sanctus Paracletus ». « Tresne concreaverunt annon? » Et dixit praeceptor: « Ita est, tres creaverunt. Scito et ausculta, mi fili, et audi quae tibi dicturus sira. Tres enim 10 illi concreaverunt : Pater creat, Filius facit, Spiritus sanctus perficit. Pater benedicit, Filius benedicit, Spiritus sanctus bene- dicit. Pater iubet, Filius iubet, Spiritus sanctus iubet. Pater condonat, Filius parcit, Spiritus sanctus remittit. Pater fatur, Filius fatur, Spiritus sanctus fatur ». Et denuo eum interrogavit i-i puer : « Tres illi unusne sunt an inter se diversi ? » « Tres », in- quit, « sunt porsonae eorum et una potestas eorum et una essentia eorum. Deitate coniuncti sunt in hypostasi triplices, immortales, indelebiles; carent et initio et fine; innumerabiles sunt anni eo- rum; non *fuit tempus quo non erant aut non exsistabant ». Et p. 176. 20 dixit puer: « Si dixisti Trinum esse immutabilem et indivisi- bilem, quoraodo Pater Filio est pater, et filius Patri Filius et Spiritus sanctus utrique eorum ? » Audi, inquit, mi fili : « Pater, ut imago; Filius, ut verbum; Spiritus sanctus, ut halitus. Ut imago nequit separari a verbo nec halitus verbumque ab imagine, 25 ita Patri, Filio, Spiritui sancto non licet seiungi inter se, ut sint divisi, ut hypostases et personae. Cohaerent enim inter se in coniunctione ». Et denuo puer interrogavit : « Greatorne est Deus an creatus est ? ubinam est et unde venit ? » Et respondit ei praeceptor : « Noli explorare hanc profunditatera. Non Ipse 30 procreatus aut generatus est, sed ipse orania in caelo et in terra concreavit, visibilia et invisibilia, ut tibi supra dixi. Neque est alius Deus, nisi hic. Ubi versetur et unde veniat, ipsum Numen eius cognitura habet. Et posuit tenebras latibulum suura '. Et tenebrae in eo non^sunt ullae ^, ut dixit Apostohis loannes : 35 ' Et tenebrae eum non comprehenderunt. '^ , Oranis enira est luraen Numinis; ut igni desunt dextra et sinistra, desunt postica et antica, omnis enim est hiraen : ita Deus luraen nurainis, nara * PS. XVII (XVIIl), 11. — 2 loHAN., I, 5. — ^ lOHAN.. I, 5. -«( uy) >•" oinnia liinuna sunt arnia «^ius; ut i\me (*a pnMjrravit in Kloriain suam. ' Kt |H)suit ttMu^ljras latihulum suum \ quoil tibi dixi, occultain osso ossentiain (Jroatoris prae creatura si^iticat ». Ita j)rai»c4»j)t()r «'ius locutus cst. Caim I 11. Et (leinde piicr itciiiin iiiterrof(avil praoceptorein suuin: « Utruiii in caelo tantuin Deus versatur an ubique? * « Non cst >, iiKiuit, € ini fili, uhi Deus non versetur*aut non sit, in caelo in excelsis, et in terra infra. Neque est occulti (juidquam, (|uo(i non ocnlis (Mus apj^arcat sive in inari, sivf in ahvssis. Illi nihil lo est ahsconditi, ille autein est occultus (ft alisconditus oiniiihus: ne(|ue est illi rerum omnium res quae({uam im])os.sihiiis. Priu.s- quam omnia Herent, oinnia noverat et ante creationem i>erfecit. (Jua de causa proplieta : ' Et replehitur inaiestate eius omnis terra ' K VA sit j^doria! Ainen ». Et puer hic denuo interrogavit : 15 « Sl ita res se hahet, cur huius oppidi homines colunt et adorant lajades, liicite, fratres, sapientiam et rationem et scien- tiam lianc, quae in puero hoc fuerunt. ut ex(]uireret omnem 2) hanc verhi profunditatem, quae mentem et orationem fu^ebat. Et dixit ei praeceptor: « Audi. mi fili! venerantur luagos, quod iis imagines vanas elKciunt et ostendunt, ut eos decipiant. Inest enim iis spiritus Satanae. Cum videant eum in igne sedentem. qui eum non cpmhurit, et manu sua forcipem ferreum igne ferve- ■£> factum tenentem. saliunt et circumaguntur. vehit a daemonibus correpti. Uuod vanum miracuhim videntes, se prostemunt inter- rogantes: « ^'ivemusne multos aunos an moriemur? divitesne erimus au pauperes? » Et respondet ille hariolus — mendax euiin est — iis qui morientur, eos victuros esse, et iis qui vivent. 30 eos morituros esse ; iis, qui locupletabuntur, eos pauperes fore ; iis qui ad inopiam redigentur, eos fore divites. Sic eos illi- cientes loquuntur ». Et denuo dixit hic sacerdos: « Fides mea. sicut tu ipse dixisti, haec est : dubium non esse, quin dia- bolus huius magi ore loquatur. Si autem homo audebit et si- ■^> ' PS. LXXI (lxxu), 18. M 161 ^H- gnabit eum in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti, Satanae spiritus, qui eos illiciebat liunc magum ingressus, ab illo au- fuget, super igne se continens. Cum autem fugerit, magus hic flamma comburetur, donec cinis fiat ». Et dixit sanctus *Phi- p. 178. 5 lippus magistro suo : « Satanas, quem dicis, qui est et cui si- milis? » Et ille dixit: « Num Satanas est notus? » Et dixit sanctus: « Verbis audivi; id unum dic mihi: unde venit? » Et dixit hic beato : « Tu quidem nimirum nondum scis Satanae opera, qui homines pellicit. Et nunc Deus te servet ab eo per 10 omnes dies tuos ». Loquitur scrutator huius narrationis. Gum nemo mihi esset, qui mihi de certaminibus et annis eius narraret, neque parvus neque unus qui viveret, cum de civitate in civitatem hic beatus pater noster Philippus persecutus fuerit '; redii in cellam meam 15 maestus et tristis, cum nullam de eo memoriam acceptam ha- berem. Eum lacrimans precatus sum et oravi, cum dicerem: « Pater, scis me improbum atque impium esse ; praebe in me gratiam tuam. Non iustitiae meae causa te oro, ut res arcanas occultasque, certamina tua et passiones tuas, quae pro Christo 20 perpessus es, mihi aperias, sed opto pronunciare ore meo im- puro et scribere digitis meis indignis. Audiant monachi sancti et sacerdotes benedicti et homines fideles, qui te fide invocant». Quibus dictis, obdormivi maestus. Capiit III. 25 Et tum hac nocte per visionem hic abbas beatus se mihi obtulit, cum vestimenta eius splenderent et corona esset in ca- pite eius, et ipse erat clarior sole, et multi, qui eum a dextra sinistraque sequebantur, splendebant sole clarius, et coronae, quae in capitibus eorum erant, stellis caelestibus similes erant. 30 Quibus adspectis trepidavi. Et convertit se ad me hic abbas, qui sedebat in solio magno et excelso luce repleto, et me interro- gavit : « Agnoscisne me ? » Et dixi ei trepidans : « Quis es, do- mine? » Et respondit mihi: « Philippus sum ». Et dixi ei: « Qui sunt ii qui tecum sunt? » Et subrisit sanctus et dixit mihi: 35 « Nonne dixisti sidera urbis sanctae? » Et denuo mihi dixit: ^ Matth., XXIII, 34. -XI Hi-d M- p. il\). < I*nt(»sin' jKMficero si!n|ilur.'iiii libroniiii •(?! miraculoriini Ik*i in saiicliK oiusi' » H)t ilixi <'i : « (JuoiikmIu. doiiiinoif » Ko haec hxpicnto, vi(ii f1wiii<*n aliiiiiii V(?liit lac suh Holio Kancti« ai hic iiulii (lixil: « In^'i'(*rritus noii pariii. 'riiin iiiihi, cru(^is si^no, e h)n^iiii|uo hcnedixit, cl |)avor st.itiiu .1 iiu» discessit, ct cum tcrtio iiiihi diceret: « Inf^ivderc et noli timcre », consilui et in Humen me (hdeci, cf iniiiiersi nie, et diu iiiansi, et fui exlra me, et steti in nicdia aijua. Kt acccssit ad nm unus e sanctis qui extra stahat. 10 ct dixit inihi: « !.;iv;i tc >, et totuin mc lavi, et laetatus ot iiniinns incns, ct vi.sus suiii iiiilii oieo sancto unctus esse. Kt tnni dnxit ine ct inisit ine ad sanctuiii. Kt staham ante euiii, ct (lixit niihi pater noster Pliilippus: « Cuin patris domi essem (juindecim annos natus, expuli muitos daemones et sanavi mult(js i'> aegrotos virtute Doinini mei lesu (Jhristi, (|ui me Spiritus sancti dono donaverat. (Aiin tihi ordine narrare coepero, quae niaiiu mea Deus confecerit, ferre non poteris. (Juae antea scrip- sisti, ea vera sunt, et nunc scribe, quae in ore tuo dixi >. Tuin benedixit mihi sanctus crucis signo; ego autem osculatus 20 sum pedes eius, et deinde e conspectu meo elapsus est, et ex- pergefactus sum e somno et laudavi Deum, miracula edentem in sanctis suis. Gui sit gloria in saecula saeculorum. Amen. Caplt IV. Nam hic sanctus cuin patris domi ct parvus esset, in ride 25 cliristiana lirinus pater eius erat. At homincs oppidi idolis ser- viebant. Et dixit sanctus patri et matri : < Xe oppidani vos ad idololatriam illiciant dicentes: ' Gloriam et divitias nobis dant et liostes uostros ulciscuutur '. Non solum non possunt ulcisci, p. 180. *sed ue se quidem servare possunt, et peribunt sicut cera ignis ao facie, cum eos vir fide christiaua signaverit >. Ita, patres et fratres, hic sauctus coepit esse martyr, cum patris domi esset. Et fuit quidam vir, qui prope domum eorum habitabat. In eo fuit spiritus Satauae, et adorabaut eum homines e louginquo veuien- tes et e viciuis locis et salutabaut eum; decipiebat autem omnes as homiues. Et veuit quoudam ad eum clam hic sanctus vespertino tempore a patre se occultaus, cum vidit homiues euutes ad M 163 }^- hunc magum vespertini crepusculi tempore ne fideles co- gnoscerent, quid noctu agerent. Et dixit beatus abbas Phi- lippus ; « 0 ater, cuius opera sunt atra et cuius domicilium est gehenna ignea, extremae tenebrae, et cuius sectatores in tene- 5 bris ibunt. Deus autem noster est purus et lumen est tota eius natura, et eimi sequuntur lumine eius splendebunt ». Quibus di- ctis, pater noster conticuit. Et abiit magus invisibilis et exsiluit super ignem, qui excitabatur multis lignis, ut homines efFusa flamma eius ureret. Sanctus autem vidit et miratus est ea, quae 10 fiebant. Iste infidelis in solio magno intra hunc ignem sedebat ; et salire coepit, sicut a daemone correptus. Et coeperunt eum venerari dicentes: « gad, gad »; vox gad significat: « in te credimus ». Et omnes huic filio perniciei hostias festinando pro- ferebant veritatis inimico, Satanae foetui. Et tum Spiritus sanctus 15 implevit patrem nostrum Philippum apostokim, qui corpore qui- dem parvus fuit, tamen, ut Elias, aemulator legis divinae. Et commovit eum gratia divina et exarsit cor eius amore fidei et magna voce exclamavit: « In nomine Patris et Filii et Spi- ritus sancti, unius Dei. Exsurgat Deus et dissipentur inimici 20 eius, et fugiant qui oderunt eum a facie eius; et sicut fluit cera a facie ignis ^, sic pereas tu, Satana abominatus, et di- scede ab hoc homine, qui in igne sedet ». Et tum fugit Satana et evanuit, sicut fumus. Et homines omnes hoc *videntes tre- p. 181, pidabant et fuerunt sicut cadavera. Et laetatus est pater noster 25 Philippus propterea, quod Deus ei hoc signum dedit, et dixit iis : « cur hunc mutum adoratis qui se ipsum servare non po- tuit? Num alium servare poterit? » Tum pars eorum dimidia exiit perterrita metu, dimidia autem dixit: « Noli, fili noster, ita te gerere nec hominibus aut patri tuo aut praefecto (m a- 30 kuanen) dicere; qui, re audita, nos perdet ». Et dixit iis pater noster Philippus: « Greditisne in nomen Dei mei et ibitisne mecum in ecclesiam, ut paenitentia acta baptizati gra- tiam accipiatis? » Qui dixerunt: « Hoc fide tua, domine, fa- ciemus ». Et voverunt hoc viginti quatuor homines. 35 Et mane venerunt ad sancti patrem uxor et liberi illius magi, et lamentantes narraverunt omnia, quae fecerat filius eius. Quibus auditis, pater eius flevit et dixit: « Quae si ita ^ Ps. Lxvii (Lxvm), 1,2. AETH. — B. — XX. 12 -«( Kil ^X- sunt, filiiis iiMMjs ii)torHnic>tur; n.iin incolae huiu8 urbiH Hunt iil()l(>latra(> iiialif^ni n(*que Dciuii nn^tuunt >. VA inatffr eius flnhat (li('(»ns: « (Juni (M)s proliihcat idola v<*n«»iari, interflcir-nt euni, i!i itin(MV 01 insi(liant<»s. niiid a^^ani? Smi fiat voliintas I>«i! » l^t (lixit iiiarito suo: « Punianius (ium, ne iterum ita aj^at! » s ,\t sanctus mane in (*cclpsiam prof^^ctus est cum illis hominihus ct (liixit oos ad sacerdotcin, ut paenitentiam eorum acci|>eret. (Jui peccata sua confessi in noinine Patris et Filii oi Spiritus sanc^ti haptizati sunt. Kt laetati sunt omnes haj)tismo Christi percepto. Et dixit ille sacerdoti : « Scisne Dominum nostrum lo dixisse: Nolite im})on(M'e onus grave ^'entihus, qui ad vos con- verluntur, nc corruiiipantur neve fidem deserant, sed hrevi- ter adhortamini, ut ahstlneant se ah immolatis simulacrorum et cadaverihus et sanguine et dilaniato, neve faciant aliis ea, (juao sua causa oderunt ' ». Et dixit sacerdos: « Tu quidem Li maior et clarior es me proj)ter gratiam a Deo tihi datam et do- p. 182. num Spiritus Sancti et similis *es Christo, qui Adam et liheros eius Deo Patri suo conciliavit; et ratum est in te verhum Evan- {^elii: ^ Beati sunt j^acifici, quoniam filii Dei vocahuntur^'. Et tuin preshyter iis imjjosuit unius hehdomadis j)aenitentiam. et 20 (loinum redierunt laeti; servaverat enim eos Deus ah ido- lolatria manu servi sui Philippi. Eorum suis quisque narravit quomodo haptizati erant, et quomodo heatus Philij)pus magum interfecerat verho divino, quod gladio acutius est. Et di- xerunt ei: « Inde ab hoc terapore credimus non esse deum, 25 nisi Deum Philippi, Ahrahae filii, qui nos a Satanae manu servavit y>. Et iutravit sanctus ad patrem suum. Qm dixit ei : Cum liic ne unum qui(iem verbum responderet, iratus est pater eius 3o et dixit ei: « Putasne rae ignorare, quid feceris? Cur aniraara perdidisti? » Xeque resj)ondit sanctus quidquam. Et cum ille interrogare j)ergeret, aegre respondit, dicens : « Xum ego ani- mam perdidi? Deus serpentera interfecit raanu servi sui pec- catoris. Ego autera optarera ut daret raihi Deus vira et po- 35 tentiara ad Satanara et oranes copias eius perdendas, ut raundus a seductionibus eius requiesceret >. Et dixit sancto pater eius : ' Actx\\ 19,21,25,29. — « Matth., v,9. -^ 165 )^- « Quid ad te ? Cura potius de te, parvulus enim es. Quis te huic oppido praefecit? Cuique enim secundum opera eius retribuetur. Num presbyter es, aut praeceptor (mamher), aut iudex (ma- kuSnen)? Neque enim potestatem huius rei faciendae habes, 5 ut magum interficias. Opperire, donec praeceptor fias, neque sis huius muneris cupidus per vohmtatem tuam : fecisti enim, ut propter te oppidum in captivitatem abduceretur et a m a k ii S- nen perderetur. Non enim dicent de te delatores: ' Hic Sa- tanam et hariolum interfecit, ' sed dicent : ' Hic hominem in- 10 terfecit ' ut occideris, propterea quod eorum magum interfe- ceris, qui omnia quae volebant, iis dicebat ». *His dictis, eum p. 183. verberari et flagellari iussit, ne iterum id faceret. Et verbe- ratus est donec sanguis eius humi proflxueret. Et laetatus est sanctus, nam contigit ei, ut manu patris sui martyr fieret. 15 Et denuo dixit ei pater eius: « Noli dolere, mi fili; verberavi enim te, incolas huius oppidi metuens, ne te necarent neve no- stram rem familiarem diriperent ». Respondit sanctus et dixit ei: « Neque metuo, neque doleo propter haec pauca verbera tua, sed laetatus essem, si me occidisses, ut Christi martyr 20 essem ; zelor enim Deum, sicut Elias, qui gd viros, falsos pro- phetas, interfecit, qui populum Israel seduxerant. Et tu dicis: ' Magum interfecisti ' divitias pluris habes quam zelum erga Deum et similis es illius divitis, qui Dominum nostrum sequi noluit, pecuniae cupiditate commotus. Qua de causa dixit Do- 25 minus noster: ' Facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum caelorum ^ '. Mihi quaestus est, si verberor aut interficiar, et Dominus est adiutor meus et servator ab omnibus operibus iniquitatis ». Et vidit pater eius eum ad mortem esse paratum, et lacrimavit dicens: « Nunc 30 cognovi filium meum interfectum iri et de cupiditatibus huius mundi cogitationem non habere ». Deinde castigationem eius cessare fecit. Tum spiritus Satanae intravit in filium magi, qui dies et noctes eiulare et dentibus stridere coepit. Qua re au- dita, flevit mater eius et dixit patri huius beati Philippi : « Do- 33 mine, demens est filius meus, quid agam? Tu vero roga filium tuum, ut sanet eum: Deus enim eius magnus est Deus ». Et dixit ei Abraham, pater sancti : « Dic mihi, quoinodo maritum ^ Luc, xvm, 25. -e< iOfl )M- tuiiin. fiist(MU\ .111 l.'i|)iile noraverit ^ > UtiHe dixit: « TefttiH im^UH fst 1)4*UK huius parvuli: n(M]U(' harulo rnniut» liaKla ; sed narralx) tibi, (ioiiiino. hY*(Minu8 (Miini i\p\etii inultiini, ut nobiH nioH eKt, ill(> aiit(>ni insiluit in liunc if^neni. Kt vencrunt adornntoH euni oniups iilolol.itrac, ct duin (Mini adorahant, cxclaniavit tiliiis * p. 1H4. tuus: *' In noiuine l*atris ««t Filii ct .^j>iiitus sanrti *. Kt tiini contiJMiiuinius et cecidinius: tonitrus ct fulnicn nohis vidchan- lur nos tremefecisse. Kt cum ex ore eius illa cxierunt, ne(]U({ ego scichani, ncquc ii (jui mccum erant, (juid niarito ineo ao cidissct, iiaiii lahia eius comiiressa sunt, nc(|ue vox eius in lo media flainina audita est. Cum autem tlarnma exstincta esseL, inspeximus, nihil tamcn invenimus, nisi ossa n^mnulla, in ci- ncrcm convcrsa, ct illi pro opcrihiis suis retrihutum cst. Tu auteni ro{^M tiliuin tuum. ne prc^ccs servae tuac repudiet ». Tum patcr vocavit sanctum ct rlixit ci: « Mi fiii, ignoscas mihi, 15 quod te verberavi, ignorans Deum tihi potestatem in spiritus impuros dedisse. Kt nunc haec mulier te oral, ut eius filium sanes et dicit: 'a diabolo correptus, dies et noctes eiulat ". I et exorciza eum illius causa, neque preces illius repudies pro- pter Deum >. iiespondit pater noster Philippus patri suo: < Tu « animo superhus es, ne(jue in Deum credis, sed honis fragi- libus et caducis confidis >. Huic autem mulieri dixit: « Cre- disne Filium Dei tilium tuum sanaturum esse, quemadmodum maritum tuum propter pravitatem eius interfecit? >. Ka dixit in toto corde suo: « Credo, mi domine >. Kt fidem mulieris -io videns cum ea abiit, et invenit filium eius clamantera et dentibus frendentem et capillos capitis sui vellentem. Kum cruce signavit et pronuntiavit librum precationis dominae no- strae Mariae. et. tinita leclione, precatus: « Domina, exaudi orationem meam \ et non confundas me ab exspectatione ao mea ^ hac hora servum tuum, non mea, sed pollicitationis tuae causa, (juam dixit liber hic loquens: Ad legentem hunc librum spiritus impurus accedere non jioterit. Cuius rei causa hunc puerum precatione, tua a daemonibus sana >. His di- ctis exorcismum pronuntiavit : « In noraine Patris et Filii et 35 Spiritus sancti exi, spiritus irapure, ex hoc liomine >. Tum ille latravit sicut canis. et exiit ex eo spiritus irapurus et ^ Ps. Lxm (lxiv, 1. — " Ps. cxvni (cxix), 116. M 167 ^H" sanatus est ille hora ea. Et dissipatus est *rumor inter omnes p. 185. vicinos et affines, quomodo filius Abrahae magum interfecisset et quomodo filium magi a daemone sanavisset. Postridie mane misit hanc mulierem cum filio ad ecclesiam, et baptizavit eam 5 cum filio sacerdos in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti ; sanavit morbos eorum, expulit daemones virtute Spiritus san- cti, quae ei inerat, cum super eos precationem dominae nostrae Mariae Deiparae legeret, et sanabantur omnes Dei voluntate. Et metu affecti sunt omnes magi et ii, qui in delubris artes 10 magicas colebant, et conversi sunt ad Dei cognitionem fidemque veram. Et ire solebat in ecclesiam vespere et mane, diu no- ctuque, et fuit ecclesiae instar oculi aurisque, gratus Deo ho- minibusque. Et sollicitudine affectus erat propter omnes crea- turas, homines et animalia. Et abstulit miserias viduarum et 15 orborum et beneficiis eos afficiebat pro facultate sua, magnos et parvos, opes a patre petens: neque enim quidquam eo tempore comparare sibi solebat. Et eos aegrotos, qui eum adi- bant, sanabat et consolabatur in maerore iacentes, loquens submisse et admonens animo clementi et cum amore. 20 Caput V. Post haec pater beati Philippi de connubio loqui coepit et dixit ei : « Mi fili, Deus mihi filios filiasque dedit. Neque tamen iis laetor. Tu autem me consoiaris operibus tuis et maxime propterea, quod mihi es dux regni divini. Tu, mi fili, mihi es 25 pater, sicut Gyricus, lulitae filius, ducis enim me in vitam quae sempiterno manet. Nunc autem annue mihi de connubio, ut domus patris tui heres sis; tibi enim Deus dedit gratiam et donum Spiritus sancti ». Quibus verbis auditis sanctus dolorem concepit et *flevit et diu tacuit et tandem patri suo respondit: p. 186, 30 « Gur mihi haec dixisti, quae oculos obscurant, animum dolore afficiunt, cor contristant, mentem submergunt, corpus ^mlnerant? Omnia enim praetereunt, ut dixit Apostolus: mundas praeterit et voluptas eius praeterit, qui autem Dei voluntatem facit, sem- piterno manet. Et Paulus dixit : « Qui habent uxores, tamquam 35 non habentes sint : praeterit enim delectatio huius mundi » ^. ' I Cormth., vii, 29, 3i. -M( 168]M- PatiT, ad scrvitutein ct iiif^uiii Wfrvieiuli jMiccato me viu re- (luccre. Scit(», ini pat^M', oiniiia carnalia inorte teneri atque inforno urgeri. Ui)i sunt rcges et iudices, divite» et {M>tent«H, seiTi ct lihnri, viri venustatis, ora iofjuacia et linxua lo- (jucnsl' l'ul(iirilinlo ailohfsccntium ct virj^inuni niort** obtor- s jmit, in arca pcriit, fada est jialiuluni vfriiiil>us. ( ^iniiia eniin sicut vestis, veterascent et exteinjilo niutal)untur, ut ait l)a- vid n*\ '. At (*^'o de lioc iiiundo non cogilo, qui evanescit iit uiiihra. Kt, ut sitiens per soinniuin aqua jxitata, experge- factus invenit os suuin esse siccum et liiif^uain et torrefactas lo esse fauces, talis est etiam sajior huius mundi caduci. Per- cipe animo, ini j)ater: odit cum amatur; recedit cum ad eum apj)r()]»in(juaiitur, vitiat cuiii laudatur ». Haec et similia sanctus patri dixit, sed j)ater ad connuhiuiii euin |)er noctes et dies illicere non desiit. 15 Quae cum ita essent, beatus Philipj)us in animo conside- ravit et dixit: < Si dilexisti me, Domine, notam fac mihi viaiii, ad quem locum amhulem ^ : scis enim in hac regione nullum esse monasterium monachorum, ut eorum sub um- bra eaiH et vivani. Domine, si una cuin j^atre et matre ero, 20 j)ellicient me in suas partes et redigent me in servitutem et famulatum peccatorum ; si autem solus ibo, nescio quo me ver- tam : ipse scis enim parvitatem corporis mei. Neque notus est mihi locus, ubi mouachi, servi tui, hahitant. Mitte inihi, Do- p. 187. mine, angelum tuum bonum, qui mihi *iter tuum monstret, sicut 25 tu duxisti Moysen manu Michael, angeli tui, in nube die et tota nocte in illuminatione ignis, '^ et servasti populum tuum Israel a servitute Pharaonis et a copiis eius. Ita me quoque serva, Domine, servum tuum impium et egenum. In utraque enim re periculum subeo : si ibo, iter mihi ignotus est, sin aliter. notum ») tibi est cor meum, animam meam noUe hic cum patre et matre permanere. ut ratum sit verbum tuum ; dixisti enim : * Qui amat patrem aut matrem plus quam me, non est me dignus *. neque potest meus esse discipulus ' ^. Domine, adiutor periculis circumventorum, levator oneratorum, spes desperantium. con- 35 solator maestorum! Fiat misericordia tua. Domine. super me, quemadmodum speravi in te ^. Adhaesi testimoniis tuis, Domine, ' Ps. ci (cn), 26. — - Ps. cxLn (cxuii), 8. — ' Ps. lxxvii (lxxviii , 14. — * Matth., X, 37. — "^ Luc, xiv, 26. — " Ps. xxxii (xxxiii;, 22. -X( 169 )x- noli me confundere; ^ tuam quaesivi faciem, Domine, appare mihi ; in te speravi, adiuva me ; statue super petram pedes meos et dirige gressus meos » ^. His dictis sanctus lacrimans obdormivit. Et hac nocte a})- 5 paruit ei per somnium angehis Dei, et ter vocavit eum, di- cens: «Philippe! Philippe! Philippe!» Et respondit : « Adsum, Domine ! » Neque vidit tunc angehim, sed audivit vocem eius. Et dixit is angelus : « Mane surgens, i ad orientem, unius diei iter, et quaere in terra Gerarya locum Asbo nominatum. 10 Quo cum veneris, ascende in rupem magnam, et ibi invenies virum Dei, Takla Haymanot nomine, quia cum ' Takla Hay- manot ' dicis, ' hortus Patris et Filii et Spiritus sancti ' dicis. Ibi habitant monachi sedentes et laborantes sub iugo legum huius abbatis. Beati sunt qui audiunt verbum eius et 15 vadunt in itinere eius; qui enim dicta huius viri sancti non audit, Dei vocem non audivit. Ad eum ito et fac sicut tibi di- xerit, et sequere gressus eius ». His auditis, pater noster Philippus credidit verbo Dei, et mane expergefactus, subito abiit, nihil secum *bonorum mundi p. li 2<) huius portans, nisi vestimenta sua. Cum, itinere unius diei per- acto, ad terram Asbo prope accessisset, occurrit multis pasto- ribus, qui greges suos in planitie pascebant. Eos interrogavit, num scirent locum, ubi monachi habitent. Pastores responderunt : « Audivimus patres nostros dicentes hos monachos carne hu- 25 mana vesci. Cur ad eos tendis? Visne, ut te comedant?» Eis sanctus dixit : « Utrum carne humana vescantur necne, non vestrum est. Monstrate mihi ad eos viam ». Qui dixerunt: « Scito et considera : pubes enim et robustus fugit eos, at tu puer ad eos tendis. Proficiscere ad eos, et vespere te cibum 30 suum vespertinum facient ». Audiens sanctus risit verba amen- tiae eorum et dixit iis: « Xolite lugere me, sed viam monstrate mihi ». « Nisi nos audire vis, eas via recta, et ad eos adducet te ». Eo itinere sanctus ivit, et Dei voluntate venit et repperit monachos extra introitum sedentes, et osculatus est eos osculo 35 spiritali, et dixit eis: « Ducite me ad abbatem moiiasterii ». Dixerunt ei: « Quid vis? » Respondit: « Habitare sub umbra eius opto ». Dixerunt : « Potesne cum monachis vivere, neque ^ Ps. cxvm (cxix), 31. — ^* Ps. xxxix (xl), 2. •«( 170 )»o- cibiiiii liniHMii (Mlcns, n«'(iii«> potiiiii diilrf* hilH^nH^ » Tiinc nuU^ni (•()ll<*;^'el)aiit fahas iii Imrto, ftt dixHrunt ci : < AHjiirp; hic est cihns nostrr, potuni nostruin cst a(|ua siniph*» ». € I><*o ariiu- vanU^ >, iii((uit, « propter prcces vestras, potero ». Illi rlixr*njnt: € CvAH ie ad ahhal(*iii inonastcrii doduceinus: nunc iam veBpe- s rascit >. ( >ht(»inporavit //.v. .\t nionachi (ioiiium ahir?runt, et sanctuin «h^scruerunt, nc(pif (juis(juain «'oruin memiiHfrat eiuH. Adversarius (^nini fecit ut eius ohlivisc(*rentur. VA cum nox accidisset, coepit meditari et dixit : « I)e me pueri vaticinati sunt: lc inonachi comedent. Non monachi me comedant, notl hf*stiae. lo Et in me- (litatione pernoctavit ibi, ubi ah illis relictus erat. Et cognovit sanctus pater noster Takla Haymanot per Spiritum sanctum et dixit discipulis suis: < Nonne adest is, quem in deserto re- liqnistis? » Qui dixerunt : < Non adest pater >. « Quaerite. in- 20 ((uit, nonne adsit is, qui ad vos venit hora secunda, dum fabas in horto collij^^ebatis >. Illi responderunt : < Non adest >. Tum inanihus complosis, dolore affectus, dum diu tacuisset: < O ini- mice bonorum, inquit, non habes potestatem illiciendi Dei servos et vincendi eos >. Tum pater noster liberis suis dixit: < Venit 25 ad vos puer parvus, nomine Philippus, et vobis dixit: ' Deducite me ad abbatem monasterii '. Cui dixistis: ' Cras te deducemus *, et ibi deseruistis eum. Video enim eum ab angelis servari >. Et contremuerunt sancti monachi et ei dixerunt: < Ita est, l^ater. Ille enim ad nos venerat, sed eius obliti sumus. Abibimus 30 et statim eum adducemus >. < Non vestra. inrjuit, sponte obliti estis, sed ut a Satana tentaretur. Quid ignis auro facit, nisi })urgaret ? Ideni est sollicitatio et tentatio ei, cui inest patientia. Nunc eum relincjuite, sed cras mane ad me deducite ». Sanctus autem totam per noctem non dormivit, sed stans precatus est, 35 et, cum illi venissent, reperierunt eum stantem eodem loco, ubi pridie reliquerant. Neque enim deflexerat dextrorsum aut * Ps. cxxxviii .cxxxix), 14. -ni 171 )^- sinistrorsum ab eo loco, ubi steterat, neque usque ad lucem considerat. Et sancti cum venissent, eum secum ad abbatem monasterii, patrem nostrum Takla-Haymanot, deduxerunt. Quem cum pater 5 noster vidisset : <^ Propius, inquit, accede, mi tili ! » Manus suas porrexit et benedixit ei et osculatus est caput eius, quasi antea novisset eum. Nam agnovit eum animo prius quam ad eum ve- nisset et vidit in eo Dei gratiam. Et dixit ei: « Potesne cum monachis vivere sine cibo et potu, in frigore et nuditate ? > Et 10 respondit ille : « Ita est. Possum, pater, Deo adiuvante propter preces tuas ». Dixit *pater noster: « Adiuvet te Deus, ut eius p. 190. voluntatem per dies omnes vitae tuae facias, mi fili, et tribuat tibi gratiam suam: vocatus enim es et venisti, ut consors sis et coheres sanctorum eius >. 15 Gaput VI. Tum pater noster Takla Haymauot discipulis suis dixit : « Ab- ducite hunc puerum, sit vobiscum ». Qui ei obtemperaverunt. IUe autem ex spelunca sua per dies et noctes non prodibat, neque edere quidquam solebat frugum, nisi folia, per omnes 20 dies vitae suae. Et fuit tum pater noster Philippus purus in omnibus operibus suis et abstinens in omnibus moribus suis et submissus verbis, et vivebat serviens sanctis cum modestia et verecundia, magnis et parvis. Quicumque viderat eum, ama- bat eum. Et cibus eius erant fabae, neque bibebat aquae tan- 25 tum, quantum inveniebat, immodice; et ita vixit tres annos. Tum convenerunt monachi, eligerunt eum et una voce dixerunt : « Re vera Philippus dignus est qui vestimento monachatus induatur ». Deinde eum induerunt et tum dixerunt patri nostro Takla-Haymanot : « Re vera Philippus beatus dignus est, qui 30 schema sanctitatis accipiat ». Tum eum abduxit et induit ve- stimento monachatus et benedixit ei Deus ore patris nostri Takla-Haymanot, et fuit hic beatus Philippus consectator ve- stigiorum patris sui in amore, in humilitate et modestia. Et ita vixit multos per annos, neque quemquam contristans aut ^ offendens, neque abominans, aut oculos suos tollens cum ira et superbia ; et oculo mentis sui contemplabatur regnum Divinum -K 172 )>fl- • t vi«lrl>;it iii sjmmiiIo S|»iritus K<'incti j^loriae regom, et M;mper salulahat Hirrosolyma caiileslia. Kt jx^stea patfr nostcr 'rakla-Hnymflnot boatum I^hilipjuiiii ad nH>tr()|>olitani niisit. nt nrtliiiationem arc'i\mreU cum ille i(l nollot, non ncf(l<'^'fMis onlinalionrm sacenlotalem, sed aniroo 5 suhniisso diccret : « Pater, non Resj)ondit iis: « Sit Eliseus >. .\eque eos de Philippo commonefecit, cum sciret Deum memoriam eius post Eliseum in generationes generationum esse tirmaturum. Deinde requievit pater noster honoratus Takla-Haymanot in 25 senecta uberi. Benedictio precum eius sit cum dilecto eius A(iqa-Rufa'el in saecula saeculorum. Caput vn. Et hic Eliseus gratus fuit Deo in omni certamine spiritali. Neque recubuit per omnes dies suos, et cum dormiturus es- 30 set, in scamno considebat et paulisper conquiescebat propter carnis lassitudinem. Et ipse dicebat: <( Dedecet monachum som- num augendo somnia gignere >. Et seipsum castigabat, et artus defatigabat, neque ventrem cibo per omnes vitae suae dies implevit. Qui cum ita tempus degerent. moitem patris 35 ^ lOHANN., I, 29. -»( 173 ).^- nostri deflentes, diaconus cpiidam obiit. Lavaverunt corpus eius, c{uod cum sepeliendum portaretur, in lecto suo motum est. Quod videntes contremuerunt *omnes et cum lecto illud posuerunt, et p. 192. festinantes a linteis solverunt. Mortuus ter respiravit. Dixerunt 5 ei fratres: « Quid dicis et ubi habitas? ». At hic iis: « Pater noster, inquit, Takla-Haymanot me misit, dicens: ' Abeat Eli- seus ad me, Philippus autem sit pro me in sede mea: erit enim pater multarum gentium et gregem Christi in iure et veritate pascet ' ». His dictis obdormivit et a fratribus cum 10 honore sepultus est. Eliseus autem requievit die tertio, neque noverant fratres eum esse mortuum, et viderunt eum seden- tem ad fenestram more suo, et dixerunt: « Nunc confectus est multo ieiunio, discedite ab eo, requiescat paulisper: dies enim et noctes vigilat, stans in ieiunio et precibus ». Cum hora 15 praeteriisset, neque ille prodiisset, ut semper, aperuerunt ia- nuam cellae eius, et cum intrassent, mortuum eum repererunt. Fleverunt fratres et dixerunt: « Abi, pater, quo vocatus es, a labore ad quietem, a dolore ad laetitiam ». Et sepeliverunt eum fratres cum honore in sepulchro patris eius Takla-Haj^- 20 manot die xxiii mensis teqemt. Preces et benedictio eius sint cum dilecto eius Adqa Rufael, in saecula saeculorum. Amen. Caput VHI. Et praepositus est pater noster beatus Philippus, ut dixerat mortuus, et ratum est vaticinium patris eius Abraham, qui prae- 25 dixit, mago interfecto, irridens eum et dicens: « Quis te prae- posuit, ut magum interficeres ; expecta, dum praeceptor et ca- stigator constituaris ». Haec dixerat puniens eum et nesciens Dei gratiam super eum esse. Ecce praeceptor (mamher) et castigator factus est, et pastor bonus gregis Christi in iure 30 et veritate, in amore et pace, in fide et operibus, in doctrina et administratione verbi Spiritus sancti. Fuit constans in verbo et in opere, in fide et Dei servitio, necjue deflexit de via pa- tris sui Takla-Haymanot, neque dextrorsum, neque sinistror- sum. Neque regressus est aut recessit ab omnibus praeceptis 35 Evangelii, *nam a puero satiatus erat potu quattuor fluminum p. 193. Evangelii. Deinde convenerunt ad eum multi monachi et nionachae, M 174 )M- iit |(»(us ill<» •»x<'ipere eos ncm |M>HH«»t. Kis inaj^num innnnNto» riiiiii .-H»iliH('avit, ct diniiilin p.im in/inHit in rii|K', iihi linhi- tavcrant ad s(^|)ul(*hniiii pntris noHtri Tnkla-IIaymAnot, tura (lantrs «*t vi^nlantps siijmr crfccta. Kt monaclii aiicti collocati sunt in 5 (*o nionastcrio, (juo et iniit consilium Spiritus sancti animura metropo- litae terrae Aethiopicae, abbatis lacobi, et raentera ei dedit, ut antistites (raaraheran) praeficeret (jui sanctae Kcclesiae con- stituta firmarent et gregera pascerent in (^hristi fide, neve cjuis -^ excederet e finibus suis in fines alterius, ut Aj^ostoli vetuerant, iniussu huius patris nostri Philippi, qui thronura tenet patris nostri Takla Haymanot, principis omnium pastorum. Qui misit vocatum patrem nostrum Mar Philippum ornatuin. Cuin ve- nissent ii, qui missi erant, excepit eos cum amore et colloca- ao vit in cella bona. Quihus raane ad se vocatis, cura venissent, dixit: <( Valetisne? > Qui responderunt : « Valeraus >. Dixit iis: « Valetne metropolita, pater noster^ > Responderunt : p. 194. « Valet. *pater. Moreni geriraus sanctitati tuae. Nos enim ad te raisit pater noster metropolita, dicens: ' Veni ad me. 35 Habeo eniin verbuin, cjuod tibi dicara quodque sit a Spiritu sancto ortum ' >. (Juibus auditis, pater noster Philippus, voce * Ephes., IV, 1:2, 13. — = Matth , xxv, 29. -^■; 175 }^- submissa : « Qua de re, inquit, ego inops et indignus cum me- tropolita colloqui possum ? » Statim surrexit et cum legatis est profectus. Qui cum ad metropolitam venissent et dixissent pa- trem nostrum Philippum advenisse, metropolita dixit: « Statim 5 ad me eum adducite. Dedecet eum foris stare, ante portas meas: regni enim caelorum portae ei patent ». Et tum eum statim introduxerunt. Quo viso, metropolita admodum est mi- ratus lumen oris eius et gratiam divinam, quae super eum erat, et osculatus est eum osculo spiritali et iussit introduci 10 in cellam bonam. Mane ambo convenerunt et una soli fuerunt. Hanc diem degerunt de Dei maiestate a mane ad vesperum colloquentes. Et allatus est liber « Apostolus » ex ordine eius et praecepta constitutionum apostolicarum quae pertinebant ad constituendos episcopos et metropolitas, ad presbyteros et dia- 15 conos, ad hegumenos et lectores et cantores, ad omnes Eccle- siae ordines. Quibus pertractatis, abbas lacobus metropolita ei : « Vere, inquit, dico tibi, mi dilecte Philippe ; multos per dies cogitavi de confirmandis praeceptis et lege divina. Solus enim sum hac in terra magna, neque habeo adiutorem qui 20 populum doceat, propter hominum multitudinem. Nisi Deus po- pulum suum in iure et veritate servaret et daret fidei eorum splendescere sicut sol, magnus esset labor antistitum Ecclesiae. Praeterea, haec terra est instar aliarum terrarum, neque solus possum instituere. Verum tibi dico, si duodecim metropolitae 25 essent, iidem atque Petrus et Paulus, non possent peragrare dimidiam regionem. Est enim maxima omnium. Ne nunc qui- dem ego te vocavi, sed Spiritus sanctus te vocavit, ut omnium hominum magister fieres, Neque dignus sum, qui metropolita sim, *te decet esse ; utinam te metropolitam huius regionis esse ne- p. i95. 30 cesse sit. Et nunc, mi dilecte Philippe, assentire, ut sis mihi adiutor in sacerdotio gerendo et fide corrigenda; sis metro- polita terrae Aethiopiae, verum tibi dico; tibi enim datae sunt claves regni caelorum. Ecce ordinaberis episcopus, sicut ego, sicut apostoli iusserunt, fidei emendandae causa ». Quibus au- 35 ditis, contremuit pater noster Pliilippus magno tremore, hu- mum cecidit, ad pedes eius se proiecit. Flevit et lacrimans respondit : « Pater, cur me hac re afficis ? Non est bene quod mihi haec gravia verba dicas, quorum ego peccator non sum dignus. Quomodo ego, pulvis et cinis, huic negotio difficili prae- M 176 )f^ nlrn ^ » Kt hac riiiii voce repuj^navit ei. I)iu tlevit uterque. 1'uiii, alth.is larobiis nu^trnpolita : € Nonne Hcis, inquit, a I)a- vi(i«» |)roj)h«»ta dif^ta: ' l'ratn*H niei |)ulchri erant oi adulti, attanien non acquievit in ii.s I)()niinns > '. Kt I)ominuH nonter, rannMU nostram sihi in«hitnriis, iit A(iani et |)ro^(*niem eius li- 5 i)«!ran»t, non «• lilia rcf^ns aiit priru^ipis, auro omata, inrama- tus est, se«l «• |)aii|)(?n* niulierc, qua(» «loniiciliuni nullum hahuit, (jua^» non invenit locurn iihi parvulum suum j)oneret, cum pe- perisset eum, se«l iii jiraesepio ^loriae re^em collocavit. Ita te qiu)«|in' «*l«'f(it prae oninihus claris terrae: non ego elej:i lo te, sed elegit te Dominus noster lesus Christus, et tihi favit Pater eius, et Spiritus sanctus vocavit te. Adspice, mi dilect»» Pliilii)pe. orhitat«'m meam et vide transmi^rationem mearn (* tei-ra A«'^yptia in hanc n^gionem. M^itropolita, cum iudif:nu> sim, contr^i voluntati^ni iiK^ani or'dinatus sum. et te decet esse is episcopum >. Et respondit pater noster Philippus: « Mi pater metr\>polita, cur me ita ur'gis et cor meum dulcedine orationis tuae frangis^ > Quihus dictis adiecit: « Pater, scis 7>er' vitam animae meae et vitam animae tuae me hanc orationem non pro- har'e, sed multo labore me affecisti, et ego insolesco contra 20 p. 190. te, cum tu sis metropolita, magni thr^oni dominus, *ego autem sirn i^auper et egenus. Et nunc tibi dicarn, mi domine. de po- pulo docendo, verbo tuo obtempero, de sacerdotum autem or- dinatione. quani dixisti, si me ad hanc rem adigis, vere tibi dico, volo et malo mori, quain vivere >. Turn per^suasum sibi ha- ^r, buit pater honor^atus abbas lacobus metr'opolita, non optan:* beatum PhilipiHiin gloriam liuius mundi, sed gloriam non in- teritur^am in rnundo futuro sperare. Deinde dixit metropo- lita patr'i nostr*o: « Si mihi resistis, quid dicam? Fiat vo- luntas Dei >. Vespero eius diei una abierunt in cellam. Et 3o venit tempus cibi vespertini capiendi, et r^ecumbebant, et alla- tus est iis cibus. Beuedixit metropolita et deinde patri nostro Philippo dixit : « Ego quidem benedixi, tu autem frange >. Tum beatus se prostravit et dixit : € Cur ita agis et me do- lore afficis? Decetne me egenum accedere ad mensam metro- 35 politae et cum eo reclinare ? > Et denuo ei metropolita «lixit : « Cur semper resistis dictis meis ? Si dicis ' servus sum ', de- ^ PS. CLI, 5. -^; 177 )H- cetne servum resistere domino suo et discipulum magistro suo omnibus in rebus, quae is dicit illi, sive bona, sive mala? > Et iterum dixit ei: « Philippe, obedientiane sit modestia, an praecepti neglectio ? Dic mihi quaeso, pauperesne glorificabuntur 5 in regno caelorum, an divites ? > Quibus auditis, pater noster Philippus panem sumpsit et metropolitae tradidit, et se pro- stravit coram eo, dicens : « Ignosce mihi, pater : gravis enim mihi est modestia tua. Dic: ' Simul frangamus '. Et sumpsit metropolita panem, et simul fregerunt et ederunt et glorifi- 10 caverunt Creatorem miraculorum. Cum iUucesceret misit metropolita ad regem nuncios, qui dicerent: « Mitte sacerdotes tabernaculi (kahnata dabtara), nam haec est nobis et omxnibus gentibus laetitia, ordinationi Petri similis. Reperimus enim virum, Spiritu sancto plenum, 15 instar Stephani protomartyris, cui nomen est Philippus, Takla- Haymanot filius. De eo testificatus est mortuus, cum diceret: ' Philippus episcopus terrae Sewa ordinabitur '. Quod uon per me accidit, sed Spiritus sancti voluntate ». Tum rex misit sacerdotes *tabernaculi sui, dicens: « Fiat sicut dixit. Mihi p. 197. 20 placet ». Et placuit regi et metropolitae et populo. Tunc ve- nerunt sacerdotes regis ad metropolitam. Dixit eis abbas la- cobus : « Cum hac in re mihi Spiritus sanctus assensus esset, ut Philippum episcopum regioni Sewa ordinarem, mihi in sa- cerdotibus ordinandis et in populo docendo adiuturum, non 25 ego, sed Deus eum constituit et a matris utero sanctificavit, sicut leremiam et loannem, et fecit eum multarum gentium patrem ». Cui responderunt hi sacerdotes: « Noli hoc facere. Duo enim in regione una episcopi erunt et populus in duas partes discedet et tibi gloria minuetur. Regni enim dimidia 30 pars est haec terra Sewa. Cur ita dixisti? Neque aetates fu- turae hoc probabunt ; etiam ante nos non ita fuit ; nos autem non loquemur ita, neque faciemus in Aethiopia ea quae patres nostri et metropolitae, qui ante nos fuerunt, non fecerunt ». Eos ita locutos esse invidia commotos cum cognovisset metro- 35 pohta : « Si Philippus assensisset, non solum ei episcoporum or- dinationem concessissem, sed etiam in solio metropolitano eum collocassem ». His auditis conticuerunt, et metropolita post- quam exsurrexit, hominibus fidis, ut iis Deus dixerat, pronun- tiavit : « Collige mihi alios qui iter verbi veritatis aequent ». -K i7K )M- Kt constitiiit nnnoniim r{ Ainiin ct Thaddaciiiii ct Ilonurium f*t (rabrn-KroHlos et {Jau- K^os <»t Ioanii«'in, hos viros flMeles. Kt em capitum consti- p. 198. tu(M*at '. *Kt cum iinponeret mcHropolita manum capiti patris nostri Hhilippi, direxit manuni eius Hominus nuster benedi- \it(iue ei, et induit metropulita patri nostru Hhilippu vesti- 15 inentum sacerdutii, (pio in«'trupulitae sacra procurantes vestiun- tur, et capiti eius curonam impusuit et infulam et cinguluin aureum et umnia vestimenta sacwrdutii, quae ipse sacra pru- curans indui solebat, et manu sua eucharistiam dedit et epi- scopum eum constitiiit, ut proxime infra se esset, et benedixit 20 ei, cum diceret: < Is qui benedixit et manum suam sanctain Petri capiti imposuit, tibi benedicat suamque manum tibi im- ponat ; is, qui sacerdotium Aaronis sacravit, tuum sacerdotium sacret; is, (pii Petrum rupem tidei fecit clavescjue regni caelo- rum ei tradidit, te fide recta tirmet tibique committat potestatem -^ in saecula saeculorum. Amen! > Et angelorum chorus dixit: « Amen. Et amen >. Capct IX. Et dixit his umiecim antistitibus (mamheran): « Constituit eum Deus, ut pater vobis omnibus praesit ; vos autem in eius 30 dicione sitis, et audite omnia, quae vobis dicet. Si quis sacer- dotium alicubi amiserit. ei committite. et si dicet Philippus: < indignus est >, expellatur, si autem dicet « dignus est >, res divinas procuret. Et monachatum amissum eidem com- ^ Vide de Petri ordinaiione narrationes apocryphas, coptica lingua scriptas, in P. Lacau, Fragments d'apocryphes Copfes iMer/ioire^ de rinstitut Frang. du Caire, IX, pp. 62 sq., 75, 93 sqq., 106 sq.>. -^. 179 )H- mittite. Qua de re dixerit Philippus: ' Sit ligatum in terra \ ligatum erit in caelo, et quod in terra solverit, id in caelo so- lutum erit ». Et dixit his sacerdotibus : « Praefecti estis ve- stris dioecesibus. Dividite terram Sewa in duodecim partes, 5 ut Apostoli de omnibus regionibus mundi fecerunt ». Eos con- stituit et fecit antistites: < Adl.iani constituit in Damot, Hono- rium in Warab, losiam in Wag, ^latyan in Fatagar, losephum in Enar'St, Gabra-Krestos in Dembi, Thaddaeum in §elalSj alterum Honorium in Morat et in (leda, Qaustos in Mahgel, 10 loannem in KeTat, Mercurium in Marha-Bete. *Patrem autem P- 199- nostrum Philippum omnium principem constituit ad sepulchrum patris nostri Takla-Haymanot. Quo facto, metropolita omnibus dixit et obsecravit obsecratione apostolica, constituta in Sy- nodo eorum, ne quis fines alterius ingrederetur. Tum circum- 15 ivit praeco, dicens : « Philippum episcopum secundo loco infra me ordinavi. Si ei quis non paruerit aut non obtemperarit morte moriatur ». Et omnes dixerunt: « Amen ! ». Et si metropolita sacerdotes ordinaturus erat, patrem no- strum Philippum adibat, qui eligebat et metropolitae dabat, 20 dicens: « Hic est dignus ». Itaque in amore multos dies vi- xerunt. Et dixit pater noster Philippus metropolitae : « Nunc dimitte me, ut in regionem meam redeam ». Respondit is: « Bene dicis. Quamvis abs te distrahi nollem per omnes vitae meae dies, abi tamen ad regem ». Et dixit pater noster Phi- 25 lippus: « Quomodo ego inops ad regem profisciscar? » Re- spondit ei metropolita: « Quoniam sacerdotibus eius es prae- fectus, te dedecet clam abire ». Et tum profectus est ad regem, qui ei cum amore excepto, multas res dabat. Cum eas accipere nollet, rex dixit : « Cur recusas accipere ? » Respondit ei pater 30 noster Philippus: « Quorsum haec mihi, monacho pauperi? » Et dixit rex: « Si opes accipere non vis, sume quidem hoc flagellum, archipresbyter (liqa kahnat) enim es, et doce ndem in omni terra, quam imperio teneo ». Et dedit ei duo fla- gella, et in pace eum dimisit. Et rediit ad metropolitam, qui 3o benedixit ei omnibus benedictionibus spiritalibus, et in pace eum dimisit, ut in regionem suam eat. Et discessit Philippus ornatus a metropolita, et secuti sunt eum XI antistites, quibus pater noster Philippus dixit: « Re- dite in regiones vestras ». Responderunt ei: « Non profici- AETH. — B. — XX. 13 Hceniur, nisi tc in n^^Monoin tiiam proHorutl >. IHxit iis: € Non vos iuHsi cstis nio in re^Moiifiii nioaiii deducere, sed e^o iussus sum in su.iin ([ueiiiriue v<»struin re^Monem remittere; ej^o, etsi p. ^(X). iufli^nius, ut Pelrus, |)rinc<*i»s oiiiniuiii *A|»ostolorum, vo« ut xi Apostoli p. Kt «lixit ei ArHiflni: « Nonm» scis, pator noster 5 IMiilij»!»»». uhi Petrus princej)s omniuin Aj)ostolorum constitutus est (* ^ Dixit ei: a (^iesariae, ubi aediticata est ecclesia I)o- luinae nostrae Mariae Virginis ». Dixit ahbas Arll^ni: « Num ihi i'(*^noin's mundi sunt divisa»*, ubi IVtrus esl constitutus? » Kf*si)()ndit j).'it(»r nost^n* IMiilippus: < Non ubi est con.stitutus, lo sed irHTosolyiuis, cuin iu nioute ( )liveti conveni.ss<'nt ». Et dixit ahbas Adbftni: « N(jnne similis est Hierosolymis pa- tris nostri Takla-IIaymanot sej^ulchrum: proj)ter enim j^reces fius Doininus li(3c magnuiu munus nobis dedit. Num nos de- cet domum redire eius sepulchro non adorato? > Cui pater i5 nostor Pliilij)i)us dixit: « O Adhani, D»*us tibi benedicat et preces j)atris nostri Takla-Haymanot bonum faciant iter tuum. Tu et losias ahite in terras vestras, remotae enim sunt, et sit Deus vobiscuin; venite autem ad diom memoriae patris iiostri Takla-Haymanot >. Annuerunt et iter suum in^ressi 20 sunt. Ipse etiam rediit in terrain suam ad sepulchruin patris nostri Takla-Haymanot, et cum venisset, se prostravit et pre- catus est, dicens: « Mi i^ater, Takla-Hayinanot, prius rnortuum mei causa misisti, ut iuvitus raonasterii abbas sim, nunc autem ine ad summum honorem episcopatus commendasti, quo non Z5 sum dignus. (Juod si fuit voluntate tua et benevolentia Domini mei lesu Christi, dicain tibi, pater: ut olim Christi gregem in iure et veritate pavisti, ita etiam nunc mortuus tutor sis huius summae dignitatis. Non in terra ordinatus es instar carnalium. quos mors exspectat, sed in regno caelorum es ordinatus, ubi ao neque senescunt neque deficiunt neque iterum moriuntur. Nam fugisti et reliquisti cupiditates huius mundi caduci. Pater. non dico tibi, ut in carne iterum ordineris, quod iam non fiet, sed constituatur precatio tua. Pater. ego servus tuus serviam ut unus e grege tuo: bene faciendi et Deum raetuendi impe- :t5 ritus, (luomodo alios doceam? Sed pater, cum sira planta recens. p. 201. ad aestum aestivuin subeundura insueta et nesciens, *quid hic sit, non assuevi ad viara raaritiraam eundara, neque scio quo- modo undae et fluctus raaris raundi fluctuent. neque fui in di- -X{ 181 ^H- scrimine undarum venti, ne unum quidem diem in gurgito natans peregi, neque navis mea usque ad hunc diem fracta est. Pater, ecce me paro ad navigandum in mari, serva navem meam ab undis horum diabolorum, qui animi navem vi peccati trans- 5 figunt. Olea sum parva, nondum satis foliata, et radicibus in- firmis; inter sentes enim sum plantatus. Tu, pater, firma ra- dices eius in humo ima, et irriga eam aqua paradisi, et serva folia eius ab aestu spiritali. Pater, adiuva me et benedic mihi, et vis praecationis tuae sit dux meus! Et oppidum 10 tuum serva praesidio tuo. Nam iusti precibus servatur urbs neque perit ». Ea precatus audivit vocem divinam dicentem: «. Amen ». Caput X. His actis, pater noster mansit bene gregem pascens. Cum 15 memoria patris nostri Takla-Haymanot accidisset, undecim an- tistites convenerunt, sicut eos hic abbas admonuerat. Et cum ad montem Asbo accessissent, de capitibus coronas dempse- runt, ne ei coronati occurrerent, cum in sede patris eorum Takla-Haymanot sederet. Atque ab hoc die antistites constituti 20 non ingrediuntur coronati coenobium patris eorum ; nam ani- mis sunt modesti, ut nati e patientia cincto et humilitate ve- stito patre nostro Takla-Haymanot. Neque ut in sede sederent, sedem deferunt, sed ipsi portant eius sedem in amore erga hunc patrem nostrum Takla-Haymanot, principem suum. Et fecerunt 25 memoriam patris sui clare et honeste. Deinde omnes conve- nerunt et ei dixerunt: « Nunc remitte nos, pater, in regiones nostras. » Qui iis dixit: « Deus sit vobiscum, audite quid vobis sim dicturus ! » Dixerunt : « Loquere, *pater. » Nam eum p. 202. verebantur et diligebant et multis cum laudibus celebrantes, 30 unus ex iis portabat sedem eius, alter bacukim eius, tertius so- leas, quidam manum eius tenebat, alii eum deducebant et viam monstrabant. Id fecerunt humilitatem quaerentes. Et dixit iis pater noster Phihppus: « Nunc dicam vobis, domini mei. Scitis me non mea voluntate hanc dignitatem accepisse, sed 35 Dei voluntate, cui sit gloria, et ego sum quasi servus erga vos. Quod moneo, non meum est, sed Dei verbum sequitur, quod est acrius gladio bipenni qui animum a corpore separat M i«*^ )«- et nervos t\o artibus rcsocat. ninnibuH if^itur vobih (licam: Venite, ut liodie (]uotanniM, ut i^atris noKtri Takla-liflynifi- not nioinoriani incenso ct an.ipliora fa<*iatis, et venite onim^s cuni (lonis vcslris. Sic tiat in (^«•in.'rafion«Mii ot jreneration«'m. » Kt ci (lixjMMint : « Ita liat, sccunduin V(;rbuni tuuni ». « Kt nunc '» (lirani vobis, uni Kt omnes una voce dixerunt: « Oinnia ({uae nobis dixisti, audit^nus ». Kt tum in singuios menses di- stribuerunt inter se olliciuni sufficiiidi sepulcri patris sui. Kt lo dixit iis patc^r nost(^r Pliilipj)us: < IIoc constitutum sit una cuni fxcomniunicatione apostolica gencrationi futurae: (|ui(|ue resistet aut deleverit hanc legem vocis divinae sit sub exctmi- municatione aj^ostolica. Et una ex undecim domibus, (|uae post vos constituentur, si repugnaverit, anathematizetur et exj^el- 15 latur ex hereditate patris nostri Takla-IIaymanot in saecula saeculoruni. > Et dixerunt omnes: « Amen >. Caput XI. Tum eos iu pace dimisit. Hi redierunt iii suas regiones et manserunt, alternis vicibus tura dantes et memoriam eius fa- 20 cientes. Et postea, cum omisissent suffitionem diebus patris nostri Theodori, memoriam autem facere diebus patris nostri p. 203. lohannis Kama. correpti sunt voce *exsecrationis. Hic autem pater noster Philippus circumibat terras, sicut Petrus et Paulus. Evangelium sanctum praedicans, et duo flagella secum porta- 25 bat, cjiiae rex dederat, et qui recusaverat ad Dei verbura se convertere, eum flagellabat et verbo suo admonebat ut ad Trinitatis fidem se converteret. Et virura, cuius uxor mortua erat. vetabat iterum matrimonium inire. et mulieri, cuius raaritus erat mortuus, idera non concedebat. Vetuit virura fratris uxorem 30 ducere, mulierem autem nubere mariti fratri, aut sororis ma- rito. Haec monuit secundum canones Apostolorum. Qui non parebant, iis faciebat sicut supra diximus, donec a peccati via deflecterent. Itaque permansit, oranibus in terris praedicans, et multos raonachos et monachas spiritaliter genuit, et seraper 35 instituebat eos et e fonte Evangelii bibere dabat eis, et fuit raagnis, ut magnus, parvis, ut parvus, ut Pauli sirailis fieret, M 183 )>?- qui dixerat: « Factus sum parvulis tamquam parvulus et om- nibus omnia factus sum ^ ». Neque dicebat: « Hunc amo, illum odi > sed pariter omnes eos ut pater et mater amabat. Et cle- mentia ut columba vestitus, fideles, qui liberis suis connubium 5 parabant, in quo ipse sacerdotio fungebatur, vehere eos et du- cere cum cantu et laetitia iubebat, ips(3 autem veste solemni indutus prodibat, tamquam sponsus procedens de thalamo suo ^. Adspicite clementiam eius! Cum placidus erat minas nescire videbatur; cum autem minabatur, inscio clementiae similis erat, 10 ut nemo ad eum accedere posset, et sedebat solus, cum Deo suo loquens. Adducebantur ad eum ex omnibus regionibus terrae Sewa sacerdotes, qui sacerdotium suum amiserant, et raonachi, et consolabatur ^ eos et demonstrabat eis *. Fessos allevabat, tristes consolabatur, nudos vestiebat, esurientes nu- 15 triebat, superbos patientia vincebat. Ita versatus est pater no- ster Philippus per omnes dies vitae suae. Quae cum omnia sciret ^, loquebatur iis, qui dicebant ei: « Ordina nobis sacerdotes: te enim Deus elegit et caput *ca- p. 204. pitum te constituit, nam et rex et metropolita tibi concesserunt 20 ut sacerdotes et diaconos ordinares. Qua de causa repugnas, pater? » Eis sanctus dicebat: « Tres res mihi sunt mole- stae. » Interrogabant : « Quaenam, pater? » Dicebat : « Prima, quia indignus sum hoc munere, ut sacerdotium committam; secunda autem, quia pater noster Takla-Haymanot e monasterio 25 in monasterium migrare solebat, et hanc cellam adeptus est, a Spiritu sancto ductus, qui ei huic speluncae benedixit. In ea certamina sua perfecit et sepultus est. Benedictio precatio- nis eius sit nobiscum usque ad saeculum. Nonne scitis, fratres, eum ab abbate lohanne metropolita ordinatum huic rei repu- 30 gnasse et sacerdotes ordinare noluisse, et cum montes et mo- nasteria instar avis circumvolaret, vixisse. Si sacerdotium da- turus fuero, sepulchrum eius conventum magnorum et parvorum faciam, et convenient ad id boni et mali, sacerdotium quae- rentes, ut summae angustiae exsistant neque sancti prope 35 sepulchrum habitantes noctu aut interdiu quietem reperient, et fiet sedes hominum, qui otium, discordias, corporis quietem ^ Cf. I Corinth., ix, 22. — ^ Ps. xvm (xix\ 5. — ^ De paeniten- tiae sacraniento usiirpalur. — * Aliquid desideratur. -K 184 H^ ainant. Nonnc novistis honiine» \n rcf^iH aodihuH habitanteK ve- stihiis inoilihus ' <4 auri ar^'(*nti(jue, (|uoes (makuanent) ca- himniari, donec ordinationem fraude accipiendam parant, soli terram rej)l<*turi. Et monachi tempus in iudicura conventu de- gent, una cum laicis iu(hcandi. Uucjd si intra hoc monasterium fiet, vehementer tumultu ordinationem apj>etentium labefacta- .fo hitur. Sed non vacillahit hoc monasterium ; concutere autem illud temere cupientes, vis divina delebit: donum enim ei ma- i^^Dum a Deo datum est propter preces patris nostri Takla- llaymanot >. Sic praedixit hic sanctus, qui res futuras sciebat per Spiritum sanctum, qui ei inerat ! ^ vs Tum pater noster Philippus eos docere jjerrexit et fuit iis exemj)lum verbo et opere. Qui iis imj>eravit ut alter alteruin amaret et hostes beneficiis atficerent, in amore enim omnis lex perficitur. Qua de causa praeficiebat iis dicens: < Date (le iis quae habetis inopi et vobis afferent pro sua facul- 3o tate. » Et donabat viris et mulieribus, qui pauperes erant. Et aliquando. tempore penuriae ei patera, cerevisiae plena, est allata ut biberet. Dixit : « Dum bibo, ille potu carebit, ei ferte ». Et cum haec cerevisia huic allata esset, ipse (juocjue respondit se iam bibisse et ad alium misit, alius autem ad .^ aliuin raisit. Uuae patera duodecira domos ambiit, cum ab alio ^ Cr. Matth., XI, 8. — ^ Haec omnia. valiciniis ex evenlu simillima, in facia posieriora, nobis obscura speciare videniur. -^; 185 )K- ad alium mitteretur, ut ratum esset praeceptum amoris, quoJ omnibus virtutibus maius et perfectius est. Misit quidam pate- ram illam his dictis: « Praeceptor meus sedet potu carens, quo- modo bibam? » luramento prolato eam celeriter remisit. Et 5 rediit patera ad eum, qui miserat. Quod cum pater noster Phi- hppus vidisset, Deum gloriticavit, qui iis donum magnum et amorem Spiritus sancti dederat. Tum bibit et sociis suis de- dit, et biberunt omnes et satiati sunt omnes hac una patera, *idonea uni tantum homini. Propter enim preces eius a Deo p. 206. 10 est benedicta. Et liberis suis : « Scitisne, inquit, huius rei my- sterium? Si enim primus ex ea bibissem, ea solus usus essem. Ecce videte, quot homines potu satiati sint; omnes enim h- benter et cum sui aspernatione se gesserunt. » Qua re au- dita omnes, qui ibi congressi erant, multum sunt mirati et 15 dixerunt: « Mirabilis est Deus in sanctis suis ^. » Ahquando patri nostro Philippo salis ahquid est allatum. Qui tum dixit: « Ferte ad ahum. Ego enim iam comedi cibum salsum, cum ille insulsum edisset. Quid excusationem afferamus, cum Do- minus noster lesus Christus dixerit: ' Quid est amor? Ut pro- 20 ximis vestris tribuatis, ut vobis ipsis. Id est legis perfectio \ Quibus dictis, remisit fratri, hic autem alteri, dum duodecim domos ambiret, ut supra de cerevisia narravimus. Ita vixit multos annos docens. Qua in re cum pater noster Philippus tempus consumeret, 25 rex a viris magiae peritis pollectus est. Qui regi nomine Amda- Syon dixerunt: « Duc in matrimonium uxorem patris tui. Quid ad te? Non enim eam ducis, quae te peperit. Scimus au- tem regnum tuum staturum esse, si eam duxeris, sin aliter non staturum. Eo autem deceptorum consilio audito rex patris sui 30 uxorem in matrimonium duxit. Qua re in Christum credentes perculsi, ad patrem nostrum Philippum venerunt et ei narra- verunt quid rex fecisset. Pater noster Philippus dixit: « Si Deus nobis tribuit ut martyres simus, nonne martyres erimus? » Tum dixit: « Quid agam, Domine, harum ovium causa, quas 35 mihi dedisti? Eas si mecum abduxerim, non possunt esse firmae ad tormenta ferenda. Sunt enim inter eas, quae iter suscipere non possunt. Quibus relictis sine pastore, nonne of- ^ Ps. Lxvn (Lxvm), 35. M i«« >»- f«^n(l;mi ;i|mi(I I).miiu^ Sin ;iliU>r, non inoliio verbera, aut vin- I til;i, ;iut «fxsiliuui, cuui p>f(Hui (!oarf(u;iiu <3ocat<) eiuB et p. 207. (!»» viris dolosis ot inaj^is, ({ui «um (l(K:u«runt •rem quae Deo (lispiicoat. Kgo ccm.stitutus sirut Petrus, Hummus .\[x)stolus, oni- noiii populuiu in viain roctnui (lucain, ut ipse dixit: * Kstoti* r> }^M'(»^i l)(u ex^Mupiuin ' '. l)ouiinu8 auteni noster dixit in Kv;in- ^^(ilio^: * .\olite tiinore eos (jui vos occidunt, aniinas autein vestras non possunt occidere! ' Tu autem, Doinine, scis men- tt'iii iiuMiii. Ue}^(is et iudices non i»erlinieho, ut tui nominis causa luartyr ti;nn, iu l«*}^'il)us tuis inanens cum ovibus his lo ({uas mihi (h^disti. .\e(|U(> duhito luartyr esse, et si profectus ero, tui noiuinis pulchri ('ausa sanguinem ineuni profundaru. Doniin»?, inonstra milii vi;im ad animi iind utilitatein. » Kt denuo pater nostc^r Philippus I)«*uiii est precatus (*t dixit: « Doiiiin»' Ie.su Christe, si tihi plac<4 ut martyrihus sanctis i* adnumerer, (pii tui causa sanguinem suum profunderunt et vitam aeternam assecuti sunt, ecce ego quoque pro te sangui- nem meum profunden^ volo. His autein ovihus tu es pastor et serva eas a hipo rapaci et ab insultatione inimici occulti aut manifesti. > Et tum dixit : < Uuid prosit, si episcopus ordina- 20 tus, regem in errore eius non coarguam? Uua re visa, populus regi similis erit, sed metuo pro ovihus, ne a lupo rapiantur. Eas, Domiiie, serva in amore tuo et defende gratia tua et regni tui dignas redde in saecula saeculorum. > Quibus precibus finitis, v(Kem de caelo audivit, ter dicentem: < Amen, amen, 2^-. amen! > Deinde Philippus, liberis suis couvocatis, dixit : < Liberi mei. neglt^xit ille legem Dei. Si tacebimus nec eum vituperabi- mus, erit nohis ignominia et dicemur metuere supplirium cor- porale, quod Dominus noster nos timere vetuit, dicens: ' Xo- ao lite timere eos qui occidunt corpus vestrum, animam autem vestram non possunt occidere ' ^. Et hortationera nostram si rex audierit, servabitur et animam suam a damnatione pec- p. 208. catoribus parata liberabit. Si autem vocera nostrara, *vitam iu se hahentem, non audierit. nos servabiraur, sanguinem au- 35 tem nostrum Deus ab eo reposcet. Deus enim rae constituit spe- culatorera oranium terrarum ^ quae illi sunt subiectae. Qua de ' Cf. I Petr., V, 3. - = Matth . X, 2^. — ^ Matth.. x. 28. — * Cf. MzECH., xxxm, 0. M 187 )K- causa ad eiim ibo hortaturus. Si Deo placet, redibo, si autem moriar voluntate eius, aut expellar, id mihi lucro erit ». Di- xerunt ei: « Cur nos, pater, deseris? Abest enim qui nobis sit spei. Ubi tui similem pastorem bonum reperiamus, qui vitam 5 suam pro ovibus posuit? » Cum audivissent ab eo ^ a patre nostro Philippo dicta, lamentatio magna orta est et dolor re- sedit in sacerdotes et diaconos, senes et pueros, qui lacrimas ut aquam profundentes, genua eius amplectebantur et ei di- cebant: « 0 pater, pater! parati sumus potius pro te mori, 10 quam mortem tuam videre >. Et flevit ille et dixit iis: « Cur ita facitis et me dolore afficitis? Nonne Dei voluntate eo pro- ticiscor? Et si iter meum Deo placet, cur ita fletis? Si autem ex cordis mei arbitrio eo, quid facere potestis, ut legem Dei omittam, nec eo eam, quo me vocat? Me in lege Dei pro- 15 hibere non potestis. Sive redibo, sive non redibo, sive expel- lar, sive moriar, modo voluntas Dei perficiatur. Ecce Ezechias vobis pro me abbas esto ». Tum lacrimaverunt omnes et di- xerunt: « Si profectio eius ex voluntate humana est, usque ad mortem nostram patrem nostrum non deseremus ; si autem 20 eius profectio est ex voluntate divina, nemo eum retinere potest ». Gaput XII. Tum pater noster Philippus surrexit et iter iniit, et co- mitati sunt eum viri et mulieres, loquentes: « Vae nobis, pa- •25 ter noster, abhinc faciem tuam non videbimus, neque vocem tuam audiemus, neque reperiemus pastorem bonum, tui simi- lem et patrem consolatorem ». Et comitati sunt eum multi di- scipuli eius, et abbas Honorius qui e terra Warab erat. Et ""'celeriter iter trium dierum confecit et venit in terram Sawan, p. 209. 30 ubi rex erat. Cum venisset, eodem die regi nunciatum est patrem nostrum Philippum venisse. Dixit rex: « Cras eum ad me ad- ducite ». Postridie sedit rex in sede sua regia et dixit: « Ad- ducite abbatem Philippum archipresbyterum (liqa kahnat) ». Statim adductus est et ante eum statutus. Dixit rex: « Quae S5 causa te ad me adduxit? » Respondit beatus Philippus: « Ut ^ Aliquid desideratur. -K IftH ^ a te audiaiM di* riiiiion* (|U(Mlnrn, utruiii veruH ni\ nerne?» I>ixit rex: « (Juid i. Kt tuin pater noster I*hili[>- pus Spiritu sancto impletus regi: « Noli putare apud I)eum personae honiinis, sive ref^is, sive divitis, acceptionem esse ^. 15 Eius nonien est ludex iustitiae, amictus vestimento retrihu- tionis et indutus veste ultionis, ut sceleratos die iudiciali ulcisceretur et iustitia cinctus, ut iuste iudicet vexatos a re- gihus oppressorihus, ut ratum sit dictum: * ludicahit orhem terraruni in iustitia, et populos in aequitate -^ '. Nonne audisti. -^i rex, id quod iusserunt Apostoli, quihus dixit Dominus noster: ' Uui vos audit, ine audit, et qui vos spernit. ine spernit ^ ". Hi dixerunt: ' Filius baptisrai unam ducat uxorera, qua mortua p. 210. alteram (hicat, *si se continere non potest. Tertia autem ducta uxore, cura sit christianus, gregi Christi ne adnuraeretur *. 25 Id dixerunt de viro, cuius raortua est uxor, et de muliere. cuius raaritus est raortuus. Tu autera contra legera fecisti. Nos enira doleinus polygaraiara, tu autem deterius fecisti. Factus enini es (juasi alienus, inatre tua in matriinoniura ducta >. Tuin rex iratus patrera nostruin Philippuni verherari iussit. 30 Gura verberaretur. sanguis ex ore eius et narihus proflue- bat. Sanctus laetus fuit, cura priraus raartyr terrae Aetliiopiae esset. Et iussit rex eura scutica caedi et caesus est, donec ap- paruerunt ossa lateris eius et cutis carnis eius a collo usque ad lurabos. Cura eura verberare destitissent, sanguis eius sicut aqua 35 profluxit. Et accesserunt discipuli et abstulerunt eura in dorai- ciliura suura, quod prope erat. Cruor autem sancti ignis facta ^ Cf. Act. Apost, XXIII, 2. — - Cf. Rom., n, 11 . — ^ Ps. xcvn (xcvm>, 9. — * Luc. X, 16. M 189 )H- exarsit. Rex etiam discipiilos verberari iussit. Milites ei dixe- runt: « Cur eos verberabis? et cur nos iussisti ? Ecce cruor patris eorum, quem verberasti, ignis est factus, et fugimus, ne combureremur. Ubi sanguis stillavit ibi est ignis ». Tum 5 rex iussit exercitum suum ignem exstinguere et aquam in eum fundere. Et regis milites prodierunt multa vasa por- tantes et fuderunt aquam in eum, sed ignis non exstingue- batur et consurgebat, quasi coacervatis lignis siccis et feno, et aqua ignis facta est, similis ei, qui Eliae prophetae factus 10 est, cum sacrificium eius devorasset. Et omnes regis milites aufugerunt et retulerunt, quae acciderant. Rex surrexit et eo cum multis militibus est profectus, et vidit ignem ardentem. Qua re visa praecepit ut sanctos verberari desisterent, ipse autem metu flammae commotus aufugit. Tum precatus est 15 pater noster Philippus Dominum, ut ignis exstingueretur : « Domine, monstra miraculum tuum in sanctos tuos et iube nunc flammam exstingui ». Et statim exstincta est ^ Discipuli autem beati frustula corporis et cruoris eius collegerunt, ut ad sanandum et benedicendum sint. 20 Postridie rex e fuga rediit et in throno suo sedit. lussit adduci patrem nostrum Philippum, et adductus est hic *manibuspost p. 211. tergum vinctis et ante illum constitutus est. Et iussit iterum ei vestimenta demi et eum nudum statui. Et dixit rex : « Pudeat te, monache ! » Et dixit ei pater noster Philippus : « Pudeat te, qui 25 matrem duxisti, ut animal mente carens. Me oportet nudum stare, cinerem ante cinerem. Nam etiam Dominum gloriae re- gem, ludaei nefarii nudaverunt et cruci, ut maleficum, aflixerunt. Sed tu non putasti, cum me dedecorares, me laetatum et vehe- menter gavisum esse. Toleravi enim diminutionem passionis lesu 30 Ghristi in carne mea. Pudeat te, qui consistes nudus ante iudi- cem tuum Ghristum et ante milia Angelorum eius ; me vero non pudet. Quae enim habeo, tibi quoque sunt ; et quae filiae meae monachae habent, tuis quoque uxoribus sunt; tu es iis pro capro et ariete ». Et iratus est tum rex et iussit evelli ei 35 pudenda carnis eius. At Philippus beatus dixit : « Bene mihi fecisti cum impuritatem peccati mei removisti ». Et iterum ^ De incendio cf. Chron. brevis Aethiop. (Basset, Journ. A^., VII, 17, p. 324), Acta s. Honorii, f. 28 (vide supra p. 73), Acta s. Ba.salota-Mikd'el, f. 33 (v. supra p. 30). M ^^^^ )>^ vex iussit iii rastra iiikIiiiii addiK-i patnMii nostruiii riiilipimm, ut euni videront ot viri et mulieres et pollice» regU. Caput XIII. Tiiin ainliictus est post lerf^iim, ut fur, vinrlus, i?l hunc «liem lHM«*^nt, a fiilflibiis cirrumflatiis, qiii omnes Hebant, iiiiflilalem 5 patris nostri l*Iiilippi vidpiites. (iiiiii a. Dixit iis heatus: « Fu(h»at vos, mulieres, vos rum marito vestro, cpji matrem • iiixit iu iiiatrimoniiiin d Ic^^mm evan^elicam violavit ». Item «lixit iis: « Pinleat vos, unius viri uxores, socrus et nurus ». lo Monacha»' autem, ijuae nudae cum patre suo ibant, reginis di- cehant: « Pudeat vos, mulieres! Nos suinus sponsae unius vir- pfinei sponsi lesu (Ihristi, vos autem in stupro cum uno viro coi- tis, cuin XIV numero sitis, ut (lam filiae. Et (juam vidistis patris nostri nuiUtatem, est vestro marito, (juam vidistis nostram nu- i5 p. 212. ditatem, *vobis est. Quod si vobis non esset, nos puderet. Pu- deat igitur vos, nam nudae ibitis, ut coram ludice omnis crea- turae cum timore et tremore stetis >. Tum omnes martyres abducti sunt, in canum modum protracti. At pater noster beatus Philippus. omnihus his atflictionibus, quae ei supervenerant, '^i laetabatur et dicebat : « Crloria tibi, Domine, qui mihi magnum hoc donum, ut pro nomine tuo sancto patiar tribuisti. sed im- puta milii hoc ad remissionem peccatorum meorum >. Cum cae- nae tempus venisset, rex canes adduci iussit, qui leones cor- ripiebant '. Adductiis est et beatus pater noster Philippus et 2o ante eos nudus et manibus post tergum vinctis collocatus. Dixit rex: « Xonne dedecore nunc es affectus? > Respondit pater noster Philippus: « Pudefacte, quid mihi accidit, ut di- cam : • ignominia atfectus sum ? ' Te pudeat, qui victus es ab uno monacho mortali et inopi >. Iratus est rex et dixit: « Xum 3o victus sim a te, videbis >. Et dixit rex: « Ubinam sunt canes, quos adduci iussi >. Responderunt ei: « Hic sunt, domine >. Dixit : « Dimittite eos et dissolvite, ut dilanient eum in vulne- ribus eius >. Satellites fecerunt sicut iusserat. Canes eum cursu ^ In tabula huic loco a(idila (f. 181 ?\), non canes, sed leones depicti sunt. Cf. Acta s. Aaro/iis tT. 28 v. (v. supra p. 72,9', 30 v.: Acta s. Ba- mlota Mi/{~i'C't I'. 30 r. (v. supra p. 24. :n s}.). -^; 191 )^- petierunt. Eis sanctus pedibus suis benedixit: manus enim eius erant constrictae et post tergum vinctae, ne iis pudenda sua tegeret, qua de causa pedibus suis benedixit. Cum canes patrem nostrum Philippum vidissent, sub pedes eius se vo- 5 lutaverunt, quasi salutantes eum, et in loca sua redierunt, nec quidquam ei nocuerunt. Et dixit beatus pater noster regi : « Pudeat te, rex malae fidei : ecce cum canibus tuis virtute Domini mei lesu Christi, cui sit gloria, victus es ». Quid nunc dicas? » Tum rex iratus quasi ebrius factus est et eum hasta 10 transfigere voluit, sed consurrexit regina, et vestimentis suis laceratis, comprehendit eum et dixit: « Quid cum hoc mo- nacho pugnas, qui vitam suam manibus tuis tradere cupit ». Tum milites patrem nostrum Philippum ceperunt et a rege amoverunt *et vestimentis suis eum induerunt, et dixerunt ei: p. 213. 15 « Cur ita regi maledicis? Nonne scis vitam et mortem in ma- nibus eius esse? » Dixit pater noster Philippus militibus: « Nonne scitis, liberi mei, a Domino meo in Evangelio sancto dicta : ' Nolite timere eos qui occidunt corpus vestrum, animam autem vestram non possunt occidere, sed potius timete eum 2) qui potest et animam et corpus perdere in gehennam ' ^. Quae est vita sub huius pudefacti potestate, si auctoritatem corporis iudicandi habet? vita est penes Deum, qui vivos et mortuos iudicet, cum regnum eius veniet ad vindicandum ». Et consuluit rex suos, et illexerunt eum consilio suo, cum di- 25 cerent: « Quid cum hoc monacho certas? Mittatur ex urbe tua, et ibi morietur, nam iussum tuum neglexit ». Id consilium regi placuit. Prima luce ad beatum patrem nostrum Philippum nun- cios misit, dicens: « Ex urbe mea expulsus es, neque faciem meam abhinc videbis ». Venerunt ii qui missi erant et martyri beato 30 patri nostro Philippo omnia a rege dicta nunciaverunt. Dixit pater noster nunciis: « Dicite regi vestro: bene mihi fecisti, quod mihi dedisti ut perficiam a Domino nostro lesu Christo, a quo defecisti, dictum : ' Cum persequentur vos in civitate ista, fugite in aliam ^ '. Qua de causa e civitate tua expellar, tu 35 autem cum uxoribus tuis et viris tui similibus e regno Domini mei lesu Christi expelleris. Me removes a tuis malis facino- ribus et e conspectu vultuum, ira plenorum. Quod autem di- ^ Matth., X, "8. — 2 Matth., X, 23. -w( i'.*-^; yr- \iKti: ' Non viilfhis nhhiiir farieiii iiieaiii , vonim de to ftpto * lirodixisti, iiu» terron^ rupiens; scito f*t vorem mearn int/5llejto milites, ad patrem nostrum Philippum profecti sunt et ei dixerunt: ' Surge, rex tihi dixit ut in exsilium ahircs >. 2^^ Et denuo dixerunt ei hi milites, eum irridentes: « Monache suj^erbe, quis te huc e tuo monasterio venire coegit et quis te e terra tua vocavit? Xonne ex tua voluntate omnes hae afllictiones et flagellationes subiisti? > Respondit iis pater noster Philippus, Christi martyr: « Infidi, eum rege vestro apostata. 20 dicite mihi. quaeso, quis Dominum nostrum lesum Christum de caelo descendere coegit, ut ex Virgine nasceretur, et quis eum adegit ut ab ludaeis cruci atfigeretur, et in lignum crucis sublatus interficoretur, et in sepulchro conderetur? Sed ille virtute divina e mortuis resurrexit tertio die et liberavit Adam 3o et liberos eius a servitute inimici. Ita nobis quocjue imperavit, ut martyres in veritate essemus. \'os peccatis, per vim a patre vestro Satana adacti, nos autem raartyres sumus non ab aliquo coacti, sicut Pater noster caelestis nos instituit, ut peccatorum nostrorum remissionem apud eum assequamur >. Quo sermone 35 audito, niirati sunt railites dulcedinem oratiouis et lucem faciei eius, et dixerunt ei: € Ad preces tuas confugiraus >. Unus au- ^ II Timoth., n, 11, 12. -^: 193 ;^- tem ex iis digitis suis sumpsit saniem vulnerum sancti et ocu- lum suum dexterum caecum illevit. Qui sanatus statim videre coepit. Qua re visa mirati sunt omnes et dixerunt : « Re vera Dei *servus es, per iniuriam damnatus ». Et dixit eis pater p. 215. 5 noster Philippus: « Quid miramini? Non sanies mea eum sa- navit, sed Dominus meus propter fidem eius eum totum sanum fecit. Eamus quo rex vester iussit ». Caput XIV. Tum comprehensus est, ut abduceretur. Et venerunt disci- 10 puli eius et mulieres, qui cum eo erant, et omnes dixerunt: « Nos quoque tecum abducemur, praeceptor noster ». Et dixerunt milites: « Non possumus etiam vos deducere sine regis iussu ». Quo dicto, redierunt et regi omnia narraverunt, quae sancti martyres locuti erant. Dixit rex: « Qui ire vult, cum eo eat, 15 sed signa imprimatis virorum et mulierum oribus et manibus notandi causa, ne e civitate abire possint ». Tum milites ad Philippum ornatum accesserunt et liberis eius viris et mulie- ribus dixerunt: « Desistite ire et in regiones vestras redite ». Eis sancti dixerunt: « Non redibimus retro ». Milites iis di- 20 xerunt: « Si redire recusatis, rex vobis signa imprimi iussit». Omnes sancti una voce dixerunt: « Non desistemus patrem nostrum sequi, ob metum ne signaremur. Valde laetaremur, si rex nos interfici iuberet ». Et mirati sunt milites, videntes eos animis paratos esse, et iis signa imprimere coeperunt. Et 25 ipsi porrigebant ^ ora sua et manus suas sine metu, sancti autem frontem notaverant, et manus eius et pectora a collo usque ad ventrem, primo die, quo eum A^erberaverant. Et nu- merus signatorum fuit xxiv monachi et xiv sanctae mulieres. Tum surrexerunt milites, ut beatum Philippum ex urbe 30 educerent cum viris et mulieribus, de quibus supra mentionem fecimus. Et regis sacerdos, nomine Zar'a Krestos, e civitate terrae Angot nomine Guemat oriundus, cum hoc patre nostro martyr factus est, cum amore divino commotus esset. Nam regis minis pro nihilo habitis, neque verbera *neque vincula p. 216. 35 neque nudationem pertimuit, memor nuditatis Domini nostri ^ Dubia interpretatio. Textus corruptus. -Xi IIM ^«- cvwci allixi die pnrasceves t«'iiii»oiv 1'ilati, prociiratoriH HornaDi, (iaiplia «»l Anna |M»ntitinbus niaximis. \\'\c /ara Krestos non rediit, li, bonum 3o suum reperiebat sive mulum, sive asinum, sive bovem. sive ovem, sive capram, sive equum amiserit. sive camelum. Et si bestiae adiurabantur his verbis: « Precibus patris nostri Philippi ne rapiatis bona nostra >. animalia dicta cum bestiis ^ Locus corruplus. — - Textus exhibet « corporis salebris ». — ' Cl. II Coi\, xn, 7. -^; 195 ^H- feris manebant una ciim iis pascentes; fures autem, cum no- men patris nostri Philippi invocatum erat, furari non poterant. Audite, fratres mei, quale miraculum ante mortem suam ediderit. Fuit anus quaedam in regione Zema, patria eius. o Ea audiverat, quae miracula precatione patris nostri Phi- lippi fierent. Huic anui erat vacca nec praeter eam quidcpiam erat. Eam sub lecto suo alligabat. Haec vacca erat optima. Aliquando hanc vaccam fur adspexit : quam cum pascentem vi- deret, secutus est, ut cognosceret, ubi versaretur. Et ex con- 10 suetudine sua haec anus prodiit, ut eam exciperet. Anu visa, homo improbus laetatus est cum cognovisset ei neque maritum neque filium esse, sed solam vivere, et noctu ianua aperta intravit, frenis ori vaccae impositis egit et ivit usque ad pri- mam lucem. Sole orto, in desertum se abdidit, ne ab homini- 15 bus conspiceretur. Anus autem ex consuetudine cum surre- xisset et adspexisset, vaccam non reperit in loco, ubi fuerat. Quae ingemuit, cum diceret: « Deus Philippi, patris mei, adiuva me. Nam scis neminem mihi adesse, nisi te, me autem illa et nutriri et vestiri. Pater Philippe! noli me refutare! Audivi 20 enim miracula tua ». His dictis totum hunc diem in maerore contrivit. Sole orto, ille fur ex intimis deserti prodiit et in viam qua venerat egit vaccam, qua se domum redire putabat, mente captus. Cum vacca venisset ad domicilium suum, ubi staret, fur sibi domum suam venisse visus est et uxorem 25 suam nominavit et dixit : « Aperi mihi ». Huius furis strepitum anus cum audisset, *contremuit et dixit : « Heri vaccam meam p. 218. abegisti, hodie me interficere venis ». Vacca dominae voce audita mugivit, et tum anus ianuam aperuit et vidit vaccam et virum hunc stantem. Et vacca stabulo recognito mugiens 30 rediit. Tum mulier clamavit et Deum, cui sit gloria, laudavit adiuvantem precibus patris nostri Philippi martyris. Et venerunt vicini et dixerunt ei : « Qiiid tibi accidit ? » Quibus dixit : « Adspicite miraculum, quod Deus precatione patris nostri Phi- lippi edidit: heri mihi ademit, hodie mihi reddidit ». Et vi- 35 derunt hi homines furem stantem ad ianuam anus, comprehen- derunt eum et dixerunt : « Gur huius anus vaccam abegisti?» Is illis dixit: « Vidi hanc vaccam in prato pascentem, volui eam capere et diem in exspectatione degi, ut cognoscerem ubi habitaret. Eam cum anus haec excepisset et domum intro- AETH. — B. — XX. 14 -W( P.Hi )>;- • lijxisHet luctatu.H Kum, cuin c()^noviMS(*m eam eiMSolam. Tutii .iiKlivi <>ani iliroutem: ' Piiusijiiam ciibitum irom ad preces tuaH, patrr iinst»'!- IMiiIii>|M*, confuf^io: sola »'nim sum. Et hanc va<-- •'aiii a !)co iiiilii ilatam scrva milii iirccibuH tiiiH a rapton; <;t liir»' '. erveni in mediaiii partom terrae meae. Ibi mansi «lesertum obambulans. cum (liluxissct. \'espera surrexi, ut ilomum redirem. Vacca ;mfi' ivi( »t profecta est ea via, quae ei nota erat, ego autem lo secutus sum, nescions (juo in^m. rum huc venissern piitavi me (lomuiii iiicam V(Miiss(^ et tiirn uxoreiii vocavi, audita au- t(Hn voce huius mulieris contremui, sicut me c(jnsj>existis >. Ka narratione audita, hoiiiines mirati Deum plorificav.-runt, (jui h(><- iiiiraculum precatione patris nostri Philippi ediderat, i5 et fnri dixeruiit : n \'ade, et iam aiiiplius noli peccare *, ne a vero sis ali«uius >. Haec autem mulier vixit Deo gratias agens, p. 219. qui i^recihus patris nostri Philippi eain adiuvit. *Eius auxiliuin nohiscuin inan(\'it in saecula saeciiloruin. Amrm. Caplt X\'I. 20 Audite etiam alind miraculum quod commissum est ab hoc l^atre nostro Philippo, dum in carne erat. Fuit vidua quaedam, (|uae fructum capiebat ex ^^allina et eo victum emebat. Vultur ({uondam advolavit et gallinam abstulit. Et adiuravit haec vi- dua. cum diceret : n Precatione patris nostri Piiilippi, Christi 25 martyris, redde mihi gallinam ineam, quam mihi al)stulisti ». Quibus dictis, diem degit confidens precibus eius. Et hic vultur non ausus est edere, sed volitavit ultro citroque, hanc galli- nam portans. Cum advesperasset, hic vultur huraum devolavit. (]uo gallinam abstulerat. Quo viso, vidua dixit: < Hic est is *) vultur, qui meam gallinam deprehendit : fortasse pater noster eum precibus suis vinxerit, ne ederet ! > Et statim vultur con- stitit, missa gallina quani rapuerat. Et surapsit hanc gallinam et invenit eain vivara neque quidquara perpessara, et orania. quae acciderant, vicinis narravit, et Deura gloriticavit, qui mi- 35 raculura precatione patris nostri Philippi fecerat. Cuius inter- cessio sit nobiscum in saecula saeculorura. Araen! * lOHAN., \m. 11. M 197 ^K- Eius rumor tum per omne& terras dilatus est, et quicum- que in preces patris nostri Philippi credebat, accipiebat id, quod optaverat, sive erat vir sive mulier. Cum panes coque- bantur, adiurabant ignem nomine eius, ne panes combureret, 5 donec redirent, quolibet abiissent, et iis concedebat. Si omnia miracula, quae Deus manibus eius edidit per singula scribere- mus ^, ad finem non perveniremus. Quod omisimus, ne audi- toribus dementia et segnities videatur. Redeamus nunc ad ea quae supra narravimus. Cum regis 10 milites beatum Philippum cepissent et ad terram QiiSrquara du- xissent, e porta huius civitatis egressi, eum reliquerunt et ianitori dixerunt, ut rex iusserat. Ille iis dixit : « Bene ». Et regis legati redierunt. Et tum pater noster Philippus *descendit in terram p. 220. Zalan. Pagani autem omnes obvios ibi interficiebant. Beatum 15 autem Deus servavit, et ibi per eos transiit. Et in terram Tegre pervenit, cum ibi Tarad'ana Egzi'e praeft^ctus (makua- nen) esset. Et ratum est in eo dictum Evangelii : « Beati qui persecutionem patiuntur propter iustitiam, quoniam ipsorum est regnum caelorum ^ ». Et ibi consedit, loco solitudinis sibi 20 electo. Et sanabat beatus aegrotos et laborantes, virtute precum suarum, et Deus preces eius audiebat et eius causa ostenta et miracula edebat, idque non solum ei, sed etiam iis, qui nomen eius cum fide invocabant. Et diebus illis fuit praefectus (makuanen) terrae Ta[m^- 25 ben nomine Ta'amani Ba'egzi'ablier, et fuit ei filia formosis- sima, sed dextra manus et pes eius debilia erant a primo natali die, neque ea movere 'poterat. Multi praefecti (ma- kuanenet) eam expetebant, cum pulchritudin em faciei eius, suavitatem gratiamque formae viderent, neque morbum eius 30 scirent, sed vitio corporis cognito deserebant. Eam videntes, pater et mater multum flebant et dicebant: « Filia nostra, si sana esses regibus idonea esses >. Haec et similia loqueban- tur. Et tum patri huius virginis de Phihppo, viro clarissimo, dictum est: « Audivimus monachum quendam regi insuUasse S5 et regem eum e terra Sawa in hanc regionem expulisse. Is mo- nachus aegrotos sanat. Si eam sanari vis, mitte ad eum, et celeriter sanabit ». Quibus auditis, praefectus ille gavisus dixit: « Si eam sanaverit, fortunae meae partem dimidiam dabo >. Fuit * Cf. loHAN., XXI, 25. — 2 Matth., v, iO. -H 1^^« )«- aut<»iii lii«- prarfectus «litissiiims. Kt statiiii sum*xii **i Hliam vi «loiia iiiulta portavit. Kt iutorroj^Mvit, ubi |)at4*r iioster l*liili|»- pus <*sM't. Ki (lictuin osl : « In loco solitudinis hahitat, (jiieiii i|»Ke (lf'h';^^il ». Ad hunc locum rum praffcctus venissfft. ad patreiii iK^stnmi Philipimin inonachiiin inisit, (pii dicerct : « Kxcipf* m<*. s patcr, ul ad tc intnMii; tuiis cniin sum s<*rvus, (|ui e lon^MiKjuo venit ». Kt nuncii patri nostro honorato PhilipjH) retulerunt, (|ni dixil: « (Juoinodo de me cognovit? Pau|>er enim et inops p. 221. *suni advcna^ Si nic (piaerit, ad me eum introducile ». Euiii cuin pracfectus vidisset, ad patris nostri IMiilippi |)edes procu- lo huit et ei dixit: « .\onne cs advena a terra Sawa, Christi causa oxpulsus, nomine Philippus? > Is animo suhniisso di- xit: « .Noinine is sum ; sed (piid a me vis? > Kt dixit hi'- vir: « (iratia tua atiiciar! > Kt dixit pater noster Philippus: €. Ouid dic€s? > Kt dixit hic vir: « Audivi te sanare aep^rotos is omnesquc lahorantes, et precatione tua intirmos tirmitate do- nare >. Kt respondit pater noster Philippus: < Num ego pec- cator sano? > Kt dixit praefectus: « Vos sancti, sive mortuos in vitam revocatis sive aegrotos sanatis; vos ipsos humiliarc et vestros proximos efferre soletis. Sed ad preces tuas confu- 20 gio. Adiuva fidein ineam, ut Deus tibi potestatem dedit >. Kt ei pater noster Philipi^us: « Adiuvet, inquit, te Deus ex fide tua; sed quid vis, ut tibi Deus servi sui manu faciat? > Et dixit hic praefectus: « Dedit inihi Deus filiam formosam, facie gratam, sed manus eius dextra et pes debilia sunt, neque ea 25 a primo die natali movere potest. Kt multi praefecti eara ex- j^etiverunt; et voluerunt ut uxorem haberent, sed propter cor- poris vitiuni deseruerunt. Xunc igitur ad te adduxi; adiuva me. pater, ut potes ; in tuas enim preces credo. Et dona haec servo tuo a me traduntur >. Kt donorum numerus, quae prae- 30 buit, farinam hordeaceam mulus unus portavit, nShigua unus, farinam duo muli, mel tres muli, panem portaverunt (juatuordecim asini. Haec omnia ei praebuit. Et hic patei* noster Pliilippus accepit, quasi ea comessurus, et clam paupe- ribus distribuit et discipulum donum praefecti accipere iussit. 35 Praefecto autem pater noster saniem vulneruin suorum in veste sna cjuaesivit ^ et dedit et dixit: « Accipe, et obline tiliam tuain ^ Locus obscurus. M 199 )^- dicens: ' Sanare in nomine Domini nostri lesu Christi, Dei vivi Filii! Hoc pus, quo te oblino est cruor vulnerum fidei effusus ad testimonium martyrio Christi tribuendum ' ». His dictis ei dedit. Et tum *exiit vir hic et cum ex animo et tota p. 222. 5 cogitatione credens filiam suam oblinisset, ut pater noster Phihppus praeceperat, manus et pedes eius statim firmata sunt et recte constitit, vitiis carens, et ille ei dixit: « Gradere, redi in pace ». Et virgo haec recte ivit, pede suo et manus ei talis facta est, qualis altera. Et praefectus Deum glorifica- 10 vit propter filiani sanatam. Et cum venisset, salutavit eum et ad pedes patris nostri Philippi procubuit, dicens: « Ecce Deus oratione et precatione tua filiam meam sanavit ». Et dixit pater nostor Philippus: « Non oratione et precatione mea sa- nata est, sed propter fidei tuae pulchritudinem ». Denuo dixit 15 praefectus: « Pater, mitte mecum discipulum tuum, ut dona afferat, quae tibi mittam ». Et dixit pater noster Philippus: « Quorsum haec mihi? Hesterna mihi sufficiunt ». Cum vehe- menter instaret discipulum suum nomine Bakimos misit. Qua re praefectus est gavisus. Filiam suam cepit et cum discipulo 20 hoc abiit. Cum in urbem suam venisset, servi ei obviam venerunt et filiam ambulantem cum vidissent matri eius narraverunt. Haec ei obviam venit, eam amplexa, osculata est; et magna fuitlaetitia in domo praefecti. Et homines multi, cum filiam eius sanatam esse audissent, et epulas magnas pauperibus inopibusque com- 25 p^raverunt; et discipulus hic in domicilium bonum est intro- ductus. Prima kice, quinquaginta boves et farina et frumentum et mel ei dedit, ut antea, et cum pace eum remisit. Et ser- vis suis imperavit, ut huic discipulo boves agerent, donec ad patris nostri Philippi domicihum veniret. Et cum discipulus hic 30 ad urbem appropinquasset, in forum intravit et incidit in vi- rum qui Evangehum vendebat; et vidit id esse bonum. Et dixit huic viro : « Dic mihi huius Evangelii pretium ; quod tibi dare possim ». Et Evangelii possessor dixit: « Quinquaginta boves sunt eius pretium ». Et reputavit secum hic discipulus: 35 « Quorsum nobis omnia haec bona, si Deus nobis dat victum et vestem, quae sufficiant; diximus enim: ' Totum mundum reliquimus ' et ludibrio Deus nos haec omnia coacervantes habet cum ei dicamus: Pater noster, qui es in coelis, panem no- strum cotidianum da nobis liodie ^ ». Haec cum dixisset di- ^ Luc, XI, 3. -M( 200 )M- soipuluK huic vin>: « Kcce tibi, intjuit, dabo ». Kt Ktatini dedit p. 22M. ei (juiin|uaKiuta iM)ve8, *i|)8e autern sunijisil Kvanj<«*liuin et lae- tatus est (licens: « Rehus caducis iniiii c()ni|>aravi aeteina, iis (|ua«' iuitivscunt ca (juae nnu j^utivscunt ». Kt tuni relirjua (lona i>racc<'|»t<)ri suo jua<"huit. Is ci dixit: « Niim iiihil «-st '» aliud, (jiiod illc tiiii dt^dit, nisi haec ? > ( Miinia cniiii sj)iritu suo sci(d)at. I)iscij)uhis dixit: < lK'(ht etiani (juin(jua^'inta iHives, (juos rum ('oMsj)ircr<'iii m«»(Miiii r(^j)utavi : * (Jnocsuni nobis haec oinnia ^ PaujMMvs ('iiiiii sumus '. llactc (•uni coj^MtanTn, inveni in foro Kvan;^odiiim et iis hoc Kvanf^elium emi ». Kt dixit ei ^^ [later nost(M' Piiiiij)j)iis: « .Xon decebat te, Bakimos, ita, sine prae- cej)to meo faccrc. (^um tantum temporis mecum fuis.sos. rur sen- tentias m<*as non co^movisti ? ' > Kt tum ei dixit: « .Vffer miiii Kvangeliuin (jiiod cmisti, et monstra mihi ! > Kt attulit disci- j)uhis hic Kvangelium et monstravit id. Beatus Fhilijjpus dixit: ^'> « Kvangelium bonum est, sed vide >. Kt his dictis Kvangelium evolvit et rej)erit locum quo dicitur: * Ksurivi et non dedistis mihi manducare ^ '. « Audi, Bakimos; non dicit Dominus noster: ' Kvangelium non emistis ', sed dicit : * Ksurivi et non dedistis niihi manducare, sitivi et non dedistis mihi j)otum ' et quae se- 20 (juuntur. Sume, in litigando cum hoc Kvangelio perseverans >. Uuibus dictis tum adiecit: < Affer mihi bonum ineum et redde liuicdiscipulo ^ >. Tum Bakimos hoc Kvangelio accepto in forum est profectus, dolens et dicens: «Contristavi praeceptorera meum ignorantia mea. Domine lesu Ghriste, adiuva me hac hora >. 25 Haec cum diceret, in forum est profectus et invenit virum. qui Kvangelium quinquaginta bovibus emendum quaerebat. Huic l^akimos dixit: « Kcce Kvangelium, quod mihi comj)aravi quin- (juaginta bovibus, ut dicis >. Kt inter eos pactum est. et dedit vir ille Bakimos quin(juaginta boves, et Bakimos reddidit ei Kvan- ^ gelium, et boves cepit et rediit ad praeceptorem suura. quod voluntatem eius fecerat laetus. Cernite hoc rairaculura, dilecti. editum sanctorum causa. Xam primura discipulus de abstinentia cogitavit, praeceptor autera de pauperibus. Uterque caelestia p. 224. in animo habuit, *non terrena. Praeceptor credidit Deura sibi ^ boves redditurum esse. discipulus autem non dubitavit. Xain uterque ac quaesivit taraquara granuni sinapis. fidera. quae ^ Cf. loHAN., XIV, 9. — * Matth., XXV, 42. — ^ Locus obscurus. ~'d 201 )rr~ montes movet ^ ficusque evellit -. Tum pater noster hos boves pauperibus et inopibus distribuit et discipulo suo dixit : « Scito, mi fili, nunc dictum esse Evangelium in caelo ore Spiritus sancti, rerum arcanorum gnari ^ » . 5 Ita pater noster Philippus tres annos hac in regione vixit, ubi erat expulsus. Et fama eius per omnes fines Tegre ivit. Et post tres annos rex Amda-Syon mortuus est et regnum iilius eius, Sayfa-Ar ad, iniit. Tum rex Sayfa-Ar ad cum patre nostro lacobo metropolita pacto sanxit, ne patris vestigia 10 sequeretur, sed una cum uxore esset. Id metropolitae pla- cuit, qui ei benedixit omni benedictione spiritali et dixit : « Audi nunc quendam sermonem, quem tibi dicam ». Et dixit rex: «. Dic, quaeso ». Et dixit metropolita: « Audi, quae tibi sim dicturus de patre nostro Philippo, quem pater tuus expu- 15 lerat, cum adhortaretur ne patris uxorem in matrimonium duceret. Mitte nunc, qui eum reducant. Nam ille civitatis est praesidium ». Et dixit rex: « Sit ut dicis ». Et vehementer gavisus est hac re metropolita. Et tum abierunt missi a rege et eo venerunt, ubi pater noster Philippus versabatur, et ce- 20 perunt eum e sede eius et deduxerunt. Et lacrimaverunt op- pidani omnes, nam erat, tamquam murus oppidi et aegroto- rum eorum medicus. Et cum pater noster ad metropolitam adduceretur, metropolita consurrexit et amplexus eum est et osculatus, et diu ambo lleverunt. Et dixit metropolita : 25 « Gloria sit Deo, qui te, Philippe, in carne versantem mihi osten- dit, priusquam transmigraverim ». Et ambo pkires dies con- sumpserunt, de Dei maiestate colloquentes. Metropolita nar- ravit se cum rege pactum habere, ut una cum uxore viveret. Pater noster Philippus dixit: « Bene dixisti; sed mihi verbum 30 eius impletum iri non videtur ». Tum metropolita beatum Phi- lippum in terram eius dimisit, et rediit pater noster *laetus, Dei p. 225. voluntate, in coenobium sepulchri patris nostri Takla-Haymanot, qui est pater eius in gratia. Et gavisi sunt liberi eius eum cum vidissent, et visus est iis quasi vir qui a mortuis surrexerat. 35 Et multos post dies exstitit vir quidam Za-Amanu'el, no- minis voce sed prorsus non re. Nam regem pellexit cum di- ceret: « Non licet tibi una cum uxore vivere, rex enim es, rex autem tres uxores habere iussus est ». Sed Dei nosti'i ^ Matth., XVII, 20. — ^ Luc, xvn, 6. — ^ Milii obscurum. -e< 202 )M- l'!iiiiii.ini]«'l iioi) )io<' est iussuin. SfMTnn oniin eiuH veritas est \ ot rectae sunt oiniies viae eius ^ et non etft ini({uitas in eo ^ llic autiMH Za-Ainilnuel Dei nostri noininis gestator fuit ap{M*l- l.-itioin', scd conhTnptor nianMatornrn «mus, a I)oinino nostro «ia- toruin, ut servarrntur. Apostolis snis, rjuos ainicos suos fecerat 3 et heredes, cuin diceret: « Si «iiligitis ine, inandata inea ser- vate ' ». Hic vir, nisi leKuin vioiator osset, regeni non a. .Ncque dixit: « Oinnihns esl ronres- sum ». Itaqne I)«»um partium stuertatem <*ius (l(*sj)ic, postquam apparuit lex christiana? Xuni ex legis lihro, aut Kvangelio et Ap. Et multa testimonia huius rei ex Vetere et Novo Testamento proferre mittimus, ne sit longa narratio. 2.:^ Redeamus ad ea, quae narrare coepimus, quomodo Za-Ama- p. 226. nu'el *regem commonuerit. Rex, cum Za-Amanu'el dixisset: «Te tres uxores ducere oportet >, respondit: < Quid agam? Nam \)o\- licitus sum me cum una uxore victurum esse >. Et dixit hic liomo nequam: « Noli dolere. Nam cura metropolita loquar, qui 3u ad episcopatum non est idoneus. Itaque tihi recte egisse mde- bor ». Uuod consilium malum regi placuit et dolo ad raetropo- litam misit, qui dicerent : « Veni. Tecura enira loquetur et con- <'erlahit vir, qui tibi dicat: ' Non es idoneus ad metropolitae . Qua re audita metropolita ingemuit et vehe- 35 inenter lacrimavit, et dixit : < Ecce ratum est vaticinium dile- ' C{. loHAN , XVII. 17. — - Dan , iir, 2'. — ' Ps. xci (xcn), 15. — * lOHAN., XIV, 15. — ^ Cf. I lOHAN., II, -1. M 203 ^H- cti mei Philippi ». Et misit abbas lacobus metropolita ad re- gem, qui diceret: « Opperire me, ad tempus matutinum diei quadragesimi, quoad ad te veniam ». Et misit ad patrem no- strum Philippum epistulam : < Celerius ad me veni, tecum li- 5 beris tuis sumptis illis xi antistitibus (mamheran) ut de fide consilium habeamus. Exstitit enim ex magorum numero vir quidam, qui regem pellexit, ut tres uxores duceret et fe- i'iis quarta et sexta ederet ». Tum pater noster Philippus un- decim antistitibus convocatis, celeriter est profectus et ad me- 10 tropolitam venit. Hi alter alterum osculati sunt osculo spiritali, et narravit metropolita patri nostro Pliilippo omnia, quae rex ei dixerat et quae ipse ei responderat, cum diceret : « Opperire me quoad diem constitutum ». Quae cum ex metropolitae ore pater noster Philippus et undecim antistites audissent, dixe- 15 runt : « Praeoccupemus precari Deum, qui nobis imperaverit : ' Orate, ut non intretis in tentationem ^ \ Oratio enim est fundamentum et tinis rei ». Inter eos pactum est, ut Deum pre- cibus precarentur usque ad solis ortum diei quadragesimi. Quadraginta diebus expletis, rex in solio regni sui consedit 20 regiis indutus vestimentis et iussit metropolitam cum ornato Philippo adduci. Fuit autem magnus conventus (cohortis) regis et metropolitae et provinciarum praesidum (s e y u m a n) et sa- cerdotum et antistitum Ecclesiae. Tum surrexit legum spretor Za-Amanu'el et dixit: « Tu, abbas lacobe, non idoneus es ad 25 dignitatem metropolitae magnae terrae Aethiopiae ». Et ter ita dixit. Et diu tacuit abbas lacobus, tandem surrexit et Spiritu sancto respondit *et regi dixit: « Ehge unam e tribus rebus ». p. 227. Ille dixit: « Quamnam ». Et sanctus ei dixit: « Non loquar cum hoc legum divinarum ruptore, qui os suum in caelo po- ao suit et cuius lingua transivit in terra ^, et qui maluit homini ohsequi, quam Deo, cum honores sibi quaereret. Placeant tibi, rex, ea quae dicem : *■ Mane in pacto, quod est inter me et te de una uxore; si autem hoc pactum abnegabis, me gladio interimes, sin aliter, remitte me in terram meam ». His 35 regi dictis, abbas lacobus metropolita Za-Amanu'el exsecra- tus est et anathemate apostolico anathematizavit. Tum legis ruptor surrexit et dixit regi: « Loquere cum eo ego, tibi ^ Matth., XXVI, 41. — 2 Ps. Lxxn (lxxiii), 9. ronsiliinn «Inbo ». Tiiiii rex rin^tropolitao dixit: « Cras lihi |Mi.s . .Sole orto rne- lo tropolita venit «'t regi dixit: . Metro- polita dixit: « Honum de me consiliuni iniisti, sed malirn, me interticias, (piarn redire in regionern meam; sed sit Dei vo- luntas >. Tuni sumi^tis ornato Philippo et omni synodo eccle- i'» siastica et illis undecim antistitibus, in ecclesiam est profectus. Et dixit iis inetropolita: « Magna persecutio in nos ab hae- reticis et defectorihus tiet; quid dicetis? Parebitisne voci meae et accipietisne consiliuin meuni an non? > Et omnes una voc»? responderuiit: « (Juonam eamus a iussis tuis, pater? Etiam si ao expellendi aut interticiendi simus, faciemus, quaecumque nobis p. 22^^. dixeris >. Et dixit iis *abbas lacobus metropolita : < Ne consen- tiatis cum haereticis et apostatis, qui vobis dicent: ' Cibuni sumite feriis quarta et sexta vigiliae nativitatis Domini causa >. Ona re dicta, septem lucernas accendi iussit et dixit: « Olim 2S Fhilippum omnibus vobis praeposui, sicut Petrum, nunc autem expulsus sum, ut ratum sit dictum a Domino nosti^o: * Cum per- sequentur vos in civitate ista, fugite in aliam, non consumma- bitis civitates Israel ^ '. Et me expulso, Philippus vobis sit pro me, et faciatis, quidquid vobis dicet, et si dictum meum et ^ dictum Philippi dilecti mei transgrediemini, sic vobis Deus faciet ut faciam in hac exstinctione >. Quae cum diceret, lucernasex- stinxit, numero septem. Et omnes dixerunt: < Amen >. Tum denuo accensae sunt lucernae et exstinctae septies. Et obtestatus eos est ne in factiones soinderentur, et ad tabot adiUixit, ut iu- -^^ rarent denuo. Quo facto, metropolita consurrexit et collurn Philippi est amplexus, et amplexi sunt alter alterum, et fle- ^ Matth., X, 23. -^i 205 >^ verunt fletum acerbum diu, ut omnes spectantes multum fletum eorum mirarentur. Tum metropolita caput patris nostri Phi- lippi osculatus est dicens: « Mi dilecte, abliinc in regno cae- lorum alter alterum videbimus. Et si tu me praeveneris, ora 5 pro me, ut ad te veniam; si autem ego te praevenero, ego pro te orabo, ut ad me venias ». Quibus dictis, caput et oculos eius est osculatus. Et dixit ei pater noster Philippus, lacrimas profundens et vestem suam conspergens : « Pater metropolita, inquit, hic cahimus lacrimarum cordi tuo inscribat, ut mei 10 semper interdiu et noctu sis memor. Rogo te, mi pater, et tibi valedico. Tu enim mihi pater et praeceptor fuisti pro patre meo Takla-Haymanot ». Et dixit: « Vae mihi! Ille enim a me morte est distractus, tu autem in vita a me distraheris. Abhinc enim apud me non reperiam eum, quem mittam de ^ . . . 15 Vae mihi! Abhinc panem edam lacrimans duas enim inaesti- mabiles margaritas abscondidi: *unam in morte, alteram in p. 229. vita. Pater mi, ora pro me. Nam sementem fecisti in rupe, cui humus deest et plantam posuisti inter spinas et tribulos ». Haec et similia locutus pater meus Philippus lacrimavit et tum di- 20 xit abbas lacobus: « Noli metuere, midilecte; si non in carne nobis invicem obviam veniemus, in regno caelorum inter nos congrediemur. Tu autem militiam inimicorum, precibus patris nostri Takla-Haymanot et oratione sanctorum veterum, qui tecum usque ad ultimam vitae diem erunt, vinces ». His di- 25 ctis, alter alteri pacem dederunt et osculati sunt alter alte- rum osculo spiritali, et tum in pace abbas lacobus a patre nostro Philippo et undecim antistitibus est dimissus, ut in ter- ram suam iret. Et Dei voluntate in terram Aegyptiam rediit, et, cum venisset, ianuam aperuit domus suae et intravit, et re- 30 perit post septem annos carbones candentes nondum exstinctos, quos absconderat, cum in terram Aethiopiam proficisceretur. Guius oratio et virtus auxilii nos servet, cum eximus et redi- mus, in saecula saeculorum. Amen. Caput XVII. 35 Postquam metropolitam prosecutus est pater noster Philippus ad regem rediit. Et dixit rex beato : « Fac oblationem mane fe- ^ Aliquid desideratnr. riiM (|u;ii*ta et Roxta, hi hoH In in carne natus cst, ad Adain oX semen eius s<*rvanduiii, (juin(jue niilihus ct (|uin^^(»ntis annis a mundo creato confecti.s, regcnte (laesare Auj^aisto, Konianorum rej^e, cuius nominis interpretatio est < splendor >, et diehus Herodis, (|ni Hierosrdymis regnahat, p. 230. *cum Idumaeus esset. Meinoriam autem haptismi Doinini nostri i^ Kcclesia semel (pioriue (fuotannis celehrat, ne in posteriore aetate ohliteretur. Ut aliis verbis dicam, haptismus Uoinini nostri est unus, is ({ui fuit anno (piinto decimo re^oii Tiherii (^a«»saris et Herodis tertii, (ralihieae regis, et Caipha et Anna pontifl- cibus, ut debitorum nc^strorum chirographus tolleretur et ve- 20 tusta creatio nostra renovaretur, nobis gignendis eo ^ et Spi- ritu sancto. Memoria crucifixionis et mortis et resurrectionis Domini facimus (juotannis; at ille neque cruci affixus est aut mortuus est aut resurrexit quotannis, sed semel cruci atfixus est et mortuus et resurrexit, necpie deinde iterum est mortuus, 25 ut dictum est: ' Mors illi ultra non dominabitur * ^. Sed di- cimus vobis: * Edocite eos, qui post nos venturi sunt, sum- inam verae narrationis, quomodo natus et baptizatus et mor- tuus sit et resurrexerit '. Id autem, rex, dixisti: * Celebra fe- stum Xativitatis Christi, missa pridie diei natalis Christi mane 3um faciiiin. lege Sori- ;jo pturae neglecta ». Et dixit rex: « Semper regis verba contemnis. Cur liber dicit: ' Hodie est natus? " Nisi mihi assenseris, ex ' I. e. baplismo. — = Tioi/i., vi, 0. -n( 207 ;^- urbo mea expelleris; si autem assenseris, a me honoraberis ». Et dixit pater noster Philippus: « Rex, dum dicis: ' natus est ' edere vis, neque consideras, quid significet. Si dicti virtutem scire non vis, ede ieiunio quadragesimae feriis quarta et sexta, et s tum ieiunium serva; ego autem tuos honores nolo, dicta tua non audiam. Ruptor enim es dicti iuratorii et ruptor pacti, tu qui dixeras : ' Non nisi unam uxorem ducam ', et multa.^ duxisti. Mentitus igitur es Deo, non hominibus ^ Qua de re vi- gilia Nativitatis Domini edere mihi displicet neque assentior. 10 Potius fidei causa expellar. Fac de me, quod tibi placet ». *Et p. 231. iussit rex eum cum undecim antistitibus, liberis eius, in ter- ram paganorum expelli. Ibi derelictus cum discipulis suis vixit, herba, sicut animalia, tres menses vescens. Quodam die Mu- hammedanus quidam arcum tetendit, ut patrem nostrum Phi- ^'> lippum contingeret occideretque. Et monacha quaedam manibus protensis: « Desiste, inquit, a praeceptore meo ». Et rediit te- lum et manum eius percussit, et mortua est sancta. Et ratum est in ea id quod Redemptor noster dixerat, qui animam po- suerat suam pro proximo suo ^. Hunc autem Muhammedanum 20 sanctus est exsecratus, et statim ille est dilapsus et mortuus, Et post tres menses regi relatum est monachos et monachas esse interfectos ^. Et iussit rex Philippum adduci. Qui repertu^ est, cum diabolos expelleret, et captus cum undecim antisti- tibus, liberis eius, ad regem est deductus. Ad regem cum ve- 25 nisset, ille dixit: « Numquid nunc parebis dictis a me de Nati- vitatis Domini vigilia ? » Philippus dixit : « Nonne audisti id cpiod dicit Scriptura : ' Ne consentiatis paganis , qui dicunt : Manducemus et bibarnus; cras enim moriemur ^? , Et denuo id dicit: ' Vigilate, neque ieiunium rumpatis praetextu diei festi \ 30 Et antea eadem de causa eram expulsus et tu pro fide me expuleras neque te a peccato tuo avertisti, neque ego a fide mea et pristino more meo me avertam. Quid vis, de me fac ». Tum rex beatum e castris suis educi et in insula, quae est in lacu Zoi, collocari iussit, donec ad ea se converteret, quae ^ Ct AcL Apost, V, 4. — ^ Cf. de monacha Markeza in Acta s. Eo- nojni (f. 33; vide supra in hoc vol. p. 77) narralionem. — ^ Supra de hoc nihil est diclura. Ahquid omissum esse videlur. Cf. lamen quae in Acta s. Honorii, ff. 33-34 (vide supra pp. 77-78) narrantur. — * I Co- rinth.^ xv, 32. i'('X vrllitt. Si aiitciii rrf^iH iiiandahi iiuii )ian'r(ft, ihi niuiHe inala inon*r«'tur. Tum |)at«»r nostjT IMiilijtpus conii»reli<»nsus fst, «fl vinctus eo iIi, (|ua«' (Mh^liat, cuni in Zevai essct. Ad initium huius lacus niuhaniiiKMlanus (juiflani hahitahat, (jui in Christum non credehat. l*]i eral tiliiis coj-i^eijtus a diaholo, rini cuin vahle dementem fa- lo ciehat: et imilti niedici ei mederi non potuenint. (Juodam die diaholus orc Imiiis piieri, exclamavit : < Nisi Philij^jMis vinctus ve- nerit, non (^xiho ». . l)ixit muhammedanus: « Nisi inecum ihis, filius meus morietur >. Et dixit j)ater noster Fhi- t) lippus: « Etsi veniam, nisi in (Jhristuni credis, ille non sanahi- tur ». Et ille huic dixit: < Filio meo oratione tua sanato. omnia faciam, quae inilii dixeris>. Tum sanctus, aqua sumpta. pedes lavit et muhammedano dedit et dixit: « Vade, asperge lilium tuuni, dicens: ' In nomine Christi. Filii Dei vivi, ex 25 Mrgine sancta Maria nati, exeas diahole, ait tibi Philippus, sancti noniinis eius causa vinctus '. Puero sanato ad me veni, ut cum lilio tuo et uxore et omnihus hominibus domus tuae in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti haj>tizeris >. Mu- liammedanus cum in domicilium suum venisset. filium corpus 30 suum lapidibus lacerantem invenit. Diabolus hic cum patrem aquam, quo sanctus se laverat. ferentem vidisset. ore pueri exclamavit et dixit: « Philippe, me olim ex magi tilio expu- listi. Et tum oppido illo tibi relicto huc perfugi. neque in fi- delium domum intravi, sed in muhammedani domum intravi. 31 Ouid dicam ? Noli me orationis tuae igne comburere. Ipse enim mox exibo >. (Juibus verbis ex ore diaboli auditis, asjjergit filium suum, cum diceret: < Aspergo te in nomine lesu Christi. quem Philippus praedicat >. Tum diabolus veluti ignis ardens M 209 )H~ e puero lioc exiit, *et deinde velut fumus evaiiuifc, et tum paulo p. 233. post expergefactus est puer, et cibum ei dederunt et statim convaluit. Et cum lioc muhammedanus omnibus cum hominibus domus suae se conversurus esset, proximus eius venit et dixit : 5 « Cur propter parvam hanc causam fidem tuam relinques ? » Qua de causa ad patrem nostrum non est profectus, neque in (^hristum credidit. Satanas, cum hunc muhammedanum in Chri- stum non credidisse vidisset, septem diabolos nequiores priore cepit 1 et iii filium, uxorem, omnesque homines domus eius intra- 10 runt. Et flevit hic muhammedanus, loquens : « Si proficiscar, me non excipiet ; neque enim iussum eius feci : ' Accipe baptismum in Christo ' ». Et coepit quaerere praetextus ut proponeret ea. Et (lixit hic muhammedanus : « Proficiscar, eique dicam ; •• Diabolus resistit, ne filium meum relinqueret, multo minus ut exiret ex eo, 15 ex uxore, quae desipuit, ex omnibus hominibus domus meae ». Quo consilio capto, quod non verum erat, ad sanctum Philip- pum est profectus et narravit, ut supra diximus. Et tum co- gnovit per Spiritum sanctum, qui in eo erat, sanctus Philippus, et dixit huic muhammedano: « Cur mihi loqueris orationem 20 fallacem et verba cum mentireris ? An putas me de te ne- scire? Inest mihi Spiritus divinus, qui arcana novit et omnes animorum sententias aperit. Audi, fili perniciei, nonne dixe- runt tibi propinqui tui : ' Cur propter parvam hanc causam patris tui legem relinquis ? ' His auditis iam ad me non es 25 profectus. Quamobrem Deus adduxit diabolos, qui in domo tua considerent; pro suis enim operibus cuique tribuitur ». Quibus verbis auditis, muhammedanus facie humum conversa, se co- ram patre nostro Philippo prostravit et ei dixit : « Ignosce mihi, pater; nesciebam te omnia scire, sicut Deum, qui ar- 30 cana cordium humanorum novit. Sed fac mihi hodie gratiam; abhinc faciam quidquid mihi dixeris, *neque a iussis tuis de- p. 234. cedam ». Et dixit pater noster Philippus huic muhammedano: « Cur me hominem tui similem, Dei similem facis? ego enim sum pulver et cinis, Christi causa in vincula coniectus, cum in 33 nomen eius fidem praedicarem. Sed cave; antea es mentitus; noli in posterum peccare, ne deterius aliquid tibi accidat ^ ». His dictis, aqua sumpsit et manus pedesque suos vinctos lavit. * Cf. Matth.; XII, 45; Luc, xi, 26. — ^ Iohan., v, 14. ■M *^»<^ )«- Kt ttixit ri; « WiuU: ct nH{N;r^e euiii. ut ]iriuH ». Ht abiit hic inu)iaiiiiii<'ilaiins, lactus, et invHnit ux. Ilis auditis rex est iratus ^t de Pliilippo et omnibus orthodoxis, qui patri nostro assentieban- tur, {)ronunciavit et eos distineri iussit, cum diceret: « Disce- dant milites mei ab iis hominibus, qui cum monacho hoc con- p. 235. sentiunt. ut cum iis pugnenuis, *qui mihi sunt adversarii et 25 in monaclii consilio {)ermaueant >. Et tum descenderunt or- tliodoxi cortice arborum coronati et dicentes: « Xos sumus Dei po{)ulus », cum regis milites descendissent coronati merwa ya et dicentes: « Xos sumus regis milites )►. Et fuit numerus ho- minum Dei mille myriades, regis autem militum trecentae 30 myriades. Et iussit rex equum adduci. ut in {)Ugnam protici- sceretur. Tum regina surrexit et ad tentorium eius fugit et vestibus discissis ei comprehenso dixit: « A'erumne est te di- xisse: ' cum Dei hominibus pugnabo? ' Quod uon est bonum >. Haec cum illa dixisset. consilhim suum obiecit. « Quid. in- 35 quit. de hoc monacho agam? Eum si reliquero, omnem po- l)ulum pelliciet et sibi devinciet. sed expulsus sit neve in castris -^^ 211 )H- meis aut in suo coenobio sedeat ». Tum eum mitti iussit in op- pidum terrae Damot, quod Gamaski dicitur, oppidum pagano- rum. « Eo, inquit, illum deducite, et ibi interficite, et nos ab eo requiescemus ». Et missus est Philippus, cum rex iussisset, 5 in hoc oppidum, cuius nomen supra diximus. Et vixit ibi unum annum, verbum fidei praedicans. Et quodam die, cum beatus Philippus fastigio collis Damasco iret, obvius ei factus est praedo ex numero paganorum, facie nigra, hasta et clipeo ornatus, qui veniebat, impetu accurrens, et ad sanctum Philippum ap- 10 propinquavit. Et tum sanctus eum crucis signo obsignavit, dicens: « Deus te refutet et in partes duas discerpat ». Quo momento hic niger desiluit et hastam in sanctum mittere vo- luit. Dum mittit duas in partes est divisus, hastam dextra, clipeum sinistra tenens. Dimidia enim corporis pars pependit, 15 altera pars cum pedibus in terra mansit. Tum hic abominatus exclamavit : « Cogitavi petere mortem huius sancti Dei et nunc haec omnia mihi acciderunt ». His dictis cecidit et est mor- tuus. Et perterriti sunt omnes fideles, qui hoc viderant et au- dierant. Et glorificaverunt Deum, qui miracula et signa edit 20 manu servi sui sancti patris nostri Philippi. Gaput XIX. *Unum post annum, ex terra Aegyptia venit metropolita no- p. 236. mine abbas Salama. Et cum venisset omnes primores Ecclesiae convocavit et regi dixit : « Ubi est episcopus archipresbyter (liqa-kahnat), primus martyr, cuius est virtus i Spiritus 25 sanctus ore abbatis lacobi metropolitae dicens : ' Reperies vi- rum, virum Dei, Philippum dictum, columen et fundamentum sanctae Ecclesiae, cuius causa et imber in terram cadet et arbores deserti fructus ferent, et dabitur emokimentum lac, mel, panis generi humano et herba pecori. Is si a terra Ae- 30 thiopica aberit, tota peribit civitas; sed cuius p-recatione quae est grata, sicut incensum coram Deo, a tentatione servatur. Quid- quid dixerit, fac ; neque rex, voci eius obsta. Spiritus enim san- ctus sicut Petrum, Apostolorum caput, hunc summum caput prae- fecit '. Et patriarcha mihi est locutus : ' Beatus es, quod sancto ' Textus corruptus esse videtur. Expectes: quem Spiritus sanctus elegit. AETH. — B. — XX. 15 -M{ :^1;^ )Xn Dei l*liili|t|M> obviam ibis. Seiii|M»r «•nim omnihuH hori» vi«li in <>uiii tl<'S('(;iiili'r(> S|)iritiim sandum . VA tlixit iii<'tropolita : « nrdinatioiies facere non possum, nisi riiilippus veni<;t ». Tiim rex famiilos iuisiL, (fui eum reducerent. p. 237. Nuncii eum Uamascii iii oppido *populiim ererunt. Et regis servi sanctum Philippiim sumpserunt et in castra eius i-i ad. Et consurrexit beatus Phi- lippus et dixit metropolitae : « Si est ortho. Et dixit me- tropolita: « Hoc ne ego quidem dicam: ' Edite ", interdictum enim est religione ». Et dixit rex Philippo: < Quoniam tu es auctor rei et regis adversarius, si ille mensam repudiaverit, :« tu missam dic ut omnes homines te videant et tibi assentian- tur». Et dixit pater noster Philippus: < Hoc mihi regis metus erit. Xonue audisti Dominum nostrum dixisse: • Qui confite- bitur me coram hominibus, confitebor et eum coram Patre M 213 )K- meo, qui in caelis est ' ; qui autem me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice, et Filius ho- minis confundetur eum, cum venerit in gloria sua et in gloria Patris sui ! ^ ' Quid maius est, sacrificiumne iustitiae an mensa 5 corruptibilis ? » Et dixit rex patri nostro Philippo: « Fac sa- crificium mane, mensam autem pone ea hora, qua diebus ie- iunii esse solet ». Et dixit pater noster Philippus: « Quid, rex, iubes? Sacrificium mihi est faciendum diei natalis Ghristi causa, mensam autem, ut a cibo abstineam? Hoc dictum est 10 ineptiae dictum ». *Quae cum pater noster Philippus dixisset, p. 238. consurrexerunt sacerdotes tentorii (kahnata za-dabtara) et metropolitae dixerunt: « Nonne scis, pater noster, ex com- putu Hebraeorum et Graecorum dies natalis lesu Ghristi fuit die duodetricesimo mensis tabsas, ex ratione autem Aegyptio- 15 rum et Aethiopum die undetricesimo mensis tabsas? ». Qua de causa dicimus: « Gelebremus festum die vigiliae ». Et dixit pater noster Philippus: « Id, quod dixistis, facientes Hebraei et Romani celebrant die duodetricesimo, non undetricesimo postquam, secundum eorum computationem Nativitas Ghristi 20 praeteriit, tamen si ita faciunt celebrant non duos dies, sed unum, ut dicitis. Nos et Aegyptii ex nostro computu cele- bramus, sicut testamini nobis, die undetricesimo, neque cele- bramus die duodetricesimo mensis tabsas, cum dies natalis Ghristi nondum venerit; ii autem, quos dixistis, unum diem 2") celebrant, nos quoque unum diem celebramus. Gur igitur di- citis : ' Gelebremus duos dies? ' Neque enim Dominus noster duobus diebus est natus, sed uno. An dicere audetis: ' Nasce- batur duobus diebus? ' Quo ne adducat vos Dominus ! ». Quae cum pater noster dixisset, rex iratus sancto dixit: « Adversarie, si 80 consentis, consenti; sin aliter, expulsus sis; tu enim exsulare soles ne alios illicias ». Tum surrexit ornatus Philippus et ex regis castris abiit in terram Kosoge, i. e. in terram Selals, cum duabus filiabus suis spiritalibus, nomine monachatus Makebyu et Orni; haec 35 enim regio fuit patria harum sanctarum, sponsarum unius vir- ginalis sponsi, Ghristi puri. Harum filiarum spiritalium causa, pater noster Philippus paucos dies ibi habitavit cum abiret ' Matth., X, 32. - 2 Marc, viii, 38. M '^14 >»- in 0]>)>i(linii. ubi I)ci voltintat<; curKuin suiini esset HnituruH. Et cuni pat<*r noster ox liar t«rra tranHniigrare et eo ire, quo l)(Mis iuss«'rat, vcllct. Maki'hvu et nmi filiahus kuih vo- catis, vaiffrril (licrns: « AImm) ut !)«m luei voluntatrMii fariani ; vos autcni nianfte, <'t hic iiiartyres eritis et cursuni vestruni ^ ( onticietis, idijue non vos solum, sed etiani niulti alii. Kt p. 23i). ainore ^divino coinnioti vohiscuni sanguineni suuni profundent donec fluat, iil loi rcntes liiherni >. (Juae locutus est Hancti.s iMiilicrii)iis Mak«^'l»yii et ( )rni, praesciens oniuia \)ev Spirituin sancliiiii, (jiii (*i iiierat. (Jnihus dictis, pater noster Pliilippus lo ilor iiiiit et coiiiitata<» eiim sunt Mak('hyii et Orni lacriinas pro- fiiii(leiil<*s. Ilisdictis, pater noster l*hilippus iter iniit. li<*x autein cuiii audissct sanctuin habitasse in terra Kosoge, verhuni fidei , viros et inulieres, senes et infantes interficerent. Milites is ciiiii venissent, oiiinihus Kosoge incolis convo<:atis, regis iussum dixerunt. (Jua re audita, sanctae niulieres Makehvu et Omi altera alterani praeventura martyres fieri studebant et ad Christuin ire, quein adamaverant et a quo ipsae adamatae erant. Et constiterunt ante inilites, qui necem nomine regis » nuntiaverant. Et dixerunt: « In Christum credimus, fide recta heati Pliilippi, nos de fide cum rege consentire. qui anathema in se convertit, melius est nos mori >. Haec cum dixissent mulieres sanctae ^ Cf. GaJ., I, 8. — - I. e. dies quinquanglnta qui proxime sequuntur fe- slum paschale. -^{ 215 )^- Makebyu et Orni, fidem siiam confitentes, regis milites irati consurrexerunt et gladiis cervices praeciderunt his fortibus et firmis, ut viris, in "^^infirmitate sua. Et homines illius regionis p. 240. videntes illas paratas fuisse gladiis interfici, dixerunt: « Ne 5 nos quidem eas deseremus in vita aut in morte. Coniunctae enim nobiscum sunt fide, quam nos docuit pater noster Phi- lippus, cum diceret : ' Ne hanc fidem rectam, etiam ad mortem ducamini relinquatis ». Tum iis milites capita amputaverunt gla- diis, nullis viris aut mulieribus aut senibus aut infantibus re- 10 lictis. Et numerus hominum, quos milites interfecerunt a die tertio mensis t e k e m t, quo die beatae Makebyu et Orni duces itineris vitae, sunt mortuae, usque ad vicesimum tertium mensis magabit fuit nonaginta myriadum et septingentorum et septua- ginta septem. Quo innumero fuerunt non sohim terrae Kosoge in- 15 colae, sed etiam una venerunt ad coronas martvrii accipiendas ex Bali, et Dawaro, et Fatagar, et Wad, et Damot, et Sawa, et Amhara, et Wifat, et Gedem, et Angot, et Tegre et ex aliis re- gionibus ; eos conduxit virtus divina, ut ratum esset id, quod a patre nostro Philippo praedictum erat, cum nunciaret beatis 20 Makebyu et Orni, ab iis discedens. Quo facto, milites interimere destiterunt iussu regis. Haec omnia acciderunt patris nostri Phi- lippi, capitis huius martyrum ordinis, causa. Antea, cum patrem nostrum Philippum Amda-Syon rex expulerat, cum viderentur multae virtutes, manu eius excitatae, et cruor vulnerum eius ignis 25 factus, ut regis tentorium combureretur, multi homines passio- nem suam gladio et hasta finierant in oppido, quod Savan dicitur. Hic recitabimus quaedam ex narratione de beata Makebyu et sancta Orni. Priusquam cum patre nostro Philippo exsilium subierint, ostenta edebant in Dawaro terra, quae Dara dicitur. 30 Ibi homines, a quibus offensae erant, interfecerunt et tum ad vitam revocaverunt precibus suis, ut ita homines cognoscerent potentiam virtutis earum. Atque etiam postquam ex exsilio redierunt, in Kosoge ex rupe dura aqua etiluxit, ut esset re- medium aegrotis, et etiam nunc exstat, virtutem suam praebens, ^^5 eis qui ea asperguntur et *bibunt eam cum fide. Precatione harum p. 241. mulierum sanctarum Makebyu et Orni, et oratione martyrum egregiorum, primorum et ultimorum, qui nominis eius causa vitae mortem praetulerunt, Deus nos liberet a vexationibus Satanae in saecula saeculorum. Amen. -K2i0 H- (Iai'Ct XX. UjMlcaimis ad cortarnon palris of^regii «-t hfali r]iili|»|»i enar- randuin. A n»ge exjuilsiis pater noster Pliilijipiis, abiit in l<>- cum, (jui Uarabt «iicitiir, ihicjur non imiltos . Kt (lixit iis beatus JMiiiippus: . Kt luin consurrexit, et iis qui cum eo erant dixit: H Eamus in Snwa! ' Sive excipiemur, sive ncjn 'excipiemur, patrein incum Talvia-IIaymanot adorabo et sepulcrum eius lo osculalior; nam ndest iinis meus >. (Juibus dictis est profe- clus ct venit in Dabra-Libnnos. Ubi ei eadom atque aiitea, sunt dicta. Dixit iis beatus Pliiiippus: « .\e moesli sitis, abibo enim, neque superveniet destructio sepulcro patris mei. Sed me patiamini hoc tempore pluvio usque ad diem sancti lohannis, tuin \'» abibo ». Et dixerunt ei: « Ne sit ita, pater; vehementer enim timemus, ne rex hodie aut cras mittat >. . Quibus dictis, capulum patris nostri Talvla-Haymnnot oscuiatus oxiit. Et dixit liberis suis. qui in coenobio mansorunt: « Abliinc carnem meam non videbitis>, 25 Ita locutus profectus est et pervenit in Aba-Gendena ibique p. 24i. consedit. *Ibi neque exceptus est ne(|ue cpiidcpiam ei datum est, cum ipsi ederent et biberent {quasi^) nuptias celebrantes. Mane pater noster Philii)i>us ad ianuam oxiit et foris stans. manibus porrectis, exclamavit : « Adspice, Domine, hanc iniu- 3> riam, qua sum affectus: dimidiam partem aquae aut panis ex liis omnibus milii non dederuut, cum ipsi se oblectantes ede- rent et biberent. Sed non de cibo dividendo tibi dico. Domine >. Quibus dictis, sorores suas monachas vocavit. quae iniuriae par- ticipes non fuerant: « Ite celerius, ait; neque sitis hic ad octa- '^ ^ Per mendum Wasa scr ptum est. — - Mihi obscurum. vum diem; si aiitem eritis, cavete ». His dictis sanctus iter suum proseciihcs est. Xono die postquam abierat, in hunc locum pe- stilentia iucidit et quinquaginta tres monachos absumpsit atque etiam mulieres liberosque. 5 Beatus autem pater noster Philippus consedit in terra Wa- laqa. ubi aediticaverat monasterium in priore exsilio suo. Tu ni rex patrem nostrum quaerere coepit et dixit: « Quonam hic monachus abiit? » Dixerunt ei: « In terra Walaqa versatur ». Et dixit rex: « Ite, adducite eum ad me ». Et statim est 10 adductus. Et dixit ei rex: « Ubi habitas? » Sanctus dixit: « Xonne audisti David dixisse : ' Domini est terra et ple- nitudo eius ^ ». Et dixit ei rex : « Terram quidem Deus mihi, non tibi dedit ». Et dixit ei sanctus pater noster Philippus: « Xon tibi soli sed et nobis omnibus, ut dixit David : ' Terram 15 autem dedit filiis hominum ~ ». Tum dixit ei n>x: « Cur sem- per pro nihilo habes iussa mea ? Omnes enim principes Eccle- siae mecum consentiunt; tu solus manes, qui iussa mea non accipiat». Et dixit ei sanctus: « Si metuens te legem rumpam, pristinum certamen meum vanum erit. Nemo mittens manum 20 suam in aratrum, retro vertatur ^. Bonum est mihi magis mori, quam ut gloriam meam quis evacuet ^ ». Ita locutus, a regis facie discessit. Tum rex misit multam et pretiosam suppel- lectilem. Et attulerunt *ad sanctum regis servi et dixerunt p- 243. ei: « Accipe! dicit tibi rex ». Quod rex fecit ut eum illiceret. 25 Cogitabat enim eum hac re vincere. Sanctus autem dixit missis a rege: « Dicite ei: Quorsum mihi bona tua, si Deus me nu- trit et vestit? » Et redierunt legati et retulerunt regi. Tum iterum ad illum misit dicens: « Cur recusas accipere bona regis; nonne scis, omnia, quae edis quibuscjue indueris. esse 30 regis? » Quibus auditis, pater noster Philippus dixit legatis: « Dicite regi : Xonne audisti Deum dixisse liberis Israel : ' au- rum vestrum est spurium et argentum vestrum hostis come- det ^. Aut, inquit, si mihi lionorem obtuleritis arietibus et tau- ris, Spiritui meo displicebit, nisi observabitis ea, quae vobis 35 dixi '. Dicis: ' Ego sum rex ', et non servas iussa eius; rex enim est solus Deus in caelo et in terra ». Et redierunt legati ^ Ps. xxm (XXIV >, 1. — - Ps. cxm, 24 (cxv, 16). — ^ Luc. ix, 62. — *1 Cor., IX, 15. — ^ Textiis corruptus est. Cf. Ezech, mi, 19: « hostis » (flar) pro daf « stercus » per mendum scripiuni esse videtur. -n 21« )«- cl n»^M ii'liil(MMint (juac palor noHter dixitril. Kt rlixit rex Ir*- gatis: « Hwilitn et reportate ad eiim han ren, et relinfjuite a. Quae regis verba pa- tri nostro sunt relata, et sanctus legatis dixit: « Dicite regi: r> Cur te effers furibumhis et os tuum in caelum ponis'? Nonne p. 244. audisli Doniinuiii '*nostrum dixisse : * Qui se exaltat, humilia- hitur. qui se liumiliat, exaltabitur ^ '. His verbis tuis te ad- versarium Dei pra^^huisti, de quo dixit David: ^ Tui sunt caeli, et tua est terra; orhem terrae et plenitudinem eius tu fun- 20 dasti-^'; denuo ide^n dixit: ' Quoniam ipsius est mare et ipse fecit illud et siccam manus eius formaverunt ^ \ Ego quo- que scio terram Dei, non tui esse. Sed exsilium subibo, ut sim similis patrum meorum ratumque sit dictum Evangelii: ' Beati qui persecutionem patiuntur propter iustitiam. (|uoniam « il^sorum est regnum caelorum ^ ' >. Rex audito dicto patris nostri Pliilip})i conticuit, cum non invenisset, quid responderet. San- ctus autem surrexit et dixit: € Eamus. ut sepeliar manu ah- hatis Salama praeceptoris mei >. Dixit discipulis suis. Tum surrexit et abiit in desertum versus, terram Amhara, et venit ao in monasterium quoddam, et octo dies ibi re(juievit. Et ab- bas illius coenobii ad eum venit et dixit : « Pater honorate. metuo. Episcopus euim es, de quo mundus totus audivit. Xolim te hic habitare. Xihil enira sum ad te >. Et dixit sanctus Plii- lippus: « Noli dolere: cras enim abibo >. Et statim surrexit « et abiit, donec in terram Gergesa veniret, ubi abbas Salama ^ Pa\ LxxuiLxm), 9. — ^ Luc, xvm, 14. — ^ P.s. Lxxxvm (lxxxix , 11. — * Ps. xciv (xcv , 5. - ^ Matth., v, 10. -^{ 219 )H- metropolita erat. Metropolitae dixerunt venisse Philippum, Ghristi martyrem. Metropolita laetatus est et dixit: « Ad me eum deducite! » Cum eum vidisset, surrexit et collum eius est amplexus, et alter alterum osculo spiritali est osculatus. 5 Tum patri nostro dixit: « Mundum repudiasti et Christum se- cutus es cum amore et fide, ut sis regni caelorum heres ». Et dixit Mar Philippus : « Quid sum ? Beati sunt, qui certamina sua finierunt et martyrii coronam in regno caelorum accepe- runt ». Et dixit abbas Salama: « Verum tibi dico: tu non 10 minor iis es in regno caelorum ». Et tum sedebant de rebus divinis colloquentes. *Paucos post dies accidit transmigratio honorati patris nostri p. 245. et victoris Philippi, qui martyr fuerat Amda-Syon et filio eius Sayfa-Ar'ad, regibus Aethiopiae, regnantibus, qui verbera- 15 tiones et vincula et exactiones ex altero oppido in alterum multis cum verbis contumeliae subierat, qui famem et sitim et nuditatem perpessus erat. Et tum vox de caelo exclamavit: « Veni, dilecte mi Philippe, nam cursum tuum confecisti et certamen tuum absolvisti: muUos labores et vexationes mea 20 causa subiisti, cum sicut fur aut latro conviciareris, verbera- reris, vincireris, expellereris. Beatus es. Verum tibi dico, mi dilecte et beate Philippe, omnes labores tuos et mala, exa- ctiones et patientiam tuam calamo aureo inscripta esse co- lumnae lucis in Hierosolymis caelestibus. Qua de causa ego, 25 lesus, verbum dico non falsum: quisquis in precationem tuam credet et memoriam tuam faciet incenso et oblatione et missa, quisquis sitientibus dabit calicem aquae frigidae ^ bibere die me- moriae tuae in nomine tuo, ego eum bono praemio remune- rabor in mundo novo, et quisquis scribet et scribi iusserit li- 30 brum certaminis tui, id est passiones tuas quas propter me toleravisti, nomen eius inscribam columnae lucis in caelestibus Hierosolymis, cum sanctis omnibus et martyribus in saecula saeculorum. Amen. Ecce ego tibi dono septem coronas : unam propter virginitatem tuam, unam propter martyrium, unam 35 propter populum a peccato ad religionem meam conversum evangelium meum docendo; unam propter exactiones tuas ex altero oppido in alterum in affiictionibus et doloribus, unam ^ Matth., X, 42. 'D proplnnM (|uo. *I)oiiiinus nostcr Icsus fJhrislus postquain haec promisit, cum i^UwUx in caeluni adscendit. (Jnihus auditis sanctus est lactatus; lo sihi visus est non lahorasse. (rratiarn Deo rctulit. His factis sanctus, siciit onincs honiincs, niorho est atfectus. Meti'opolita cuni sanctum acj^^rotare audisset non est ad eum profectus, (|U()<1 ex Gergesa in IJaqfilit ire volehat. Ad eum sanctus misit, ut ad se veniret. (aim nietropolita ad eum venisset, sanctus i.". ci dixit: « Ciir ine deseris et profecturus es me non sepulto? Et si liinc ahire properas, sunie nie tecum, ut in HaqSlit me se- })elias ». Quihus ex ore sancti auditis, metropolita lacrimavit et dixit : « Tu ne moreris, arcliipreshyter (et) episcopus et mo- naclionini pater? Moreris, Philippe, murus fidei. colunien et ?o fundaiiientuin Ecclesiae? Tu ne moreris, Philippe, caput episco- porum ? Tu ne morte conficeris, Philippe, lingua facunde ? Uti- iiaiii pro te moi-iar. et nisi hodie, cras da mihi te sequi! > His atque similihus dictis metropolita flevit dilectum suum Philip- pum, tum sumptum eum ad lectum suum tulit, et ex Gergesa 2.-) in Dahra-Ha(|alit. rnisit. Et tum in pace requievit j^ater noster Philippus, pacis prae- ceptor mensem nonum supra annum septuagesimum quartum agens. Quindecim annos in patris domi vixit, tum in Dahra-Liha- nos ahiit, et cum ihi veuisset tres annos ante monachatum vixit, 30 a tonsura monachali usque ad coenohii magisterium vigirti duos annos vixit, ah iuauguratione magisterii usque ad exsi- lium duodetriginta annos, post exsilium in Tegre vixit tres annos, duos annos in Walaqa, in Dara, i. e. Dawaro menses tres, in Zeway insula menses sex, annum in Damot. Exsilii 35 eius fuerunt universim sex anni et novem raenses. p. J47. *Tum requievit die duodetricesimo mensis hamle. Et descen- derunt ad eum excipiendum angeli vigilantes, et prophetae -j^.( 221 )K- sancti, et Apostoli puri, et martyres victores, et iusti perfecti, et monaclii electi, cum coronis et candelis innumerabilibus, et animam eius in caelum extulerunt dicentes: « Gloria in ex- celsis Deo ^ qui homines gratos habet. Qui in mundo laboravit, 5 vivet in hnem ^ ». Gum pater noster Philippus obiisset, nuncii abierunt, qui metropolitae abbati Salama dicerent de abitu patris nostri; hora enim illa, alia in domo fuit. Ibi cum metropolita esset inter se liberi eius sunt locuti : « Non oportet neque decet nos 10 eum sepelire ». Metropolita autem spiritu sciens obitum sancti in itinere obviam fit missis, qui ad eum nunciatum ibant. Et priusquam loqui coeperint, iis dixit : « Scio, scio victorem Phi- lippum requievisse ». Et cum venisset, metropolita in eum cecidit et profudit lacrimas amaras, tum eum sepelivit, ut epi- 15 scopi sepeliri solent. Et cum homines ei dicerent: « Mitte, noli cadaver tangere; metropolita enim es ». Dixit: « Quis ego sum metropolita? Metropolita est Philippus, quem Spiritus sanctus constituit, ut Ecclesiam regeret, quam Ghristus sanguine suo Patris voluntate acquisivit ^ ». Et sepelivit eum cum cantu et 20 psalmodia et honore magno. Et abbas Salama haec omnia vi- dens, audivit synodum angelorum, et prophetarum, et aposto- lorum, et iustorum, et martyrum, et virginum, et monacharum animae eius obviam euntem, omnium enim eorum cuiusvis generis operibus similis fuit. Nam angelorum similis fuit, cum 25 castitatem esset assecutus, et prophetarum cum arcana sciret, et apostolorum cum fidem praedicasset, et martyrum, cum passiones subisset. Similis fuit iustorum, cum egregia fecisset, similis est factus virginum quoque, cum cupiditates vicisset. Qua de causa desiderabant eum et ei obviam ire properabantdicentes: 30 « Pretiosa est in conspectu Domini mors sanctorum eius ^ ». Ecce scripsimus vobis, fratres dilecti, breviter, ne pigri sitis ad audiendum. Sed Deus *inceptor et perfector, protector et p. 248. adiutor vobiscum omnibus sit in saecula saeculorum. Amen. 35 Pater, benedic et consecra et firma portam et fundamentum coenobii, matris tuae Dabra-Libanos ! Reduc dispersos liberos ' Luc, n, 14. — 2 Ps. xLvni (xlix), 8-9. -- ^ Act., xx, 28. — * Ps. cxv, 6 (cxvi, 15). -e< 222 >o- tuos, runnii Ii.iIm* iiistaur.Mtioiiis (M)ruiii (jii.u* in f*a (lofttructa sunl, nulri (U|»Ii,iih)s sil. (|ui C()ns(M'ibi iiissit hunr Hhinim^ (jui lo^Mt, intori^retatur ot audit oinnia verba oius, Deus oi misorontnr in rogno caeloruin in saecula saeculorura. Amen. V. MALK'A FILPOS SEU EFFIGIES SANCTI PHILIPPI Hvmnus in honorem sancti Philippi, more Aethiopum, corporis eius membra singula laudibus celebrans, et hac de causa « effigies » (malke') dictus, in codice Musaei Britannici Orient. 574, If. 44 r - 48 v. invenitur ^ Quae in hoc hymno ad vitam Philippi spectant, minime cum vita, a nobis in hoc volumine, sub numero IV edita, con- gruunt. Xihil enim de exsiliis aut miraculis ibi narratis memoratur, sed e regia stirpe oriundus, Philippus in de- sertum abiisse et monasteria A'nqo et Gesena fundasse dicitur. Horum monasteriorum cum in Annalibus aethiopicis brevioribus antistiti (etege) Philippo fundatio adscribatur, verisimile est Philippum in hvmno celebratum alium esse Philippo antistite, et Annalium compilatorem unum et alte- rum permutasse. Hymnus in monasterio Gesena a lilio spiritali sancti, coenobii superiore (liqa-mahbar), compositus videtur. Quae cum ita sint, hymnum Londinensem in lucem proferendum duximus. Romae. Non. luliis A. D. mdccccviii. B. T. ^ Quae in codice Orient. 728 Musaei Britannici, fol. 147, post vitam Philippi, a nobis editam scripta sunt, non « Effigiem » sancti exhibent, sed e libro Aethiopum liturgico, qui D e g u 9 appellatur, excerpta sunt. -H 225 )^- EFFIGIES SANCTI PHILIPPI. 1 *Incipio laudationem gloriae tiiae et compono cantum, p. 251. dum gratia tua vocis est chordae citharae. Adiuva me, Philippe, usque ad finem verborum! s Si non perficerim neque obsignaverim verbum, apud discipulos tuos sapientes famae non ero. 2 Salutem nominis tui memoriae. « Deum amans » est nomen quod antea in capite prioris Philippi manebat. [eius, Philippe, sigillo Moj^sis obsignate, 10 instar Israel, totus populus tuus, millibus aurium, sicut mannam, laudem tuam cum gaudio gustabit. 3 Sahitem crinibus capitis tui, cucullo ornati, ad instar iuvenis sponsi domo sponsae. Philippe Apostole, veni ad adiuvandum me. 15 Si e corde tuo verba adiuvandi evanescunt, regnum Dei operis externus erit nuncius ^ 4 Salutem capiti tuo : adeo ut perturbatum sit cerebrum eius in Deo in Trinitate sua adorando nimis perseverasti, Philippe. Gum filius tuus ad portas auris tuae, extra aedem ^ 20 fletu usque ad clamorem exaltatum clamo, ne sit labor meus sicut pharisaei ^ gloriantis. 5 Salutem faciei tuae, fonte sudoris ablutae cum in te prosternendo perseverares et certamen iterares, Philippe! Remunera me pro sermone laudis tuae, 25 ubi sacerdotes, sodales tui, temphim posuerunt, ut in eo praedicarent et populo te annunciarent. ^ Gomiptiim. — ^ Sicut puWicanus. — ^ Luc, xviir, 10. -K ^^ii p^ p. 262. 6 ^Snliiteiii ))al|M'l)ris tiiiH, nrjtin Incriinnnini irnKatiK, n(\oo iit j' (loiiio <•! patriiiioiiio suo traiismif^ravi^riiit, i(*o IMiili|>|M' i'\ |»rol<*s leoiiis fortis. (^uiii dfmiiis (un iiata sit o\ tf» ex utero aquae lonlanl, gratiain doinus tiine, secundae Sinai, praestantein redrle. 5 7 Salutriii oculis hiis. (pii ^idcrunt contenijilantr* oculo cogitationis intiine luundiun tene!)rosuin despectui ha- l'hilii>iK% veni ;ini sibi iiuluit. tiini lilius i(»j <>p<»s regni relirpiiHti, iMiili|)|M*, iiii j)al«*il I t in«' N*;,'«mii «locoas, castif(a iu«* haculo tilii, (loneiim antistiteiii in animo habei*e videtur. M ^'^ )^- 48 *Salutem pollinctura corporis tui, manibus discipulorum prae- p. 259. cum odorem incensi suavis ei immitterent. [stantium acta, Te ex area huius loci ', Philippe, migrante, exclamabant angeli, hunc dicentes sermonem : 5 << pretiosa est mors iustorum ^ ». 49 Salutem sepulcro tuo quod in loco ^ sancti A'nqo accepisti, postquam desiderium Ghristi, Dei tui, perfeceras, Philippe, alter Paule Damascene! Cantando laudo te, Domine, pulchra lingua citharae, 10 nam a Deo regnum eius et iustitiam eius quaesivisti K 50 Gum in potentia tua Deus creator stabis, a prima aetate patrum usque ad ultimum adventum tuum cum unusquisque sibi vel onus peccati vel puritatem compa- 0 misericors, Dei misericordis fili, [ravit; 15 propter Philippum discipulum tuum, peccata mihi condona. 51 Gloria tihi, lesu, ex ore Apostolorum missorum. Gloria tibi, lesu, ex ore virorum iustorum. Gloria tibi, lesu, rex loci ^ Gesena. Gloria tibi, lesu, ex ore patrum eremitarum. 20 Gloria tibi, ex ore praestantium. Gloriam tuam narrat Philippus sacerdos. M. e. « monasterii » (lonoc,). — ^ Gfr. Ps. cxv (cxvi), 15. — ^ I. e. « monasterio ». — * Matth., \u, 33. — ^ I. e. « monasterii ». IM)K\ To.MI \X I. i.\ -iMi \(.i \ >. li.\s.\L(>i A .MiKAKL, jnU'rprclaliis csl Kni'(>liis Conti H(i^»iiii. nair 1 II. (iADLA .\NORKWos, soii AcTA S. HoNORM. intopprotatus cst K. Gonti R()s.siiii »53 Miracula S. Anorgwos ^ 90 III. (iADLA Aron, seii AcTA S. Aaronis, intorpretatus est Bo- ryssus Turaiov « 99 Vita ahbatis lyasu Darotonsis 1 43 Klli^ios S. .\ai'(tnis 143 IV. (iADLA FiLPos, sou .VcTA S. I*HiLippi. iuterprotatus est H. Turaiov »155 V. Effigies S. Philippi. intorprotatus ost H. Tiiraii\ » 223 PONTIFICAL INSTITUTE OF MEDIAEVAL STUDIES 59 QUEENS PARK CRESCENT T0R0NTO~5, CANAOA 12701 • x^. ^n ^yr»^* ./ jVK"/' •"^ i-"7 ■^ *' '/. ,T^^ -i ,-f #-■-/ ■,. ~\1>-. n: -v — :.\^, - .r r/ <^; •^'.L-rV'^^ -rJ^T (C*^ vtirr ' •>r -J^^^^-^ipAjjS^X 3.€X-- .: ^»*^ :r-;^' r -v^;;d--^ v "•'•'